Ακόμα κυκλοφορούν ντοκουμέντα από την πρόσφατη αιματηρή επέμβαση του ισραηλινού πολεμικού ναυτικού στο τουρκικών συμφερόντων και με σημαία Κομόρες επιβατικό πλοίο ‘Mavi Marmara’. Η διεθνής κοινή γνώμη διατηρεί τα γεγονότα νωπά στη μνήμη της, από την επέμβαση των ισραηλινών δυνάμεων στις 31.05.2010 για να ανακοπεί η πορεία του «στόλου της Ελευθερίας», όπως ονομάσθηκε ο στολίσκος έξι πλοίων που μετέφερε υποστηρικτές της παλαιστινιακής υπόθεσης και ανθρωπιστική βοήθεια προς τους κατοίκους της Λωρίδας της Γάζας. Ο «στόλος της Ελευθερίας», είχε σκοπό να μεταφέρει την ανθρωπιστική βοήθεια διασπώντας ταυτόχρονα το ναυτικό αποκλεισμό που το Ισραήλ έχει επιβάλλει στα παλαιστινιακά εδάφη που ελέγχει η Χαμάς.
Η προηγούμενη πρωτοβουλία είχε σχεδιασθεί ήδη από τον Ιανουάριο του 2010 από τη Free Gaza Movement, μια συμμαχία φιλοπαλαιστινιακών οργανώσεων και από την τουρκική μη κυβερνητική οργάνωση İnsan Hak ve Hürriyetleri ve İnsani Yardım Vakfı, πιο γνωστή με τα αρχικά ‘IHH’ (η επωνυμία της στην αγγλική γλώσσα είναι ‘ The Foundation for Human Rights and Freedoms and Humanitarian Relief’). Η οργάνωση IHH ιδρύθηκε το 1992, δραστηριοποιείται σε περισσότερες από εκατό χώρες και έχει σαφώς ισλαμικό χαρακτήρα. Η βρετανική εφημερίδα The Daily Telegraph έχει χαρακτηρίσει την ΙΗΗ ως μια «ριζοσπαστική ισλαμιστική ομάδα που υποκρύπτεται πίσω από την μάσκα της ανθρωπιστικής οργάνωσης». Η εφημερίδα The Washington Post αντιμετωπίζει με ιδιαίτερο σκεπτικισμό τον ρόλο της ΙΗΗ απλά ως μιας μουσουλμανικής φιλανθρωπικής οργάνωσης και η εφημερίδα The Wall Street Journal έχει διατυπώσει την πεποίθηση ότι η συγκεκριμένη οργάνωση διατηρεί σχέσεις με τρομοκράτες. Η ΙΗΗ διατηρεί σχέσεις με τη Χαμάς και προωθεί βοήθεια στα παλαιστινιακά εδάφη ήδη από καιρό.
Το αρτικόλεξο ‘Χαμάς’ προέρχεται από την αραβική επωνυμία της γνωστής παλαιστινιακής οργάνωσης ‘Ḥarakat al-Muqāwamat al-Islāmiyyah’, που σημαίνει «Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης». Η Χαμάς είναι ένας ισλαμικός οργανισμός, η παλαιστινιακή έκφραση της ακραίας ισλαμιστικής οργάνωσης των «Αδελφών Μουσουλμάνων» της Αιγύπτου. Διαθέτει την κοινωνικοπολιτική πτέρυγά της, την παραστρατιωτική της δύναμη που είναι γνωστή ως «Ταξιαρχίες του Izz ad-Din al-Qassam». Το 1988 η Χαμάς κατάρτισε το καταστατικό της, τη χάρτα της, στη οποία καλεί όλους τους Μουσουλμάνους του κόσμου να συμβάλλουν για την καταστροφή του Κράτους του Ισραήλ και την ίδρυση ενός παλαιστινιακού ισλαμικού κράτους στα εδάφη όπου σήμερα εκτείνεται στο Κράτος του Ισραήλ, στη Δυτική Όχθη και στη Λωρίδα της Γάζας. Στο έβδομο άρθρο της χάρτας της Χαμάς παρατίθεται ένα χαντίθ του προφήτη Μοχάμεντ, αμφίβολης γνησιότητας, στο οποίο δήθεν ο Προφήτης θεωρεί χρέος των Μουσουλμάνων την εξόντωση των Εβραίων (…Hamas is one of the links in the Chain of Jihad in the confrontation with the Zionist invasion. …the Hamas has been looking forward to implement Allah’s promise whatever time it might take. The prophet, prayer and peace be upon him, said: The time will not come until Muslims will fight the Jews (and kill them); until the Jews hide behind rocks and trees, which will cry: O Muslim! there is a Jew hiding behind me, come on and kill him! This will not apply to the Gharqad, which is a Jewish tree [υπάρχει στις συλλογές χαντίθ Bukhari και Muslim]).
Η Χαμάς είναι γνωστό πως διοικεί τη Λωρίδα της Γάζας αυτόνομα και ουσιαστικά δεν αναγνωρίζει την Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία είναι ανύπαρκτη στη Γάζα. Η ακραία και ασυμβίβαστη θέση της Χαμάς απέναντι στο Ισραήλ. Η επιθετική πολιτική της απέναντι στο Ισραήλ με επανειλημμένες εκτοξεύσεις πυραύλων Qassam σε γειτονικές προς τη Γάζα ισραηλινές πόλεις έχει προκαλέσει φονικές επιθέσεις των ισραηλινών δυνάμεων και η εν γένει στάση της Χαμάς που αρνείται κάθε διάλογο με το Κράτος του Ισραήλ, αφού δεν αναγνωρίζει την ύπαρξή του, έχει προκαλέσει την επιβολή ολοκληρωτικού αποκλεισμού στη Λωρίδα της Γάζας.
Το μεγάλο θύμα σ’ αυτή την αντιπαράθεση μεταξύ Χαμάς και Ισραήλ είναι οι άμαχοι της Λωρίδας της Γάζας, οι οποίοι, όπως έχει αποδειχθεί και σε άλλες περιπτώσεις κατά το πρόσφατο παρελθόν χρησιμοποιούνται σαν «ασπίδα» των δυνάμεων της Χαμάς απέναντι στην επιθετικότητα των ισραηλινών δυνάμεων. Το Ισραήλ και οι δυνάμεις του πλήττουν τις πιο πολλές φορές με ιδιαίτερη σφροδρότητα τη Γάζα, προκαλώντας θύματα μεταξύ των εγκλωβισμένων από την Χαμάς αμάχων. Η Χαμάς λόγω της αδιάλλακτης πολιτικής και τακτικής της έχει τη συμπαράσταση μόνο του Ιράν, και άλλων ακραίων ισλαμιστικών οργανώσεων, όπως λ.χ. της λιβανέζικης Χεζμπολλάχ, ενώ αραβικές χώρες της περιοχής, όπως λ.χ. η Αίγυπτος επανειλημμένα επιδεικνύει στάση αποδοκιμασίας απέναντί της.
Ο «στολίσκος της Ελευθερίας» με τους ακτιβιστές που επιβιβάζονταν στα έξι πλοία και με τα φορτία ανθρωπιστικής βοήθειας προς το λαό της Γάζας, επιδίωξαν να προσεγγίζουν τη Γάζα αγνοώντας το Κράτος του Ισραήλ και το εμπάργκο που από καιρό έχει επιβάλλει στην περιοχή. Με άλλα λόγια οι οργανώσεις της Free Gaza Movement και η τουρκική μη κυβερνητική οργάνωση ΙΗΗ επιδίωκαν χωρίς αμφιβολία να προκαλέσουν το Κράτος του Ισραήλ, να καταλύσουν το ναυτικό αποκλεισμό εκ μέρους του της Λωρίδας της Γάζας προβάλλοντας μάλλον σκόπιμα τον ανθρωπιστικό χαρακτήρα της αποστολής και αποκρύπτοντας βέβαια τον αντιισραηλινό πολιτικό στόχο της. Μεταξύ εκείνων που επέβαιναν στα πλοία υπήρχαν και άνθρωποι που έχουν μείνει γνωστοί ως αδιάλλακτοι εχθροί του Ισραήλ, όπως λ.χ. ο ελληνόρρυθμος καθολικός αρχιεπίσκοπος Hilarion Capucci, παλαιστινιακής καταγωγής, που τo 1977 απελευθερώθηκε από τις ισραηλινές φυλακές με παρέμβαση του Πάπα. Είχε καταδικασθεί το 1974 από ισραηλινό δικαστήριο σε δώδεκα χρόνια φυλάκισης για κατάχρηση της διπλωματικής ιδιότητάς του μεταφέροντας όπλα για τον Παλαιστινιακό Απελευθερωτικό Στρατό.
Οι δυνάμεις του Ισραήλ κατά την κάθοδό τους στο πλοίο Mavi Maramara πλοιοκτησίας της οργάνωσης ΙΗΗ αντιμετώπισαν την μαχητική αντίδραση ορισμένων από τους επιβάτες, έκαναν χρήση των όπλων τους και το αποτέλεσμα ήταν εννέα νεκροί ακτιβιστές και πολλοί τραυματίες.
Η Τουρκία διά του πρωθυπουργού της Ertoğan και άλλων παραγόντων της πολιτικής ηγεσίας της αντέδρασε ιδιαίτερα έντονα κατά του Ισραήλ. Ο Recep Tayyip Ertoğan εμπνέεται από την προσήλωσή του στο Ισλάμ χωρίς να το κρύβει. Το πολιτικό κόμμα που ηγείται, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ως θρησκευτικό ισλαμικό κόμμα, αλλά χωρίς αμφιβολία το ιδεολογικό του υπόβαθρο έχει τις ρίζες του στην κοινωνική ευαισθησία της μουσουλμανικής παράδοσης. Η Τουρκία, όσο καιρό είχε κυβερνήσεις μονομερώς προσηλωμένες στα πολιτικά ιδεώδη της Δύσης ήταν η μόνη χώρα με μουσουλμανικό πληθυσμό που διατηρούσε στενές σχέσεις με το Ισραήλ σε ποικίλους τομείς. Η επίθεση που δέχθηκε ο πρόεδρος του Ισραήλ Σιμόν Πέρες από τον Ertoğan τον Ιανουάριο 2009 στο Davos της Ελβετίας σε δημόσια μεταξύ τους συζήτηση υπό τα φώτα της τηλεοπτικής δημοσιότητας, σηματοδότησε μια διαφορετική στάση της Τουρκίας απέναντι στο Ισραήλ. Η Τουρκία με την κυβέρνηση Ertoğan διατηρεί σχέσεις με τη Χαμάς, που τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Ευρωπαϊκή Ένωση κατατάσσουν επίσημα μεταξύ των τρομοκρατικών οργανώσεων. Ο μουσουλμανικός κόσμος στο σύνολό του περνά μια βαθειά κρίση. Δεν είναι ενιαίος ενώ συγχρόνως χώρες της Δύσης με κάθε αφορμή που προσφέρεται εκδηλώνουν την «ισλαμοφοβία» τους που συχνά έχει αντίκτυπο στην καθημερινή ζωή των Μουσουλμάνων κατοίκων τους. Το Ιράν, λόγω του σιϊτικού δόγματος που ακολουθεί δεν είναι αποδεκτό ως ηγετική δύναμη όλου του ισλαμικού κόσμου, που στην πλειοψηφία του ακολουθεί το σουννιτικό δόγμα. Η Τουρκία λόγω του έντονα κοσμικού χαρακτήρα του κράτους, που αποτελεί κεμαλική παράδοση, θεωρούνταν από τους άλλους Μουσουλμάνους αναξιόπιστη από θρησκευτικής άποψης, ενώ οι φιλικές σχέσεις της με το Ισραήλ αποτελούσε ένα σκάνδαλο για τους Μουσουλμάνους. Σήμερα η Τουρκία αλλάζει πρόσωπο, χωρίς να ανατρέπει ως κράτος τον κοσμικό χαρακτήρα της. Γίνεται επιφυλακτική, κριτική έως και εχθρική απέναντι στο Ισραήλ λόγω της εκκρεμότητας στην γενικότερη επίλυση του παλαιστινιακό ζήτημα και λόγω του αποκλεισμού της Λωρίδας της Γάζας, που δυσχεραίνει την κατάσταση των αμάχων Παλαιστινίων, οι οποίοι ζουν σε μια φυλακή χωρίς να έχουν διαπράξει οποιαδήποτε άδικη πράξη.
Η Τουρκία του κ. Ertoğan επιδιώκει να αναδειχθεί ως η ηγετική δύναμη όλων των Μουσουλμάνων του κόσμου, όπως παλιότερα συνέβαινε με την Οθωμανική Αυτοκρατορία όταν ο Σουλτάνος ήταν ταυτόχρονα Χαλίφης των πιστών.
Λέγεται πως η τουρκική μη κυβερνητική οργάνωση ΙΗΗ διατηρεί δεσμούς με την τουρκική κυβέρνηση, η οποία μάλιστα την χρησιμοποιεί για να προωθεί το διαφορετικό πρόσωπο της σύγχρονης Τουρκίας χωρίς να φαίνεται το επίσημο κράτος.
Το Κράτος του Ισραήλ και όσοι συνηγόρησαν ως προς την επέμβασή του στην ανακοπή της πορείας των πλοίων προς τη Γάζα, επικαλούνται τη νομιμότητα της ενέργειας του Ισραήλ με βάση κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Επικαλούνται συγκεκριμένα ένα πλέγμα εθιμικών κανόνων που είναι αποδεκτοί σχεδόν από το σύνολο των κρατών της Διεθνούς Κοινότητας, από τις 12 Ιουνίου του 1994 και είναι γνωστοί ως «San Remo Manual on International Law Applicable to Armed Conflicts at Sea». Η παράγραφος 67 του Εγχειριδίου του San Remo επιτρέπει σε αντιμαχόμενους να επιτεθούν σε εμπορικά – μη πολεμικά πλοία που φέρουν τη σημαία τρίτων χωρών εκτός των χωρικών υδάτων τους, εφόσον είναι βέβαιοι ή υπάρχουν λογικές αποδείξεις ότι εμπλέκονται σε παράμνομες δραστηριότητες ή πρόκειται να διασπάσουν ναυτικό αποκλεισμό και ενώ έγκαιρα τους έχουν ειδοποιήσει αρνούνται να σταματήσουν ή επίτηδες αρνούνται ή αντιδρούν να υποβληθούν σε νηοψία ή κατάληψη. Η παράγραφος 146 του ιδίου Εγχειριδίου προβλέπει ότι επιτρέπεται η κατάληψη συγκεκριμένου εμπορικού πλοίου τρίτης χώρας, εκτός των χωρικών υδάτων, εφόσον υπάρχει εμπλοκή σε παράνομες δραστηριότητες, απ’ αυτές που αναφέρονται στην προηγούμενη παράγραφο 67.
Κατ’ αρχάς είναι σημαντικό να επισημανθεί ότι οι κανόνες που διατυπώνονται στο Εγχειρίδιο του San Remo δεν έχουν περιβληθεί την ισχύ δεσμευτικών διατάξεων δικαίου, δηλαδή δεν αποτελούν νομοθέτημα καθολικής δέσμευσης έστω της πλειοψηφίας των κρατών της Διεθνούς Κοινότητας ή των κρατών μελών των Ηνωμένων Εθνών. Από την άλλη μεριά, στην παράγραφο 103 του Εγχειριδίου διαβάζουμε τα εξής: «Σε περίπτωση που ο άμαχος πληθυσμός της αποκλεισμένης περιοχής (περιοχής όπου έχει επιβληθεί εμπάργκο) δεν είναι εφοδιασμένος με επάρκεια σε τρόφιμα και άλλα αναγκαία αγαθά για την επιβίωσή του, το μέρος που επέβαλλε τον αποκλεισμό πρέπει να προβλέπει για την ελεύθερη διέλευση τροφίμων και άλλων βασικών προμηθειών, με την επιφύλαξη: Α) Να έχει το μέρος που επέβαλλε τον αποκλεισμό το δικαίωμα να καθορίζει τεχνικές λεπτομέρειες, συμπεριλαμβανομένης και της έρευνας, ώστε να επιτρέπεται η διέλευση υπ’ αυτούς τους όρους και Β) να τίθεται ως προϋπόθεση ότι η διανομή των τροφίμων και των άλλων εφοδίων θα γίνεται με την εποπτεία τοπικής αρχής προστασίας ή μιας ανθρωπιστικής οργάνωσης που παρέχει εγγυήσεις αμεροληψίας, όπως η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού» (International Humanitarian Law-Treaties and Documents στην ιστοσελίδα του Διεθνούς Ερυθρού Σταυρού www.icrc.org).
H πολιτική η στερημένη καρδιάς και ανθρωπιάς που είναι εγκλωβισμένη στο αδιέξοδο που προκαλούν οι ιδεοληψίες και οι εμμονές σε φαντασιώσεις που μάχονται την ανθρώπινη ύπαρξη και ευνοούν τη διασπορά του τρόμου και της αθλιότητας φανέρωσε το τρομερό προσωπείο της και στα γεγονότα της 31 Μαΐου 2010 με αφορμή την επέμβαση των ισραηλινών δυνάμεων στα πλοία που κατευθύνονταν στην Λωρίδα της Γάζας.
Η Χαμάς και η σύμμαχός της τουρκική ισλαμιστική οργάνωση ΙΗΗ κατάφεραν να βρεθούν στο προσκήνιο της επικαιρότητας καταγγέλλοντας το Ισραήλ και προβάλλοντας το δράμα των Παλαιστινίων της Γάζας.
Οι δυνάμεις του Ισραήλ έπραξαν το καθήκον τους και αναχαίτισαν μερικές εκατοντάδες φίλων του παλαιστινιακού λαού, εχθρών του Ισραήλ και της πολιτικής του, που επέβαιναν σε έξι πλοία να καταπλεύσουν στη Γάζα, επιδιώκοντας να αγνοήσουν το Κράτος του Ισραήλ και όσα αποδέχεται η Διεθνής Κοινότητα.
Ο κ. Ertoğan είχε ακόμα μια ευκαιρία να προβάλλει το πρόσωπό του ως πανισλαμιστή ηγέτη και της Τουρκίας, ως μιας υπολογίσιμης δύναμης που επιθυμεί πλέον και μπορεί να είναι αποτελεσματική ηγέτιδα χώρα για τους Μουσουλμάνους όλου του κόσμου, χωρίς να προκαλεί τις φοβίες που ίσως καλλιεργεί η πολιτική αδιαλλαξία του Ιράν.
Τελικά, τα θύματα της υπόθεσης, ο λαός της Γάζας παραμένουν περιορισμένοι στη φυλακή τους, με δεσμοφύλακες σε πρώτο επίπεδο τους ηγέτες κάθε βαθμίδας της Χαμάς και κατόπιν τις ισραηλινές δυνάμεις που κρατούν κλειστές τις εισόδους από τη Γάζα προς το Ισραήλ και τις αιγυπτιακές δυνάμεις που κρατούν κλειστή τη δίοδο της Ράφα προς την Αίγυπτο.
Την ίδια ώρα που οι Τούρκοι ηγέτες με τις δηλώσεις τους και τις πρωτοβουλίες τους σε διπλωματικό επίπεδο κατακεραύνωναν το Ισραήλ, την ίδια ώρα που στην Τουρκία, στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες απλοί άνθρωποι διαδήλωναν κατά της «αναλγησίας» του Ισραήλ απέναντι στο λαό της Γάζας και στον τρόπο αντιμετώπισης των επιβατών του στολίσκου που μετέφερε ανθρωπιστική βοήθεια στο λαό της Γάζας, ένας σεβάσμιος πνευματικός άνθρωπος από την Τουρκία, που αναγκάστηκε να ζει εδώ και χρόνια στις Ηνωμένες Πολιτείες, χωρίς φόβο και δίχως σκοπιμότητες άρθρωσε την αλήθεια.
Ο Μουσουλμάνος πνευματικός ηγέτης, ο Δάσκαλος Fethullah Gülen, με κύρος ανάμεσα στους ανθρώπους κάθε πίστης και κάθε πολιτισμού, σε συνέντευξή του στις 4 Ιουνίου 2010 στην The Wall Street Journal χαρακτήρισε ως «αποτυχία των διοργανωτών της όλης επιχείρησης να επιδιώξουν μια συμφωνία με το Ισραήλ πριν επιχειρήσουν την μεταφορά της βοήθειας προς το λαό της Γάζας». «Αυτή η αποτυχία είναι σημάδι ότι αψηφούν τις αρχές αυτού του Κράτους και δεν μπορεί να οδηγήσει σε καρποφόρα αποτελέσματα».
Όταν ζητήθηκε από τον αντιπρόεδρο της τουρκικής κυβέρνησης να σχολιάσει τις λακωνικές δηλώσεις του κ. Gülen περιορίσθηκε να πει ότι ο Δάσκαλος όπως πάντοτε λέει την αλήθεια, έτσι έπραξε και τώρα!
