Αγόρευση του Παναγιώτη Κανελλόπουλου στην Βουλή τον Ιούνιο του 1981, σχετικά με πρόταση νόμου του ΚΚΕ, για την αναγνώριση της Εθνικής Αντίστασης του ΕΑΜ.
«Το ΕΑΜ ήταν η πιο μεγάλη οργάνωση, η μόνη μαζική οργάνωση. Απορώ, πώς είπε ο κ. Αβέρωφ, ότι το "ΕΑΜ δεν είχε εθνική δράση". Ποιοι είχαν τις πιο πολλές απώλειες; Το ΕΑΜ είχε τις μεγαλύτερες. Αυτό το κριτήριο είναι αρκετό... Το ΕΑΜ δεν ήταν, βέβαια, μόνο αντιστασιακή οργάνωση. Μα ποια από τις άλλες οργανώσεις ήταν μόνο αντιστασιακή; Άλλοι συνδέανε την αντίσταση με την επιστροφή του Γεωργίου Β΄. Άλλοι θέλαν μια κοινωνία δικαιότερη, στηριγμένη στην κοινωνική δικαιοσύνη, μια κοινωνία που αργότερα ονομάστηκε Λαϊκή Δημοκρατία. Δεν συμμερίζομαι αυτή την ιδεολογία, αλλά τη σέβομαι. Αυτό που υπάρχει στη Σοβιετική Ένωση, στη Βουλγαρία ή στην Τσεχοσλοβακία, κτλ., δεν είναι ολοκληρωτικό καθεστώς. Δεν έχει σχέση με τα καθεστώτα του Χίτλερ ή του Μουσολίνι. Ανταποκρίνεται σε μια ιστορική επιταγή, ενώ δεν ανταποκρινόταν σε κάτι τέτοιο ούτε το καθεστώς του Χίτλερ, ούτε το καθεστώς του Μουσολίνι... Τι έκαναν στα χρόνια της κατοχής οι αρχηγοί των μεγάλων κομμάτων και των "Λαϊκών" και των "Φιλελεύθερων"; Απέφυγαν κάθε ενέργεια. Δεν αγωνίστηκαν... Πώς να αρνηθώ, όμως, ότι το ΕΑΜ έκανε αντίσταση; Πώς να αρνηθώ την οργάνωση, που απέτρεψε την επιστράτευση; Πώς να αρνηθώ μια οργάνωση που είχε τόσους πολλούς νεκρούς. Δεν περιμένω από τη σημερινή κυβέρνηση να αναγνωρίσει την αντίσταση. Την καλώ, όμως, να τιμήσει τους νεκρούς και τις οικογένειές τους, να καταργήσει το νόμο του 1969, που αναγνώρισε σαν "αντίσταση" τα τάγματα ασφαλείας!»
(Πρακτικά Βουλής των Ελλήνων, Παρασκευή 26/6/1981).
Ένα χρόνο αργότερα, στις 17 Αυγούστου 1982, η Βουλή των Ελλήνων, με νόμο που πρότεινε το ΠΑΣΟΚ, αναγνώρισε την εθνική αντίσταση και κυρίως το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ.
Ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος υπήρξε ο μόνος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, που παρέμεινε στη αίθουσα του Κοινοβουλίου και ψήφισε υπέρ της κύρωσης του νομοσχεδίου, τονίζοντας την ανάγκη για εθνική συμφιλίωση. Ο τότε αρχηγός της Ν.Δ. Ευάγγελος Αβέρωφ, εκτός από τον εμφυλιοπολεμικό οίστρο που επέδειξε, καθώς υποστήριξε την καταψήφιση του νομοσχεδίου, αποφάσισε τελικά να απέχει το κόμμα του από την διαδικασία της ψυφοφορίας. Δυστυχώς για την Δημοκρατία στην Ελλάδα, το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, παρέμεινε η χοάνη της ελληνικής Δεξιάς Παράραξης, που πρόσφερε και συνεχίζει να προσφέρει καταφύγιο και πολιτική στέγη στους δοσίλογους της Κατοχής και στους επιγόνμους τους.
No comments:
Post a Comment