Στις 14 Μαΐου του 1948 ιδρύθηκε το Κράτος του Ισραήλ επίσημα και εκδόθηκε η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του σύγχρονου Ισραήλ. Το Ισραήλ δεν έχει σύνταγμα, όπως συμβαίνει στα περισσότερα κράτη της Ευρώπης και του κόσμου. Ακολουθώντας την συνταγματική παράδοση της Μεγάλης Βρετανίας, οι συνταγματικές αρχές του Κράτους του Ισραήλ, διατυπώνονται στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας.
Το σύγχρονο Ισραήλ είναι η πατρίδα των Εβραίων, αλλά επίσης η πατρίδα των Αράβων (Δρούζων, Μουσουλμάνων, Χριστιανών), των Τσερκέζων, των Ασσυρίων, των Βεδουίνων, που ζούσαν στα εδάφη της υπό βρετανική εντολή Παλαιστίνης και πρωτύτερα της ομώνυμης επαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.
Μια μέρα μετά την 14η Μαΐου του 1948, το Ισραήλ δέχθηκε την πρώτη σφοδρή επίθεση από ομάδα αραβικών κρατών (Αίγυπτος, Συρία, Υπεριορδανία, σημερινή Ιορδανία, Ιράκ και Λίβανος). Για το Ισραήλ είναι ο "πόλεμος της Ανεξαρτησίας", που έληξε με νίκη των δυνάμεων του Ισραήλ στις 7 Ιανουαρίου του 1949. Με αφορμή εκείνον τον πόλεμο και την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ, αρκετοί Παλαιστίνιοι Άραβες, εγκατέλειψαν τα χωριά τους, εν πολλοίς παρασυρμένοι από την προπαγάνδα Αράβων ηγετών, που έσπειραν τον φόβο της ανασφάλειας στους απλούς ανθρώπους. Η Ημέρα της Ανεξαρτησίας για τους Ισραηλινούς, έχει ονομαστεί από τους Άραβες της Παλαιστίνης, που επέλεξαν την προσφυγιά "Νάκμπα" (στα αραβικά al nakbah σημαίνει ‘Καταστροφή').
Μέσα στην τρέλα και την παραζάλη του πολέμου, που προκάλεσε στους Ισραηλινούς η επίθεση πέντε αραβικών κρατών, συνέβησαν από τις δυνάμεις της Χαγκάνα (η ισραηλινή στρατιωτική δύναμη), όπως συνάγεται από μαρτυρίες που ακόμα απασχολούν το Ισραήλ έκτροπα και μάλλον αδικαιολόγητες βιαιότητες εναντίον αμάχων Παλαιστινίων που κατοικούσαν σε χωριά, που περιήλθαν στην επικράτεια του Ισραήλ, σύμφωνα με την απόφαση του ΟΗΕ (22.11.1947) για την για την ίδρυση στην Παλαιστίνη, ενός εβραϊκού και ενός αραβικού κράτους.
Η υπόθεση του “μακελειού της Ταντούρα” (Tantura massacre), που συνέβη τη νύχτα της 22ας προς 23η Μαΐου 1948, στοιχειώνει ακόμα τις σχέσεις Εβραίων και Αράβων στο Ισραήλ και στην Παλαιστίνη.
Αδιευκρίνιστος αριθμός, μεταξύ 40 έως 200 Παλαιστίνιων Αράβων χωρικών από την Ταντούρα, σφαγιάστηκαν από την Ταξιαρχία Αλεξανδρόνι, που την στελέχωναν άνδρες της Χαγκάνα, που ενσωματώθηκε στις Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις, μετά την ίδρυση του Ισραήλ. Η σφαγή, σύμφωνα με μαρτυρίες, συνέβη μετά την παράδοση της Ταντούρα, από τους κατοίκους της στις ισραηλινές δυνάμεις. Το 1945 η Ταντούρα είχε περίπου 1500 κατοίκους, και ήταν ένα χωριό κοντά στη Χάιφα. Τα θύματα θάφτηκαν σε ομαδικό τάφο, που βρίσκεται κάτω από χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων, που εξυπηρετεί την παραλία Τελ Ντορ. Οι προφορικές μαρτυρίες από επιζώντες Παλαιστίνιους αντιμετωπίστηκαν με σκεπτικισμό. Η διπλωματική εργασία του μεταπτυχιακού φοιτητή στην Ιστορία Teddy Katz, στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα, που εκπονήθηκε το 1988 για το μακελειό της Ταντούρα και έλαβε υπόψη συνεντεύξεις επιζώντων, αντιμετωπίστηκε με άρνηση. Ο Teddy Katz οδηγήθηκε σε δίκη για συκοφαντική δυσφήμηση από πρώην στελέχη της Ταξιαρχίας Αλαξανδρόνι και υπό συνθήκες, που είχαν εγείρει ποικίλα ερωτηματικά, είχε προβεί σε συμβιβασμό. Σε ένα ισραηλινό ντοκιμαντέρ του 2022 με τίτλο Tantura, αρκετοί Ισραηλινοί βετεράνοι, που έδωσαν συνεντεύξεις, είχαν ομολογήσει, ότι υπήρξαν μάρτυρες σφαγής στην Ταντούρα μετά την παράδοση του χωριού. Τέλος το 2023, η Forensic Architecture δημοσίευσε μια έρευνά της για την περιοχή της Ταντούρα και έχει καταλήξει στο συμπέρασμα, ότι υπάρχαν τρεις πιθανοί ομαδικοί τάφοι στην περιοχή της παραλίας Tel Dor, που συνδέονταν με μια σφαγή.
Μια αναγκαία σημείωση: Η Forensic Architecture (FA) είναι μια υπηρεσία ερευνών, που εδρεύει στο Goldsmiths του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Αποστολή της είναι η ανάπτυξη, η χρήση και η διάδοση νέων τεχνικών και μεθόδων για τη διερεύνηση της κρατικής και μη κρατικής, αλλά οργανωμένης βίας. Η ομάδα της Forensic Architecture συγκροτείται από αρχιτέκτονες, προγραμματιστές λογισμικού, κινηματογραφιστές, ερευνητές δημοσιογράφους, επιστήμονες άλλων γνωστικών πεδίων και δικηγόρους
Από την εγκατάσταση στην οθωμανική Παλαιστίνη των πρώτων Εβραίων, που καταδιωγμένοι από τα πογκρόμ της τσαρικής Ρωσίας, εγκατέλειψαν τα σπίτια και τις φτωχικές περιουσίες τους, επιστρέφοντας στην πατρογονική Γη του Ισραήλ, Άραβες μπέηδες και αγάδες, που κρατούσαν αρκετές εκτάσεις των τσιφλικιών τους ακαλλιέργητες, είδαν με “στραβά” μάτια τα κιμπούτς των Εβραίων πιονέρων, που πρόσφεραν αξιοπρέπεια στους Παλαιστίνιους Άραβες εργάτες γης που προσλάμβαναν.
Η απόφαση του ΟΗΕ (22 Νοεμβρίου 1947) για την δημιουργία εβραϊκού και αραβικού κράτους στην Παλαιστίνη, σύμφωνα με μία σοβαρή εκτίμηση των πραγμάτων, ως προς το αραβικό κράτος, η απόφαση υλοποιήθηκε με την ίδρυση του Χασεμιτικού Βασιλείου της Υπεριορδανίας, που αργότερα μετονομάστηκε σε Ιορδανία. Παρόλα αυτά οι ηγέτες, σχεδόν όλων των αραβικών χωρών εξέφρασαν την αμφισβήτησή τους, ως προς το κύρος της απόφασης των Ηνωμένων Εθνών, όσον αφορά την ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ.
Οι Παλαιστίνιοι, ανεξαρτήτως θρησκείας, είναι τα άμοιρα θύματα των ανθρώπων που εμφανίζονται σαν ηγέτες τους. Ο Χάτζι Μοχάμεντ Αμίν αλ Χουσέινι, ήταν Ναζί, θαυμαστής του Χίτλερ. Ντυμένος την χέργκα (ράσο) του Μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ, τίτλο που δεν κατείχε σύμφωνα με τις προϋποθέσεις της Σαρία, αναδείχθηκε στον κατ' εξοχήν εθνικιστή ηγέτη των Αράβων της Παλαιστίνης, που ήταν ανυποχώρητος στην ίδρυση του Κράτους του Ισραήλ. Απεναντίας μάλιστα, είχε δεχθεί ανεπιφύλακτα το ναζιστικό πρόγραμμα εξόντωσης των Εβραίων.
Η τρομοκρατική οργάνωση των Αδελφών Μουσουλμάνων της Αιγύπτου, στον πρώτο αραβικό πόλεμο κατά του μόλις μιας ημέρας Κράτους του Ισραήλ (1948), επιστράτευε εθελοντές για να επιτεθούν στους Εβραίους. Αργότερα η ίδια οργάνωση ίδρυσε τον παλαιστινιακό κλάδο της, την Χαμάς, που κυβερνούσε δικτατορικά την Λωρίδα της Γάζας και κρατούσε τους Παλαιστίνιους κατοίκους της σε κατάσταση ομηρίας. Μιλώ σε παρελθόντα χρόνο, διότι μετά την επέμβαση των Ισραηλινών Δυνάμεων στην Γάζα, κάτι που προκάλεσε η Χαμάς με την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου 2023 κατά του Ισραήλ, των δολοφονιών αμάχων και την αρπαγή ομήρων, μπορεί η Χαμάς να μην έχει διαλυθεί πλήρως, αλλά έχασε τον έλεγχο στην Γάζα.
Ο Γιασέρ Αραφάτ υπήρξε μάλλον ο πλέον εμβληματικός ηγέτης των Παλαιστινίων. Είναι ο άνθρωπος που από "τρομοκράτης" της παλαιστινιακής οργάνωσης Φατάχ, μεταμορφώθηκε ως ηγέτης της PLO σε συνομιλητή εκ μέρους του λαού της Παλαιστίνης με το Κράτος του Ισραήλ. Είναι ο Παλαιστίνιος ηγέτης που αναγνώρισε το Κράτος του Ισραήλ....
Στο κεφάλαιο της υστεροφημίας του Αραφάτ, υπάρχει ένα μελανό σημείο. Η τεράστια περιουσία σε δισεκατομμύρια δολάρια, που βρέθηκε σε ατομικούς λογαριασμούς του ηγέτη μετά τον θάνατό του, οδήγησε στα δικαστήρια την Παλαιστινιακή Αρχή, υπό την ηγεσία του Μαχμούντ Αμπάς και την χήρας του Αραφάτ Σούχα Ταουΐλ. Η ΠΑ διεκδικούσε τα χρήματα του Αραφάτ, αλλά τελικά δικαιώθηκε η Σούχα Ταουΐλ-Αραφάτ και σήμερα η Ζάχουα Αραφάτ, κόρη του ζεύγους που γεννήθηκε στο Παρίσι, είναι μια από τις πιο πλούσιες νεαρές κυρίες στον κόσμο...
Το τρομοκρατικό καθεστώς της θεοκρατίας του Ιράν χρησιμοποιεί την Χαμάς της Γάζας και την Παλαιστινιακή Τζιχάντ, που δρα στα εδάφη της Δυτικής Όχθης σαν τα “μακριά χέρια” της εναντίον του Ισραήλ, μαζί με την Χεζμπολλάχ του Λιβάνου. Οι ηγέτες της Χαμάς δεν ζουν όπως είναι γνωστό στη Γάζα. Ο Χανίγια, ζει στο Κατάρ, ενώ άλλοι φιλοξενούνται στην Τουρκία από τον Ερντογάν.
Η κυβέρνηση Νετανιάχου και οι σύμμαχοί του, αποτελούν την πιο επικίνδυνη συμμορία που διαχειρίζεται τις τύχες του λαού και του κράτους του Ισραήλ. Με τις πρακτικές τους ακυρώνουν τις συνταγματικές αρχές που διατυπώνονται στην Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας της 14 Μαΐου 1948. Προκειμένου ο υπόδικος Νετανιάχου να μείνει στο απυρόβλητο της ισραηλινής Δικαιοσύνης, επιχειρεί να συρρικνώσει την δικαστική ανεξαρτησία στη χώρα του. Αδιαφορεί για την ανάγκη ασφάλειας και ειρήνης που έχει ανάγκη το Ισραήλ και ο λαός του. Με τις πολιτικές ενίσχυσης παράνομων οικισμών στα παλαιστινιακά εδάφη, με την επιθετικότητα στην Λωρίδα της Γάζας, που είναι ασύμμετρη σε σχέση με την δικαιολογημένη προσπάθεια εξουδετέρωσης της Χαμάς, αφού το μέγα πλήθος των θυμάτων είναι Παλαιστίνιοι άμαχοι και μεγάλος αριθμός παιδιών, η ειρήνη φαίνεται μακρινό όνειρο και η ασφάλεια επίσης ουτοπία.
Η Ημέρα Ανεξαρτησίας του σύγχρονου Ισραήλ θα υπάρχει μαζί με την Ημέρα της Καταστροφής! Η Yom Ha’Azmaut θα συμβαδίζει με μια μέρα διαφορά με την Nakba....
15/05/2024
©Γιώργος Α. Δούδος
No comments:
Post a Comment