ΓΙΑ ΤΟΝ ΔΙΑΛΟΓΙΣΜΟ....

Ο διαλογισμός έχει γίνει λίγο της μόδας. Δεν θα έλεγα πως είναι κακό αυτό. Αλλά συχνά, πολλές και πολλοί, καταφεύγουν σε πρακτικές διαλογισμού, χωρίς επίγνωση, αλλά μάλλον από μιμητισμό.

Σε κάποια από τις περιπλανήσεις μου στον ωκεανό του διαδικτύου βρήκα ένα σύντομο κειμενάκι της Carol Daver, που κάνει λόγο για ένα άλλου είδους διαλογισμό. Πολύ απλό, εξαιρετικά προσιτό για τον καθένα και την καθεμιά. Έτσι σκέφτηκα να μοιραστώ τα λόγια της Carol μαζί σας.

Μια ενημερωτική σημείωση: Η Carol Daver, όπως εξαρχής συστήνεται, είναι Παρσί Ζωροαστριανή. Παρσί (Parsee) λέγεται η Κοινότητα των ακόλουθων του Ζαρατούστρα, που πριν από αιώνες κατέφυγαν στην Ινδία, κυρίως στις περιοχές Γκουτζαράτ και Σιντ, για να ξεφύγουν από τους διωγμούς των Αράβων Μουσουλμάνων, που είχαν κατακτήσει την Περσία. Σήμερα, οι περισσότεροι ζουν στην Μουμπάι (Βομβάη) και στην περιοχή της, λιγότεροι κοντά στο Καράτσι (Πακιστάν) και στο Μπανγκαλόρ (Καρνατάκα, Ινδία).

“Είμαι μια Παρσί Ζωροαστριανή και οι άνθρωποι συχνά ρωτούν, αν ο Zarathushta είχε κηρύξει τον διαλογισμό.

Οι λαϊκοί θρύλοι λένε, πως ο Ζαρατούστρα αφιερώθηκε στην αναζήτηση της Αλήθειας σε ηλικία 30 ετών. Ότι στο όρος Ushi-darena έλαβε Θεία Αποκάλυψη για μια περίοδο δέκα ετών. Στο όνομα “Ushi-darena”, μπορεί να δοθούν διάφορες σημασίες και μεταφράζεται ως "διατήρηση της εσωτερικής σοφίας". Ο Προφήτης, χωρίς αμφιβολία, πρέπει να είχε επικεντρώσει την σκέψη του επάνω στις Αλήθειες της Φύσης, χρησιμοποιώντας την εσωτερική του σοφία, αλλά, χωρίς αναγκαστικά να κάθεται απομονωμένος σε μια σκοτεινή σπηλιά.

Ο Ζαρατούστρα είχε προτείνει μια ζωή άρνησης ή απόρριψης; Η απάντησή μου είναι απόλυτα ΟΧΙ. Το μήνυμά του είναι απλό και σαφές: Να είσαι ευτυχισμένος και να κάνεις τους άλλους ευτυχισμένους.

Παντρέψου, κάνε πολλά παιδιά, να τρέφεις σκυλιά, να τρως, να πίνεις, να δημιουργείς πλούτο, αλλά να είσαι φιλάνθρωπος.

Δεν χρειάζεται η νηστεία ή η αγαμία για να ευχαριστήσεις τον Θεό.

Να είστε θετικοί και να κάνετε σωστές επιλογές.

Έτσι, ως Ζωροαστριανή, η μορφή του διαλογισμού μου είναι ενεργός, όχι παθητική.

Δεν απαιτεί πολύπλοκες πρακτικές. Είναι απλός.

Όταν ταξιδεύω και κοιτάζω την ομορφιά της Φύσης με δέος, διαλογίζομαι.

Όταν τρώω κάτι που μου αρέσει, διαλογίζομαι, όσο απολαμβάνω τις λεπτές εκρήξεις της γεύσης.

Όταν απολαμβάνω ένα ποτήρι καλής μπίρας, οι αισθήσεις μου διεγείρονται από τα λεπτά αρώματα που γλύφουν τη μύτη μου και ναι, είμαι σε μια κατάσταση διαλογισμού.

Όταν αγκαλιάζω έναν αγαπημένο μου, νιώθω μια έντονη αίσθηση της ενότητας.

Όταν κρατώ ένα βρέφος στην αγκαλιά μου, βλέπω και χαίρομαι στο μωρό, το θαύμα της ζωής.

Σε οποιονδήποτε τόπο λατρείας κι αν βρεθώ, προσπαθώ να απορροφήσω την ενέργεια, το φως και την ομορφιά του τόπου με τα μάτια μου ανοιχτά, δίχως να τα κλείσω και να βρεθώ στο σκοτάδι, αναζητώντας το άπιαστο.

Ναι, ως Ζωροαστριανή, η μορφή μου διαλογισμού που ασκώ είναι ενεργός ... για να βρίσκομαι σ’ αυτόν τον κόσμο και να ανήκω στον κόσμο... φτιάχνοντας αυτόν τον κόσμο ένα καλύτερο μέρος για τον εαυτό μου και για τους άλλους, απλώς, με καλές σκέψεις, καλούς λόγους και καλές πράξεις!

Η ζωή είναι για να τη ζεις! Να τη ζεις στο έπακρο και χωρίς καμιά λύπη κατά την έξοδο ...”.

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

Αύγουστος 2017