Ἀναρωτιέμαι τί εἶναι ἐκεῖνο πού διακρίνει τόν ἀληθινό πνευματικό ἂνθρωπο, τόν δημιουργό κάθε εἲδους τέχνης, ἀπό ἓναν ἂμουσο χειριστή τῆς γραφίδας ἢ τοῦ χρωστήρα;

Ὁ χειριστής τῆς γραφίδας μπορεῖ νά συγγράφει καί νά ἐκδίδει  βιβλία μέ ἐπιτυχία, ὡς πρός τίς πωλήσεις τους. Ὁ χειριστής τοῦ χρωστήρα καί εἰδήμων ὡς πρός τήν σύνθεση χρωμάτων ἐπί τοῦ καμβά, μπορεῖ νά θεωρεῖται πολύτιμος ἐκθέτης τῶν gallery ἐκείνων, πού διαθέτουν ἱκανοποιητικό κύκλο πελατῶν.

 Ἡ διάκριση μεταξύ τοῦ ὂντως πνευματικοῦ ἀνθρώπου καί ἱερουργοῦ τῆς τέχνης καί τοῦ ἐγωπαθῆ ἐκθεσιογράφου ἢ τοῦ εὐφυῆ ἀναμείκτη χρωμάτων καί συνθέτη παραστάσεων, εἶναι ἡ παρουσία ἢ ὂχι τοῦ ἢθους καί ἡ τοποθέτηση τοῦ καθενός ἢ  τῆς καθεμιᾶς ἒναντι τοῦ Πρωτείου τοῦ Πνεύματος.

Τό Πνεῦμα εἶναι πηγή ἒμπνευσης καί κατάφαση στό κάλλος.

Ἐκδηλώνεται μέ τήν εὐγένεια, μέ τόν σεβασμό στό μέτρο καί προπάντων ἐκφράζεται μέ εὐρυκαρδία καί εὐρύνοια. Γιά τοῦτο καί ἡ ἀναγνώριση τῆς ἀξίας τοῦ Πρωτείου τοῦ Πνεύματος ἐκ μέρους ἀνθρώπων πού διακονοῦν τίς τέχνες, συνιστᾶ κατηγόρημα τῆς ὑπόστασής τους ὡς πνευματικῶν ἀνθρώπων. Ἀλλά καί τά ἒργα αὐτῶν τῶν δημιουργῶν, εἶναι ὂντως ποιήματα καί διακρίνονται μέ εὐχέρεια τόσον ἀπό οἱνονεί λογοτεχνήματα ἢ δοκίμια, πού ἀποδεικνύονται ἐν τέλει φληναφήματα, ἢ ἀπό φανταχτερές πολύχρωμες κατασκευές, δίχως ψυχή.... 

Γιῶργος Δοῦδος