ΜΕΤΑΝΟΙΑ, ΣΥΓΧΩΡΕΣΗ, ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ....

Απόψε αρχίζει η Μεγάλη Σαρακοστή πριν το Πάσχα, για τις κατά τόπους Ελληνορθόδοξες και Ελληνοκαθολικές Εκκλησίες. Μια περίοδος για την Εκκλησία του Χριστού αγώνα πνευματικής ανανέωσης. Αλλά μην λησμονούμε, ότι Εκκλησία είναι οι γυναίκες και οι άνδρες που αγαπούν τον Χριστό και ζουν με αίσθηση της παρουσίας Του μέσα στην ύπαρξή τους εν Αγίω Πνεύματι. Η Σαρακοστή αρχίζει με τον εσπερινό της Συγχωρήσεως, το απόγευμα της Κυριακής της Τυρινής. Η Συγχώρεση, η Συμφιλίωση είναι το μονοπάτι της ειρήνευσής μας με τους ανθρώπους της Κοινότητάς μας. Άλλωστε ψελλίζουμε, σχεδόν κάθε φορά, που τα χέρια μας πλέκουν εμπρός στον Θεό: “ἄφες ἠμὶν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν, ὡς καὶ ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν”. Η συμφιλίωση, που ριζώνει στην συγχώρεση από τον Θεό Πατέρα και Μάνα μας, για τα πολλά μας λάθη, συχνά και φοβερά εγκλήματα ακόμα, καθώς πορευόμαστε στη ζωή, προϋποθέτει την συμφιλίωση με τους τριγύρω μας. Για τούτο, όλοι οι δρόμοι που προσεγγίζουν την Πηγή της Ζωής και της Αλήθειας, αναφέρομαι σ’ αυτές τις κινήσεις των ανθρώπων, που λέγονται θρησκείες, έχουν πολύ ψηλά την Μετάνοια. Την αλλαγή του νου μας, την μεταστροφή της καρδιάς μας, που μας προσφέρει την συγχώρεση και την συμφιλίωση. Καλή Σαρακοστή, ειρηνική, δίχως τα σκουπίδια της υποκρισίας, που βαφτίζουμε “ευσέβεια”. Αγάπη να οικειωθούμε επιτέλους στην ζωή μας και να μοιραστούμε με τους ανθρώπους, που πληγώσαμε κυρίως....

12 Φεβρουαρίου 2023. Ευλογημένη η ώρα που στην γερμανόφωνη Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία της Θεσσαλονίκης, ανανέωσα τη σχέση μου με τον Χριστό και την Εκκλησία Του, που μου είχε δοθεί την ώρα της Βάπτισής μου. Στη διάρκεια της θείας λειτουργίας, μια σεμνή τελετή που ονομάζεται “Ανάμνηση του Βαπτίσματός μας”. Νομίζω, πως υπάρχει ανάγκη για μια κατά καιρούς ανανέωση της “συμφωνίας μας” με τον Θεό, εν Χριστώ και εν Αγίω Πνεύματι, που αναλάβαμε εν Χάριτι την στιγμή της βαπτίσεώς μας. Συχνά, οι οδοιπορίες μας στη ζωή, θαμπώνουν το Φως αυτής της Χάρης της Απολυτρώσεως και της Ελευθερίας, που έχουμε λάβει κατά το βάπτισμά μας, και έχουμε ανάγκη, μέσα στην Εκκλησία του Χριστού να μας προσφέρεται, κατά Χάριν, αναζωπύρωση στην εν Χριστώ πορεία μας.... February 12, 2023. Blessed is the time when, in the German-speaking Evangelical Lutheran Church of Thessaloniki, I renewed my relationship with Christ and His Church, which was given to me at the time of my Baptism. During the liturgy, a modest ceremony called "Remembrance of our Baptism". I think there is a need for an occasional renewal of our "agreement" with God, in Christ and in the Holy Spirit, which we undertook in Grace at the moment of our baptism. Often, our journeys in life, dazzle the Light of this Grace of Redemption and Freedom, which we have received at our baptism, and we need, within the Church of Christ, to be offered, by Grace, a rekindling of our path in Christ ....

ΜΑΡΤΥΡΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟ

“...ἑαυτὸν ἐκένωσε μορφὴν δούλου λαβών, ἐν ὁμοιώματι ἀνθρώπων γενόμενος, καὶ σχήματι εὑρεθεὶς ὡς ἄνθρωπος...” (Φιλιππησίους 2:7,8) (...τα απαρνήθηκε όλα και πήρε μορφή δούλου· έγινε άνθρωπος, ... όντας πραγματικός άνθρωπος...). Ο Λόγος και Υιός του Θεού σαρκώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού, ως άνθρωπος κατά πάντα (Ιωάννης 1:14). Σε μια εποχή, σε μια κοινότητα ανθρώπων, που κυριαρχούσαν οι άνδρες, σαρκώθηκε ως άνδρας. Αλλά η σάρκα που έλαβε περιελάμβανε στο σύνολό της το ανθρώπινο γένος, χωρίς διακρίσεις είτε γένους, είτε σεξουαλικού προσανατολισμού! Συχνά, οι άνθρωποι που εμφανίζονται ως “φύλακες” της ορθοδοξίας στην Εκκλησία, λησμονούν ή πιο σωστά παραβλέπουν σκόπιμα την διακήρυξη του Ίδιου του Ιησού: “οὐ γὰρ ἦλθον ἵνα κρίνω τὸν κόσμον, ἀλλ' ἵνα σώσω τὸν κόσμον” (Ιωάννης 12:47). Μάλλον επειδή κατά την σάρκωσή Του ο Ιησούς, προσέλαβε εν όλω την ανδρόγυνη φύση του ανθρώπου, για τούτο και δεν παντρεύτηκε. Ενώ πάντοτε έδειχνε ιδιαίτερη τρυφερότητα προς τις γυναίκες, που συχνά οι Χριστιανοί κληρικοί και ιεροκήρυκες την αντιπαρέρχονται. Αξίζει να θυμηθούμε την γυναίκα, που οι ευσεβείς και οι καθωσπρέπει της εποχής του Ιησού, την θεωρούσαν αμαρτωλή, αλλά γι’ αυτήν τη γυναίκα ο ίδιος ο Κύριος είπε: “ἀφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῆς αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησε πολύ” (Λουκάς 7:47). Αλλά και την άλλη γυναίκα, που ήθελαν να λιθοβολήσουν σαν μοιχαλίδα και την έσωσε από την μανία των ανδρών της κοινότητάς της (Ιωάννης8:1-11). Στην γυναίκα από την Σαμάρεια, με το όχι άμεμπτο ήθος, για την κοινότητά της, αποκάλυψε ένα από τα πλέον ουσιώδη στοιχεία του Ευαγγελίου Του: “πνεῦμα ὁ Θεός, καὶ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτὸν ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ δεῖ προσκυνεῖν” (Ιωάννης 4:24). Οι πρώτοι μάρτυρες της Ανάστασης του Χριστού δεν ήταν οι αγαπημένοι του μαθητές, αλλά μια γυναίκα, η Μαρία η Μαγδαληνή (Ιωάννης 20: 1-18). Και τέλος, η ενανθρώπιση του Ιησού δεν θα μπορούσε να συμβεί, αν δεν υπήρχε το “ναι” μιας γυναίκας, της Παρθένου Μαριάμ, της αγίας Μητέρας Του (Λουκάς 1:38).