Στην Ευρώπη, η 9η Μαΐου σηματοδοτεί δύο επετείους. Στην άλλοτε Σοβιετική Ένωση και σήμερα στην Ρωσική Ομοσπονδία, γιορτάζεται η νίκη του Κόκκινου Στρατού κατά των δυνάμεων του Χίτλερ.
Στην Δυτική Ευρώπη και ιδίως στις χώρες που αποτελούν την Ευρωπαϊκή Ένωση, η 9η Μαΐου, έχει ονομασθεί Ημέρα της Ευρώπης. Το όραμα του Robert Schuman για την βαθειά πληγωμένη Ευρώπη, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, διατυπώθηκε στην περίφημη Διακήρυξη Schuman του Μαΐου 1950. Η Διακήρυξη Schuman υπήρξε η αφορμή για την Ημέρα της Ευρώπης. Και το όραμα του Γάλλου ευρωπαϊστή πολιτικού πρότεινε μια Ευρώπη απελευθερωμένη από το φάσμα του τρόμου του πολέμου!
Υπάρχουν πολίτες χωρών της Ευρώπης και της Ελλάδος, που επιχειρούν να μειώσουν τη σημασία της Ημέρας της Ευρώπης και όσα προτείνει για το παρόν και το μέλλον της Ηπείρου, αντιπροτείνοντας, ως προς την 9η Μαΐου την επέτειο κατά την ρωσική ανάγνωση της ιστορίας, τη νίκη του Κόκκινου Στρατού κατά των δυνάμεων του Χίτλερ.
Το ότι συνέβαλλε αποφασιστικά ο σοβιετικός στρατός στη νίκη των Συμμάχων κατά της ναζιστικής Γερμανίας είναι αλήθεια αδιαμφισβήτηση.
Προσωπικά, θεωρώ πολύ πιο σημαντική για την 9η Μαΐου, την επέτειο της Ημέρας της Ευρώπης και τοποθετώ σε άλλη αξιολογική κλίμακα τη συμβολή του Κόκκινου Στρατού στη νίκη του Ναζισμού, σκέφτηκα να διατυπώσω κάποιες σκέψεις, αναδιφώντας την σχετικά σύγχρονη ιστορία μας.
Η Γερμανία του Χίτλερ και η Σοβιετική Ένωση του Στάλιν, είναι γνωστό πως υπέγραψαν το γνωστό Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ (Μόσχα 23 Αυγούστου 1939). Πέραν του κυρίου κειμένου, υπήρξαν μυστικά παραρτήματα της Συνθήκης μη Επίθεσης μεταξύ των δύο κρατών, που προέβλεπαν:
1.- Διαμελισμό της Πολωνίας μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης.
2.- Οι Βαλτικές χώρες, με εξαίρεση την Λιθουανία, η Φινλανδία και η Ρουμανία θα ανήκαν στην σοβιετική σφαίρα επιρροής.
3.- Μειονότητες γερμανικής εθνοτικής ταυτότητας, σε χώρες της κατά το Σύμφωνο σοβιετικής σφαίρας επιρροής (Βαλτικές Χώρες, Βεσσαραβία και Μπουκοβίνα), έπρεπε να εγκαταλείψουν τους τόπους διαμονής τους.
Το γερμανικό κείμενο του Συμφώνου υπήρχε σε μικροφίλμ, ενώ το κείμενο ως έγγραφο, είχε καταστραφεί κατά τους βομβαρδισμούς του Βερολίνου. Αμερικανικές και βρετανικές εφημερίδες έκαναν γνωστό το Σύμφωνο Ρίμπεντρο-Μολότοφ το 1946, ενώ το σοβιετικό κείμενο αποχαρακτηρίστηκε το 1992 και δόθηκε στη δημοσιότητα το 1993.
Στις 28 Σεπτεμβρίου 1939 το Σύμφωνο τροποποιήθηκε ως εξής: Η Λιθουανία εκχωρήθηκε στην σοβιετική σφαίρα επιρροής, ενώ με την συγκατάθεση της Σοβιετικής Ένωσης, τα γερμανικά εδάφη που κατακτήθηκαν στην Πολωνία αυξήθηκαν, από ό,τι είχε συμφωνηθεί αρχικά. Επίσης, με βάση το Σύμφωνο Ρίμπεντροπ-Μολότοφ η Σοβιετική Ένωση είχε εισβάλλει το 1940 στις βαλτικές χώρες, Λιθουανία, Εσθονία και Λετονία, τις οποίες ενσωμάτωσε βίαια στη Σοβιετική Ένωση. Την ίδια περίοδο είχε εισβάλλει η Σοβιετική Ένωση στην Βεσσαραβία και στη βόρεια Βουκοβίνα, που ήταν εδάφη της Ρουμανίας. Τελικά η βόρεια Βουκοβίνα ενσωματώθηκε στην Ουκρανία, ενώ η Βεσσαραβία μοιράστηκε σε διάφορα κράτη.
22 Ιουνίου 1941, ο Χίτλερ επιτέθηκε στην Σοβιετική Ένωση παραβιάζοντας το Σύμφωνο Μη Επίθεσης των δύο χωρών του 1939 και έτσι η Σοβιετική Ένωση αναγκάσθηκε να συμμετάσχει στις πολεμικές επιχειρήσεις για την αντιμετώπιση του τέρατος του Ναζισμού! Μάλιστα, ο Στάλιν, είχε ονομάσει τον πόλεμο κατά της Γερμανίας “Μεγάλο Πατριωτικό Πόλεμο”, έπαυσε τους διωγμούς κατά της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ρωσίας, προκειμένου να συστρατευθούν για την άμυνα της πατρίδας Ρώσοι, Ουκρανοί κ.λπ., που ως τότε καταδιώκονταν απλά και μόνον επειδή επιθυμούσαν να θρησκεύουν και αρνούνταν να αποδεχθούν τα δόγματα του “Μαρξισμού-Λενινισμού”, της επίσημης ιδεολογίας της Σοβιετικής Ένωσης, που κατασκεύασε ο Ιωσήφ Στάλιν.
Η 9η Μαΐου γιορτάζεται ως επέτειος της νίκης του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης κατά της ναζιστικής Γερμανίας.
Το αποτέλεσμα εκείνης της νίκης, μετά τις μυστικές συμφωνίες διαμοιρασμού της Ευρώπης σε σφαίρες επιρροής μεταξύ Σοβιετικής Ένωσης, Ηνωμένου Βασιλείου και ΗΠΑ, προϊόν της Διάσκεψης Κορυφής στη Γιάλτα τον Φεβρουάριο του 1945, είχαν ως αποτέλεσμα, οι χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, με εξαίρεση την Ελλάδα, να γίνουν “κράτη-δορυφόροι” της Σοβιετικής Ένωσης, με την επιβολή μονοκομματικού τρόπου διακυβέρνησης από τα κομμουνιστικά κόμματα και πλήρως ελεγχόμενης οικονομίας από μια κομματική-κρατική γραφειοκρατία. Υπήρξε επιβολή και με την βία της σοβιετικής δογματικής ιδεολογίας του “Μαρξισμού-Λενινισμού” και όταν υπήρξαν χώρες που αμφισβήτησαν την επικυριαρχία της Σοβιετικής Ένωσης και την κομμουνιστική διακυβέρνηση, είχαμε ωμές επεμβάσεις του σοβιετικού στρατού: Ουγγαρία, Βουδαπέστη Οκτώβριος 1956, Τσεχοσλοβακία, Πράγα Αύγουστος 1968.
Τα συμπεράσματα του καθενός και της καθεμιάς ως προς την σημασία της συμβολής του σοβιετικού στρατού στη νίκη κατά του Ναζισμού.
ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ
©Γ. ΔΟΥΔΟΣ
09/05/2022
No comments:
Post a Comment