ΓΗ ΤΟΥ ΙΣΡΑΗΛ Ή ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ ΤΩΝ ΑΡΑΒΩΝ;

“Όποιος καταστρέφει μια ψυχή, είναι σα να έχει καταστρέψει ολόκληρο τον κόσμο. Και όποιος σώζει μια ζωή, είναι σα να σώζει ολόκληρο τον κόσμο”. Χιλέλ ο Πρεσβύτερος (περίπου 110 π.Χ. - 10 μ.Χ.) “Όποιος σκοτώσει έναν άνθρωπο, είναι σα να σκοτώνει όλο τον κόσμο. Και αν κάποιος σώσει μια ανθρώπινη ζωή, είναι σα να σώζει όλο τον κόσμο”. ( Κοράνιο Σούρα Αλ Μάιντα 5:32, 609-632 μ.Χ.). Στις 14 Μαΐου 1948 υπογράφηκε η Διακήρυξη της ίδρυσης του Κράτους του Ισραήλ. Σε δυο παραγράφους αυτού του ιστορικού κειμένου, που οι αρχές του υποκαθιστούν την έλλειψη γραπτού συντάγματος στο Ισραήλ, υπάρχουν οι εξής διακηρύξεις, που αποτελούν αναγνώριση μιας πραγματικότητας: “Κάνουμε έκκληση ...στους Άραβες κατοίκους της Γης του Ισραήλ να προστατεύσουν την ειρήνη και να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση του Κράτους, στη βάση της πλήρους και ισότιμης ιθαγένειας και στα πλαίσια της λειτουργίας μόνιμων θεσμών”. Προτείνουμε το χέρι μας σε όλα τα γειτονικά κράτη και στους λαούς τους, σε μια πρόταση ειρήνης και καλής γειτονίας. Ζητούμε από αυτούς να δημιουργήσουν δεσμούς συνεργασίας και κοινής βοήθειας με τον εξαιρετικό εβραϊκό λαό. Το Κράτος του Ισραήλ προετοιμάζεται να το κάνει, με μερίδιο κοινής προσπάθειας για την πρόοδο ολόκληρης της Μ. Ανατολής”. Η γεωγραφική περιοχή της Μέσης Ανατολής, γνωστή ως Παλαιστίνη, από το 135 μ.Χ. ως σήμερα, πράγματι υπήρξε η κοιτίδα των Εβραίων, ως έθνους, με βάθος χρόνου περίπου 3.500 χρόνια. Ο Μπεν Γκουριόν και οι άλλοι “γεννήτορες” του Κράτους του Ισραήλ αναγνώριζαν, ότι στο σύγχρονο Κράτος, εκτός από τους Εβραίους, υπήρχαν και Άραβες, Μουσουλμάνοι, Χριστιανοί και Δρούζοι ως πολίτες του, όπως και Αρμένιοι, Κιρκάσιοι κ.ά., που το Κράτος του Ισραήλ δεν είχε σε καμιά περίπτωση την πρόθεση να τους αγνοήσει ή να τους καταστήσει πολίτες δεύτερης κατηγορίας. Συγχρόνως, με την Διακήρυξη ίδρυσης του Κράτους του Ισραήλ, αναγνωριζόταν η ύπαρξη των γειτονικών αραβικών κρατών, που το Ισραήλ πρότεινε χείρα φιλίας, ειρήνης και συνεργασίας.... Για πολλές δεκαετίες, Παλαιστίνιοι ηγέτες, υποστηρίζουν και διαδίδουν την ιδέα, ότι οι Άραβες είναι “ο αυτόχθονας λαός” της περιοχής, που έχει ονομασθεί Παλαιστίνη. Αυτή η διακήρυξη είναι προπαγανδιστική μυθοπλασία. Η Παλαιστίνη κατακτήθηκε από τους Μουσουλμάνους Άραβες, που υπερέβησαν τα όρια της Αραβικής Χερσονήσου μετά το 625 μ.Χ.. Η εδραίωση της αραβικής παρουσίας στην Παλαιστίνη μπορεί να σημστοδοτηθεί το έτος 1291, όταν μετά από περίπου διακόσια χρόνια οι Δυτικοί Σταυροφόροι ηττήθηκαν από τους Μουσουλμάνους και δεν επιχείρησαν εκ νέου τον έλεγχο των Αγίων Τόπων. Μέχρι το 1964 η ιδέα της ίδρυσης ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους δεν είχε διακηρυχθεί, ούτε η ύπαρξη παλαιστινιακού λαού. Ήταν ένα ευφυές εφεύρημα του Γιάσερ Αραφάτ, όταν εντάχθηκε στην Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO). Οι Άραβες, σε μεγάλο βαθμό επηρεάστηκαν από τις ιδέες του Χασάν Αλ Μπάνα, ιδρυτή των “Αδελφών Μουσουλμάνων” στην Αίγυπτο και του Μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ Χατζ Μοχάμεντ Αμίν Αλ Χουσεϊνί, ένθερμου υποστηρικτή του Χίτλερ, που από το 1941 ως το 1945 του πρόσφερε φιλοξενία στο Βερολίνο, ήταν ενάντιοι στην εγκατάσταση Εβραίων στην Παλαιστίνη, που τους θεωρούσαν όργανο του δυτικού ιμπεριαλισμού σε βάρος των Αράβων και των Μουσουλμάνων. Στις σκέψεις τους δεν υπήρχε εναντίωση σε ένα εβραϊκό κράτος. Το 1958 ιδρύθηκε από τον Μοχάμεντ Γιάσερ Αμπντέλ Ραχμάν Αμπντέλ Ραούφ Αραφάτ αλ-Κούντουα, περισσότερο γνωστού ως Γιάσερ Αραφάτ, η πολιτικοστρατιωτική οργάνωση Φατάχ. Το 1964 ιδρύθηκε η PLO στην οποία εντάχθηκε ο Αραφάτ και αναδείχθηκε ηγέτης της. Σκοπός και των δύο παραπάνω οργανώσεων ήταν η κατάργηση του Κράτους του Ισραήλ και στη θέση του, να ιδρυθεί ανεξάρτητο κράτος της Παλαιστίνης. Το 1988 ο Γιάσερ Αραφάτ, ως ηγέτης της PLO, αναγνώρισε το δικαίωμα του Ισραήλ να υπάρχει και αναζήτησε ως λύση στη σύγκρουση Ισραήλ και Παλαιστινίων, την ίδρυση δύο κρατών. Ο Γιάσερ Αραφάτ υπήρξε πρωταγωνιστής των Συμφωνιών του Όσλο, μαζί τον Ισραηλινό Πρωθυπουργό Γιτζάκ Ράμπιν. Πρόκειται για ένα σύνολο συνθηκών ανάμεσα στο κράτος του Ισραήλ και την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης (PLO), κατά τη δεκαετία του ’90. Οι συμφωνίες οδήγησαν στην αναγνώριση της Παλαιστινιακής Αρχής, ως φορέα αυτόνομης, αλλά περιορισμένης εξουσίας των Παλαιστινίων στη Δυτική Όχθη του Ιορδάνη ποταμού και στη Λωρίδα της Γάζας. Τα σύνορα των δύο πλευρών, το καθεστώς της Ιερουσαλήμ, η στρατιωτική παρουσία του Ισραήλ και η τύχη των περιοχών που θα εκκενώνονταν από τις δυνάμεις του Ισραήλ, ήταν τα πλέον καίρια ζητήματα που αναφαίρονταν στις συμφωνίες. Το 1981 ιδρύεται στους κόλπους της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης, η πολιτικοστρατιωτική οργάνωση “Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ”, που αρνούνταν να αναγνωρίσει τις Συμφωνίες του Όσλο και επομένως την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ. Το 1987 ιδρύεται η “Χαμάς” (Ισλαμικό Κίνημα Αντίστασης), που επίσης αρνείται να αναγνωρίσει τις Συμφωνίες του Όσλο και την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ. Και οι δυο παραπάνω οργανώσεις εμπνέονται από τις αρχές της “Μουσουλμανικής Αδελφότητας” και έχουν εκτραπεί σε τρομοκρατικές οργανώσεις κατά των Εβραίων, κατά του Ισραήλ, αλλά και εναντίον στόχων εκτός Ισραήλ, που τους συνδέουν με τον “διεθνή Σιωνισμό”. Στις 29 Δεκεμβρίου 2022 σχηματίστηκε η τριακοστή έβδομη κυβέρνηση στο Κράτος του Ισραήλ. Πρωθυπουργός ο Βενιαμίν Νετανιάχου, αρχηγός του κόμματος Λικούντ και σύμμαχοί του στην Κνεσσέτ, ακροδεξιά, έντονα φανατικά θρησκευτικά κόμματα, με εξαίρεση ίσως το κόμμα “Εθνική Ενότητα” και ως κάποιο βαθμό το “Λικούντ”. Οι κυβερνητικοί σύμμαχοι του Νετανιάχου είναι: “Γκιμέλ” (Ενωμένος Ιουδαϊσμός της Τορά), Σσας, Θρησκευτικό Σιωνιστικό Κόμμα, “Οτζμά Γιεχουντίτ” (Ιουδαϊκή Δύναμη), “Noam” γνωστού και ως “Lazuz” και την “Εθνική Ένωση” ή “Κρατικό Στρατόπεδο”. Το κόμμα “Οτζμά Γιεχουντίτ”, θεωρείται ακροδεξιό, διακηρυγμένα κατά των Αράβων και οργανισμός που εμπνέεται από τις ιδέες του Ραβίνου Μεΐρ Καχάνε. Ηγέτης του κόμματος “Οτζμά Γιεχουντίτ” είναι ο Ιτάμαρ Μπεν Γκβιρ, υπουργός Εθνικής Ασφάλειας. Ο Μπεν Γκβιρ ζει στον Οικισμό Κιρυάτ Άρμπα, κοντά στη Χεβρώνα, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη. Ο οικισμός Κιρυάτ Άρμπα, σύμφωνα με τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου έχει κριθεί παράνομος. Όταν ο Μπεν Γκβιρ παρουσιάστηκε στον ισραηλινό στρατό, στα 18 του χρόνια, απαλλάχτηκε εξαιτίας των επικίνδυνων ακροδεξιών ιδεών του! Ο Μπεζαζέλ Γιοέλ Σμότριτς, ηγέτης του “Θρησκευτικού Σιωνιστικού Κόμματος”, χαρακτηρίζεται για τις ακραίες ιδέες, είναι ρατσιστής και έντονα ομοφοβικός. Ο Σμότριτς κατοικεί στον Οικισμό Κεντουμίμ, στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και ο οικισμός έχει κριθεί παράνομος κατά τους κανόνες του Διεθνούς Δικαίου. Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι υπόδικος για διαφθορά. Παρόλα αυτά η έντονη φιλοδοξία του να παραμείνει στην εξουσία, μαζί με τους συμμάχους του, τον οδηγεί βήμα βήμα στην μετατροπή του Κράτους του Ισραήλ σε μια θεοκρατική δικτατορία, που πολλοί συγκρίνουν με το Ιράν και τη Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας. Ο Μπεζαζέλ Γιοέλ Σμότριτς έχει εισηγηθεί την αλλαγή του νομικού συστήματος στο Ισραήλ, από μια έννομη τάξη βασισμένη στην Τορά και στους κανόνες της Χαλακχά (κανόνες ηθικής και νόμου, κάτι αντίστοιχο με την μουσουλμανική Σαρί’α). Μέχρι τώρα το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ είχε αρμοδιότητα, που υπάρχει στα συνταγματικά δικαστήρια, να ακυρώνει νόμους που ψήφισε το κοινοβούλιο (Κνεσσέτ) ή διατάγματα που έχει εκδώσει η κυβέρνηση. Η κυβέρνηση Νετανιάχου προχώρησε με νόμο, να στερήσει αυτήν την δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου, με συνέπεια η κοινωνία στο Ισραήλ να έχει διχασθεί, με τις επανειλημμένες διαδηλώσεις Εβραίων και Αράβων Ισραηλινών πολιτών, που φοβούνται ότι η δημοκρατία στο Ισραήλ κινδυνεύει. Πολιτικά κόμματα που συμμετέχουν στην κυβέρνηση Νετανιάχου, υποστηρίζουν την κατάργηση της αυτονομίας περιοχών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την ενσωμάτωσή τους στο Κράτος του Ισραήλ! Η πρόσφατη μεγάλη επίθεση της Χαμάς κατά του Ισραήλ και αμάχων σε εβραϊκές πόλεις και χωριά, θεωρείται ότι οφείλεται, και στην σκόπιμη εγκατάλειψη εκ μέρους της κυβέρνησης Νετανιάχου της άμυνας και της ασφάλειας της χώρας και του λαού. Άλλωστε το δικαστικό πραξικόπημα του Νετανιάχου στο Ισραήλ έχει επιφέρει τεράστια ρωγμή στις ένοπλες δυνάμεις του Κράτους, διότι αποστερείται η Στρατιωτική Δικαιοσύνη της ανεξαρτησίας της, όπως έχει καταγγείλει πρόσφατα η Γενική Εισαγγελέας των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων! Ο Μπενιαμίν Νετανιάχου και οι ακραίοι σύμμαχοί του στην κυβέρνηση, δεν θέλουν λύση στο παλαιστινιακό πρόβλημα. Ακυρώνουν επιμέρους διακηρύξεις της Διακήρυξης της Ανεξαρτησίας του Κράτους του Ισραήλ, που αναφέρονται τόσο στους μη Εβραίους Ισραηλινούς πολίτες και κυρίως στους Άραβες Μουσουλμάνους, όσο και στις γειτονικές αραβικές χώρες. Η κυβέρνηση Νετανιάχου και στελέχη της όπως ο Μπεν Γκβιρ και ο Σμότριτς, με τις πολιτικές τους ενεργούν συνεχώς με απαξία απέναντι στους Παλαιστίνιους Άραβες και έτσι εξωθούν τις τρομοκρατικές οργανώσεις, την Ισλαμική Τζιχάντ, πριν λίγο καιρό στην Τζενίν και τώρα τη Χαμάς από την Γάζα να διαπράξουν ωμότητες, σπέρνοντας τρόμο και θάνατο εναντίον κατοίκων του Ισραήλ. Έτσι με την διέγερση του ακραίου φόβου, ο Νετανιάχου και οι επικίνδυνοι σύμμαχοί του θεωρούν, πως μπορούν να κρατούν υποχείριά τους τούς πολίτες του Ισραήλ! Το μίσος κατά των Εβραίων μετράει αιώνες. Ο μονοθεϊσμός των Εβραίων και η απόλυτη άρνησή τους να αποδώσουν θεϊκές τιμές σε ηγεμόνες, που κατά καιρούς είχαν κατακτήσει την γη τους, υπήρξε αιτία ποικίλων διωγμών σε βάρος τους. Κατά βάθος ο ιουδαϊκός μονοθεϊσμός ήταν ελευθεριακός και βαθειά ανθρώπινος, σε σύγκριση με άλλες θρησκευτικές κοσμοαντιλήψεις. Στη διάρκεια των αιώνων πρώτα εμφανίστηκε ο αντιϊουδαϊσμός, όταν από τον 4ο αιώνα και μετά κυρίαρχη δύναμη στις παπικές κτήσεις στη Δύση και στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία στην Ανατολή έγινε ο Χριστιανισμός. Είναι ντυμένος “θεολογικό” περιεχόμενο και εστιάζεται ότι οι Εβραίοι “δολοφόνησαν” με σταυρικό θάνατο τον Μεσσία Ιησού Χριστό. Οι Εβραίοι ήτα υπήκοοι στο περιθώριο, ενώ στη Δύση εμφανίστηκαν τα γκέτο, ώστε ο έλεγχός τους να είναι πληρέστερος και ευχερής. Αργότερα το μίσος κατά των Εβραίων εμφανίζεται ως αντισημιτισμός. Είναι η αιτία που στοίχισε τη ζωή, με φρικτό θάνατο στα στρατόπεδα εξόντωσης των Ναζί 6.000.000 Εβραίων. Αλλά, εκτός από τον θάνατο στα στρατόπεδα, είναι και και το Μπάμπι Γιαρ στην Ουκρανία.... Και τέλος, μετά το Ολοκαύτωμα, που ακόμα και οι αρνητές του, θέλουν να είναι προσεχτικοί, εμφανίζεται με άλλο ένδυμα το μίσος κατά των Εβραίων. Είναι ο αντισιωνισμός, που αμφισβητεί το δικαίωμα των Ισραηλιτών να χτίσουν από τα ερείπια την πατρίδα ξανά, εκεί που ήταν από αιώνες, στην Παλαιστίνη, όπως την ονόμασε ο Αδριανός. Αυτόν τον αντισιωνισμό έχουν υιοθετήσει Αριστεροί κάθε απόχρωσης, με την ψευδαίσθηση, ότι έτσι μάχονται τον ιμπεριαλισμό και την αποικιοκρατία! Ισραηλινοί Εβραίοι, σαν τον Μπεν Γκβιρ, τον Σμότριτς και άλλους, που χάριν της νομής της εξουσίας του έκανε συμμάχους του ο Νετανιάχου, είναι αρνητές των αξιών του Ιουδαϊσμού, όσο και αν εμφανίζονται σαν θρήσκοι και μάλιστα “υπερορθόδοξοι Εβραίοι. Αυτοί προσφέρουν δικαιολογίες, όχι μόνο στους αντισιωνιστές, που είναι στην πραγματικότητα άθλιοι αντισημίτες, αλλά και άλλοθι στην Χαμάς και στην Ισλαμική Παλαιστινιακή Τζιχάντ για τα εγκλήματά τους κατά Εβραίων.... 16/10/2023