Στη Βολιβία με τον ερχομό του 2006 έγινε μια πρωτόγνωρη ανατροπή. Μετά από εκλογές, που κανένας δεν αμφισβήτησε, αναδείχθηκε Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο κ. Juan Evo Morales Ayma. Πρόκειται για τον πρώτο ιθαγενή (Ινδιάνο) της χώρας αυτής που αναλαμβάνει το ανώτατο αξίωμα της πολιτείας.
Εκλέχτηκε ως ηγέτης του Κινήματος προς το Σοσιαλισμό. Ενός πολιτικού κινήματος που εξέφραζε τις μη προνομιούχες ομάδες της Βολιβίας και ιδίως τους φτωχούς ιθαγενείς που παραδοσιακά, εδώ και αμέτρητα χρόνια, καλλιεργούν το φυτό κόκα και είναι γνωστοί
ως κοκαλέρος. Ο κ. Έβο Μοράλες αναδείχθηκε στην πολιτική σκηνή της πατρίδας του ως αγωνιστής καλλιεργητής της κόκα, σ' έναν αγώνα, που από τη μια μεριά διεκδικεί το δικαίωμα για ένα βιοτικό επίπεδο, αντάξιο της αξιοπρέπειας του ανθρώπου και από την άλλη προσπαθεί να αποτινάξει την κίβδηλη κατηγορία, που είχαν σχεδιάσει από καιρό και διαδίδουν κύκλοι που εξυπηρετούν συμφέροντα των Η.Π.Α. και άλλων υποχθόνιων κύκλων εναντίον των φτωχών κοκαλέρος, που ανερυθρίαστα τους ταυτίζουν με τους 'βαρώνους' της κοκαίνης!
Ο κ. Μοράλες δεν είναι απόφοιτος του Harvard ή του Yale ή του Cambridge. Ούτε προέρχεται από κύκλους που είναι εθισμένοι στις συναλλαγές, που συμφωνούνται σε αίθουσες δεξιώσεων ή σε κοσμικά θέρετρα της Αμερικής ή της Ευρώπης. Είναι ένας απλός άνθρωπος του λαού του, των ιθαγενών των Άνδεων, που ευτυχώς, η μανία των κονκισταντόρες, δεν κατάφερε να τους εξαφανίσει από προσώπου γης, ούτε να τους αλλοτριώσει πολιτισμικά, ώστε να λησμονήσουν το πλούσιο παρελθόν τους.
Όπως μετέδωσαν τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, πριν αναλάβει τα καθήκοντά του ο κ. Μοράλες κατά τον τρόπο και την εθιμοτυπία που προβλέπει το Σύνταγμα της Βολιβίας, πρωταγωνίστησε σε μια αρχαία τελετή, κοντά στη λίμνη Τιτικάτα, όπου κατά το τελετουργικό της φυλής του αναδείχθηκε μεγάλος αρχηγός των ιθαγενών των Άνδεων. Η φωτογραφία που φιλοξενώ στην αρχή του σημειώματός μου είναι απ' αυτή την τελετή.
Επί τέλους, η υπό απαγόρευση ιδιοπροσωπία των ιθαγενών της Βολιβίας, αλλά και όλης της Αμερικής, αναδείχθηκε με απόλυτη αξιοπρέπεια με την ευκαιρία της ανάδειξης του κ. Μοράλες στο ανώτατο πολιτειακό αξίωμα της χώρας του.
Ο Σοσιαλισμός, όσο και αν αμφισβητείται από τον μετακαπιταλισμό της καταναλωτικής κοινωνίας, που αναμφίβολα έχει ισχυρό σύμμαχο και τους πολιτικούς και οικονομικούς 'θεσμούς' της παγκοσμιοποίησης, συνεχίζει να αποτελεί μια πολιτική πρόταση που διασώζει την ανθρωπιά, την αλληλεγγύη, το σεβασμό στην ελευθερία χωρίς προϋποθέσεις.
Μολονότι ο Σοσιαλισμός και το παγκόσμιο κίνημα που εμπνέεται από τις ιδέες και τις αρχές του, είχε κακοποιηθεί από το μόρφωμα, που λεγόταν 'σοσιαλισμός' και είχε γίνει καθεστώς σε όλη την Ανατολική Ευρώπη, στη Ρωσική 'Αυτοκρατορία' και παραμένει ακόμα στην ηπειρωτική Κίνα, ευτυχώς δεν παραπλάνησε τους νοήμονες πολίτες, τους ευαίσθητους ανθρώπους, ώστε να πέσουν στο λάκκο της αδιακρισίας και να συγχέουν τη σταλινική δικτατορία που έτεξε τον κομμουνιστικό ολοκληρωτισμό με το Σοσιαλισμό της ελευθερίας, της δημοκρατίας και των ακούραστων αναζητήσεων και αμφισβητήσεων του Αριστερού Κινήματος.
Μολονότι τα ισχυρά πολυεθνικά οικονομικά συμφέροντα, που συχνά αγνοούν τον άνθρωπο και επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στους δείκτες των διεθνών Χρηματιστηρίων, έχουν επιχειρήσει επανειλημμένα να αλλοιώσουν τις σοσιαλιστικές ιδέες και τα σοσιαλιστικά κινήματα, σε τόσο βαθμό, ώστε να ευνουχιστούν και να γίνουν αδύναμοι διαχειριστές του καπισταλιστικού συστήματος, δεν κατάφεραν να ξεριζώσουν τις ελπίδες από τις ψυχές, όλων εκείνων, που σε κάθε γωνιά του πλανήτη, το μόνο όπλο που έχουν είναι οι ελπίδες τους, πολλές φορές κρυμμένες.... Κι έτσι ο Σοσιαλισμός παραμένει επίκαιρος, μοντέρνος, στολισμένος με τα χρώματα της Ίριδας και δυναμικός. Σήμερα η Βολιβία και η Χιλή, τις προάλλες η Βενεζουέλα και η Ισπανία....
