Στην αγγλική γλώσσα υπάρχει ένας νεολογισμός, το ουσιαστικό Hislam. Πού αναφέρεται η λέξη Hislam; Αναφέρεται στην βλάσφημη απαξία και υποτίμηση σε βάρος του Ισλάμ, που έχουν επιφέρει με όσα διδάσκουν και διαδίδουν Ουλεμάδες, Μουφτήδες, Ιμάμηδες, Αγιατολλάχ, Σαλαφί, Τζιχαντιστές, Ταλιμπάν... προσφέροντας στον κόσμο, αυτό που εφαρμόζεται σε χώρες που αυτοπροσδιορίζονται ως ισλαμικές: Ένα καθεστώς, που ενισχύει την απόλυτη επικυριαρχία των ανδρών, τις ανδροκρατικές συμπεριφορές στην κοινωνία, καλλιεργεί ιδέες, που υποβαθμίζουν αυτήν την ίδια τη γυναίκα ως ανθρώπινη ύπαρξη και απωθούν τα γυναικεία ζητήματα στα αζήτητα....
Αυτή η διαδικασία κακοποίησης της έννοιας Ισλάμ μετρά πολλούς αιώνες και συνδέεται με την εποχή που το Ισλάμ έγινε θεσμική θρησκεία, η ηγεσία της Ούμμα (της Κοινότητας των Πιστών), μεταλλάχτηκε σε κληρονομική απόλυτη μοναρχία, από το 664 κ.χ. που ο Μουαουίγια (εξελληνισμένα Μωαβίας) επιβλήθηκε ως Χαλίφης με έδρα τη Δαμασκό.
Όσο κι αν φανεί παράδοξο η έννοια του Ισλάμ δεν αναφέρεται στην θρησκεία που αποδίδεται ότι ίδρυσε ο Μωάμεθ, ανεξάρτητα ότι αυτό έχει επικρατήσει. Το Ισλάμ αναφέρεται στο σύνολο των ανθρώπων, που έχουν εναρμονίσει την βούλησή τους ειρηνικά μόνο στον Θεό. Με άλλα λόγια, το Ισλάμ εκφράζει την κατάσταση παράδοσης της ύπαρξης του ανθρώπου προς τον Θεό και της υπακοής στον Θεό, ελεύθερα και αβίαστα. Το Κοράνιο διδάσκει, ότι όλοι οι άνθρωποι που έχουν αναγνωρίσει και αποδεχθεί την Αλήθεια, έχουν ονομαστεί από τον Θεό με την λέξη ‘υπάκουοι’, που στα αραβικά αποδίδεται με την λέξη ‘Μουσουλμάνοι’
(Σούρα Αλ Χατζ 22:78).
Το Ισλάμ, στα πλαίσια του Κορανίου είναι ένα περιγραφικό επίθετο, που αναφέρεται στην υπακοή και στην ειρήνη που συνάπτεται αποκλειστικά στον Θεό. Το Ισλάμ εκφράζει έναν τρόπο ζωής, που τονίζεται η αξία της προσωπικής ελευθερίας έναντι όλων των δυνάμεων, εγκόσμιων και υπερκόσμιων και αποδέχεται μόνο τον Θεό ως φορέα απόλυτης εξουσίας . ( Σούρα Αλ Ιμράν 3:19-85).
Σύμφωνα με το Κοράνιο, όλοι οι Αγγελιοφόροι προς το ανθρώπινο Γένος, μαζί με όλους όσους τους ακολούθησαν, ήταν Μουσουλμάνοι. Ήταν άνθρωποι που αγαπούσαν και επιδίωκαν την ειρήνη και υποτάχθηκαν στο θέλημα του Θεού και μόνο. Ο Νώε, ο Αβραάμ, ο Μωυσής, ο Δαβίδ, ο Σολομών, ο Ιησούς και οι ακόλουθοί τους, έχουν περιγραφεί όλοι και όλες με την ίδια λέξη: άνθρωποι που παρέδωσαν την ύπαρξή τους ειρηνικά στον Θεό μόνον (Μουσουλμάνοι) (Σούρες· Γιουνούς 10:72, 84, Αλ Μπάκαρα 2:128, Αλ Ναμλ 27:31, Αλ Μάιντα 5:111, Αλ Τζιν 72:14).
Όλοι οι Αγγελιοφόροι παρέδωσαν το μήνυμά τους στη γλώσσα του λαού τους, και το περιέγραψαν ως υπακοή ή υποταγή στον Θεό. Δεν είχαν χρησιμοποιήσει την αραβική λέξη «Ισλάμ» ή «Μουσουλμάνος», αλλά μια εννοιολογικά ισάξια λέξη της δικής τους γλώσσας (Σούρα Ιμπραχίμ 14:4). Μάλιστα, σύμφωνα με το Κοράνιο, με εξαίρεση τα μυαλά εκείνων που αρνούνται την ενότητα και την μοναδικότητα του Θεού (των mushrik, όπως λέγονται στα αραβικά), ολόκληρο το Σύμπαν, συντίθεται από Μουσουλμάνους!
Κάθε σωματίδιο, άτομο, μόριο, πλανήτης, αστερισμός, φως, γαλαξίας στο σύμπαν, εναρμονίζεται απόλυτα με το νόμο του Θεού (Σούρα Αλ Φουσιλάτ 41:11). Τα πάντα στο σύμπαν υπάρχουν εντός του συστήματος του Θεού. Η υποταγή στον Θεό με ειρήνη (Ισλάμ), είναι ο νόμος του σύμπαντος (Σούρα Αλ-ι Ιμράν 3:83).
Ο Μουσουλμάνος, είναι ένα πρόσωπο, που επιθυμεί να υφίσταται σε αρμονία με τον Θεό, την Πηγή της Ζωής στο Σύμπαν, αλλά χωρίς να κουβαλά μια ταμπέλα που να τον χωρίζει από τους άλλους ανθρώπους!
Δεν θα μου προκαλούσε έκπληξη, αν κάποιος άνθρωπος καλής θέλησης άνθρωπος και αναζητητής της αλήθειας, δίχως παρωπίδες, διατύπωνε την εξής σκέψη: Σέβομαι το Ισλάμ. Μελετώντας το Κοράνιο, ανακαλύπτω πολύτιμα διαμάντια στις σελίδες του. Αλλά, δεν μου αρέσει ο τρόπος που συμπεριφέρεται η τεράστια μάζα των Μουσουλμάνων! Κι εδώ, καταλήγουμε στην δυσάρεστη πραγματικότητα, ότι ηγέτες των Μουσουλμάνων, που αντιμετωπίζουν τους πιστούς σαν ένα κοπάδι άλογων προβάτων, έχουν μετατρέψει το Ισλάμ σε Hislam!
Οφείλουμε να παραδεχτούμε ορισμένα γεγονότα, που αληθεύουν από την ιστορία. Όταν η Δυτική Ευρώπη ήταν βυθισμένη στην πιο σκοτεινό περίοδο του Μεσαίωνα, την ίδια εποχή οι Μουσουλμάνοι είχαν αγγίξει την πιο υψηλή κορυφή του Πολιτισμού!
Στο Ισλάμ υπάρχει μια απλότητα, χωρίς τους δογματικούς λαβύρινθους του παραδοσιακού Χριστιανισμού. Όσο και αν ακούγεται παράταιρο, λόγω άγνοιας ή προκαταλήψεων, το Ισλάμ αποτελεί έκφραση τρόπου ζωής και σκέψης, που συχνά ονομάζεται θρησκεία, που δεν αντιτίθεται στην ορθολογική σκέψη και στο κριτικό πνεύμα του ανθρώπου. Στο Ισλάμ υπάρχει μια πρωτόγνωρη περιεκτικότητα: η αγάπη για τον Θεό συνυπάρχει με τον σεβασμό για τον Προφήτη Μωάμεθ, τον Προφήτη Ιησού, για τον Προφήτη Ζαρατούστρα και για ένα σωρό Απεσταλμένους και Αγγελιαφόρους, που η Φιλανθρωπία του Θεού έστειλε σε λαούς και εθνότητες στη διάρκεια της ιστορίας. Η αποδοχή και ο σεβασμός του Ιερού Κορανίου, που πράγματι είναι η τελευταία αποκάλυψη του Θεού προς το ανθρώπινο Γένος, αλλά η μελέτη του ιερού κειμένου, με κριτική προσέγγιση και όχι με δέσμευση στο κείμενο του Ιερού Βιβλίου...
Τον 7ο αιώνα που αποκαλύφθηκε το Κοράνιο, σε μια περίοδο είκοσι τριών χρόνων (609-632 κ.χ.), προσέφερε προς το Ανθρώπινο Γένος και στον Πολιτισμό της Οικουμένης ορισμένες πρωτόγνωρες αρχές:
• Διακηρύττει την ισότητα των ανθρώπων και αμφισβητεί ριζικά τον θεσμό της δουλείας (Σούρες Αρ Ρουμ 30: 30, Αν Νισά 4: 1, Αλ Χουτζουράτ 49: 13, Αλ Άλακ 96: 2).
• Συμβουλεύει τους ανθρώπους: Μην δέχεστε πληροφορίες για την πίστη, αξιολογήστε τις κριτικά, με τη λογική και τις αισθήσεις σας (Σούρα Αλ Ίσρα 17:36).
• Συμβουλεύει τους ανθρώπους: Ρωτήστε τους ειδικούς εάν δεν γνωρίζετε (Σούρα Αν Ναχλ 6:43).
• Ενθαρρύνει τους ανθρώπους: Χρησιμοποιήστε ευφυΐα, λογική και ιστορικά προηγούμενα για να κατανοήσετε και να εφαρμόσετε τις εντολές του Θεού (Σούρες Αλ Άραφ 7:179, Αλ Άνφαλ 8:22, Γιουνούς 10:100, Γιουσούφ 12:111, Αλ-ι Ιμράν 3:137).
• Ρηξικέλευθα προτείνει: Μην ακολουθείτε δογματικά το καθιερωμένο (status-quo) και την παράδοση. Να είστε ανοιχτοί σε νέες ιδέες (Σούρες Αλ Χατζ 22:1, Ας Σουάρα 26:5, Σαντ 38:7).
• Συνεχίζει με πρωτόγνωρες προτάσεις: Να είστε ανοιχτόμυαλοι και να προάγετε την ελευθερία της έκφρασης, ακούστε όλες τις απόψεις και ακολουθήστε την καλύτερη (Σούρα Αζ Ζουμάρ 39:18).
• Μην ακολουθείτε εικασίες (Σούρες Γιουνούς 10:36,66, Αν Νατζμ 53:28).
• Μια πρόταση, που εν πολλοίς οφείλεται σ’ αυτήν η ανάπτυξη σημαντικών επιστημών στον Ισλαμικό Κόσμο: Μελετήστε τη δημιουργία του Θεού στους ουρανούς και τη γη, εξερευνήστε την αρχή της δημιουργίας (Σούρες Αλ Μπάκαρα 2:164, Αλ-ι Ιμράν 3:190, Αλ Άνκαμπουτ 29:20).
• Αποκτήστε τη γνώση, αφού είναι το πιο πολύτιμο πράγμα στην εκτίμηση του Θεού (Σούρες Αλ-ι Ιμράν 3:18, Αρ Ράαντ 13:13, Αλ Άνκαμπουτ 29:43,49).
• Μια εξαιρετικά σημαντική ενθάρρυνση: Να είστε ελεύθεροι, να μην ακολουθείτε τα πλήθη και να μην φοβάστε τα πλήθη (Σούρες Αλ Μπάκαρα 2:112, Αλ Μάιντα 5:54,69, Γιουνούς 10:62, Αζ Ζουμάρ 39:36, Αλ Αχκάφ 46:13).
• Μια ενθάρρυνση άκρως επαναστατική: Μην ακολουθείτε τυφλά τη θρησκεία των γονιών σας ή του έθνους σας (Σούρες Αλ Άνααμ 6:116, Γιουσούφ 12:103).
• Μην αποκομίζετε κέρδος όταν μοιράζεστε το Μήνυμα του Θεού με άλλους (Σούρες Αλ Άνααμ 6:90, Για Σιν 36:21, Ας Σουάρα 26:109- 180).
• Διαβάστε για να μάθετε και διαβάστε κριτικά (Σούρες Αλ Άλακ 96:1-5, Αρ Ραχμάν 55:1-4).
• Μην αγνοείτε τη θεία αποκάλυψη και τα σημεία (Σούρα Αλ Φουρκάν 25:73)
• Μην χάσετε το κύριο σημείο, αναλίσκοντας το ενδιαφέρον σας σε μικρές και ασήμαντες λεπτομέρειες (Σούρες Αλ Μπάκαρα 2:67- 71, Αλ Μάιντα 5:101-102, Αλ Χατζ 22:67).
• Να μην στοχάζεστε πάνω στην κρίση σας εάν δεν έχετε επαρκείς πληροφορίες, μην βιάζεστε να τοποθετηθείτε σε κάτι: “Κύριέ μου, αύξησέ μου τη γνώση” (Σούρα Τα Χα 20:114).
• Δεν υπάρχει καταναγκασμός στην Οδό της Ζωής (Σούρα Αλ Μπάκαρα 2: 256) [πολλοί μεταφραστές αποδίδουν με την λέξη ‘θρησκεία’ τον όρο ‘Οδός της Ζωής’].
• Το Κοράνιο πρόβαλλε προς όλη την Οικουμένη, τον σημαντικό λόγο του Εβραίου Σοφού Χιλλέλ του Πρεσβύτερου (περίπου 110 π.Χ. - 10 μ.Χ.): Όποιος σκοτώσει έναν άνθρωπο, είναι σα να σκοτώνει όλο τον κόσμο. Και αν κάποιος σώσει μια ανθρώπινη ζωή, είναι σα να σώζει όλο τον κόσμο (Σούρα Αλ Μάιντα 5:32).
Η κακοποίηση του Ισλάμ και η μετάλλαξή του σε θεσμική θρησκεία, που όπως αναφέρθηκε πιο πάνω άρχισε από το 664 κ. χ. και μετά, οφείλεται στην υποβάθμιση στην πράξη του ιερού Κορανίου και στην αποδοχή της προφορικής παράδοσης (Σούνα, στα αραβικά), ως ισόκυρης με το ιερό Κείμενο. Η κύρια πηγή της ισλαμικής Σούνα βρίσκεται στα χαντίθ. Πρόκειται για μια μορφή ισλαμικής προφορικής παράδοσης, που υποτίθεται ότι περιέχει λόγους ή συμπεριφορές αλλά ακόμα και σιωπηλές εγκρίσεις (!!!), εκ μέρους του ίδιου του προφήτη Μωάμεθ. Κάθε χαντίθ συνδέεται με μια αλυσίδα αφηγητών, πρόκειται για ομάδα ανθρώπων, που φέρονται ότι άκουσαν και στη συνέχεια επανέλαβαν το χαντίθ, και από την οποία μπορεί να εντοπιστεί η πηγή του χαντίθ. Οι συλλογές χαντίθ έχουν καταρτισθεί από Μουσουλμάνους μελετητές, γνωστούς ως Μουχαντίθ, αιώνες μετά το θάνατο του Μωάμεθ. Τα χαντίθ είναι ευρέως σεβαστά στην επικρατούσα μουσουλμανική σκέψη και κατέχουν κεντρική αξία για την ερμηνεία και την εφαρμογή του ισλαμικού νόμου, που πηγάζει από την Σαρία.
Στο σουνιτικό Ισλάμ, που αποτελεί και την πλειοψηφία των Μουσουλμάνων, οι κανονικές συλλογές χαντίθ συντίθενται από έξι βιβλία, από τα οποία το Sahih Bukhari και το Sahih Muslim κατέχουν την υψηλότερη θέση σεβασμού και αποδοχής. Τα άλλα βιβλία χαντίθ είναι τα Sunan Abu Dawood, Jami' al-Tirmidhi, Al-Sunan al-Sughra και Sunan ibn Majah. Ωστόσο, οι Μαλικί, μία από τις τέσσερις σουνιτικές «σχολές σκέψης» (μανχάμπ), απορρίπτουν την συλλογή Sunan ibn Majah και διεκδικούν κανονική θέση για τις διδαχές του Muwatta Imam Malik.
Οι Σιΐτες Μουσουλμάνοι, που ακολουθούν την παράδοση των Δώδεκα Ιμάμηδων, πρόκειται για τους Σιΐτες που επικρατούν στο Ιράν και έχουν επιβάλλει στους Ιρανούς το θεοκρατικό καθεστώς, αποδέχονται ως κανονικές συλλογές χαντίθ τα τέσσερα βιβλία: Kitab al-Kafi, Man la yahduruhu al-Faqih, Tahdhib al-Ahkam και Al-Istibsar.
Οι Ισμαηλίτες Σιΐτες χρησιμοποιούν τη συλλογή χαντίθ Da'a'im al-Islam.
Στον κλάδο Ibadi του Ισλάμ, η κύρια κανονική συλλογή χαντίθ είναι η Tartib al-Musnad. Πρόκειται για επέκταση ή πιο σωστά για εμπλουτισμό προγενέστερης συλλογής χαντίθ, της Jami Sahih, που από μόνη της διατηρεί το κύρος κανονικής και αποδεκτής συλλογής.
Υπάρχει μια ομάδα Μουσουλμάνων, γνωστοί ως Κορανιστές, που απορρίπτουν εντελώς την αυθεντία των συλλογών των χαντίθ. Οι Κορανιστές δέχονται ότι το Κοράνιο είναι σαφές, πλήρες και ότι μπορεί να γίνει πλήρως κατανοητό χωρίς την προσφυγή στα χαντίθ και στη Σούνα. Για τούτο, για την κατανόηση και ερμηνεία του ιερού Κειμένου χρησιμοποιούν μόνο το Κοράνιο, αρχή ‘tafsir al-Qur'an bi al-Qur'an’ (εξήγηση του Κορανίου με το Κοράνιο).
Οι Κορανιστές απορρίπτουν την αυθεντία των χαντίθ, θεωρώντας τα, τουλάχιστον κατά συντριπτική πλειοψηφία, ως αντίθετα προς το ιερό Κοράνιο και ως χαλκευμένα!
Σοβαροί Σουννίτες διανοούμενοι, συμφωνούν με την άποψη του Αμερικανού Shaykh Hamza Yusuf Hanson, συνιδρυτή του Κολεγίου Ισλαμικών Σπουδών στην Καλιφόρνια Zaytuna College, που είχε την εντιμότητα ως ερευνητής επιστήμονας, αλλά και την τόλμη, να υποστηρίξει, ότι περίπου μόνον πεντακόσια (500) από τα χαντίθ των διαφόρων συλλογών είναι αυθεντικά!
Αλήθειες, που φωτίζουν την κοσμολογία και την ανθρωπολογία του Κορανίου:
...όπου και αν στραφείτε υπάρχει η παρουσία του Θεού (Σούρα Αλ Μπάκαρα 2:115).
Έχουμε δημιουργήσει τον άνθρωπο..., και είμαστε πιο κοντά σ’ αυτόν, από την σφαγίτιδα φλέβα του (Σούρα αλ Καφ 18:16).
Ο Θεός έχει προικίσει με την χάρη Του, ό,τι υπάρχει στο Σύμπαν, τα πάντα και όχι μονάχα τους ανθρώπους, όπως πιστεύουν πολλοί... Ο Θεός υπάρχει παντού. Δεν υπάρχουν ασήμαντες γωνιές για τον Θεό, δεν υπάρχουν μέρη μιαρά και ανίερα, όπως νομίζουν άνθρωποι ανόητοι και υπερόπτες... Ο Στωικός φιλόσοφος Κλεάνθης (330-232 π.Χ.) είχε διακηρύξει την εξής αλήθεια: ἐν αὐτῷ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν, φράση που σύμφωνα με τις Πράξεις των Αποστόλων είχε δανειστεί και αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην ομιλία του προς τους Αθηναίους (17:28). Αυτή η αλήθεια αποτελεί τον πυρήνα του tawhid, θεμελιώδους έννοιας του τρόπου ζωής του Ισλάμ, που αφορά την ενότητα και την μοναδικότητα του Θεού, ως Πηγής της Ζωής στο Σύμπαν!
Στο Κοράνιο υπάρχει η εξής κεφαλαιώδης διακήρυξη: Δεν υπάρχει καταναγκασμός στον τρόπο ζωής (Σούρα Αλ Μπάκαρα 2:256). Παρόλα αυτά, δικαιολογημένα επικρατεί, ότι η αρετή του σεβασμού του Άλλου, δηλαδή η ανεκτικότητα και η αποδοχή, είναι σε μηδενικά σχεδόν επίπεδα ή εντελώς ανύπαρκτη μεταξύ των Μουσουλμάνων. Πολλοί Μουσουλμάνοι, αλλά και κράτη που επικαλούνται το Ισλάμ, η παραπάνω αρχή είναι ανύπαρκτη και επομένως τα λεγόμενα ισλαμικά καθεστώτα, όχι μόνον οι τρομοκράτες του Ισλαμικού Κράτους (ISIS ή DAESH) ή οι Ταλιμπάν, όσους κρίνουν σαν αποστάτες τους καταδικάζουν σε θάνατο, αφού εφαρμόζουν την αντίθετη προς το Κοράνιο αρχή του τακφίρ ( Τακφίρ, πρόκειται για αραβική λέξη, που δηλώνει τον αφορισμό από το Ισλάμ και την Κοινότητα των πιστών ενός μουσουλμάνου από έναν άλλο, δηλαδή κατηγορείται ένας μουσουλμάνος από έναν άλλο μουσουλμάνο ως αποστάτης. Η λέξη δεν έχει έρεισμα ούτε στο Κοράνιο, ούτε στις συλλογές των Χαντίθ). .... Τα πιο χαρακτηριστικά για την βαρβαρότητα και την άρνηση της αρχής της ελευθερίας της πίστης, που διακηρύττει το ιερό Κοράνιο είναι η Ισλαμική Δημοκρατία του Ιράν και η Ισλαμική Δημοκρατία του Πακιστάν! Στην πιο πάνω κατηγορία πρέπει προστεθεί και το Ισλαμικό Εμιράτο του Αφγανιστάν, που κυβερνούν δικτατορικά οι Ταλιμπάν.
Υπάρχει μια ενδιαφέρουσα ιστορία, που αναφέρεται στον τρόπο που αντιμετώπισε ο ίδιος ο Προφήτης Μωάμεθ, όταν ένας από τους πρώτους Μουσουλμάνους μεταστράφηκε στο Χριστιανισμό:
Ο Ubayd Allah ibn Jahsh ibn Ri'ab (περίπου 588–627 κ.χ.) ήταν χανεφίτης, άνθρωπος που αρνούνταν την πολυθεΐα και την ειδωλολατρεία που επικρατούσε στη Μέκκα. Όταν ο Μωάμεθ άρχισε να κηρύττει τον μονοθεϊσμό του Ισλάμ, ο Ubayd Allah έγινε ένας από τους πρώτους Μουσουλμάνους. Μάλιστα, ήταν πρώτος ξάδερφος του Μωάμεθ. Επίσης ήταν αδελφός της Zaynab bint Jahsh, μιας από τις συζύγους του Προφήτη. Σύμφωνα με τον Ibn Ishaq, πρώιμου ιστορικού της ζωής του Προφήτη, το έτος 615, ο Ubayd Allah, με την σύζυγό του και την κόρη τους, μαζί με μια ομάδα Μουσουλμάνων, μετανάστευσαν ως πρόσφυγες στην χριστιανική Αιθιοπία για να γλυτώσουν από τον διωγμό που είχε αρχίσει στη Μέκκα εναντίον τους. Ενώ βρισκόταν στην Αιθιοπία, ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και πέθανε ως Χριστιανός. Δεν υπάρχει μαρτυρία, ότι ο προφήτης Μωάμεθ μετά την αποκήρυξη του Ισλάμ εκ μέρους του Ubayd Allah ibn Jahsh και την προσχώρησή του στον Χριστιανισμό, έλαβε οποιοδήποτε μέτρο, εναντίον του άλλοτε συντρόφου στην πίστη και συγγενή του και πολύ περισσότερο, δεν τον καταδίκασε σε θάνατο για την μεταστροφή του.
(Muhammad ibn Ishaq, Sirat Rasul Allah. Translated by Guillaume, A. The Life of Muhammad, σσ. 98-99. Oxford University Press 1968).
Ένα εδάφιο στο Κοράνιο, (Σούρα Αλ Χατζ 22: 40), αναφέρει, πως οι Μουσουλμάνοι δέχονται να θέσουν σε κίνδυνο και τη ζωή τους για να διαφυλάξουν, όχι μόνο τα τζαμιά τους, αλλά και τα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τις συναγωγές, «γιατί μέσα σ’ αυτά δοξάζεται το όνομα του Θεού»!
Αξίζει να αναφέρουμε τον περίφημο ‘Αστιναμέ’ του Μωάμεθ, που ο ίδιος ο Προφήτης είχε παραδώσει προς τους Μοναχούς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά, με τον οποίο αναγνωρίζονται τα προνόμια των Χριστιανών, εκείνων που ζουν κοντά αλλά και μακρυά. Ως μάρτυρας αυτής της μακραίωνης σχέσης σεβασμού των Μουσουλμάνων προς τους Χριστιανούς Μοναχούς του Σινά, υπάρχει εντός του μοναστηριού και ακριβώς δίπλα στο καθολικό της Μονής, ένα τέμενος με μιναρέ, χάριν των Βεδουίνων της περιοχής.
Θα ήταν ανεπίτρεπτη παράλειψη αν δεν αναφερόταν ένα ακόμα περιστατικό, από την ζωή του προφήτη Μωάμεθ, που δεν και τόσο γνωστό. Όταν ο προφήτης Μωάμεθ είχε εγκατασταθεί στην πόλη Γιαθρίμπ, την κατοπινή Μεντίνα και οργάνωσε την Κοινότητα (Ούμμα) των πιστών, μια αντιπροσωπεία Χριστιανών από την πόλη Νατζράν, στην σημερινή Σαουδική Αραβία και πολύ κοντά στα σύνορα με την Υεμένη, επισκέφθηκε τον Προφήτη, με σκοπό να συζητήσουν θεολογικά θέματα και κυρίως την θεότητα του Χριστού. Στη Μεντίνα δεν υπήρχαν Χριστιανοί και εκκλησίες. Οι άνθρωποι από τη Νατζράν θέλησαν να συναχθούν για λατρευτικούς λόγους και κυρίως για να τελέσουν την Θεία Ευχαριστία. Και τότε, ο ίδιος ο Προφήτης τους παραχώρησε το μικρό τέμενος των Μουσουλμάνων, παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων από τους συντρόφους του, για να τελέσουν την ευχαριστιακή σύναξή τους και άλλες ακολουθίες! (The Life of Muhammad: A Translation of Ibn Ishâq’s Sîra Rasûl Allâh, A. Guillaume translated, Oxford University Press 1968).
Το προηγούμενο εφάφιο από το ιερό Κοράνιο, αλλά και τα περιστατικά από τον βίο του προφήτη Μωάμεθ, καταδεικνύουν τον βαθύ σεβασμό του Προφήτη προς τον Άλλο, κάτι που αποτελεί χρέος των Μουσουλμάνων σύμφωνα με το ιερό Κείμενο. Αυτό ανατρέπει όλες τις πρακτικές των φανατικών Μουσουλμάνων κατά των Χριστιανών, των Εβραίων και πιστών άλλων θρησκευμάτων. Από την άλλη μεριά δείχνει πόσο βλάσφημη κατά του Κορανίου και του Ισλάμ είναι η πρακτική του τακφίρ, που προαναφέραμε….
Όλα όσα αναφέρθηκαν παραπάνω είναι μια υπεράσπιση του ιερού Κορανίου και του Ισλάμ, όχι ως θεσμικής θρησκείας, αλλά ως συστήματος οδοιπορίας, ως τρόπου ζωής σε πλήρη αρμονία με την θέληση του Ελεήμονα και Φιλανθρώπου Θεού. Και τούτο, γιατί, τόσο το Κοράνιο, όσο και το Ισλάμ κακοποιούνται από ανθρώπους που φέρουν τον τίτλο του Μουσουλάνου και κουβαλούν τίτλους, που επιβάλλονται σαν πνευματικοί,αλλά και κοσμιμοί ηγέτες στους απλούς Μουσουλμάνους, άνδρες και γυναίκες, από τους οποίους κλέβουν την ελευθερία, την κριτική σκέψη και τους αποστερούν την ομορφιά από την ζωή να ζητούν από τον Θεό, με την απλή προσευχή του Κορανίου: Κύριέ μου, αύξησέ μου τη γνώση (Σούρα Τα Χα 20:114).
©ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ
17 Νοεμβρίου 2024/ 15 Jumada Al-Awwal, 1446Η
