Η επιτυχία του συνδυασμού που ήσουν επικεφαλής στις πρόσφατες δημοτικές εκλογές ήταν μια αναμφίβολης αξίας δημοκρατική νίκη. Η τρίτη συνεχής εκλογική επιτυχία σου ως υποψήφιου Δημάρχου της … αποτελεί θετικό στοιχείο στην πολιτική σταδιοδρομία σου, που μόνον όσοι ή όσες από τους αντιπάλους σου πάσχουν από πολιτικό αυτισμό, εθελοτυφλώντας στην πραγματικότητα, μπορεί να αμφισβητούν.
Επειδή αγαπώ την μικρή πόλη, όπου έχω αφήσει μερτικό από οραματισμούς και αναμνήσεις κι επειδή σε εκτιμώ ως φίλος για το ήθος και την μετριοπάθεια που σε διακρίνει, υποσχέθηκα να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις μου, με την ευκαιρία της ανάληψης των καθηκόντων σου ως Δημάρχου του διευρυμένου (λόγω ‘Καλλικράτη’) Δήμου της ….
Κατ’ αρχάς, μολονότι είναι γνωστό πως υπήρξες ο «εκλεκτός υποψήφιος» του κυβερνώντος κόμματος στις δημοτικές εκλογές, χάριν του εκλογικού σώματος που σε τίμησε και χάριν του σημαντικότατου δημοκρατικού θεσμού της τοπικής αυτοδιοίκησης, έστω με τα παραμορφωτικά χαρακτηριστικά του ‘Καλλικράτη’, οφείλεις να αποστασιοποιηθείς από κομματικές εξαρτήσεις, χωρίς τούτο να σημαίνει ότι θα απεμπολήσεις την κομματική επιλογή σου ή πιο σωστά τις πολιτικές σου θέσεις.
Όπως φαίνεται από την προηγούμενη περίοδο, δεν μπορώ να καταταγώ στους υποστηρικτές του πειράματος ‘Καλλικράτης’ στην τοπική αυτοδιοίκηση. Πρόκειται για πείραμα, αφού το μόνο που γνωρίζουμε είναι ο σχετικός νόμος, που άλλαξε το αυτοδιοικητικό τοπίο στη χώρα. Εσύ και οι συνάδελφοί σου που για πρώτη φορά βρίσκεστε στο τιμόνι των διευρυμένων Δήμων έχετε βαρειά ευθύνη. Οι πολιτικές επιλογές σας ως Δημάρχων με τους συνεργάτες σας θα απομακρύνουν τις επιφυλάξεις ή τις αρνήσεις των σκεπτικιστών. Εκτός αν ο ‘Καλλικράτης’ αποτύχει ως θεσμός αυτοδιοίκησης και όχι ως μέτρο οικονομικό, γιατί θα αποδειχθεί προκρούστειο εγχείρημα….
Αγαπητέ μου ….
Το εκλογικό σώμα της (νέας) … σε ανέδειξε ηγέτη! Ο ηγέτης δεν είναι ουραγός, αλλά με τα οράματά του και τις ρηξικέλευθες πολιτικές συλλήψεις του διαμορφώνει τις πολιτικές καταστάσεις ή αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να διαχειριστεί τις συγκυρίες γόνιμα και δημιουργικά. Ο ηγέτης, χωρίς να μιμείται πολιτικά ήθη που προσιδιάζουν σε δικτάτορες, οφείλει να ηγείται κατ’ ουσίαν των συνεργατών του και δεν του επιτρέπεται να άγεται και να φέρεται απ’ αυτούς, υποχωρώντας είτε σε συναισθηματικές αδυναμίες είτε σε υποχθόνιους εκβιασμούς. Έχω την εντύπωση ότι γεύτηκες τέτοιες εμπειρίες που ανάφερα πιο πάνω. Φίλε μου, δεν κέρδισες τις εκλογές για να αποτύχεις εξαιτίας της αήθειας στενών συνεργατών σου! Η πολιτική, ενώ θα όφειλε να είναι διακονία χάριν του λαού, έχει εκπέσει από τη συμπεριφορά των πολιτικών και έχει καταντήσει χυδαία και βρωμερή πόρνη…. Μολονότι οι γλυκειές γυναικείες υπάρξεις που συνεχίζουν άοκνα να προσφέρουν ένσαρκες σπονδές στην Αφροδίτη, ούτε χυδαίες είναι, ούτε βρωμερές και ουδεμία συνάφεια έχουν με τους επιτηδευματίες της πολιτικής ως σταδιοδρομίας και πηγής άνομου πλουτισμού!
Προσωπικά, κατόπιν επιλογής δεν αναμείχθηκα στην πολιτική γενικά όπως είναι, γιατί στο ζύγι της ζωής μου βάρυνε περισσότερο η «σωτηρία της ψυχής που είναι σπουδαίο πράγμα»,όπως λέει και σχετικό γνωστό τραγούδι. Παραμένω ενεργός πολίτης και δεν θέλω να γίνω τιμητής κανενός πολιτικού εκ των προτέρων. Πιστεύω όμως στην πολιτική ως διακονία, ως υπηρεσία, ως ανάλωση εαυτού χάριν του λαού και της πόλης…. Δυστυχώς η πολιτική κατάντησε κομματική αντιπαράθεση, στραγγαλισμός του ελεύθερου ήθους χάριν υποταγής σε μια πειθαρχία στην ηγεσία του κόμματος και προπάντων εφαλτήριο για να προβληθούν στο προσκήνιο της εφήμερης επικαιρότητας συνήθως κενοί και υπερφίαλα μωροφιλόδοξοι νάνοι, που στην πίσω άκρη του μυαλού τους υπάρχει η διαπλοκή…. Με δυο λόγια φίλε μου, ευτυχώς που υπάρχουν εξαιρέσεις και μακάρι να παραμείνεις στην ολιγομελή χορεία των εξαιρέσεων, αλλά οι πλείστοι «πολιτικοί» σηματοδοτούν μια κατάσταση που εμφανώς προβάλλει την μετριότητα στην εξουσία….
Μέχρι τώρα, στις δύο προηγούμενες θητείες σου, παρά τις όποιες παραλείψεις ή παρατυπίες κατά την άσκηση διοίκησης στο Δήμο, έχω την αίσθηση πως δεν επέτρεψες να θρυμματισθεί η εντιμότητά σου, για τούτο και επικοινωνώ μαζί σου. Δεν υπήρξες όμως τόσο δυναμικός, όσο όφειλες ως θέσει ηγέτης και δεν μας άφησες να γίνουμε κοινωνοί των οραματισμών σου!
Τί θα μπορούσα να προτείνω στο Δήμαρχο της …, που ξεκινά από τα χωριά του κάμπου και φτάνει ως τη Ν…;
1.- Ικανοποιητική αστική συγκοινωνία μεταξύ όλων των οικισμών του νέου Δήμου …, είτε δωρεάν, είτε με ιδιαίτερα χαμηλό εισιτήριο. … Χωρίς ικανοποιητική αστική συγκοινωνία από πλευράς πυκνότητας δρομολογίων η … του ‘Καλλικράτη’ θα παραμείνει μια αποτυχία…
2.- Ο πληθυσμός του νέου Δήμου εμπλουτίζεται με δημότες που είτε πολιτισμικά, είτε και εθνοτικά αυτοπροσδιορίζονται ως Μακεδόνες σλαβικής καταγωγής. Το ελληνικό κράτος τους έχει καταστήσει πολίτες υπό απαγόρευση! Η τοπική αυτοδιοίκηση οφείλει να τους αναγνωρίσει και να μην τους παραμελήσει. Τα μακεδονικά, ως νοτιοσλαβική γλώσσα, εκτός του ότι είναι η επίσημη γλώσσα ενός κράτους μέλους του Ο.Η.Ε., της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (προσωπικά προτιμώ την πιο σύντομη ονομασία ‘Δημοκρατία της Μακεδονίας’, χωρίς παρεξήγηση), αναγνωρίζεται από ένα σωρό άλλα κράτη και κυρίως διδάσκεται σε ένα σωρό σημαντικά πανεπιστήμια του κόσμου. Στους κόλπους της Ευρώπης λειτουργεί όπως είναι γνωστό ο μη κυβερνητικός οργανισμός με την επωνυμία European Bureau for Lesser-Used Languages (EBLUL), που επιχειρεί να διασώσει και να καλλιεργήσει τις λιγότερο χρησιμοποιούμενες ευρωπαϊκές γλώσσες. Μεταξύ των γλωσσών αυτών είναι και η μακεδονική σλαβική γλώσσα, ενώ το ελληνικό παράρτημα του EBLUL βρίσκεται στη Νάουσα. Το EBLUL συνεργάζεται στενά με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και με το Συμβούλιο της Ευρώπης, ενώ χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Η μακεδονική γλώσσα αναγνωρίζεται επίσης από την European Charter for Regional and Minority Languages (ECRML), Συνθήκη που ψηφίσθηκε το 1992 από το Συμβούλιο της Ευρώπης. Η Ελλάδα συγκαταλέγεται μεταξύ των λίγων χωρών της Ευρώπης που δεν έχουν προσυπογράψει τη Χάρτα, προφανώς γιατί η Συνθήκη αναγνωρίζει ως υποστατή γλώσσα την μακεδονική! Οι Σλαβομακεδόνες συμπολίτες μας διαθέτουν μια πολυποίκιλη κουλτούρα, που τόσα χρόνια είναι αφημένη στην ανυποληψία του επίσημου κράτους και η απώλειά της θα φτωχύνει την Ελλάδα. Ο Δήμος μας με εργαλείο τον ΔΗΠΟ… και με κονδύλια, που πιστεύω ότι μπορούν να βρεθούν από ευρωπαϊκές πηγές, οφείλει να αξιοποιήσει τον πλούτο του λαϊκού πολιτισμού των «εντόπιων Μακεδόνων».
Αντιλαμβάνομαι ότι σου προτείνω να βάλεις τα χέρια σου στη φωτιά. Δεν θα’ πρεπε κάποια στιγμή να καταστήσουμε συλλογικό βίωμα εκείνο που ειπώθηκε από τον Σολωμό, ότι το έθνος πρέπει να θεωρεί εθνικόν, ό,τι είναι αληθές;
Σκέψου, πως ένας σημαντικός κοινωνικός και οικονομικός θεσμός της τοπικής κοινωνίας στη Μακεδονία, η «ζάντρουγκα» (η παραδοσιακή οικογένεια των Σλαβομακεδόνων της υπαίθρου), μελετήθηκε προς στιγμή από τον Κωνσταντίνο Καραβίδα, στενό συνεργάτη του Ε. Βενιζέλου, αλλά εντέλει αγνοήθηκε σκόπιμα από τους «αμύντορες της εθνικής καθαρότητας των Ελλήνων»….
3.- Φίλε μου, οι φαντασιώσεις για δήθεν «επανίδρυση» της … κατά την οθωμανική περίοδο είναι ένα παραμύθι δίχως αξία, κυριολεκτικά για τα σκουπίδια! Η … υπήρξε μια οθωμανική πόλη που χτίσθηκε για να κατοικηθεί από Χριστιανούς και υπήρξε η ίδρυσή της σύλληψη και επιθυμία του μεγάλου Οθωμανού στρατηγού Γαζή Εβρενός Μπέη. Τελικά η απόφαση του Εβρενός Μπέη υλοποιήθηκε από τον εγγονό του Αχμέτ Εβρενόσογλου. Εκείνος που επόπτευε την οικοδόμηση της νέας πόλης υπήρξε ένας άγιος Μουσουλμάνος, ο Σεΐχης Αμπντουλλάχ αλ Ιλαχή, ο Στουγιαννάκης τον αναφέρει ως «Σεχ Λεαή» και ήταν πράγματι ο δομήτορας ή πατέρας της πόλης ….
Ο Σεΐχης Αμπντουλλάχ αλ Ιλαχή, υπήρξε ο άνθρωπος κατά μία ιστορική εκτίμηση, που έφερε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία από την Κεντρική Ασία (σημερινό Ουζμπεκιστάν) το πνευματικό ρεύμα των Νακσιμπαντί Δερβίσηδων. Υπήρξε για μια περίοδο δάσκαλος του Σεΐχη Μπεντρεντίν Σιμάβναλη, που αμφισβήτησε θεωρητικά και έμπρακτα την αυθαιρεσία των Σουλτάνων, για τούτο και καταδικάσθηκε σε θάνατο που εκτελέστηκε στις Σέρρες. Ο Σεΐχης Αμπντουλλάχ αλ Ιλαχή προτού καταδικασθεί ο Μπεντρεντίν τον υπερασπίσθηκε. Αυτή η στάση του είχε ως συνέπεια να κινδυνεύει και η δική του ζωή στην πρωτεύουσα της Αυτοκρατορίας. Τότε ο Γαζή Εβρενός του εμπιστεύτηκε τη μόρφωση των παιδιών και εγγονών του και τον πήρε μαζί του στη Μακεδονία.
Τουλάχιστον μία οδός στην πόλη θα έπρεπε να φέρει το όνομα του αγίου αυτού άνδρα….
4.- Θα μπορούσε ο Δήμος, όσο είναι καιρός και η ιδέα παραμένει πρωτότυπη, να δημιουργήσει μια μεικτή δημοτική επιχείρηση Αποτεφρωτηρίου. Γιατί όχι; Θα ήταν η απάντηση στους θρησκευόμενους ή στους σκεπτικιστές που δεν τολμούν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις. Ο χώρος υπάρχει. Ένα κομμάτι περιορισμένης έκτασης στο δημοτικό κοιμητήριο. Μεικτή επιχείρηση, με επιχειρηματίες του κλάδου των οίκων τελετών, που θα αναλάβουν τη γνωστοποίηση στο κοινό του Αποτεφρωτηρίου.
Φίλε μου, καλά κάνεις και συνεργάζεσαι με τον επιχώριο μητροπολίτη. Σκέψου όμως, πως συχνά τα συμφέροντα της εκκλησίας ως θεσμού δεν ταυτίζονται με τα αληθινά συμφέροντα του λαού και της πόλης μας. Και τούτο οφείλεται δυστυχώς σε μιαν αλλοίωση του εκκλησιαστικού ήθους, που κατέστησε εν πολλοίς την Εκκλησία του Χριστού και του Λαού, φορέα εξουσίας. Επίτρεψέ μου να αναφερθώ σύντομα στην σχετικά πρόσφατη «πρωτοβουλία» του Μητροπολίτη Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, που προκάλεσε χωρίς ουσιαστικό λόγο διχασμό μεταξύ κατοίκων της πόλης …. Είναι γνωστό ότι η εξέγερση των Ναουσαίων το 1822 κατά της οθωμανικής εξουσίας καταλύθηκε βίαια. Μεταξύ των άλλων τραγικών συμβάντων ήταν η θανατική καταδίκη εκατοντάδων επαναστατών. Αν ήταν 1241 όσοι σκοτώθηκαν, λιγότεροι ή περισσότεροι, θαρρώ πως λίγη σημασία έχει. Στην Ορθόδοξη Ανατολική Εκκλησία η εκκλησιαστική διοίκηση, δηλαδή το σώμα των επισκόπων που συγκροτεί τη σύνοδο δεν κατατάσσει «εν τοις επουρανίοις» ως αγίους θνητούς. Ο λαός του Θεού, κληρικοί και λαϊκοί, στη συνείδησή του αναγνωρίζει ανθρώπους που έζησαν κατά Χριστό, ως αγίους και έρχεται κάποια στιγμή η διοίκηση της εκκλησίας και τους κατατάσσει στο εορτολόγιο, δηλαδή στο εκκλησιαστικό ημερολόγιο. Από μικρό παιδί θυμόμουν πως την ημέρα μνήμης και όχι εορτασμού, όπως εσφαλμένα συνηθίζεται να λέγεται, του Ολοκαυτώματος της Νάουσας γινόταν αναφορά για τους μαχητές της ελευθερίας που θανατώθηκαν στο Κιόσκι. Κανένας δεν μας ανέφερε ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν «άγιοι», ότι θανατώθηκαν γιατί αρνήθηκαν να εξισλαμιστούν και άλλα ανιστόρητα που ειπώθηκαν προκειμένου, κατά τα πρότυπα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, ο τοπικός μητροπολίτης να εφεύρει και να πλουτίσει το εορτολόγιο της εκκλησίας με 1241 νέους αγίους! Ο λαός του Θεού της τοπικής εκκλησίας της Νάουσας ποτέ δεν είχε αποκτήσει συνείδηση πως όσοι θανατώθηκαν το 1822 στο Κιόσκι ήταν μάρτυρες της εκκλησίας. Απεναντίας κανένας δεν αμφισβητούσε πως ο θάνατός τους είχε ως αίτιο τον αγώνα για την ελευθερία και την μαχητική τους αμφισβήτηση της κρατικής εξουσίας που υπήρχε τότε. Το γιατί ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας Παντελεήμων (κατά κόσμον Ιωάννης Καλπακίδης) επέλεξε τον παραπάνω ανορθόδοξο εκκλησιαστικά τρόπο «αγιοποίησης» των μαρτύρων της ελευθερίας της Νάουσας, με περίσκεψη μπορείς να συναγάγεις τα συμπεράσματά σου νομίζω. Σου ανέφερα το προηγούμενο περιστατικό, μιας και καλώς δηλώνεις στο Facebook ότι είσαι ‘Χριστιανός Ορθόδοξος’, αλλά ως Δήμαρχος είσαι ο ηγέτης και των Μαρτύρων του Ιεχωβά και των Πεντηκοστιανών και των αθρήσκων και των αθέων, ίσως και Μουσουλμάνων που είναι δημότες της πόλης μας.
Αγαπητέ μου Φίλε.
Το παράδειγμα του Γιάννη του Μπουτάρη θα μπορούσε να αποτελέσει πολιτικό υπόδειγμα χάριν προβληματισμού δημάρχων και όχι μίμησης, για τη διαμόρφωση μιας διαλεκτικής σχέσης με την «επικρατούσα θρησκεία» στη χώρα μας και τους τοπικούς «δεσπότες» της.
No comments:
Post a Comment