“ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ” ΗΜΕΡΑ ΣΧΕΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΑΖΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ!

Ο Yannis Iconomou την 23η Αυγούστου έκανε την ακόλουθη εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ανάρτηση στο Facebook, στην αγγλική. Η απόδοσή της στα ελληνικά έγινε με δική μου ευθύνη. Ζητώ συγγνώμη από τον Γιάννη για πιθανά λάθη ως προς την ακριβή απόδοση των σκέψεών του.

"Η Ευρώπη γιορτάζει σήμερα, την λεγόμενη «Ευρωπαϊκή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού και του Ναζισμού».

Η γιορτή αυτής της Ημέρας αποφασίστηκε ύστερα από πρόταση των χωρών της Ανατολικής και Κεντρικής Ευρώπης. Είναι περιοχές με πολύ χαμηλή ευαισθητοποίηση του κοινού ως προς τον αντισημιτισμό (στοιχείο που υπήρξε ένας από τους παράγοντες που οδήγησαν αυτές τις χώρες να έχουν σήμερα ακροδεξιές κυβερνήσεις ...).

Αυτό που κάνει αυτή η Ημέρα, είναι στην πραγματικότητα η σχετικοποίηση του Απόλυτου Κακού στην ιστορία της ανθρωπότητας – ο Ναζισμός -, καθώς τοποθετείται σε ίση βάση με τον Σταλινισμό, μια φοβερή, δολοφονική δικτατορία, αλλά που ήταν ακριβώς αυτό: Μια δικτατορία. Δεν ήταν το Απόλυτο Κακό.

Η αντίθεση στον Σταλινισμό και η τιμή της μνήμης των θυμάτων του, είναι μια αντιμαχία και άρνηση του Ολοκληρωτισμού.

Το Ολοκαύτωμα, δεν ήταν ακριβώς Ολοκληρωτισμός!

Η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν δεν κήρυξε τον πόλεμο σε ολόκληρο τον κόσμο, δεν διέπραξε μαζικές και προγραμματισμένες γενοκτονίες ΟΛΩΝ των λαών που βρίσκονταν κάτω από την εξουσία της (το Holodomor* στην Ουκρανία ήταν σίγουρα η πιο τρομερή γενοκτονία που προκάλεσαν οι σταλινικοί, αν και ο κατάλογος των εγκλημάτων τους είναι τεράστιος), αλλά το πιο σημαντικό είναι, ότι ο Σταλινισμός δεν έχει διαπράξει ένα Ολοκαύτωμα.

Εκείνοι που εξομοιώνουν τον Στάλιν με τον Χίτλερ είναι ένοχοι σχετικοποίησης (ή ακόμα και λεύκανσης; ...) του χειρότερου εγκλήματος που διαπράχθηκε ποτέ στην Ιστορία της Ανθρωπότητας.

Θα ήμουν χαρούμενος, αν υπήρχε μια ξεχωριστή Ημέρα Μνήμης για τα Θύματα του Σταλινισμού.

Προς το παρόν, τηρώ μόνο την 27η Ιανουαρίου ως Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης του Ολοκαυτώματος.

Σήμερα δεν έχω κανένα λόγο να γιορτάσω.

(Καταχωρήθηκε στην αγαπημένη μνήμη του Αριστείδη Παρασκευάκη, του ανθρώπου που μου είχε εξηγήσει, πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα για τα παραπάνω θέματα.)"

*Hodomor: Πρόκειται για έναν λιμό που προκλήθηκε από ανθρώπινες ενέργειες στην Σοβιετική Ουκρανία το 1932 και το 1933 και δολοφόνησε εκατομμύρια Ουκρανών.

Αιωνία η μνήμη του Μητροπολίτη Θεοδωρουπόλεως κυρού Γερμανού

Οι άνθρωποι του Θεού, αυτούς που νιώθουμε ως Αγίους, ενόσω ζουν ανάμεσά μας, σμίγουν για χάρη μας την Γη με τον Ουρανό. Συνήθως η επίγεια διαδρομή τους είναι απλή, ίσως εντελώς αθόρυβη, οι αρετές τους κρυμμένες από τα αδηφάγα μάτια των περίεργων. Υπάρχουν άνθρωποι που τους λοιδορούν χυδαία, μιας και οι ίδιοι είναι χυδαίοι και άμουσοι.

Ένας τέτοιος Άγιος ήταν όσο ζούσε ανάμεσά μας ο Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως Γερμανός, του Οικουμενικού Θρόνου, που εγκατέλειψε την ματαιότητα των παρόντων χάριν του κάλλους της παρουσίας του Χριστού, το βράδυ της περασμένης Παρασκευής. 

Μεγαλόσχημος Ρωμιός δικηγόρος της Πόλης, που η Ελλάδα του απαγόρευσε πριν από λίγα χρόνια την είσοδο στην χώρα μας (!!!), μου διηγούνταν στο γραφείο του με χάχανα, επεισόδια του τότε Επισκόπου Αριανζού Γερμανού, που έδειχναν, κατά την άποψή του πόσο αφελής ήταν ο Άγιος. Και τόλμησα οργισμένος να του πω, ότι ο ίδιος, όπως και ένα σωρό πατριαρχικοί δεσποτάδες, υπάρχουν, χάριν στις βουβές ικεσίες ανθρώπων, όπως ο από Αριανζού Μητροπολίτης Θεοδωρουπόλεως Γερμανός.

Άγιε Γέροντα, πρέσβευε για όλους μας και ξεχωριστά για το Φανάρι και την βασιλίδα των Πόλεων....