Η ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΣΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

g_doudos@yahoo.com

Από τότε που οι ανάλγητοι τεχνοκράτες της Τρόικα επέβαλαν στην Ελλάδα μέτρα λιτότητας και οι ελληνικές κυβερνήσεις δέχθηκαν να τα εφαρμόσουν πειθήνια, για να εξοικονομηθούν χρήματα για τους δανειστές και την ενίσχυση του χρηματοπιστωτικού συστήματος γενικά, ο ελληνικός λαός στη μεγάλη πλειοψηφία του βυθίζεται σε συνθήκες που συνιστούν ανθρωπιστική κρίση.

Στην Ευρώπη οι ανθρωπιστικές κρίσεις θεωρούνταν επακόλουθα μόνο φυσικών καταστροφών, επιδημιών, πολέμων και εμφύλιων συρράξεων, μέχρι την εμφάνιση της ελληνικής περίπτωσης. Με την Ελλάδα σε ανθρωπιστική κρίση, προστέθηκε ως αιτία ανθρωπιστικής κρίσης πλέον και για την Ευρώπη, οι συνέπειες από την επιβολή μέτρων αυστηρής λιτότητας εις βάρος του λαού….

Στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής για την φτώχεια στην Ελλάδα, μετά από έρευνα που έγινε το 2013, δείχνουν ότι ποσοστό 35,7% του πληθυσμού βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, που σημαίνει πως 3.903.800 άνθρωποι βρίσκονται σε κίνδυνο στον τόπο μας. Το 2012 οι Έλληνες πολίτες που αντιμετώπιζαν το ίδιο πρόβλημα ανέρχονταν σε 3.795.100 άτομα.

Υπάρχει ένα πολύ υψηλό ποσοστό, που φτάνει στο 28,8%, φαινομένου κινδύνου φτώχειας για παιδιά και εφήβους μεταξύ 0 έως 17 ετών, το οποίο μάλιστα είναι πιο υψηλό κατά 5,7 ποσοστιαίες μονάδες από το αντίστοιχο ποσοστό του συνολικού πληθυσμού.

Κατά την περίοδο της χρονικής αναφοράς της έρευνας, υπήρξε αύξηση του πληθυσμού που ζει σε νοικοκυριά όπου κανένα μέλος δεν εργάζεται ή απασχολείται λιγότερο από τρεις (3) μήνες το χρόνο, σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος (2012). Ο πληθυσμός αυτός είναι 1.200.800 άτομα ή ποσοστό 19,6% του πληθυσμού ηλικίας από 18 έως 59 ετών. Το 2012 ο πληθυσμός με το ίδιο πρόβλημα ανερχόταν σε 1.010.900 άτομα.

Ομάδες του πληθυσμού που απειλούνται από την φτώχεια είναι οι εξής:

Οι άνεργοι άνδρες σε ποσοστό 50,7%. Οι μονογονεϊκές οικογένειες με ένα παιδί τουλάχιστον σε ποσοστό 37,2%. Πολίτες μη οικονομικά ενεργοί (όχι συνταξιούχοι) σε ποσοστό 30,3%. Παιδιά ηλικίας 0-17 ετών σε ποσοστό 28,8%. Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας κάτω από 65 ετών σε ποσοστό 24,4% και μονοπρόσωπα νοικοκυριά με ένα μέλος γυναίκα σε ποσοστό 22,9%.

Η ανασφάλεια που χαρακτηρίζει τις συνθήκες εργασίας στην Ελλάδα εκθέτει ποσοστό 10,7% εργαζομένων με πλήρη απασχόληση στον κίνδυνο της φτώχειας, ενώ για τους εργαζόμενους με μερική απασχόληση το ποσοστό αυξάνεται στο 27%.

Σε άρθρο της για την βρετανική εφημερίδα Guardian, η Αλεξάνδρα Πολιτάκη επεσήμανε, ότι ήταν αδιανόητο πως μια τέτοια κρίση θα μπορούσε να εμφανισθεί σε μια χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης.  Δυστυχώς όμως η Ελλάδα βρίσκεται στο επίκεντρο ανθρωπιστικής κρίσης. Ο επικεφαλής της Οργάνωσης των Γιατρών του Κόσμου Νικήτας Κανάκης, υπήρξε από τους πρώτους που έκαναν λόγο ανοιχτά για το φαινόμενο και για τον χαρακτήρα της κρίσης που πλήττει την Ελλάδα. Ανέφερε μάλιστα ότι το Πέραμα, βρίσκεται στο μέσο μιας ανθρωπιστικής καταστροφής! Ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, με επίσημη επιστολή προς τον Ο.Η.Ε. ζήτησε να παρέμβει για να ληφθούν μέτρα αντιμετώπισης και ανακοπής αυτής της φρικτής κατάστασης στην Ελλάδα.

Οι συντηρητικές κυβερνήσεις της Ελλάδος, που έδειχναν μια πρωτοφανή δουλοπρέπεια στους κύκλους των δανειστών, απέφευγαν συστηματικά να κάνουν, έστω λόγο, για την ανθρωπιστική κρίση και ουσιαστικά παρέμεναν αδιάφορες στην αποσύνθεση του κοινωνικού ιστού της χώρας και σε άλλα φοβερά ακραία φαινόμενα, παράγωγα της κρίσης, όπως οι αυτοκτονίες πολιτών. Πολιτικοί λόγοι επέβαλαν στους κυβερνητικούς πολιτικούς της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ να αποφεύγουν κάθε συζήτηση για την ανθρωπιστική κρίση.

Μολονότι δεν υπάρχει ένας γενικά αποδεκτός ορισμός του τι είναι η ανθρωπιστική κρίση, εντούτοις θα μπορούσε να περιγραφεί ως μια κατάσταση, όπου σε μια κοινωνία εμφανίζεται αυξανόμενη φτώχεια, ανισότητα στην εκπαίδευση και στην κοινωνική ασφάλεια, προβληματική πρόσβαση στις υπηρεσίες κοινωνικής πρόνοιας. Σημαντικός δείκτης μιας τέτοιας κρίσης είναι η κατάρρευση του δημόσιου συστήματος υγείας.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αν και γνωρίζει την κατάσταση στην Ελλάδα, ανέχεται εδώ και χρόνια με κυνικότητα, την παράβαση θεμελιωδών κανόνων του κοινοτικού δικαίου, χάριν εξυπηρέτησης του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου και ανέχεται την εξαθλίωση των Ελλήνων όλο και περισσότερο και την βύθιση όλο και μεγαλύτερων ποσοστών του πληθυσμού στο φάσμα της ανέχειας!  

Η αύξηση της ανεργίας, η μείωση αποδοχών και συντάξεων, η φορολογική επιβάρυνση των λαϊκών τάξεων έχουν ωθήσει τα πράγματα σε δυσάρεστες καταστάσεις. Σε επίπεδο καθημερινών συναλλαγών έχει επανεμφανισθεί το «τεφτέρι», δηλαδή η αγορά βασικών αγαθών διατροφής κυρίως με πίστωση. Η θέρμανση τον χειμώνα για πολλά νοικοκυριά είναι εντελώς ανέφικτη, ενώ δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις που σπίτια δεν έχουν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, ούτε τηλεφώνου πλέον. Η διατροφή με υγιεινές τροφές σε εβδομαδιαία βάση είναι ελλιπέστατη για πολλές οικογένειες και τούτο έχει δυσμενείς συνέπειες σε παιδιά σχολικής ηλικίας. Τέλος είναι συνηθισμένο φαινόμενο η αδυναμία αντιμετώπισης έκτακτων εξόδων, πληρωμής των ενοικίων ή των λογαριασμών σε εταιρίες κοινής ωφέλειας (ΔΕΗ, ύδρευση, τηλεφωνία κ. ά.).  

Υπάρχει μια αδυναμία επανένταξης ανέργων στην απασχόληση. Εμφανίζεται μια αυξανόμενη καταστροφή και κλείσιμο μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Εμφανίζονται σε αυξημένο αριθμό τα δημόσια συσσίτια, που προσφέρει η Εκκλησία και οι Δήμοι, ενώ συγχρόνως αυξάνεται ο αριθμός των άστεγων πολιτών. Η κατάρρευση του συστήματος υγείας εμφανίζει όλο και πιο πολλές ομάδες εθελοντών γιατρών στα μεγάλα αστικά κέντρα, που προσφέρουν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε Έλληνες και Ελληνίδες που είναι ανασφάλιστοι, ενώ πριν από την κρίση αυτές οι ομάδες, που ήταν πολύ λιγότερες, πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους αποκλειστικά σε μετανάστες.

Η κυβέρνηση που προέκυψε μετά τις εθνικές εκλογές του Ιανουαρίου 2015 δημοσίευσε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως (ΦΕΚ) τον πρώτο της νόμο. Πρόκειται για το νόμο 4320/19 Μαρτίου 2015 (ΦΕΚ Α΄ 29) με θέμα «Ρυθμίσεις για τη λήψη άμεσων μέτρων για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης κ.λπ.». Η ψήφιση αυτού του νόμου προκάλεσε σε κύκλους κυβερνήσεων χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης την διατύπωση επιφυλάξεων και αντιρρήσεων ως προς την νομοθετική πρωτοβουλία της ελληνικής κυβέρνησης…. Αυτό είναι εξαιρετικά δυσάρεστο, γιατί αποκαλύπτει για άλλη μια φορά την προσήλωση ευρωπαϊκών κυβερνήσεων και στελεχών τους στη λατρεία του χρήματος και των αριθμών και την κυνική αδιαφορία τους για τους ανθρώπους…..

©ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΔΟΣ

ΜΑΡΤΙΟΣ 2015