Τούτο το σημείωμα,
το
αφιερώνω στον φίλο Σαμί Καραμπουγιούκογλου, Δημοσιογράφο από την Ξάνθη, που
εκτιμώ ειλικρινά...
ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ
g_doudos@yahoo.com
Στην πρώιμη ιστορία του Ισλάμ, τραγικά γεγονότα έχουν
αποτυπώσει όλο το δράμα της ανθρώπινης περιπέτειας. Ο Ιμάμης Αλή, τέταρτος κατά
σειρά από τους δίκαιους Χαλίφες, που διαδέχθηκαν τον προφήτη Μωάμεθ στην ηγεσία
της Ούμμα (Κοινότητα των
Μουσουλμάνων), δολοφονείται από φανατικούς «πιστούς», από έναν Χαριζίτη[1],
σέκτα που δεν συμφωνούσε με την μετριοπάθεια που έδειχνε ο Αλή, καθώς προσπαθούσε
να αποτρέψει τον διχασμό στο νεαρό Ισλάμ, κάτι που δεν αποφεύχθηκε τελικά. Ο
Μωαβίας και ο γιος του Γιαζίντ, μετέτρεψαν το Χαλιφάτο σε μια κληρονομική
ηγεμονία, θρυμματίζοντας την παράδοση ως προς τον τρόπο καθοδήγησης της
Κοινότητας των Πιστών και ανάδειξης της ηγεσίας σ’ αυτήν, που είχε αφεθεί ως
παρακαταθήκη από τον ίδιο τον Προφήτη. Γι’ αυτό και αμφισβητούσαν τη θέση του Αλή ως Χαλίφη. Η δυναστεία των Ομμεϋαδών, με έδρα τη Δαμασκό,
που ίδρυσε ο Μωαβίας, μιμήθηκε όλες τις μοναρχίες της εποχής εκείνης (Βυζάντιο,
Περσία). Μετέτρεψαν το Ισλάμ σε όχημα εδραίωσης της κοσμικής εξουσίας της
δυναστείας και εξάπλωσης της εδαφικής κυριαρχίας της αυτοκρατορίας της, αλλά
και υποδούλωσης λαών....
Μετά
τη δολοφονία του Ιμάμη Αλή, διάδοχός του στην ηγεσία της Ισλαμικής Κοινότητας κλήθηκε
ο γιος του Χασάν, εγγονός του Προφήτη. Η ηγεσία του αμφισβητήθηκε από τον
Μωαβία, όπως είχε κάνει πρωτύτερα με τον πατέρα του Ιμάμη Αλή. Ο Χασάν,
μολονότι είχε παραιτηθεί υπέρ του Μωαβία από το Χαλιφάτο για να αποφευχθεί
διχασμός στην Κοινότητα των Πιστών και είχε αποσυρθεί στη Μεντίνα, πέθανε
δηλητηριασμένος, με ηθικό αυτουργό της δολοφονίας του τον Μωαβία. Μετά τον
θάνατο του Χασάν στη διαδοχή της ηγεσίας των Πιστών ήρθε η σειρά του νεότερου
γιου του Αλή, του Χουσεΐν, που κι αυτού η θέση αμφισβητήθηκε από τον Μωαβία και
τον Γιαζίντ. Στην περίπτωση του Ιμάμη Χουσεΐν η αμφισβήτηση έγινε σφοδρή
σύγκρουση, ανάμεσα στους ένοπλους του Γιαζίντ και στις κατά πολύ μικρότερες σε
ισχύ όπλων δυνάμεις του Χουσεΐν.
Στην περιοχή της πόλης Καρμπάλα (Κερμπελά),
που βρίσκεται στο σημερινό Ιράκ, ολοκληρώθηκε με δραματική κατάληξη η πολύνεκρη
και ιδιαίτερα βάρβαρη σύγκουση των δυνάμεων του Γιαζίντ κατά του Ιμάμη Χουσεΐν
και των Μουσουλμάνων που ήταν πιστοί του ακόλουθοι. Η σύγκρουση έφτασε στην τραγική
κορύφωσή της την 10η μέρα του μήνα Μουχαρέμ του έτους 61 από Εγίρας
(10 Οκτωβρίου 680 μ.Χ.). Ο Χουσεΐν στο πεδίο της μάχης είχε κοντά του όλη την
οικογένειά του, ακόμα και νήπια. Η οικογένεια του Ιμάμη ξεκληρίστηκε, χωρίς να
υπάρξει επιείκεια και έλεος ούτε για μωρά. Η μνήμη έχει συγκρατήσει πως
διασώθηκε μονάχα ένας απόγονος του Χουσεΐν, που ήταν βρέφος και διέφυγε της
προσοχής των φονιάδων. Ο ίδιος ο Ιμάμης Χουσεΐν σκοτώθηκε ενόσω αμυνόταν και το
σώμα του κατατρυπήθηκε από βέλη. Στη συνέχεια το κεφάλι του αποκόπηκε από το
κορμί και ως λάφυρο μεταφέρθηκε στη Δαμασκό!
Το
μαρτύριο του Ιμάμη Χουσεΐν και η κορύφωση του δράματος στην Κερμπελά,
συντηρείται στη μνήμη πολλών Μουσουλμάνων. Η περίοδος των πρώτων δέκα ημερών
του μήνα Μουχαρέμ, που διατρέχουμε ήδη[2],
είναι περίοδος πένθους (matem), με κατάληξη την
ημέρα της Ασούρα[3],
τότε που έληξε δραματικά η σύγκρουση μεταξύ των δυνάμεων του Γιαζίντ και του
Ιμάμη, όπως ειπώθηκε πιο πάνω.
Στον
κόσμο του Ισλάμ, δεν είναι μόνον οι Σιΐτες που πενθούν αυτόν τον καιρό και
κρατούν βιωματικά ολοζώντανη τη μνήμη του Ιμάμη Χουσεΐν. Ίσως, από τότε που
στο Ιράν ο Σιϊτισμός έγινε δόγμα εξουσίας, και μάλιστα αυταρχικής, εκεί
τουλάχιστον έχασε από τη δυναμική που έκλεινε μέσα του το κίνημα εντός του Ισλάμ,
που πρόβαλλε το πρωτείο του Πνεύματος έναντι του πρωτείου της ισχύος και του
εγωισμού.
Η
Κερμπελά και ο Ιμάμης Χουσεΐν τιμώνται από τους Μπεκτασήδες της Δυτικής Θράκης
και όλου του κόσμου, από τους Αλεβίτες της Τουρκίας και τους Αλαουΐ της
ματωμένης Συρίας, από τις περισσότερες κοινότητες των Δερβίσηδων Ριφαή και
γενικότερα από πολλούς Σούφι σε όλο τον Κόσμο.
Ανέφερα
πιο πάνω, ότι στη σύγκρουση που εμφανίστηκε με την αμφισβήτηση του Ιμάμη Αλή
από τον Μωαβία και κατέληξε στην Κερμπελά και στον τραγικό θάνατο του εγγονού
του Προφήτη Μωάμεθ Ιμάμη Χουσεΐν, φανερώθηκε η σύγκρουση μεταξύ του Πρωτείου
του Πνεύματος και του πρωτείου της ισχύος των όπλων και της κοσμικής εξουσίας,
που αντιπροσώπευαν οι Ομμεϋάδες της Δαμασκού.
Η
Κερμπελά είναι ένα σύμβολο, που έχει υπερβεί τα σύνορα του Ισλάμ και έχει
προκαλέσει την προσοχή πολλών ανθρώπων με ανοιχτό νου και θερμή καρδιά, ανεξαρτήτως
θρησκείας και πολιτισμού. Η Κερμπελά σηματοδοτεί την αντίσταση κατά της
εξουσίας που αμφισβητεί την ανθρώπινη ελευθερία, που επιδιώκει την υποδούλωση των
ανθρώπων σε υπήκοους ενός δικτάτορα δίχως αξία, που ορθώνει την ύβρη της
απόλυτης βαρβαρότητας απέναντι στην ανθρωπιά και στο δίκαιο!
Από
το πνεύμα και το ήθος της Κερμπελά πήγασαν η εξέγερση υπέρ του δικαίου, του Σεΐχη
Μπεντρεττίν Σιμάβναλη και των συντρόφων του τον 15ο αιώνα, αλλά τουλάχιστον
στην Ανατολή, και πολλών άλλων επαναστατών, που αγωνίστηκαν για την ανθρωπιά και
την ελευθερία, έστω και αν βρίσκονταν κατά τα φαινόμενα πέρα από τα όρια της
θρησκείας, όπως ο Μιχρί Μπελλί, ο δικός μας Καπετάν Κεμάλ. Εξαιτίας του φόβου
που γεννά η Κερμπελά, προκλήθηκαν όλοι οι διωγμοί στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
και στη σύγχρονη Τουρκία, κατά των Αλεβιτών και των Μπεκτασήδων, αλλά και όλων
εκείνων που η κρατική εξουσία με την υποστήριξη του σουννιτικού Ισλάμ έκριναν ως αιρετικούς ή
επαναστάτες.
Το
πένθος της Κερμπελά φωτίζει ένα οικουμενικής αξίας γεγονός, γιατί δεν είναι
τίποτε λιγότερο, παρά η επίμονη υπενθύμιση της καθολικής αξίας αρχής του Ισλάμ,
ότι η υπακοή στον Αλλάχ και η εναρμόνιση με το θέλημα του Θεού, αμφισβητεί το
κύρος κάθε ανθρώπινης εξουσίας!
6 Μουχαρέμ 1437 από Εγίρας/ 20
Οκτωβρίου 2015
[1] Οι Χαριζίτες
ήταν μια αίρεση του πρώιμου Ισλάμ που δίδασκε ακραία δόγματα και ουσιαστικά
είναι αυτοί, απ’ τους οποίους προήλθε το δόγμα του Τακφίρ, που κυριαρχεί στην ιδεολογία του σημερινού λεγόμενου «Ισλαμικού
Κράτους». Η διδασκαλία Τακφίρ θεωρεί
πως όποιος δεν συμφωνεί με τα δόγματα και τις πρακτικές της υποτιθέμενης
ορθόδοξης ισλαμικής σέκτας, ακόμα και αν είναι Μουσουλμάνος, εξομοιώνεται με
τους άπιστους και του αρμόζει ο θάνατος.
[2]
Η 1η Μουχαρέμ, η
έναρξη του νέου μουσουλμανικού έτους 1437 από Εγίρας, άρχισε πριν έξη μέρες,
στις 14 Οκτωβρίου 2015.
No comments:
Post a Comment