Η Ιερουσαλήμ και οι Άγιοι Τόποι στο Ιερό Κοράνιο

Ένας λόγιος ΣιΐτηςΜουσουλμάνος, ο Imam Shaikh Mohammad Tawhidi, Αυστραλός αραβικής καταγωγής, πριν μερικά χρόνια είχε γράψει τα εξής, από την σκοπιά της ερμηνευτικής του Ιερού Κορανίου, ως προς το καθεστώς των Αγίων Τόπων (Ισραήλ και Παλαιστίνη) και της Ιερουσαλήμ. Οι απόψεις του Ιμάμη M. Tawhidi αποκτούν ιδιαίτερο ενδιαφέρον, διότι η αμφισβήτηση εκ μέρους Μουσουλμάνων του δικαιώματος των Εβραίων να εγκατασταθούν στην πατρογονική γη τους, εμφανίστηκε “πανηγυρικά”, ως αρχή διακήρυξης της οργάνωσης “Αδελφοί Μουσουλμάνοι” της Αιγύπτου το 1928, από τον ίδιο τον ιδρυτή της Ιμάμη Χασάν Αλ Μπάννα. Η άρνηση του δικαιώματος των Εβραίων για μια πατρίδα στην Παλαιστίνη, υιοθετήθηκε από τον Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ Μοχάμεντ Αμίν Αλ Χουσεϊνί, γνωστό “λάτρη” του Χίτλερ και του Ράιχ, ενώ υιοθετήθηκε από την Χαμάς, που ως γνωστό στο καταστατικό της ίδρυσής της αναφέρει ότι αποτελεί παρακλάδι των “Αδελφών Μουσουλμάνων” στην Παλαιστίνη. Η αμφισβήτηση στο δικαίωμα των Εβραίων από τους παραπάνω κύκλους γίνεται με την επίκληση ορισμένων χαντίθ, (συλλογές αποφθεγμάτων του Προφήτη Μωάμεθ και περιστατικών από την ζωή του), που το μέγα πλήθος τους ήδη αμφισβητείται ως προς την αυθεντικότητά τους! “Μελετώντας το Ιερό Κοράνιο, διαπιστώνουμε, πέραν κάθε αμφιβολίας, ότι οι Άγιοι Τόποι και η Ιερουσαλήμ, ανήκει στο Εβραϊκό Έθνος του Μωυσή, στους Ισραηλίτες: “Αναλογιστείτε, όταν ο Μωυσής είπε στο λαό του: «Λαέ μου, να θυμάστε τη χάρη του Αλλάχ προς εσάς, όταν όρισε από ανάμεσά σας Προφήτες και σας έκανε κυρίαρχους και σας έδωσε, όσα δεν είχε δώσει σε κανέναν άλλο από τους λαούς του κόσμου. Λαέ μου, εισέλθετε στους Αγίους Τόπους, που προόρισε ο Αλλάχ για σας και μην τους εγκαταλείψετε, γιατί τότε θα καταστραφείτε»” (Κοράνιο 5:20-21). Τα παραπάνω εδάφια καθιστούν σαφές, ότι ο Θεός «δεν είχε δώσει (αυτή τη γη), σε κανέναν άλλο μεταξύ των λαών του κόσμου», εκτός από τον Λαό Ισραήλ. Από τα εδάφια αυτά, και από άλλες παρόμοιες αναφορές, γίνεται κατανοητό, ότι η Ιερουσαλήμ, είναι μια ιερή πόλη, σύμφωνα με τον Θεό, αλλά δεν είναι μια ιερή ισλαμική πόλη, λόγω του γεγονότος, ότι η ιερότητά της είχε καθιερωθεί πολύ πριν, από την ιστορική εμφάνιση του Ισλάμ. Μετά την εμφάνιση του Ισλάμ, το έτος 621 μ.Χ., πιστεύεται, ότι ο Προφήτης Μωάμεθ έκανε ένα θαυμαστό πνευματικό νυχτερινό ταξίδι στο Τζαμί Al-Aqsa (το πλέον Μακρινό Τέμενος). Αυτό το γεγονός αναφέρεται στο Κοράνι, στο εξής εδάφιο: «Δόξα σ’ Εκείνον, που μετέφερε τον υπηρέτη Του, μέσα στη νύχτα, στο πλέον απόμακρο Τέμενος της Ιερουσαλήμ, που τα περίχωρά του έχουμε ευλογήσει, για να του δείξουμε μερικά από τα σημάδια μας…» (Κοράνιο 17:1) . Πρέπει να εξεταστούν δύο ζωτικά ζητήματα, όσον αφορά το παραπάνω εδάφιο: 1-. Ο Προφήτης Μωάμεθ όποτε ταξιδεύει σε μια τοποθεσία, δεν μετατρέπει την τοποθεσία σε «Ισλαμική». 2-. Υπάρχουν μερικές ενδείξεις, ότι το «Τζαμί Al-Aqsa» βρίσκεται στην πραγματικότητα στην Ιερουσαλήμ, ενώ υπάρχει όμως μεγάλος αριθμός Μουσουλμάνων που πιστεύουν, ότι «το πιο απόμακρο Τέμενος», είναι μια αναφορά σε ένα Τέμενος στους ουρανούς και όχι στη γη. Αυτό οφείλεται στο γεγονός, ότι το τζαμί Al-Aqsa δεν υπήρχε κατά τη διάρκεια της ζωής του Προφήτη Μωάμεθ, καθιστώντας έτσι αδύνατη μια εκ μέρους του πραγματική ή άλλως πως υλική επίσκεψη. Οι Αγγελιαφόροι, τόσο του Ιουδαϊσμού όσο και του Χριστιανισμού, είχαν φτάσει στην Ιερουσαλήμ για να κηρύξουν τις Γραφές τους, αιώνες πριν από τον Προφήτη Μωάμεθ. Επομένως, ιστορικά, δεν μπορεί να είναι ακριβής ο ισχυρισμός, ότι ο Μωάμεθ έφερε το Ισλάμ στην Ιερουσαλήμ πριν απ’ αυτούς. Μέχρι τη μετανάστευση του Μωάμεθ στη Μεδίνα το 622 μ.Χ. και την επίσημη φανέρωση του Ισλάμ ιστορικά, το Ισλάμ ήταν θρησκεία μιας μειονότητας, σε σύγκριση με τις δύο, ήδη καθιερωμένες θρησκείες του Ιουδαϊσμού και του Χριστιανισμού. Άλλωστε, οι κάτοικοι της Ιερουσαλήμ που είχαν μεταστραφεί στο Ισλάμ, απλά άλλαξαν τη δική τους πίστη και όχι ολόκληρη την ιστορία της Ιερουσαλήμ. Έτσι, ούτε η ισλαμική Γραφή, ούτε η ιστορία ισχυρίζονται ότι η Ιερουσαλήμ είναι μια ιερή μουσουλμανική πόλη.