Ἐλέους ἱκεσία

Ἳλεως γενοῦ μοι Κύριε Ἰησοῦ·

Σύ, ἡ αἱμάσσουσα Ἀγάπη,

ἡ λιθίνους καρδίας

μεταστρέφουσα εἰς ταμιεῖον δακρύων,

ἐλέησόν με τόν σαλευόμενον

ὑπό σφοδρῶν ἀνέμων,

ἐν μέσῳ πόντου  ἐρεβώδους

ὡς ἐν κινδύνῳ πνιγμοῦ ὑπάρχουσα ναῦς.

Μετανοίας τήν πύλην ἂνοιξόν με τόν τάλα,

τόν ἀπαθή τῷ ἐλέει Σου

καί ἀκηδίας ἐραστήν,

ἳνα φλέξω ἁμαρτιῶν μου τό ἂγος

καί γλυκανθῶ θεώμενος

τοῦ Κάλλους τῆς Σῆς Ὡραιότητος.

Γεώργιος Ἀναγνώστης ἐποίησεν

ἐν μηνί Νοεμβρίῳ τῇ ιζ΄ ἡμέρᾳ

ἒτους σωτηρίου ̗ βιδ΄