Η υπέροχη περιπέτεια της Ζωής, τουλάχιστον για το γένος των ανθρώπων, αποδείχθηκε πως είναι μια ακατάπαυστη αναζήτηση, ένα ανύστακτο προσκύνημα στο Ιερό του Κόσμου. Τουλάχιστο τούτο μαρτυρούν τα σημάδια που από την εποχή της προϊστορίας έχουν αφεθεί σκόρπια πέρα δώθε και είναι προσιτά σε όσους και όσες έχουν μάτια και νου, αλλά προπάντων καρδιά για να αντικρύσουν τα κεκρυμμένα.... Κι αναρωτιέται ο καθένας, προς τί ετούτη η προσκυνηματική οδοιπορία; Σε ποιο σημείο του ορίζοντα είναι προσανατολισμένη η πύρινη αναζήτηση, που προκαλεί πείνα και δίψα στους ανθρώπους; Η Αλήθεια είναι εκείνο που προκαλεί την έξαψη, η αλήθεια που δεν είναι αισθητή και εν πολλοίς παραμένει απαρινόητη, αλλά παρόλα αυτά είναι υπέρμετρα ποθητή!
Και τί είναι η Αλήθεια; Οι φιλόσοφοι προσπάθησαν να δώσουν σχήμα και υπόσταση στο ζητούμενο καταφεύγοντας στους λαβυρίνθους των συλλογισμών και στην αχλύ του κόσμου των ιδεών. Μα η δίψα παρέμεινε και καίει τα σωθικά των προσκυνητών. Θρησκείες επιχείρησαν μέσα από σελίδες ιερών κειμένων να καταδείξουν το ποθητό αλλά αποδείχθηκε πως φώτιζαν κίβδηλους θεούς, ανύπαρκτους, που μονάχα σκότιζαν την φαντασία και σκορπούσαν το φόβο στις ψυχές μας.... Και τελικά τί είναι η Αλήθεια, πού μπορεί ο αναζητητής να την ανταμώσει;
Ένας άνθρωπος που οι ισχυροί του καιρού του τον σταύρωσαν, είχε πει "εγώ είμαι η Αλήθεια"! Και μετά το άγγιγμα του θανάτου στο ανίσχυρο σώμα του πάνω στο σταυρό, κατέστρεψε κάθε νομοτέλεια που όριζε τα σύνορα ανάμεσα στη ζωή και στο θάνατο και άφησε μπροστά στα έκπληκτα μάτια της ανθρωπότητας έναν Κενό Τάφο! Τούτος ο Τάφος, που δε στάθηκε μπορετό να κρατήσει φυλακισμένο τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, προβληματίζει ως τις μέρες μας τους σκεπτικιστές. Και όπως φαίνεται θα συνεχίσει να προκαλεί τις απορίες των ανθρώπων, που επιδιώκουν να βρουν διέξοδο προς την Ελευθερία. Μερικούς αιώνες αργότερα στη Βαγδάτη ένας άνθρωπος πυρπολημένος από τον έρωτα του Θεού, με τ' όνομα Μανσούρ αλ Χάλλατζ, είχε πει "άνα αλ Χακ"! Που σημαίνει "εγώ είμαι η Αλήθεια"! Οι ισχυροί του καιρού του τον βασάνισαν φρικτά, κομματιάζοντας το σώμα του και τελικά τον σταύρωσαν, όπως τον Ιησού. Πέρασαν αιώνες από τότε. Μα οι άνθρωποι κρατούν ολοζώντανη τη μνήμη εκείνου του ανθρώπου που μαρτύρησε στη Βαγδάτη γιατί αγάπησε πολύ και αξιώθηκε να βιώσει υποστατικά την Αλήθεια.
Εν τέλει πύρινη είναι η απάντηση, που παρόλα αυτά ξεδιψά. Η Αλήθεια δεν είναι ιδέα, δεν είναι συνοθύλευμα συλλογισμών. Η Αλήθεια έχει χειροπιαστή υπόσταση. Η Αλήθεια είναι Πρόσωπο. Το Πρόσωπο που δεν το έθιξε ο θάνατος, αλλά απεναντίας μέσα από της θυσίας του τον πόνο και την ταπείνωση, πρόσφερε για πάντα, απύθμενο βάθος και λαμπρό κάλλος στη Ζωή του σύμπαντος κόσμου μεταγγίζοντας τηνπραγμάτωση της Ελευθερίας ανάμεσα στις δυνατότητες των ανθρώπων...