Σκέψεις του πρωινού...

Έρχεται η στιγμή, που η μοίρα σου ως ανθρώπου σε υποχρεώνει, να δεις κατάματα την αλήθεια, πως η ανηφόρα έχει πάψει πια να είναι δυνατότητα για σένα. Σου μένει ένα χρέος αξιοπρέπειας, απέναντι στον εαυτό σου, να αποδεχθείς την μοναδική πλέον πραγματικότητα· να διαχειριστείς με ευπρέπεια τον βιολογικό σου κατήφορο, ως τη στιγμή, που θα αποδεσμευτείς από τα εγκόσμια. Τέτοιες στιγμές, καταλαβαίνεις πόση σοφία κρύβει η ευχή της Εκκλησίας, κατά την θεία λειτουργία: “Χριστιανὰ τὰ τέλη τῆς ζωῆς ἡμῶν, ἀνώδυνα, ἀνεπαίσχυντα, εἰρηνικά...”. Σταυρώνεις τα χέρια και ψελλίζεις την ευχή, τα τέλη της ζωής σου, να είναι ανώδυνα, χωρίς ντροπές και προπάντων ειρηνικά. Οι αγωνίες, οι τύψεις, που στα έσχατα σε ταράζουν σύγκορμο, διώχνοντας τον λιγοστό ύπνο μακριά απ’ το μαξιλάρι σου τις νύχτες, είναι ολωσδιόλου περιττές. Το να σε κυνηγούν οι Ερινύες ενόσω πορεύεσαι να συναντήσεις την δύση του βίου σου, είναι τρομερή κατάσταση. Για τούτο, ψέλλιζε συνεχώς, νύχτα μέρα: Τα τέλη της ζωής ειρηνικά, κλείνοντας την ευχή με το “Αμήν”.

Θεσσαλονίκη, Ντεπώ 24/02/2019

Κυριακή του Ασώτου

In Memoriam Farrokhroo Parsa

Η Farrokhroo Parsa εκτελέστηκε στις 8 Μαΐου του 1980, αφού καταδικάσθηκε σε θάνατο από επαναστατικό δικαστήριο της Τεχεράνης. Υπήρξε γιατρός, πολιτικός και είχε διατελέσει Υπουργός Παιδείας στο Ιράν, πριν από την επικράτηση της Ιρανικής Επανάστασης του Αγιατολλάχ Χομεϊνί. Ήταν μια αγωνίστρια για τα δικαιώματα των γυναικών και τις ίσες ευκαιρίες στην μόρφωση, ακολουθώντας τα χνάρια της μητέρας της Fakhr-e Āfāgh, που εξέδιδε το περιοδικό “Ο Κόσμος της Γυναίκας”. Όταν εγκαθιδρύθηκε η Ισλαμική Δημοκρατία η Farrokhroo Parsa αρνήθηκε να φορέσει το τσαντόρ, που είχε επιβληθεί από το νέο καθεστώς ως γυναικεία ενδυμασία. Ήταν μια πράξη αμφισβήτησης της ισλαμιστικής θεοκρατίας των Μολλάδων. Υπήρξε ένα από τα σημαντικά θύματα της λεγόμενης “Ισλαμικής Πολιτιστικής Επανάστασης” (1980-1983), που οργάνωσε το καθεστώς, με σκοπό να ευθυγραμμιστούν οι πνευματικοί άνθρωποι της χώρας με το επαναστατικό και πολιτικό Ισλάμ.

Η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν γιορτάζει με ποικίλους πανηγυρισμούς, την εγκαθίδρυση του επαναστατικού καθεστώτος πριν σαράντα χρόνια.

Είναι μια ευκαιρία να τιμήσουμε τη μνήμη της Farrokhroo Parsa, που αμφισβήτησε εξαρχής την βαρβαρότητα του ισλαμιστικού καθεστώτος και δεν φοβήθηκε τον θάνατο, προκειμένου να διαφυλάξει την αξία της ύπαρξής της και το ελεύθερο φρόνημά της.

Στο τελευταίο γράμμα από τη φυλακή προς τα παιδιά της, η Farrokhroo Parsa, είχε γράψει: “Είμαι γιατρός κι έτσι δεν φοβάμαι το θάνατο. Ο θάνατος είναι μια στιγμή και τίποτα περισσότερο. Είμαι έτοιμη να δεχθώ το θάνατο με ανοιχτά χέρια, παρά να ζήσω με ντροπή, παρά να ζω αναγκασμένη να κρύβομαι. Δεν πρόκειται να υποκύψω σε εκείνους που περιμένουν να εκφράσω τη λύπη μου, για τα πενήντα χρόνια των προσπαθειών μου για ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών. Δεν είμαι έτοιμη να φορέσω το τσαντόρ για να επιστρέψω στην ιστορία”.

Στη φωτογραφία, η Farrokhroo Parsa μπροστά από το επαναστατικό δικαστήριο το 1979, που την καταδίκασε σε θάνατο. 

Η Farrokhroo Parsa ονομάσθηκε γυναίκα για όλες τις εποχές!

14/02/19