Ο ΑΔΥΝΑΜΟΣ ΘΕΟΣ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ.... ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Ο Dietrich Bonhoeffer (1906-1945) θεωρείται, μάλλον ο πιο διάσημος Χριστιανός μάρτυρας του 20ου αιώνα. Υπήρξε Λουθηρανός πάστορας και ένας από τους πιο σημαντικούς θεολόγους του αιώνα του. Βοήθησε αποφασιστικά και στήριξε την Ομολογούσα Εκκλησία στη Γερμανία, μια Εκκλησία που ένωσε όλες τις επιμέρους εκκλησίες της Μεταρρύθμισης, που εναντιώνονταν στο Ναζισμό. Υπήρξε ο ιδρυτής ενός “παράνομου και κρυφού” σεμιναρίου εκπαίδευσης υποψήφιων ποιμένων για τις εκκλησίες της Μεταρρύθμισης στη ναζιστική Γερμανία. Συνωμότησε μαζί με άλλους, σχεδιάζοντας μια δολοφονία του Χίτλερ.... Τελικά, λίγο πριν τη λήξη του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου, στις 9 Απριλίου του 1945, ο Bonhoeffer εκτελέστηκε από τους Ναζί με απαγχονισμό στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Φλόσενμπεργκ. Όσο διάστημα κρατούνταν στη φυλακή, πριν τον απαγχονισμό του, είχε γράψει διάφορα γραπτά, που μετά το θάνατό του εκδόθηκαν με τίτλο Γράμματα και Κείμενα από την Φυλακή. Ακολουθώντας την παράδοση του Λουθήρου, που χαρακτηρίζει την Ευαγγελική Λουθηρανική Εκκλησία, ο Dietrich Bonhoeffer διατύπωσε σκέψεις πάνω στην Θεολογία του Σταυρού. Η περίοδος των δύο μεγάλων πολέμων, που πλήγωσαν βαθιά τις συνειδήσεις των ανθρώπων και κλόνισαν την πίστη σε ένα θεό, αμέτοχο στην επίθεση του κακού, οδηγούν τον Bonhoeffer σε μια ριζοσπαστική πρόταση: Ένας Χριστιανισμός, απαλλαγμένος από την θρησκεία και όσα σημαίνει αυτό, μια ανάγνωση του Ευαγγελίου του Χριστού για να γίνει κατανοητός ο Θεός, που φανερώνεται στον Κόσμο όχι με δόξα, αλλά με την αδυναμία του κάθε ανθρώπου, που ζει πληγωμένος από τις αμαρτίες και τα λάθη του. Ο Bonhoeffer, βιώνοντας ο ίδιος στη φυλακή το κακό και περιμένοντας τον θάνατο, καταλήγει, ότι “μόνον ένας Θεός που υποφέρει μπορεί να βοηθήσει” έναν κόσμο τόσο πολύ βουτηγμένο στο κακό και στο θάνατο, όσο ο δικός μας κόσμος. Δυστυχώς, η μαρτυρία του Dietrich Bonhoeffer είναι επίκαιρη με τραγικό τρόπο και στις μέρες μας. Κανένας θεός της ευρωπαϊκής διανόησης, θεός των τύπων και των εθίμων της θρησκείας, δεν είναι αναγκαίος και απαραίτητος, γιατί απλούστατα δεν μπορεί να δώσει απαντήσεις στα ερωτήματα, ώστε να φωτιστούν οι σκιές στη ζωή μας. Όλα τα πράγματα, ακόμα και τα βάσανα και ο θάνατος, τυλίγονται από τον θάνατο του Χριστού στον σταυρό και από την Ανάστασή Του. Αυτό είναι το μήνυμα, που μας έχει αφήσει ένας από τους σημαντικούς Χριστιανούς μάρτυρες του 20ου αιώνα. Οι Εκκλησίες της Ανατολής, Ελληνορθόδοξες και Ελληνοκαθολικές, στο μέσον της πορείας προς το Πάσχα, στο μέσον της Μεγάλης Σαρακοστής, την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, εκθέτουν προς τους ανθρώπους τον Σταυρό του Χριστού. Είναι μια σημαντική λειτουργική τοποθέτηση αυτή, γιατί προβάλλεται ο Σταυρός, ως απάντηση, η μοναδική απάντηση, στο μεγάλο “γιατί”, μπροστά στην παρουσία του κακού και μπροστά στον θάνατο, κυρίως στον παράωρο και παράλογο θάνατο, σαν αυτόν που συγκλόνισε, με αφορμή το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα πολύ πρόσφατα. Ο Σταυρός και η Ανάσταση του Χριστού, ο αδύναμος Θεός εν σαρκί στο Πρόσωπο του Ιησού, που νίκησε εν τέλει τον θάνατο, είναι η απάντηση στο Ολοκαύτωμα των Εβραίων και όλων των άλλων αθώων θυμάτων του Ναζισμού. Είναι η απάντηση για τα θύματα των αθώων στην Ουκρανία μετά την ρωσική εισβολή. Είναι η απάντηση στα βάσανα, στην πείνα, στους διωγμούς, στην απαξίωση της γυναίκας, όπου συμβαίνει δυστυχώς ακόμα.... Στην εικόνα ο Εασταυρωμένος του Salvador Dali Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως 19 Μαρτίου 2023