ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ, ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ

• Αφορμή για τις σκέψεις που καταθέτω, είναι πως τούτο το μήνα, το Δεκέμβρη, συμβατικά γιορτάζονται σε όλο τον κόσμο τα γενέθλια του Ιησού Χριστού. Μολονότι ο ακριβής προσδιορισμός των γενεθλίων οποιουδήποτε ανθρώπινου όντος, αποτελεί για όσους τον επιχειρούν πράξη άκρας ματαιοδοξίας όταν αφορά τους ίδιους και ενέργεια κενής ματαιότητας όταν αφορά άλλους, γιατί η φύλαξη γενεθλίων στη μνήμη δεν είναι τίποτε άλλο, παρά η οροσήμανση ενός ολωσδιόλου εφήμερου γεγονότος. Πολύ περισσότερο ο γιορτασμός γενθελίων για ανθρώπους που αναδείχθηκαν φωταγωγοί της ανθρωπότητας, όπως ο Ιησούς έχει ελάχιστη σημασία, αφού η παρουσία τους έχει περιχωρηθεί στην καρδιά της αιωνιότητας.
• Μέσα σε όλα που έχουμε, άγουροι πνευμαστικά και πονεμένοι, βρίσκουμε παραμυθία και στις γιορτές που κοσμούν το ετήσιο ημερολόγιο. Ο χρόνος κατ' ουσία που μας ανήκει είναι μονάχα η παρούσα στιγμή και στ' αλήθεια τίποτε άλλο. Το παρελθόν μας πέρασε και δεν μας ανήκει πλέον, ενώ το μέλλον βρίσκεται εντελώς πέραν της εξουσίας και της όποιας επιρροής μας. Έτσι κατ' ουσίαν ο χρόνος είναι άτμητος. Οι γιορτές όμως, όπως τα νανουρίσματα στα βρέφη και στα μικρά παιδιά, χαϊδεύουν τις άδηλες πληγές μας, μας ξεκουράζουν από τον κάματο και προσθέτουν υπομονή και σθένος ώστε να συνεχίσει η οδοιπορεία μας στην ατραπό του βίου. Οι γιορτές αυτό που μας έμαθαν να εννοούμε ως χρόνο, το ντύνουν με χρώματα, με μουσικές, με χαμόγελα. Οι γιορτές για όσους και όσες θέλουν, μπορεί να είναι αφορμή για να ξεκλειδώσει η ύπαρξή μας χάριν της αγάπης του άλλου, ν' ανοίξει το είναι μας και ν' αδειάσει από τα περιττώματα του εγωισμού και να γίνουμε μάρτυρες του θαύματος της τροπής της άλογης ψυχής μας σε έλλογη....
• Το Δεκέμβριο μας δίδεται η αφορμή να συλλογιστούμε τον Ιησού Χριστό. Οι θεολόγοι της χριστιανικής ορθοδοξίας, μάλλον εξαιτίας της εκπαίδευσής τους, τις συντριπτικά περισσότερες φορές ασχολούνται και προβάλλουν στις μελέτες και στους λόγους τους τον θεό Ιησού Χριστό, κατά τους όρους της Συνόδου της Νίκαιας (325 μ. Χ.) αφήνοντας στο περιθώριο της αδιαφορίας τον Ιησού "μέσα σ' ένα ανθρώπινο σώμα"!
• Ο αιώνιος Ιησούς, ο Κύριος Ιησούς Χριστός, λυπάμαι για όσους φρονούν αντίθετα, αλλά δεν είναι ο Ιησούς του δόγματος της χριστιανικής ορθοδοξίας και των θεολόγων, των παπών και των πατριαρχών, ούτε των επισκόπων, των αρχιεπισκόπων, των καρδιναλίων και των μητροπολιτών, που ασκούν εξουσία στα σώματα και στις ψυχές των ανθρώπων σε δύση και ανατολή.
• Ο Κύριος Ιησούς, που είναι παρών σήμερα, όπως πριν δυο χιλιάδες πέντε χρόνια (έστω συμβατικά), φέρει σάρκα και οστά, χαμογελά και δακρύζει, είναι απέραντα τρυφερός στις γυναίκες όπως τότε, χωρίς να δείχνει περιφρόνηση σε οποιαδήποτε ύπαρξη είναι πράγματι περισσότερο ευαίσθητος στους φτωχούς, στους καταδιωγμένους, στους φοβισμένους, στους περιθωριακούς της 'καθώς πρέπει' κοινωνίας. Κατά βάθος είναι αναρχικός, γιατί γνωρίζει πως κάθε εξουσία όπως κι εκείνοι που την ασκούν, αδιαφορούν για τους ανθρώπους και τα προβλήματά τους ενώ ηδονίζονται ως δυνάστες. Γνωρίζει πολύ καλά πως το Πνεύμα του Θεού πνέει όπου θέλει, χωρίς περιορισμούς και κατευθύνσεις. Έτσι, όταν παρακολουθεί τους ανθρώπους των θρησκειών και των ιδεολογιών να ισχυρίζονται ότι η αλήθεια τους είναι μοναδική, ο δρόμος που πορεύονται είναι ο μόνος ίσιος και ασφαλής μειδιά με κατανόηση.... Όπως τότε, έτσι και σήμερα, δεν κάνει διακρίσεις ανάμεσα στους ανθρώπους. Τότε είχε σκανδαλίσει τους μαθητές του, που τον βρήκαν να κουβεντιάζει με μια γυναίκα από τη Σαμάρεια πλάι σ' ένα πηγάδι, εμπιστευόμενός της σημαντικές αλήθειες ζωής. Μια άλλη φορά μπροστά σε Εβραίους που άκουγαν να τους μιλά, έφερε σαν παράδειγμα φιλόθεης και φιλάνθρωπης συμπεριφοράς τις πρωτοβουλίες ενός Σαμαρείτη, και όχι ενός Ιουδαίου ιερέα ή ενός Λευίτη, που έμειναν αδιάφοροι αντικρύζοντας τον ανθρώπινο πόνο και την ανάγκη του άλλου.
• Σήμερα, αν ζούσε στην Ελλάδα, όπως και σε οποιαδήποτε χώρα του αναπτυγμένου κόσμου, θα ενεργούσε με κάθε τρόπο, ώστε οι λαθρομετανάστες να τύχουν μιας συμπεριφοράς αντάξιας σε ανθρώπινες υπάρξεις από τα όργανα της εξουσίας του κράτους. Δεν υπάρχει αμφιβολία πως θα ξεσήκωνε συνειδήσεις κατά της γενικευμένης μομφής σε βάρος των Αλβανών οικονομικών μεταναστών, που συντηρεί η νεοελληνική κοινωνία. Θα έβρισκε τρόπο, ώστε οι πολιτικοί και οι διπλωμάτες που ασχολούνται με την εξωτερική πολιτική να καταλάβουν, αν το επιθυμούν βέβαια, ότι τα προβλήματα στις σχέσεις Αθήνας και Σκοπίων, δεν επικεντρώνονται κατ' ουσία στο όνομα που έχει επιλέξει η γειτονική χώρα, αλλά σε παρανοήσεις κι από τις δυο πλευρές, που θα μπορούσαν να διαλυθούν σχεδόν στη στιγμή, εφόσον οι αρμόδιοι κρατούσαν τα μάτια τους ορθάνοιχτα μπροστά στα ουσιώδη και είχαν πετάξει πριν από καιρό ως άχρηστες τις κάθε λογής θολές σκοπιμότητες, που έχουν υφάνει τα δεσμά των αδιεξόδων ανάμεσα στην Ελλάδα και στη γειτονική της χώρα. Είμαι βέβαιος, πως αν συναντούσε έναν κάτοικο της Γευγελής, δεν θα ένιωθε δυσάρεστα αν αυτοπροσδιοριζόταν ως Μακεδόνας και αποκαλούσε την πατρίδα του 'Μακεδονία'.
• Οι Χριστιανοί της Ανατολής την περίοδο των Χριστουγέννων κάνουν λόγο για την κένωση του Ιησού. Ο Ιησούς κένωσε την υπόστασή του από την άλογη ψυχή ή με άλλα λόγια απαγγιστρώθηκε από την επιρροή του 'εαυτού του', δηλαδή του εγωισμού που παράγει τον δυαλισμό και επιφέρει ρωγμές στην ενότητα, που είναι υποστατική αλήθεια του σύμπαντος κόσμου. Κενός ο Ιησούς από άλογη ψυχή φανερώθηκε κατά την παράδοση του Ισλάμ ως ρουχουλλάχ, δηλαδή πνεύμα ή νους του Αλλάχ, της Πρωταρχής της Ζωής....
• Ενόσω οι άνθρωποι προσδιοριζόμαστε με τα χαρακτηριστικά της θνητότητας ζούμε, με προοπτική είναι αλήθεια, απομακρυσμένοι από τον Ιησού Χριστό. Ένα από τα στοιχεία της θνητότητας είναι ο δυαλισμός που κουβαλούμε στο νου μας. Πρόκειται για την κατάσταση που μας διχάζει από τον άλλο και προσδίδει στην ύπαρξή μας την αίσθηση της διαφορετικότητας, της δήθεν πολυσήμαντης μοναδικότητάς μας. Σ' αυτή την ψευδαίσθηση, που μας στερεί να έρθουμε σε πραγματική κοινωνία με τον Ιησού Χριστό, οφείλονται η βία και ο πόνος που ασελγούν στον κόσμο. Όσο επιμένουμε να πιστεύουμε πως είμαστε μοναδικοί και διαφορετικοί από το συνάνθρωπό μας, θα πιστεύουμε πως οι ιδέες μας, οι θρησκυτικές πεποιθήσεις μας είναι ανώτερες γιατί είναι οι μόνες αληθινές. Επομένως οι άλλοι, που έχουν άλλες πίστεις και άλλες ιδέες από τις δικές μας, δεν μπορεί παρά να είναι κατώτεροι, καταδικασμένοι είτε στην κατατροφή, είτε στην υποταγή.
• Τα Χριστούγεννα οι κάθε λογής ηγέτες των λαών και της διεθνούς κοινότητας απευθύνουν ευχές και ιδίως λένε πολλά λόγια για την ειρήνη και την παύση των εχθροπραξιών ανάμεσα στους ανθρώπους. Κάθε χρόνο οι ίδιες ευχές, τα ίδια λόγια, με λιγότερο ή περισσότερο διαφορετικές λέξεις.... Έχω την αίσθηση, πως ο Ιησούς Χριστός αν επρόκειτο να κάνει ένα διάγγελμα προς την ανθρωπότητα για την ειρήνη, με αφορμή τα γενέθλιά του, ίσως να επαναλάμβανε τα λόγια του Hans Küng: "Μέχρις ότου υπάρξει ειρήνη ανάμεσα στις θρησκείες, δεν μπορεί να υπάρξει καμιά ειρήνη στον κόσμο".