Μεγάλη Βδομάδα…. Κουράστηκα να την περνώ όπως κάθε χρόνο, τα ίδια και τα ίδια. Τολμώ να πω, ότι φέτος θέλω ν’ αξιωθώ να προσεγγίσω τον Σταυρό ως πύρινο σημάδι ολοκληρωτικά αντισυμβατικής, υπέρμετρης και υπέρλογης αγάπης. Γιατί μονάχα έτσι ελπίζω πως θα μπορούσα να βιώσω την αγάπη ως υποστατική ιδιότητα του Θεού που σαρκώθηκε στο πρόσωπο του Ιησού γιου της Μαριάμ…. Προχωρώντας σκεφτικός πιο πέρα, πλησιάζω τον κενό τάφο ως υπέρβαση των φυσικών νόμων και ως ακύρωση κάθε είδους δουλικών περιορισμών από την ορμητική πνοή της ελευθερίας!
Θαρρώ πως το Πάσχα, έχει οικουμενικές διαστάσεις ως γιορτή, υπερβαίνοντας τους Χριστιανούς και τις εκκλησίες τους. Είναι μια γιορτή σήμα, που υπογραμμίζει τη δυνατότητα κατάργησης της κατάστασης του δούλου και το άνοιγμα μιας νέας υπαρξιακής ποιότητας, αυτής της αγιότητας και της φιλότητας με τον Θεό.
Στρέφω το νου σε ανθρώπους που τόλμησαν την ανατροπή, αυτήν την πράξη που οι ισχυροί συνήθως αποκαλούν ασέβεια….
Φέρνω στη μνήμη τον άγιο πρωτομάρτυρα Μανσούρ Αλ Χάλλατζ, που τον σταύρωσαν οι δυνάστες ψυχών και σωμάτων της Βαγδάτης για τις αλήθειες του και εξαιτίας του δικού τους φόβου. Μνημονεύω, τον Σεΐχη Μπεντρεττίν Σιμάβναλη, τον μάρτυρα των Σερρών, που οι τότε άρχοντες έκρυψαν τον τάφο του, γιατί αν και νεκρό τον φοβούνταν. Τιμώ τη μνήμη του μακαριστού Παπα-Γιώργη τον Πυρουνάκη, που σε χρόνους δίσεκτους σήκωσε στους ώμους του την τιμή ολάκερης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Φέρνω στο αναρίθμητους Αγίους Μάρτυρες κάθε πίστης και παράδοσης, που δίχως να προβάλλουν το όνομά τους διέσωσαν την αξιοπρέπεια του Ανθρώπου και την πιστότητα στον Θεό, έστω και αν τους ήταν άγνωστος…. Μνημονεύω τον επαναστάτη ψυχίατρο Φραντς Φανόν, που είπε: “Δεν είμαι φυλακισμένος της ιστορίας. Δεν θ’ αναζητούσα εκεί τη μοίρα μου”, αλλά και τον Αλή Σαριατί, Μουσουλμάνο επαναστάτη και κοινωνιολόγο από το Ιράν, που αποκάλυψε με πίστη και γνώση την κίβδηλη θρησκεία, κάθε μορφή θρησκείας, που κρατά πεινασμένο με το φόβο το πνεύμα του ανθρώπου και υποχείριο της κρατικής αυθαιρεσίας το σώμα του….
Φέρνω στη μνήμη τον άγιο πρωτομάρτυρα Μανσούρ Αλ Χάλλατζ, που τον σταύρωσαν οι δυνάστες ψυχών και σωμάτων της Βαγδάτης για τις αλήθειες του και εξαιτίας του δικού τους φόβου. Μνημονεύω, τον Σεΐχη Μπεντρεττίν Σιμάβναλη, τον μάρτυρα των Σερρών, που οι τότε άρχοντες έκρυψαν τον τάφο του, γιατί αν και νεκρό τον φοβούνταν. Τιμώ τη μνήμη του μακαριστού Παπα-Γιώργη τον Πυρουνάκη, που σε χρόνους δίσεκτους σήκωσε στους ώμους του την τιμή ολάκερης της Εκκλησίας της Ελλάδος. Φέρνω στο αναρίθμητους Αγίους Μάρτυρες κάθε πίστης και παράδοσης, που δίχως να προβάλλουν το όνομά τους διέσωσαν την αξιοπρέπεια του Ανθρώπου και την πιστότητα στον Θεό, έστω και αν τους ήταν άγνωστος…. Μνημονεύω τον επαναστάτη ψυχίατρο Φραντς Φανόν, που είπε: “Δεν είμαι φυλακισμένος της ιστορίας. Δεν θ’ αναζητούσα εκεί τη μοίρα μου”, αλλά και τον Αλή Σαριατί, Μουσουλμάνο επαναστάτη και κοινωνιολόγο από το Ιράν, που αποκάλυψε με πίστη και γνώση την κίβδηλη θρησκεία, κάθε μορφή θρησκείας, που κρατά πεινασμένο με το φόβο το πνεύμα του ανθρώπου και υποχείριο της κρατικής αυθαιρεσίας το σώμα του….
Μνημονεύω την αγία μάρτυρα Μητέρα Μαρία Σκομπτσόβα, που πρόσφερε με επίγνωση τη ζωή της στο θάνατο για να σώσει μια συγκρατούμενή της σε ναζιστικό στρατόπεδο εξόντωσης…. Μνημονεύω κι έναν μάρτυρα του ένθεου ήθους, δίχως απαντοχή ανταπόδοσης σε θολό και άδηλο επέκεινα, τον μακαριστό Δαμιανό Ιωσηφίδη από τη Νάουσα, άδολο κομμουνιστή που στο Μακρονήσι ήταν μεταξύ των εκλεκτών που υπόμειναν τα "σύρματα"….
Μαζί με όσους μνημονεύθηκαν κι εμείς, μακάρι να αξιωθούμε να γευθούμε την πίκρα του Σταυρού στη ζωή μας, αυτού του αιώνιου σκανδάλου, ελπίζοντας στην ανατροπή που είναι η Ανάσταση, ώστε η ζωή μας να είναι φως, αλήθεια και ελευθερία..... Καλή Ανάσταση.
No comments:
Post a Comment