Αξίζει να το θυμόμαστε το παληκάρι....

Έσβησε χθες, 21 Δεκεμβρίου του 2008, αθόρυβα, ο εικοσιτετράχρονος αστυνομικός,θύμα "κουκουλοφόρων" του 2007.


Χθες έσβησε ο αστυνομικός που είχε δεχθεί επίθεση από κουκουλοφόρους σε συναυλία στο Ελληνικό το καλοκαίρι του 2007. Όλο αυτό το διάστημα ήταν ουσιαστικά ζωντανός-νεκρός.

Δεν ήταν αρκετά νέος,ήταν ήδη 24 ετών.

Δεν ανήκε στη γενιά των 700 ευρώ, γιατί έβγαζε 750.

Δεν είχε όνειρα για τη ζωή του, είχε όπλο, κι ας μην το τράβηξε ποτέ για να σωθεί.

Δεν είχε μάνα να τον κλάψει,γιατί ήταν ένας μπάτσος, ένα γουρούνι, ένας δολοφόνος.

Κάποιοι θάνατοι δεν πουλάνε το ίδιο, αλλά μαντέψτε,πονάνε το ίδιο.

Ποιος είναι ο αστυνομικός; Θα πφρέπει να θυμηθείτε το περιστατικό.... "Από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας ανακοινώνεται ότι την 23.10 ώρα της06/07/2007, δύο (2) αστυνομικοί οι οποίοι βρίσκονταν σε διατεταγμένη υπηρεσίαμέτρων ασφαλείας για αποτροπή κλοπών, επιθέσεων και φθορών ξένης περιουσίας,(σπάσιμο οχημάτων, καταστημάτων ή εγκαταστάσεων κ.α αδικημάτων) όπως έχεισυμβεί κατά το παρελθόν, κατά την διάρκεια συναυλίας συγκροτημάτων μουσικήςστις εγκαταστάσεις του γηπέδου Baseball στο Ελληνικό, δέχθηκαν απρόκληταδολοφονική επίθεση από πλήθος ατόμων του αντιεξουσιαστικού χώρου. Η αναίτια επίθεση έγινε από τριάντα τουλάχιστον άτομα, με ενωμένες δυνάμεις ταοποία διέπραξαν βιαιοπραγίες σε βάρος των δύο (2) αστυνομικών, με γρόνθους,λακτίσματα και υλικά αντικείμενα (σιδηρολοστούς, ρόπαλα, θλώντα όργανα),προκαλώντας σε αυτούς βαρείες σωματικές βλάβες. Ειδικότερα ο ένας αστυνομικός (γεν. 1983), φέρει βαριές κακώσεις κεφαλής,πολλαπλά τραύματα στο σώμα και νοσηλεύεται στη Μ.Ε.Θ. Νοσοκομείου, ευρισκόμενοςσε καταστολή.Η κατάσταση του εγκυμονεί κίνδυνο ζωής. Ο δεύτερος αστυνομικός (γεν. 1972), επίσης νοσηλευόμενος φέρει ρωγμώδες κατάγματα στο αριστερό χέρι και μώλωπες στα πλευρά. Η βάναυση επίθεση συνεχίζει μια σειρά προκλήσεων έναντι της έννομης τάξης και''καταδρομών'' που αποδέχονται με απάθεια το ενδεχόμενο αποτέλεσμα τηςσωματικής βλάβης και της ανθρωποκτονίας από ''άτομα'' που ασκούνται στη βία, μάλλον ως πρόταση και στάση ζωής και ως ''πολιτική παρέμβαση''. Η Ελληνική Αστυνομία κινείται για την ανακάλυψη των δραστών".

Για την χθεσινή τραγική κατάληξη όμως ενός νέου άνδρα, ίσως κανένας δημοσιογράφος δε θα φωνάξει, μάλλον καμιά εφημερίδα ,ούτε τηλεοπτικό κανάλι δεν πρόκεται να αφιερώσει λίγες σειρές ή ελάχιστο έστω τηλεοπτικό χρόνο, και οι κήρυκες της δημοκρατίας, μέσα απ' τα μπλογκ τους μάλλον δεν πρόκειται να αναρτήσουν έστω και μία γραμμή.

Μαζεύουμε τους καρπούς της οργής και της βίας. Είναι πικροί αυτοί οι καρποί κι εμείς καθόμαστε απαθείς θεατές στο παρασκήνιο. Δεν υπάρχουν περιθώρια εφησυχασμού πλέον. Η βία γεννά βία και μάλιστα τυφλή. Πρώτα πρώτα είναι η βία του ίδιου του κράτους, που συχνά είναι εντελώς απρόκλητη έναντι των πολιτών. Η κρατική βία δεν εκδηλώνεται μόνο από ενέργειες των δυνάμεων καταστολής, αλλά και από τις ενέργειες ποικίλων υπηρεσιών του κράτους, που πιέζουν και εκβιάζουν τους πολίτες και προκαλούν αφαίμαξη χρημάτων που δίνονται εξαναγκαστικά, δίχως αντίκρυσμα. Δυστυχώς η Ελληνική Δημοκρατία, ως κληρονόμος μιας διαιωνιζόμενης τελματωμένης κατάστασης, αποτελεί ένα αναξιόπιστο κράτος. Μη αποτελεσματικό κράτος σε βασικούς τομείς, όπως η εκπαίδευση, που υποτίθεται ότι παρέχεται δωρεάν από το Δημόσιο, η δημόσια κοινωνική πρόνοια και η περίθαλψη, που εμφανίζει μύρια όσα προβλήματα σημαντικής δυσλειτουργίας προς όφελος των ιδιωτικών νοσηλευτικών επιχειρήσεων, που συνήθως παρουσιάζουν μιαν απατηλή εικόνα, ικανοποιητικής ξενοδοχειακής υποδομής, αλλά από πλευράς παροχής ιατρικών παροχών απαράδεκτης ανεπάρκειας. Η ανεργία που πλήττει κυρίως τους προσοντούχους νέους μεταμορφώνει την υπομονή σε δυσφορία, με επόμενο στάδιο την μηδενιστική απαξία σε βάρος των ιστών που συγκρατούν τη συνοχή της κοινωνίας, τόσο σε τοπικό, όσο καισε εθνικό επίπεδο.
Ζούμε την μεγάλη κατάπτωση. Βιώνουμε ως Έλληνες την έσχατη απελπισία. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Σ' αυτήν την πραγματικό ένα θύμα υπήρξε ο Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος και ένα άλλο θύμα, το ίδιο αδικαιολόγητα χαμένο, ο νεαρός αστυνομικός, που άφησε την τελευταία πνοή του χθες. Αξίζει να τον κρατήσουμε με αγάπη στη μνήμη μας και να συλλογιστούμε....

10η Δεκεμβρίου

10η Δεκεμβρίου
Παγκόσμια Ημέρα
αφιερωμένη στο σεβασμό
κάθε ανθρώπινης ύπαρξης

Η Οικουμενική Κοινότητα, μέσω του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, έχει ορίσει την 10η Δεκεμβρίου ως Ημέρα των Ανθρώπινων Δικαιωμάτων. Η ανθρωπότητα για να φτάσει στο σημείο αναγνώρισης και κατοχύρωσης των δικαιωμάτων του ανθρώπου , χρειάσθηκε να ματώσει και να πονέσει τραγικά μετά το μακελειό του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.
Τα δικαιώματα του ανθρώπου, όπως περιγράφονται από την Οικουμενική Διακήρυξη και από άλλα σημαντικά κείμενα διακρατικών οργανισμών, που είτε αποτελούν συλλογικές διακηρύξεις, είτε έχουν καταστεί νομοθετικές πράξεις που δεσμεύουν και υποχρεώνουν, κατά τη γνώμη μου καθιερώνουν το αυτονόητο για την εποχή μας· ότι η κάθε ανθρώπινη ύπαρξη αξίζει σεβασμού χωρίς προϋποθέσεις….
Δυστυχώς η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η κοινωνική αδικία, η κλοπή ιδίως του πλούτου που ανήκει σε όλους και όλες, η καταπίεση που εξανδραποδίζει τα θύματά της είναι υπαρκτές καταστάσεις σε πολλά σημεία του πλανήτη. Έτσι, θαρρώ πως ίσως οφείλουμε τη σημερινή ημέρα να την αφιερώσουμε στην απόλυτη ανάγκη συναίσθησης του σεβασμού που αξίζει κάθε ανθρώπινη ύπαρξη.
Μια τέτοια μέρα, δεν είναι ανεκτά τα κενά λόγια που συνηθίζουν να εκτοξεύουν με οίηση οι κρατούντες προς τους λαούς. Εκείνο που αξίζει είναι η σιωπή και η περίσκεψη….

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΠΡΟΣ ΟΣΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΝ ΞΥΠΝΗ ΤΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΤΟΥΣ ΣΤΟΝ ΙΣΛΑΜΙΚΟ ΚΟΣΜΟ

(Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύθηκε στο τεύχος Νοεμβρίου 2008 του μηνιαίου περιοδικού AZINLIKCA, που εκδίδεται στην Κομοτηνή).

Το Ισλάμ αποτελεί ένα από τα πολύτιμα κοσμήματα στην υπέροχη σύνθεση του πολιτισμού της Οικουμένης.
Το Ισλάμ αυτοπροσδιορίζεται ως θρησκεία της Ενότητας και της Ειρήνης σε όλα τα επίπεδα, αισθητά και μεταφυσικά! Είναι η θρησκεία που εξαγγέλλει την αρμονία μεταξύ Θεού και ανθρώπων, αλλά και θρησκεία της ενότητας της ανθρωπότητας. Μέσω του μηνύματος που μετέφερε στην ιστορία ο προφήτης Μοχάμμεντ, κατέλυσε τις διακρίσεις μεταξύ των ανθρώπων, οποιασδήποτε αιτίας και αποκατέστησε την ενότητα του γένους μας αναγγέλλοντας την εγκαθίδρυση μιας παγκόσμιας κοινότητας, της Ούμμα, που αναιρεί τις διακρίσεις γλώσσας, φυλής, έθνους ή πολιτισμικής καταγωγής.
Το ιστορικό Ισλάμ από τις πρώτες στιγμές της εμφάνισής του δεν προσπάθησε να κλείσει τους πόρους, που καθιστούν γόνιμη των ώσμωση ανάμεσα σε πολιτισμούς διαφορετικής προέλευσης με τους οποίους ερχόταν σε επαφή. Ο διάλογος ανάμεσα στο Ισλάμ και σε άλλες πίστεις και πολιτισμούς υπήρξε μια πραγματικότητα που καθιερώθηκε από τον προφήτη Μοχάμμεντ και συνεχίσθηκε από τους διαδόχους του στην ηγεσία της μουσουλμανικής κοινότητας.
Τον 4ον αιώνα από Εγίρας -(9ος αιώνας μ.Χ.)-, ο χαλίφης της Βαγδάτης Μανσούρ αλ Χακίμ Μπι’αμριλλάχ είχε ιδρύσει το Νταρ αλ Χικμά, τον Οίκο της Σοφίας. Επρόκειτο για μια Ακαδημία του Πνεύματος και του Πολιτισμού, με περισσότερα από ένα εκατομμύριο χειρόγραφα στη βιβλιοθήκη του και με ένα επιτελείο μεταφραστών, οι οποίοι διέσωζαν στην αραβική γλώσσα την κλασική ελληνική και ελληνιστική γραμματεία, σανσκριτικά και περσικά κείμενα, βουδιστική γραμματεία στη γλώσσα πάλι και ιερά κείμενα του Μαχαβίρα. Μάλιστα, όταν στην Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (Βυζάντιο), σκοτισμένοι Χριστιανοί κατέστρεφαν στην πυρά έργα αρχαίων Ελλήνων, που έκριναν πώς τάχα ήταν βλάσφημα ή επικίνδυνα, οι μεταφραστές του Νταρ αλ Χικμά τα είχαν θησαυρίσει στις μεταφράσεις τους στην αραβική γλώσσα κι έτσι δεν χάθηκαν….
Είναι πλέον βέβαιο, ότι το Ισλάμ και κυρίως το άνθος που μοσχοβόλησε σε κάθε γωνιά του μουσουλμανικού κόσμου, το τασσαούφ ή η παράδοση των Σούφι, μπόλιασε τη μουσουλμανική ευσέβεια και το ήθος που εμπνέει το Κοράνιο και η Σούννα, με δάνεια από τον Ινδουϊσμό και το Βουδισμό, από τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, τον Πυθαγόρα, τον Πλωτίνο και τον Ιάμβλιχο. Μάλιστα μεταξύ των Μουσουλμάνων ο Πλάτων, με μεγάλο σεβασμό αναφέρεται ως χαζρέτι Εφλατούν, δηλαδή ο άγιος ή ο σεβάσμιος Πλάτων, όπως και ο Αριστοτέλης, αλλά και άλλοι στοχαστές, φιλόσοφοι και οραματιστές του αρχαίου κόσμου.
Το Ισλάμ δεν υπήρξε, τουλάχιστον στα χρόνια του προφήτη Μοχάμμεντ και ως τη στιγμή της δολοφονίας του τέταρτου δίκαιου Χαλίφη, του Ιμάμη Αλή αντίθετο στη γνώση και στη σοφία. Απεναντίας ήταν ανοικτό και όχι απλά ανεκτικό στα ποικίλα ρεύματα της ανθρώπινης σκέψης, κυρίως γιατί στο Ισλάμ ο νους του ανθρώπου και ο ανθρώπινος λόγος τιμούνται ιδιαίτερα. Σε όλο αυτό το κλίμα σεβασμού και καλλιέργειας της γνώσης, κατάφασης στην απορία που παράγει την επιστημονική σκέψη και θετικής αποδοχής των επιρροών διαφορετικών πολιτισμών αναπτύχθηκε η περίφημη μεθοδολογία της επιστήμης της ερμηνείας του ισλαμικού δικαίου, που αποτελεί συνάμα κι έναν ιδιαίτερο τρόπο φιλοσοφικής θέασης των πραγμάτων, που ταυτίστηκε χρονολογικά με την χρυσή περίοδο του ισλαμικού πολιτισμού και είναι γνωστή ως Ιζτιχάντ. Στην ιστορία των ιδεών η Ιζτιχάντ έχει καταστεί συνώνυμη με τον μουσουλμανικό Διαφωτισμό που προκάλεσε ως τον 11ο αιώνα μ.Χ. την εκρηκτική ανάπτυξη επιστημών όπως η άλγεβρα, η γεωγραφία, η αστρονομία, η χημεία και η ναυσιπλοΐα. Χαρακτηριστικό της Ιζτιχάντ είναι η προτεραιότητα που δίνει στον ανθρώπινο λόγο για την ερμηνεία του νόμου σε συγκεκριμένες συνθήκες και για την ικανοποίηση συγκεκριμένων αναγκών.
Οι Αββασίδες, που στην περίοδο της διακυβέρνησής τους αναπτύχθηκε η Ιζτιχάντ και η επιστημονική άνθιση στον ισλαμικό κόσμο ήταν εκείνοι, που τον 12ο αιώνα μ.Χ. διακήρυξαν οριστικά το δόγμα του «κλειδώματος των πυλών της Ιζτιχάντ», θέτοντας πλέον εκτός νομιμότητας την ελεύθερη σκέψη, την ακηδεμόνευτη έρευνα και δημιουργώντας τις αρνητικές προϋποθέσεις για την κάμψη και την έκπτωση, ιδίως του σουννιτικού Ισλάμ, από το ζενίθ της ανάπτυξης στο ναδίρ του πολιτισμικού μαρασμού. Επί αιώνες τώρα στο σύνολό του ο ισλαμικός κόσμος εμφανίζεται ως ουραγός στις εξελίξεις της ιστορίας, με ελάχιστες χρονικές εξαιρέσεις περιστασιακών ανακάμψεων χωρίς σοβαρή συνέχεια επιβίωσης αυτών των αναλαμπών.
Απευθύνουμε προς τους ηγέτες των Μουσουλμάνων του κόσμου το εξής ερώτημα: Το Ισλάμ είναι μια πνευματική και ηθική δύναμη σημαντική στον κόσμο; Αν ναι, πώς ανέχονται να μην πρωταγωνιστεί θετικά στις παγκόσμιες εξελίξεις του 21ου αιώνα;
Είναι γεγονός πως σήμερα δεν υπάρχει το Χαλιφάτο και στην Ούμμα δεν υπάρχει μια ενιαία αρχή που να εισηγηθεί σχετικά με το ορθό και το πρακτέο. Τούτο όμως δεν μπορεί να αποτελεί στο διηνεκές άλλοθι για τη νωθρότητα που επιδεικνύουν οι περισσότεροι από τους Ουλεμά, τους Μουφτήδες, τους Αγιατολλάχ, τους Σεΐχες των μουσουλμανικών Πανεπιστημίων και τους άλλους ηγέτες των μουσουλμανικών λαών.

Σήμερα το πρόσωπο που προβάλλεται είναι ο Ισλαμισμός. Μια επιθετική ιδεολογία σύγχρονου ολοκληρωτισμού, που έτσι όπως ερμηνεύει το Κοράνιο και τη Σούννα, αλλά πρωτίστως εξαιτίας της βίαιης προσπάθειας να επιβάλλει τη Σαρία στον κόσμο, ασχημονεί κατά του Ισλάμ και συμβάλλει στην πτωτική διαφθορά του ήθους των Μουσουλμάνων.
Με εξαίρεση την Τουρκία, όπου οι κανόνες της δημοκρατίας λειτουργούν, αν και με δομικές ελλείψεις και ποικίλα εμπόδια, τα περισσότερα κράτη με πλειοψηφία μουσουλμανικού πληθυσμού μάλλον είναι αδύνατο να θεωρηθούν κράτη δικαίου και κοινωνικής αλληλεγγύης.
Το Σουδάν, που αυτοπροσδιορίζεται «ισλαμική δημοκρατία» έχει πρόεδρο τον Όμαρ Χασάν αλ Μπασίρ, έναν άνθρωπο που κατηγορείται επίσημα από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης για εγκλήματα πολέμου και γενοκτονίας σε βάρος των Αφρικανών Μουσουλμάνων του Νταρφούρ! Το Ιράν αποτελεί ένα πείραμα «ισλαμικής δημοκρατίας», που με πολλή καλή θέληση και παραχωρήσεις επιείκειας μπορεί να θεωρηθεί πειστικό, αφού ο λαός και η πολιτική ηγεσία της χώρας είναι υπό την κηδεμονία ενός ‘Αγιατολλάχ’ με απόλυτη και ανέλεγκτη αυθεντία. Το Πακιστάν, επίσης διατείνεται ότι είναι «ισλαμική δημοκρατία», αλλά πρόκειται για μια χώρα δίχως πολιτική σταθερότητα και ασφάλεια και όπου διάφορες φατρίες έχουν τις επικράτειές τους, ενώ έχει αποδειχθεί ότι μεντρεσέδες στη χώρα εκτρέφουν Ισλαμιστές τρομοκράτες. Τέλος τραγική απόδειξη της ανομίας που χαρακτηρίζει αυτή τη χώρα, είναι οι δολοφονίες πολιτικών ηγετών της, που είχαν λαϊκό έρεισμα. Η Αίγυπτος, η Συρία, το Ουζμπεκιστάν, το Αζερμπαϊτζάν είναι μόνο τυπικά δημοκρατίες με κυρίαρχο ένα πρόεδρο-απόλυτο ρυθμιστή της πολιτικής ζωής, που νέμεται την εξουσία ακόμα και κατόπιν κληρονομικής διαδοχής. Η Σαουδική Αραβία, όπου βρίσκονται τα πιο ιερά προσκυνήματα του Ισλάμ αποτελεί μια απόλυτη μοναρχία, βυθισμένη στο σκότος του φονταμενταλισμού των Ουαχάμπι. Σ’ αυτή τη χώρα πρέπει να ψάξουν όσοι επιδιώκουν να ανακαλύψουν πού εκτρέφεται η ολοκληρωτική ιδεολογία του Ισλαμισμού. Οι Ουχάμπι έχουν καθυποτάξει τις ψυχές και τα σώματα των υπηκόων του βασιλείου αυτού, ενθαρρύνοντας υποχθόνια την καλλιέργεια της υποκρισίας στους πολλούς και την ασύδοτη απόκρυφη ασωτία στους ισχυρούς, που είναι συγγενείς της βασιλικής οικογένειας και των άλλων «ευγενών» φατριών της χώρας.
Η κοινωνική αναλγησία είναι φανερή σχεδόν σε όλες τις χώρες που επικαλούνται ότι τηρούν τη Σαρία. Η ποινική καταστολή σύμφωνα με τις επιταγές του εφαρμοζόμενου δικαίου Σαρία είναι απάνθρωπη για κάθε λογικό και καλής θέλησης άνθρωπο, δεν επιδιώκει το σωφρονισμό και την κοινωνική επανένταξη των καταδίκων, αλλά την ικανοποίηση των χθόνιων παθών εκδίκησης που φωλιάζουν στο υποσυνείδητο των μαζών του μουσουλμανικού όχλου. Παρά τις αντικειμενικές προόδους της γυναίκας σε όλο τον κόσμο, αντίθετα προς θετικές υποδείξεις του Κορανίου υπέρ της ισότητας των γυναικών με τους άνδρες, στις παραδοσιακά μουσουλμανικές χώρες οι γυναίκες παραμένουν στο περιθώριο, με μόνο όπλο άμυνας και επιβίωσης τη χρήση της θηλυκής πονηριάς και γοητείας! Σε χώρες της Αφρικής, Σομαλία, Αίγυπτο, Τσιμπουτί, Αιθιοπία, Κένυα, αλλά και στην Υεμένη, όπως και αλλού δυστυχώς, το έγκλημα της κλειτοριδεκτομής κατά των νεαρών κοριτσιών μεταξύ των Μουσουλμάνων είναι μια βάρβαρη πρακτική ακρωτηριασμού του γυναικείου σώματος, δεινή πραγματικότητα ντυμένη τον μανδύα της ισλαμικής «ευσέβειας». Η άνιση μεταχείριση των γυναικών, μεταξύ των Σουννιτών που τηρούν τη Σαρία, ως προς τα κληρονομικά δικαιώματά τους είναι επίσης μια αναχρονιστική πραγματικότητα, που προσβάλλει κάθε έννοια δικαίου και προκαλεί στην πράξη υποβάθμιση της γυναίκας στη θέση προσώπου υπό απαγόρευση. Η εφαρμογή της Σαρία σε ζητήματα ρύθμισης των σχέσεων γονέων και παιδιών κυρίως μετά από ένα διαζύγιο, όπου δεν είναι αυτονόητο ότι η φροντίδα και η νομική εκπροσώπηση των μικρών παιδιών θα ανήκει στη μητέρα τους, όπως και στις περιπτώσεις θανάτου του πατέρα, όπου δεν αναλαμβάνει η μητέρα την επιμέλεια των παιδιών της, αλλά ένας άνδρας συγγενής από την πατρική πλευρά, προσβάλλουν τον κοινό νου, το κοινό αίσθημα για το τί είναι δίκαιο και αποτελούν κατάφωρη παραβίαση στοιχειωδών δικαιωμάτων τόσο της γυναίκας ως μητέρας, όσο και των παιδιών. Τέλος, οι γάμοι ανήλικων κοριτσιών στο όνομα κατ’ εφαρμογή της Σαρία και με επίκληση τη Σούννα, στερεί αυτά τα παιδιά από το δικαίωμα στη μόρφωση, στην απόκτηση αυτοσυνειδησίας ως προς τη θέση τους στον κόσμο και συνιστά μια ακόμη βάναυση μεταχείριση σε βάρος της γυναίκας….
Έχω την πεποίθηση, πως το Ισλάμ είναι μια θρησκεία για το σήμερα και το αύριο, μια πίστη έμπνευσης για τους ανθρώπους του 21ου αιώνα. Όχι ένα μνημειακό κατάλοιπο θεσμών του 6ου και του 7ου αιώνα μ.Χ.. Αν λοιπόν, πράγματι το Ισλάμ αφορά τον σύγχρονο κόσμο της παγκοσμιοποίησης είναι ανάγκη, χωρίς άλλες περιττές καθυστερήσεις να ανοίξουν εκ νέου διάπλατα οι πύλες της Ιζτιχάντ. Είναι καιρός ο Διαφωτισμός ως ζωογόνο πνευματικό κίνημα να αποτελέσει κομβικό στοιχείο στον μουσουλμανικό κόσμο. Τότε μόνο θα αποκατασταθεί το Ισλάμ και θα είναι μια δύναμη βελτίωσης της ανθρωπότητας, στα πλαίσια της πολυπολιτισμικής συνεργασίας και της αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ ανθρώπων και κοινοτήτων διαφορετικών καταβολών και πεποιθήσεων. Τότε μόνο στις χώρες με μουσουλμανικό πληθυσμό θα φανερωθεί κοινωνική δικαιοσύνη και θα ανθίσει η ελευθερία. Θα παύσει η στυγνή εκμετάλλευση και θα παύσουν οι ακατάπαυστες αιματηρές τραγωδίες μεταξύ Σουννιτών και Σιιτών ή μεταξύ Μουσουλμάνων διαφορετικών φυλετικών προελεύσεων. Μόνο σ’ αυτή την περίπτωση μπορεί να μηδενισθεί η τρομακτική επίδραση της ολοκληρωτικής ιδεολογίας του Ισλαμισμού, που θέλει με τη βία να «σώσει» τον κόσμο κατά το πρότυπο των Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν!

Σ’ ένα χαντίθ διαβάζουμε: «Ο Αμπού Χουράιρα διηγήθηκε. Ο Απόστολος του Αλλάχ είπε: ‘Κανένα παιδί δεν γεννιέται που να μην είναι προικισμένο από τη φύση του με το Ισλάμ (αλ Φίτρα) και αργότερα οι γονείς του το κάνουν Ισραηλίτη, Χριστιανό ή οπαδό του Ζωροάστρη…’»*; Σύμφωνα με την ουσία του νοήματος αυτού του χαντίθ, δεν είναι μόνον όσοι δηλώνουν στα χαρτιά Μουσουλμάνοι που έχουν δικαίωμα να αρθρώνουν λόγο υπέρ του Ισλάμ, αλλά κυρίως όσοι σέβονται και τιμούν το Κοράνιο και έχουν συναίσθηση της αρχέγονης φύσης (αλ Φίτρα) που κοσμεί το βάθος της ύπαρξής τους….
Τούτο το άρθρο είναι μια ανοικτή επιστολή, μια έκκληση από καρδιάς στους αληθινούς Ηγέτες του μουσουλμανικού κόσμου, σε όσους οφείλουν να κρατούν τη συνείδηση της Ούμμα σε εγρήγορση, ενόψει του ιερού προσκυνήματος Χατζ που θα αρχίσει μετά από ένα μήνα και κάτι, με το που θα εισέλθουμε στο μήνα Ντου αλ Χιτζάχ του έτους 1429 από Εγίρας.


*Αλ Μπουκχαρί 2:23:441

ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΤΡΟΜΟΣ ΠΛΑΝΙΕΤΑΙ: Ο ΙΣΛΑΜΙΚΟΣ ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ

Επανειλημμένα βλέπουμε να περισσεύει η βία εντός του μουσουλμανικού κόσμου. Παρατηρούμε όμως με ανησυχία την εχθρότητα που καλλιεργείται ανάμεσα στους Μουσουλμάνους έναντι σ’ αυτό που γενικά αποκαλούν ‘Δύση’. Χωρίς αμφιβολία η προηγούμενη παρατήρηση δεν αφορά όλους τους Μουσουλμάνους, αλλά αφορά πάρα πολλούς, μάλλον απροσδιόριστου αριθμού, που κυρίως κατοικούν σε χώρες που η αδικία είναι απόλυτα ορατή και η βαρβαρότητα της εξουσίας παρούσα…. Επίσης η αντιπαλότητα έναντι της ‘Δύσης’ αφορά Μουσουλμάνους που είναι κάτοικοι και πολίτες χωρών της Δύσης!
Χθες βράδυ η τρομερή, η καταστροφική βία εισέβαλε μέσα από τους δέκτες των τηλεοράσεων στα σπίτια μας. Η έκρηξη που προκλήθηκε από ισλαμιστές τρομοκράτες στο ξενοδοχείο της πρωτεύουσας του Πακιστάν Ισλαμαμπάντ Marriott είχε ένα δραματικό επίλογο: Σκοτώθηκαν περισσότεροι από πενήντα άνθρωποι, ενώ ο αριθμός των σοβαρά τραυματισμένων είναι ανεξακρίβωτος αλλά πολύ μεγάλος.
Η αραβική λέξη ‘Ισλάμ’ ετυμολογικά έχει ως ρίζα τη λέξη ‘σαλάμ’ που σημαίνει ειρήνη. Το μήνυμα του προφήτη Μοχάμμεντ είναι η ειρήνευση του ανθρώπου με το Θεό του. Αυτή είναι η ουσία του Ισλάμ ως θρησκείας. Στην εποχή μας το Ισλάμ χρησιμοποιήθηκε για να δομηθεί μια επιθετική και βίαιη πολιτική ιδεολογία, ο Ισλαμισμός, που επιδιώκει, έστω και με την πιο απάνθρωπη βία να επιβληθεί στον κόσμο.
Στις 28/02/2006 δημοσιεύθηκε στη γαλλική εβδομαδιαία εφημερίδα ‘Charlie Hebdo’ με αφορμή τις έντονες αντιδράσεις Μουσουλμάνων σε όλο σχεδόν τον κόσμο για τη δημοσίευση των σκίτσων του Μοχάμμεντ που θεωρήθηκαν προσβλητικά, η ακόλουθη δήλωση που ονομάσθηκε ‘Μανιφέστο κατά του ισλαμικού ολοκληρωτισμού’.
Η συνείδησή μου με ωθεί να δημοσιεύσω τούτο το Μανιφέστο μιας και παραμένει, δυστυχώς, επίκαιρο προσυπογράφοντάς το.



“Μαζί αντιμετωπίζουμε το νέο ολοκληρωτισμό
Αφού ξεπεράστηκε ο Φασισμός, ο Ναζισμός και ο Σταλινισμός, ο κόσμος αντιμετωπίζει τώρα μια νέα παγκόσμια απειλή ολοκληρωτισμού, τον Ισλαμισμό.
Εμείς, συγγραφείς, δημοσιογράφοι, διανοούμενοι, απευθύνουμε αυτή την έκκληση για αντίσταση στο θρησκευτικό ολοκληρωτισμό και για την προώθηση της ελευθερίας, της ισότητας των ευκαιριών και των κοσμικών αξιών σε όλους τους τομείς.
Τα πρόσφατα γεγονότα, που συνέβησαν μετά τη δημοσίευση των σκίτσων του ‘Muhammed’ σε ευρωπαϊκές εφημερίδες, έχουν αποκαλύψει την αναγκαιότητα του αγώνα για αυτές τις παγκόσμιες αξίες. Αυτόν τον αγώνα δεν θα τον κερδίσουμε με τα όπλα, αλλά σε ιδεολογικό επίπεδο. Δεν πρόκειται για σύγκρουση των πολιτισμών, δεν αποτελούν φαινόμενα αντίθεσης μεταξύ της Ανατολής και της Δύσης. Είμαστε μάρτυρες ενός παγκόσμιου αγώνα που φέρνει σε αντιπαράθεση τους δημοκρατικούς ανθρώπους με τους συνηγόρους της θεοκρατίας.
Όπως όλοι οι ολοκληρωτισμοί έτσι και ο Ισλαμισμός έχει ανατραφεί από τους φόβους και τις απογοητεύσεις. Οι κήρυκες του μίσος έχουν στοχεύσει σε αυτά ακριβώς τα συναισθήματα, ώστε να σχηματίσουν τάγματα που προορίζονται να επιβάλλουν στον κόσμο την ανελευθερία και την ανισότητα. Χωρίς περιστροφές και κατηγορηματικά αναφέρουν: Μπροστά στην απόγνωση που διακατέχει εκατομμύρια ανθρώπων δικαιολογείται η επιλογή του σκοταδισμού, του ολοκληρωτισμού και του μίσους. Ο Ισλαμισμός είναι μια αντιδραστική ιδεολογία που σκοτώνει την ισότητα, την ελευθερία και τους κοσμικούς θεσμούς, όπου υπάρχουν. Η επιτυχία του Ισλαμισμού μπορεί να οδηγήσει σε μια παγκόσμια κυριαρχία: Ο άνδρας θα είναι κυρίαρχος της γυναίκας και οι Ισλαμιστές θα επιβάλλουν την κυριαρχία τους σε όλους τους άλλους. Για να αντισταθμιστεί αυτό, θα πρέπει να διασφαλισθούν τα δικαιώματα των ανθρώπων που καταπιέζονται ή υφίστανται διακρίσεις.
Απορρίπτουμε την ιδέα του «πολιτισμικού σχετικισμού», η οποία συνίσταται στην αποδοχή της άποψης, ότι οι άνδρες και οι γυναίκες της μουσουλμανικής κουλτούρας θα πρέπει να στερούνται το δικαίωμα της ισότητας, της ελευθερίας και των κοσμικών αξιών στο όνομα του σεβασμού της πολιτισμικής ταυτότητάς τους και των παραδόσεών τους. Αρνούμαστε να αποκηρύξουμε το κριτικό πνεύμα μας από φόβο μήπως κατηγορηθούμε για "ισλαμοφοβία", μια ατυχή έννοια που συγχέει την κριτική του Ισλάμ ως θρησκείας με το στιγματισμό των πιστών του.
Επικαλούμαστε την οικουμενικότητα της ελευθερίας της έκφρασης, έτσι ώστε το κριτικό πνεύμα να μπορεί να εκφράζεται σε όλες τις ηπείρους, ενάντια σε όλες τις καταχρήσεις και σε όλα τα δόγματα.
Απευθύνουμε έκκληση προς τους δημοκράτες και τα ελεύθερα πνεύματα όλων των χωρών μας ώστε να καταστήσουμε τον αιώνα μας αιώνα Διαφωτισμού και όχι σκοταδισμού".
Ayaan Hirsi Ali
Η Ayaan Hirsi Ali, σομαλικής καταγωγής, πρώην μέλος της ολλανδικής Βουλής και πρώην μέλος του φιλελεύθερου κόμματος VVD. Συγγραφέας του σεναρίου της ταινίας «Υποταγή», που προκάλεσε τη δολοφονία του σκηνοθέτη Theo Van Gogh από ισλαμιστή το Νοέμβριο του 2004.

Chahla Chafiq
Η Chahla Chafiq, συγγραφέας ιρανικής καταγωγής, εξόριστη στη Γαλλία. Έχει γράψει μυθιστορήματα και δοκίμια. Έχει γράψει στο "Le Nouvel HOMME islamiste”, το δοκίμιο ‘ένας πολιτικός στη φυλακή του Ιράν’ (2002), ενώ έγραψε μυθιστορήματα όπως το "Chemins et brouillard" (2005).

Caroline Fourest
Η Caroline Fourest , αρχισυντάκτης της Prochoix (μιας επιθεώρησης που υπερασπίζεται τις ελευθερίες κατά των δογματικών i ιδεολογιών), συγγραφέας πολλών βιβλίων που αναφέρονται στην «laicité» και στο φανατισμό. Το 2005 έλαβε το εθνικό βραβείο της laicité.

Bernard-Henri Levy
O Bernard-Henri Levy Γάλλος φιλόσοφος που γεννήθηκε στην Αλγερία. Ασκεί κριτική σε βάρος όλων των ‘-ισμων’ του 20ου αιώνα (φασισμός, αντισημιτισμός, ολοκληρωτισμός, τρομοκρατία).

Irshad Manji
Η Irshad Manji είναι υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Yale και συγγραφέας του βιβλίου με τις περισσότερες πωλήσεις διεθνώς "Το πρόβλημα με το Ισλάμ. Πρόσκληση για Τιμιότητα και Αλλαγή" (στα αγγλικά: "The Trouble with Islam. A wake-up call for Honesty and Change"). Μιλά για την ελεύθερη έκφραση με βάση το ίδιο το Κοράνι. Γεννήθηκε στην Ουγκάντα και κατοικεί στον Καναδά. Είναι πακιστανικής καταγωγής.

Mozaffari Mehdi
Ο Mozaffari Mehdi, είναι καθηγητής ιρανικής καταγωγής και ζει εξόριστος στη Δανία. Είναι συγγραφέας πολλών άρθρων και βιβλίων σχετικά με το Ισλάμ και τον ισλαμισμό.

Maryam Namazie
Η Maryam Namazie είναι συγγραφέας και παραγωγός διεθνών προγραμμάτων για την τηλεόραση στην αγγλική γλώσσα. Υπεύθυνη διεθνών σχέσεων του Εργατικού-Κομμουνιστικού Κόμματος του Ιράν.

Taslima Nasreen
Η Taslima Nasreen γεννήθηκε στο Μπαγκλαντές. Γιατρός. Η υπεράσπιση της θέσης των γυναικών και των μειονοτήτων την έφερε αντιμέτωπη με ανυπέρβλητα προβλήματα εξαιτίας μιας επιτροπής που ονομάζεται «Destroy Taslima». Διώκεται ως «αποστάτης» του Ισλάμ.

Salman Rushdie
Ο Salman Rushdie είναι ο γνωστός συγγραφέας, ινδικής καταγωγής, του μυθιστορήματος «Σατανικοί Στίχοι», εξαιτίας του οποίου ο Αγιατολλάχ Χομεϊνί τον καταδίκασε σε θάνατο.

Antoine Sfeir
Ο Antoine Sfeir γεννήθηκε στον Λίβανο και είναι Χριστιανός. Επέλεξε τη γαλλική υπηκοότητα για να ζήσει σε μια χώρα με κοσμικούς θεσμούς. Έχει σκηνοθετήσει το Les cahiers de l'Orient και έχει δημοσιεύσει πολλά βιβλία αναφοράς στον ισλαμισμό.

Philippe Val
Ο Philippe Val είναι Διευθυντής της έκδοσης Charlie Hebdo (αριστερής γαλλικής εφημερίδας που δημοσίευσε τα σκίτσα για τον Προφήτη Μωάμεθ από αλληλεγγύη προς τα Δανούς πολίτες που έγιναν στόχος από τους ισλαμιστές).

Ibn Warraq
Ο Ibn Warraq (λογοτεχνικό ψευδώνυμο), είναι γνωστός ως συγγραφέας κυρίως για το έργο του «Γιατί δεν είμαι μουσουλμάνος;» και «Αφήνοντας το Ισλάμ: Αποστάτες αποκαλύπτουν». Σήμερα είναι ερευνητής στο New York Institute με αντικείμενο φιλολογικές και ιστορικές έρευνες για την προέλευση του Ισλάμ και του Ιερού Βιβλίου.

Γιώργος Δούδος
Ο Γιώργος Δούδος είναι συγγραφέας και δικηγόρος από τη Θεσσαλονίκη. Ερευνητής του ισλαμικού δικαίου Σαρία. Πιστεύει στην αξία του διαλόγου, της ανεκτικότητας, της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης. Υπερασπίζεται τα δικαιώματα των μειονοτήτων, όποιες και αν είναι και όπου αυτά παραβιάζονται. Θεωρεί ότι ο φανατισμός στη θρησκεία και στις ιδεολογίες κάθε μορφής είναι καταστροφικός….

ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ... ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ

08/08/2008. Οι δέκτες των τηλεοράσεων σε όλο τον κόσμο μας μετέφεραν στο Πεκίνο. Η τελετή έναρξης των 29ων Ολυμπιακών Αγώνων στην πρωτέυουσα της Λαϊκής Δημοκρτατίας της Κίνας, ήταν στ' αλήθεια ένα μάλλον άρτια σκηνοθετημένο υπερθέαμα, εντυπωσιακό και άκρως προπαγανδιστικό. Ήταν μια ευκαιρία για τους ηγέτες του Κομμουνιστικού Κόμματος Κίνας να δείξουν στους κατοίκους του πλανήτη, ότι η αναδυόμενη υπερδύναμη που διοικούν με σταλινική σκληρότητα διαθέτει ένα "όμορφο" πρόσωπο....
Το λογότυπο των Ολυμπαικών Αγώνων του Πεκίνου είναι "ΕΝΑΣ ΚΟΣΜΟΣ, ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ", εμείς προσθέτουμε "...ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ".
Δεν μας αξίζει να αφεθούμε στην παραπληροφόρηση της προπαγάνδας, στον εκμαυλισμό που προσφέρει το θέαμα.
Η φωτογραφία είναι για να μας θυμίζει την αλήθεια του καθεστώτος της Λαϊκής Κίνας, όπως αποκαλύφθηκε μπροστά στα μάτια μας πριν χρόνια στην πλατεία Τιεν Αν Μεν, τη μεγαλύτερη πλατεία του Πεκίνου και του κόσμου.
Η ηγέτες της Λαϊκής Κίνας,δεν πρέπει να ξεχάσουμε λεπτό, ότι υποστηρίζουν τον δικτάτορα του Σουδάν στρατηγό Ομάρ Χασάν αλ-Μπασίρ, κατηζητούμενο για εγκλήματα γενοκτονίας στην επαρχία της χώρας του Νταρφούρ από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ούτε στιγμή, ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του Πεκίνου έχουν ονομασθεί "Ολυμπιακοί της Γενοκτονίας", γιατί η ηγεσία του Πεκίνου τροφοδοτεί τη γενοκτονία στο Νταρφούρ!
Σε μια ανίερη συμμαχία του Προέδρου της Λαϊκής Κίνας Hu Jintao με τον Πρόεδρο των Η.Π.Α. Bush, ο πρώτος προσφέρει τη συγκατάθεσή του σε όσα κάνει η Αμερική στο Ιράκ και ο δεύτερος έχει συμφωνήσει με τον πρώτο, ότι οι Ουϊγούροι του Ανατολικού Τουρκεστάν (κατεχόμενη δυτική επαρχία της Κίνας Xinjiang)που από τις τάξεις της Ισλαμικής Κίνησης του Ανατολικού Τουρκεστάν ζητούν το αυτονόητο για τον τόπο τους, ελευθερία από την ασφυκτική εξουσία του Πεκίνου, είναι τρομοκράτες!
Δεν πρέπει να ξεχάσουμε ούτε για δευτερόπλεπτα, ότι η ηγεσία της Λαϊκής Κίνας προσφέρει πολιτική στήριξη στη χούντα της Μπούρμα (Μιανμάρ κατά τους δικτάτορες με τις στολές στρατηγών)!
Αξίζει να κρστήσουμε ξύπνια τη συνείδησή μας, μπροστά στην προπαγάνδα του θεάματος και να μη ξεχάσουμε ούτε για λίγο, την πολιτιστική γενοκτονία που επιχειρείται από το Πεκίνο στο υπό κινεζική κατοχή Θιβέτ!
Οι εξουσιαστές του Πεκίνου εκφράζουν την πιο χυδαία μορφή διακυβέρνησης σε βάρος των λαών της χώρας, χρησιμοποιώντας ως προκάλυμμα της ύβρεός τους τον Μαρξισμό. Οι Κινέζοι κομμουνιστές έχουν εκπορνεύσει το σοσιαλιστικό όραμα, έχουν μεταλλάξει το υποτιθέμενο λαϊκό καθεστώς της ηπειρωτικής Κίνας σ' έναν άκρατο ολοκληρωτισμό, καταστροφικό για την κινεζική κουλτούρα και για την ψυχή των ανθρώπων που κατοικούν την αχανή χώρα....
Στο όνομα της λαϊκής εξουσίας, οι Κινέζοι κομμουνιστές του Πεκίνου, έχουν κάνει τη χώρα τους ένα απέραντο εργοστάσιο, το μεγαλύτερο που υπήρξε ποτέ στην οικονομική ιστορία της ανθρωπότητας, με φτηνά εξαρτήματα των μηχανών, τους απλούς ανθρώπους, γυναίκες και άνδρες, που δουλεύουν απλώς για να συντηρούν τη βιολογική παρουσία τους στην κινεζική κόλαση....

ΖΩΝΤΑΣ ΜΕ ΕΠΙΓΝΩΣΗ ΚΑΙ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ...

Τον Μάιο που μας πέρασε είχα την ευκαιρία να βρεθώ για δύο εβδομάδες στο Ανόι του Βιετνάμ. Την πρώτη εβδομάδα συμμετείχα σε μια «βουδιστική ησυχαστική αναχώρηση» (retreat), μαζί με περισσότερα από τετρακόσια άτομα, γυναίκες και άνδρες, κάθε φυλής και γλώσσας, από κάθε γωνιά της γης. Η αναχώρηση ήταν ιδιότυπη, γιατί ενώ συμμετείχαμε στο πρόγραμμα ενός βουδιστικού μοναστηριού της βιετναμέζικης παράδοσης Ζεν, μέναμε σ’ ένα ξενοδοχείο της πρωτεύουσας, που προσφερόταν απόλυτα γι’ αυτό το σκοπό. Το retreat ήταν υπό την καθοδήγηση του Μοναχού Thich Nhat Hanh, γνωστού και ως Thay, που στα βιετναμικά σημαίνει ‘Δάσκαλος’.
Ήταν μια άκρως ενδιαφέρουσα εμπειρία εκμάθησης κολύμβησης στα ρηχά ενός απέραντου ωκεανού, με την καθοδήγηση ενός εκπληκτικού εκπαιδευτή. Ο Βουδισμός Μαχαγιάνα, κλάδος του οποίου είναι η παράδοση Ντυάνα ή Ζεν, πράγματι είναι ένας ωκεανός, με άδηλες ακτές και προπάντων δίχως αποκλεισμούς. Υπάρχει ένας απλούστατος λόγος γι’ αυτό, πως ο Βουδισμός κατ’ αρχήν δεν είναι θρησκεία αλλά φιλοσοφία που αρκετές επισημάνσεις της θυμίζουν Επίκουρο και ιδίως Ηράκλειτο. Δεν διεκδικεί ιδιοκτησία της μόνης αλήθειας, όπως συμβαίνει κυρίως και με τις τρεις «αβραμιαίες θρησκείες», αλλά διαθέτει μια καταπληκτική ανθρωπολογία και μια πραγματιστική, κατά τη γνώμη μου, απελευθερωτική ψυχολογία.
Ο Thich Nhat Hanh είναι ένας επιφανής άνθρωπος, αυθεντικός πολίτης του κόσμου, κορυφαίος διανοούμενος ως ποιητής και συγγραφέας, κήρυκας της μη βίας, ακολουθώντας ένα παράλληλο μονοπάτι με εκείνο του Μαχάτμα Γκάντι, διωγμένος από την πατρίδα του το Βιετνάμ και ζώντας ήδη επί δεκαετίες στη Γαλλία, μιας και δεν ήταν αρεστός, ούτε στο «ελεύθερο» Βιετνάμ του νότου, ούτε στους ηγέτες του Ανόι μετά την ενοποίηση της χώρας του. Τα τελευταία τρία χρόνια, αν δεν κάνω λάθος, του έχει επιτραπεί η επιστροφή στην πατρίδα, στα πλαίσια ενός ανοίγματος του καθεστώτος προς τη Δύση. Ο Δάσκαλος Thich Nhat Hanh παραμένει ένας απλός βουδιστής μοναχός πορευόμενος ήδη το ογδοηκοστό δεύτερο έτος της ηλικίας του, που ακούραστα διδάσκει όπου του δίνεται η ευκαιρία τη συμπόνια και την κατανόηση και κυρίως προτείνει γι’ αυτή τη στιγμή, για το συνεχώς ανανεούμενο τώρα, έναν τρόπο ζωής με επίγνωση και εγρήγορση (mindfulness way of life)….
Η αγγλική λέξη mindfulness είναι πολυσήμαντη στην ελληνική γλώσσα και σημαίνει ταυτόχρονα επίγνωση, εγρήγορση, συναίσθηση. Ως mindfulness αποδόθηκε η λέξη sati της γλώσσας πάλι και η λέξη smŗti της σανσκριτικής. Νομίζω πως στα ελληνικά θα μπορούσε να αποδοθεί η λέξη mindfulness ως επίγνωση και εγρήγορση ή απλά εγρήγορση. Η mindfulness είναι η πλήρης επίγνωση του περιεχομένου των σκέψεων, των ενεργειών και των κινήτρων δράσης ενός ανθρώπου.
Η sammā-sati, στη γλώσσα πάλι και samyak-smŗti στα σανσκριτικά (mindfulness), δηλαδή η «ορθή» ή «ακριβής» επίγνωση και εγρήγορση, κατέχει ένα κομβικό ρόλο στη διδασκαλία του Βούδα, όπου βεβαιώνεται ότι αποτελεί μια θεμελιώδη προϋπόθεση για να διαβεί κάποιος ή κάποια το μονοπάτι προς τον φωτισμό και την απελευθέρωση.
Η επίγνωση και η εγρήγορση (mindfulness) ενώ έχει την προέλευσή της από το Βουδισμό χρησιμοποιείται ως ένα πολύτιμο εργαλείο, χωρίς οποιεσδήποτε θρησκευτικές υποδηλώσεις, μέσα στο πεδίο της γνωστικής θεραπείας για να βοηθήσει τους ανθρώπους να μάθουν να σπάζoυν τον κύκλο των διανοητικών συνηθειών, όπως ο μηρυκασμός και η αυτο-επίπληξη που διαιωνίζουν την κατάθλιψη. Η mindfulness περιλαμβάνει την αποσύνδεση από αυτόν τον τύπο διανοητικής δραστηριότητας.
O Thay δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στη διδαχή της επίγνωσης και της εγρήγορσης (mindfulness) και επί πλέον έχει προσδώσει θετικό περιεχόμενο στην έννοια της κενότητας (sunyata), τονίζοντας την ρεαλιστική περιχώρηση ή αλληλοπεριχώρηση των πάντων (interbeing). Επίσης ο Thay αρνείται τα κενά λόγια και τη διατύπωση «όρμοφων ιδεών» χωρίς αντίκρυσμα. Για τούτο άλλωστε η μορφή του Βουδισμού που προτείνει ενεργά είναι ο Engaged Buddhism, σε ελεύθερη ελληνική απόδοση ‘Ενεργός Βουδισμός’.
Κάποια στιγμή του 2007 έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλία με τίτλο ‘Ζωντανός Βούδας, Ζωντανός Χριστός’, του άγνωστου σε μένα συγγραφέα Thich Nhat Hanh (ελληνική μετάφραση Βασίλη Αδραχτά, έκδοση ‘Ελληνικά Γράμματα’ 2000). Το περιεχόμενο με εντυπωσίασε συγκλονιστικά, όχι ως διανοητική απόλαυση μόνον, αλλά διέκρινα αλήθειες ζωής πρωτόγνωρες. Άρχισα να ψάχνω πληροφορίες για το συγγραφέα στο διαδίκτυο και μου αποκαλύφθηκε ένας σπουδαίος άνθρωπος. Έμαθα για το retreat στο Ανόι τον Μάιο 2008 και χωρίς περιττές αναστολές βρέθηκα να ασκούμαι στον υπέροχο περιπατητικό διαλογισμό (walking meditation), όπως και στον καθιστικό διαλογισμό (sitting meditation) μαθαίνοντας την επίγνωση και την εγρήγορση ως τρόπο ζωής (mindfulness way of life), την αλήθεια της περιχώρησης (interbeing) και ακολουθώντας για δύο βδομάδες (τη δεύτερη εβδομάδα της παραμονής μου εκεί παρακολούθησα ένα συνέδριο της Unesco αφιερωμένο στο Βουδισμό).

Αξίζει θαρρώ να αντιγράψω στη συνέχεια τις Πέντε Αρχές Άσκησης στην Εγρήγορση (FIVE MINDFULNESS TRAININGS), όπως τις έχει διατυπώσει ο Thich Nhat Hanh, κατά διασκευή των Πέντε Κανόνων του Βουδισμού.

Η ΠΡΩΤΗ ΑΡΧΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Με πλήρη επίγνωση του πόνου που προκαλεί η καταστροφή της ζωής, υπόσχομαι να καλλιεργώ τη συμπόνια και να μάθω τρόπους που να προστατεύουν τη ζωή των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών και των ορυκτών. Είμαι αποφασισμένος να μη σκοτώσω, να μην αφήσω άλλους να σκοτώσουν και να μην παραβλέψω κανένα είδος φόνου, τόσο στη σκέψη μου, όσο και στην όλη ζωή μου.

Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΡΧΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Με πλήρη επίγνωση του πόνου που προκαλεί η εκμετάλλευση, η κοινωνική αδικία, η κλοπή και η καταπίεση, υπόσχομαι να καλλιεργώ την τρυφερότητα και να μαθαίνω τρόπους με τους οποίους θα εργάζομαι για το καλό των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών και των ορυκτών. Υπόσχομαι να είμαι γενναιόδωρος προσφέροντας το χρόνο, την ενέργεια και τα αγαθά μου σε εκείνους που έχουν πραγματική ανάγκη. Είμαι αποφασισμένος να μην κλέβω και να μην κατέχω οτιδήποτε ανήκει στους άλλους. Θα σέβομαι την ιδιοκτησία των άλλων, αλλά θα αποτρέπω άλλους απ’ το να κερδίζουν από τον ανθρώπινο πόνο ή από τον πόνο άλλων όντων της γης.

Η ΤΡΙΤΗ ΑΡΧΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Με πλήρη επίγνωση του πόνου που προκαλούν οι σεξουαλικές σχέσεις χωρίς περιεχόμενο, -(σχέσεις ενστικτώδεις, χωρίς συναίσθημα, χωρίς αξιοπιστία και αμοιβαίο σεβασμό)-, υπόσχομαι να καλλιεργώ την ευθύνη και να μαθαίνω τρόπους, έτσι ώστε να προστατεύω την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των ατόμων, των ζευγαριών, των οικογενειών και της κοινωνίας. Είμαι αποφασισμένος να μην εμπλακώ σε σεξουαλικές σχέσεις δίχως αγάπη και μακροχρόνια δέσμευση. Για να διασφαλίσω την ευτυχία του εαυτού μου και των άλλων, είμαι αποφασισμένος να σέβομαι τόσο τις δικές μου, όσο και τις δεσμεύσεις των άλλων. Θα κάνω ό,τι περνά από το χέρι μου, να προστατεύσω τα παιδιά από τη σεξουαλική κακοποίηση και να αποτρέψω τα ζευγάρια και τις οικογένειες από τη διάλυσή τους εξαιτίας επιπόλαιων και ενστικτωδών σεξουαλικών σχέσεων δίχως περιεχόμενο.

Η ΤΕΤΑΡΤΗ ΑΡΧΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Με πλήρη επίγνωση του πόνου που προκαλεί ο ανεύθυνος λόγος και η ανικανότητα να ακούς τους άλλους, υπόσχομαι να καλλιεργώ τον αγαπητικό λόγο και να ακούω βαθειά, έτσι ώστε να δίνω χαρά και ευτυχία στους άλλους και να τους ανακουφίζω από τον πόνο τους. Γνωρίζοντας ότι τα λόγια μπορούν να προκαλέσουν είτε την ευτυχία, είτε τον πόνο, υπόσχομαι να μάθω να μιλώ την αλήθεια, με λόγια που εμπνέουν αυτοπεποίθηση, χαρά και ελπίδα. Είμαι αποφασισμένος να μη διαδίδω ειδήσεις που αγνοώ την εγκυρότητά τους και να μην ασκώ κριτική ή να καταδικάζω πράγματα για τα οποία δεν είμαι βέβαιος. Θα αποφύγω τα λόγια που μπορούν να προκαλέσουν διαιρέσεις και διχόνοιες, καθώς και τα λόγια που οδηγούν στη διάλυση οικογενειών και στο θρυμματισμό της κοινότητας. Θα καταβάλλω κάθε προσπάθεια να συμφιλιώσω και να επιλύσω όλες τις συγκρούσεις, οσοδήποτε μικρές και αν είναι.

Η ΠΕΜΠΤΗ ΑΡΧΗ ΑΣΚΗΣΗΣ ΣΤΗΝ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ

Με πλήρη επίγνωση του πόνου που προκαλεί η ασυνείδητη κατανάλωση, υπόσχομαι να διατηρούμαι σε καλή φυσική κατάσταση, τόσο σωματική όσο και πνευματική, για χάρη του εαυτού μου, της οικογένειάς μου και της κοινωνίας μου, ασκώντας με εγρήγορση τη βρώση, την πόση και την κατανάλωση διαφόρων αγαθών. Υπόσχομαι να καταναλώνω μονάχα υλικά που διατηρούν την ειρήνη, την ευεξία και τη χαρά στο σώμα μου και στη συνείδησή μου, αλλά συγχρόνως στο συλλογικό σώμα και στη συνείδηση της οικογένειάς μου και της κοινωνίας. Είμαι αποφασισμένος να μην κάνω χρήση αλκοόλ ή οποιασδήποτε άλλης μεθυστικής ουσίας και να μην καταναλώνω τροφές ή άλλα πράγματα που περιέχουν τοξίνες, όπως συγκεκριμένα τηλεοπτικά προγράμματα, περιοδικά, βιβλία, κινηματογραφικές ταινίες και συζητήσεις. Είμαι ενήμερος ότι η καταστροφή του σώματος ή της συνείδησής μου με αυτά τα δηλητήρια ισοδυναμεί με προδοσία των προγόνων, των γονέων, της κοινωνίας μου και των μελλοντικών γενεών. Θα εργαστώ για να μεταμορφώσω τη βία, τον φόβο, το θυμό και τη σύγχυση που υπάρχουν μέσα μου και στην κοινωνία, κάνοντας χρήση μιας ορισμένης διατροφής για μένα και για την κοινωνία. Κατανοώ ότι η σωστή διατροφή είναι καίριας σημασίας για τη μεταμόρφωση του εαυτού μου και για τη μετάπλαση της κοινωνίας.

Ο Thay έχει διατυπώσει και άλλες αρχές για την άσκηση όσων ενδιαφέρονται να αποκτήσουν κατανόηση, να καλλιεργούν τη συμπόνια, ως ενεργό στάση ζωής και προπάντων να αποκτήσουν επίγνωση και εγρήγορση στην παρούσα στιγμή, εδώ και τώρα.
Παραθέτω μια από τις αρχές του Thich Nhat Hanh, που τη θεωρώ ιδιαίτερα σημαντική και βαρύνουσα:
Με πλήρη επίγνωση του πόνου που προκαλείται από τον φανατισμό και την έλλειψη ανεκτικότητας, είμαι αποφασισμένος να μην είμαι προσηλωμένος ειδωλολατρικά σε οποιαδήποτε διδασκαλία, θεωρία ή ιδεολογία, ακόμα και αν πρόκειται για το Βουδισμό. Οι βουδιστικές διδασκαλίες έχουν αξία ως δείκτες πορείας για να με βοηθήσουν να μάθω να βλέπω βαθειά και να αναπτύσσω την κατανόησή μου και τη συμπόνια μου. Δεν υπάρχουν δόγματα χάριν των οποίων αξίζει να πολεμήσεις, να σκοτώσεις ή να πεθάνεις.



Όποιος θα ήθελε να μάθει περισσότερα για τον Thich Nhat Hanh μπορεί να επισκεφθεί την ιστοσελίδα www.plumvillage.org

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ

George Doudos, Greece



Hi,

Do you, like me, care about freedom and want to have a say about it?

Please unite with more than 100,000,000 people in the Biggest Light Protest on Earth for a Free Tibet.
• Light a candle on August 7th at 9:00 p.m. (At your home, or in public)
• Join and enjoy special light actions on the same night.
• Drive with you car's headlights on during August 8 2008.
• Watch "Sad Smoky Mountains" teams paint the sky with red smoke.
• Watch those attending the opening ceremony in Beijing light candles, flashlights, cell phones and lighters. All for a FREE TIBET.


Please join us

Love,
Candle for Tibet
http://www.candle4tibet.org/

Η μικρά πλην άτιμος πλέον Ελλάς....

Στη δεκαετία του '20 οι αντιβενιζελικοί πολιτικοί, που δήθεν κόπτονταν για τα βάσανα των Ελλήνων εξαιτίας της εμπλοκής της χώρας σε πολυετείς πολέμους, προκειμένου να κερδίσουν τις εκλογές κατά του Βενιζέλου, ενώ το μικρασιατικό βρισκόταν σε κρίσιμη καμπή, προπαγάνδιζαν υπέρ της "Ψωροκώσταινας" και κατά της "Μεγάλης Ελλάδος". Είχαν κάνει σύνθημά τους, οι Δεξιοί της εποχής, το πρότυπο της Ελλάδος που οραματίζονταν: "Μικρά, πλην τιμία Ελλάς"!
Σήμερα, τέλη Μαρτίου του 2008 η Ελλάδα παραμένει μικρή χώρα σε έκταση και πληθυσμό, όπως και τη δεκαετία του 1920, δυστυχώς όμως έπαυσε να είναι "τιμία".
Χωρίς ίχνος ντροπής, σε μια τελετή που είναι μάλλον κακόγουστο θέατρο, στην αρχαία Ολυμπία, παρέδωσε την ολυμπιακή φλόγα στον πιο χυδαίο πολιτικό γίγαντα της εποχής μας, τη λεγόμενη Λαϊκή Κίνα, για να διεξαχθούν στο Πεκίνο το καλοκαίρι οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Οι μεγάλες δυνάμεις, που είναι μεγάλες γιατί μπορούν να ελέγχουν την παγκόσμια οικονομία, αντιμετωπίζουν την Κίνα ως μια αχανή αγορά και ως ένα συμφέρον απέραντο εργοτάξιο. Το ότι η Λαϊκή Κίνα, αποτελεί ένα ολοκληρωτικό κράτος, αυταρχικό, ρατσιστικό, βάναυσα καπιταλιστικό και συγχρόνως σταλινικό, δεν τους ενοχλεί, το έχουν παραβλέψει εδώ και καιρό, μπροστά στα κέρδη που έχουν από τον "κίτρινο γίγαντα". Το ότι η Κίνα καταδυναστεύει χώρες και λαούς, το παρακάμπτουν ανερυθρίαστα.
Το Θιβέτ(στα κινεζικά Σιζάνγκ) και το Ανατολικό Τουρκεστάν (στα κινεζικά Σινζιάνγκ) είναι σήμερα τυπικά αυτόνομες περιοχές της Κίνας. Ουσιστικά είναι χώρες υπό κατοχή. Είναι χώρες που οι λαοί τους, με διαφορετική κουλτούρα και ιδιοπροσωπία, σε σύγκριση με το πλήθος των άλλων εθνοτήτων που συνθέτουν τον κινέζικο λαό, υποφέρουν επί δεκαετίες τώρα και υφίστανται, ιδίως οι Θιβετανοί, μια επίθεση αλλοτρίωσης των ίδιων και αλλοίωσης της χώρας τους.
Η κομμουνιστική Κίνα, μεθοδευμένα και συστηματικά, από το 1951 που ενσωμάτωσε το Θιβέτ στην επικράτειά της με την ισχύ της στρατιωτικής βίας επιχειρεί πολιτιστική γενοκτονία κατά των Θιβετανών.

Η κρατική τηλεόραση της Ελλάδος προσπάθησε να υποβαθμίσει τις διαμαρτυρίες κατά της Κίνας και την υποστήριξη για ελευθερία στο Θιβέτ, κατά την τελετή της "αφής του φωτός" στην Ολυμπία. Η υποστήριξη στο Θιβέτ, ενόψει των Αγώνων του Πεκίνου, έχει καταστεί σημαντικό θέμα για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και μοχλός πίεσης για τον εξανθρωπισμό του κινεζικού καθεστώτος. Η μικρά Ελλάς σιωπά μπροστά σε όλα αυτά. Σήμερα, 27 Μαρτίου 2008 η Ελληνική Αστυνομία στη Θεσσαλονίκη, αντιμετώπισε σαν τρομοκράτες και επικίνδυνους κακοποιούς ανθρώπους που διαδήλωναν κατά του χυδαίου ολοκληρωτικού καθεστώτος του Πεκίνου, την ώρα που η ολυμπιακή φλόγα διερχόταν τους δρόμους της πόλης.

Δυστυχώς, η Ελλάς, αλλοτριωμένη σχεδόν πλήρως από τον μετακαπιταλιστικό καταναλωτισμό, έπαυσε να είναι τιμία. Σιωπά μπροστά στην πολύχρονη κατοχή του Θιβέτ και διαρρηγνύει τα ιμάτιά της για την κατοχή της βόρειας Κύπρου. Υπεραμύνεται των ελευθεριών και των δικαιωμάτων των Αλβανών πολιτών ελληνικής εθνοτικής συνείδησης στη νότια Αλβανία (ή Βόρεια Ήπειρο) και ταυτόχρονα αρνείται να παραδεχθεί πως εντός των συνόρων της υπάρχουν και άλλες μειονότητες, εθνοτικές, γλωσσικές, πολιτιστικές, πέραν της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης.... Με τον τρόπο της όμως η ελληνική πολιτική έχει καταστεί αναξιόπιστη διεθνώς. Τούτο το γεγονός θλίβει και εξοργίζει κάθε σκεπτόμενο και ευαίσθητο Έλληνα και Ελληνίδα....

Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΞΑΝΑΣΤΑΥΡΩΝΕΤΑΙ....

Οι Χριστιανοί, κάθε χρόνο, επιμένουν να σταυρώνουν τον Ιησού Χριστό τουλάχιστον δύο φορές. Μια φορά τον σταυρώνουν οι Καθολικοί και οι Προτεστάντες και άλλη μια οι Ορθόδοξοι και όσοι ανήκουν στις Αρχαίες Εκκλησίες της Ανατολής(Αρμένιοι, Κόπτες,Ασσύριοι κ.ά.).

Είναι ζήτημα σαδισμού άραγε αυτή η λατρεία των Χριστιανών για το μαρτύριο του ιδρυτή της πίστης τους, ώστε να επαναλαμβάνουν το σταυρικό του θάνατο τουλάχιστον δυο φορές κάθε χρόνο ή τελικά φαίνεται να μην έχουν σχέση με το Χριστό, άσχετα από τις κομπορρημοσύνες τους....

Οι ταγοί των Εκκλησιών, όταν σταυρώνουν κάθε χρόνο δυο φορές τον ίδιο τον Χριστό, σκεφθείτε τις προθέσεις τους για μας, τους κοινούς θνητούς, που ούτως ή άλλως μας αποκαλούν συλλήβδην "το ποίμνιο"....

Στο φίλο μου τον Στέλιο.

ΤΟ ΝΕΟ ΛΟΓΟΤΥΠΟ ΤΩΝ ΟΛΥΜΠΑΙΚΩΝ ΤΟΥ ΠΕΚΙΝΟΥ!

Το κινεζικό ολοκληρωτικό καθεστώς του Πεκίνου, με αφορμή την πρόσφατη εξέγερση των Θιβετανών, Βουδιστών Μοναχών και Λαϊκών στη Λάσα, έδειξε για άλλη μια φορά το αληθινό πρόσωπό του. Ένα πρόσωπο χυδαίας βίας και απροκάλυπτης βαρβαρότητας.... Οι Θιβετανοί που ζουν υπό την κατοχή της λεγόμενης "Λαϊκής Κίνας" αντιμετώπισαν όλους εκείνους, που η απελπισία τους ώθησε να εξεγερθούν με τις δυνάμεις καταστολής, ίσως για να δείξει στη Δύση, ότι είναι μια "ασφαλής χώρα", με χαρακτηριστικό πρόδηλα την ασφάλεια της επιβεβλημένης σιγής που διακρίνει τα νεκροταφεία ενόψει των Ολυμπιακών του Πεκίνου το 2008.

Οι Θιβετανοί της Λάσα, εξεγέρθηκαν για να ανακόψουν την πολιτιστική γενοκτονία που από το χίλια εννιακόσια πενήντα ένα, με μεθοδικότητα επιχειρεί να επιβάλλει στο Θιβέτ το καθεστώς του Πεκίνου।

Οι Θιβετανοί, με την μοναδική βουδιστική κουλτούρα, που κατά κύριο λόγο τους διακρίνει, αγωνίζονται να περισώσουν από την αδηφάγο μανία των κατ' ευφημισμό κομμουνιστών Κινέζων τον πολιτισμό και την πνευματικότητά τους, επιδιώκοντας το ελάχιστο: ΣΕΒΑΣΜΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΗΣ ΤΟΥΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ।

Το νέο λογότυπο των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου είναι πολύ επιτυχημένο και τραγικά αποδίδει τη πραγματικότητα।

Η θανάτωση αθώνων ανθρώπων στη Λάσα κυρίως, δεν είναι βέβαια το μόνο έγκλημα που εξελίσσεται αυτή τη στιγμή στον πλανήτη, αλλά είναι το πλέον επίκαιρο που επιβάλλει εγρήγορση στις συνειδήσεις μας....

ΘΥΜΟΣ!

Άλλοτε

η αγάπη

έκαμνε την κερασιά

ν' ανθίζει στο καταχείμωνο,

τώρα

στον μικρούτσικο κήπο

σπαράγματα

και κουφάρια

δέντρων...

ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ;

Πριν λίγες μέρες, στο εξώφυλλο ένθετου περιοδικού κυριακάτικης έκδοσης ελληνικής εφημερίδας υπήρχε η φωτογραφία της Ayaan Hirsi Ali. Στις σελίδες του περιοδικού γινόταν αναφορά στη ζωή, στις ιδέες και στη δράση αυτής της ιδιαίτερα ενδιαφέρουσας γυναίκας της εποχής μας.
Η Ayaan Hirsi Ali είναι η γυναίκα της φωτογραφίας που βλέπετε. Δηλώνει Μουσουλμάνα-άθεη. Γεννήθηκε στη Σομαλία. Έζησε την εφηβεία της στην Κένυα, τηρώντας τους κανόνες της σαρία και έχοντας πάντοτε καλυμμένο το κεφάλι, όπως συνηθίζουν μάλλον οι πιο πολλές θρησκευόμενες Μουσουλμάνες. Όταν ο Αγιατολλάχ Χομεϊνί καταδίκασε σε θάνατο τον Salman Rushdie (1988), η νεαρή Ayaan είχε υποστηρίξει ένθερμα την απόφαση του Ιρανού ηγέτη.
Ένας επικείμενος ανεπιθύμητος γάμος της νεαρής γυναίκας, που είχε αποφασισθεί από τον πατέρα της, υπήρξε η αφορμή να διαφύγει η Ayaan Hirsi Ali στην Ολλανδία, όπου της αποκαλύφθηκε ένας καινούργιος κόσμος και άγγιξε πρωτόγνωρες αλήθειες για τη ζωή και τον κόσμο….
Η Ayaan Hirsi Ali έχει υποστεί κλειτοριδεκτομή, όπως συμβαίνει στη συντριπτική πλειοψηφία των Μουσουλμάνων γυναικών που ζουν κυρίως σε χώρες του ‘Κέρατος της Αφρικής’. Υπήρξε μέλος της ολλανδικής Βουλής και τώρα ζει στις Η.Π.Α., αφού της στερήθηκε η ολλανδική ιθαγένεια. Συνεργάστηκε με τον δολοφονημένο κινηματογραφιστή Theo van Gogh (2/11/2004) για την παραγωγή της ταινίας του ‘Submission’, που αναφέρεται στη θέση της γυναίκας στο Ισλάμ και η οποία υπήρξε η αφορμή για τη δολοφονία του από Ολλανδό Μουσουλμάνο.
Η Ayaan Hirsi Ali μαζί με άλλους ένδεκα διανοούμενους, οι περισσότεροι μουσουλμανικής καταγωγής, προσυπέγραψε την 1/3/2006 μια ανοιχτή επιστολή, όπου καταγγέλλεται ο Ισλαμισμός, ως ο ολοκληρωτισμός της εποχής μας, πλάι στο Φασισμό, στο Ναζισμό και στο Σταλινισμό….

Στις χώρες της Δύσης, (η αναφορά είναι εντελώς σχηματική), μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο, άρχισε να διαμορφώνεται ένας πολιτικός πολιτισμός με κεντρικό στοιχείο την ανεκτικότητα, σύμφυτο γνώρισμα της ανοικτής κοινωνίας, που λειτουργεί ως ζητούμενο σε πολλές χώρες. Αποτέλεσμα αυτής της νέας κατάστασης ήταν η ανάπτυξη στις πιο πολλές χώρες της Ευρώπης πολυπολιτισμικών κοινωνιών, η καθιέρωση θρησκευτικής ελευθερίας και ταυτόχρονα βέβαια η καλλιέργεια της ελευθερίας της σκέψης και της έκφρασης, χωρίς καμιά ανοχή στη λογοκρισία.

Στις 30/9/2005 η δανέζικη εφημερίδα ‘Jyllands-Posten’ δημοσίευσε τα περίφημα πλέον σκίτσα με επίκεντρο τον προφήτη Μοχάμεντ. Σε όλες τις μουσουλμανικές χώρες υπήρξαν ακραίες αντιδράσεις, γιατί κυριάρχησε η άποψη, πως η ‘χριστιανική Δύση’ προσβάλλει το Ισλάμ και τον προφήτη του. Κατά τη γνώμη μου, μάλλον οι πιο προκλητικές διαδηλώσεις Μουσουλμάνων, με αφορμή τα σκίτσα, έγιναν σε πρωτεύουσες δυτικών χωρών. Δεν επρόκειτο για διαδηλώσεις διαμαρτυρίας, αλλά για μαζικές επιθέσεις αμφισβήτησης κατά της Δύσης. Αναφέρω ορισμένα από τα πανό που κρατούσαν οι Μουσουλμάνοι διαδηλωτές: «Ετοιμαστείτε για το πραγματικό Ολοκαύτωμα», «Ευρώπη θα πληρώσεις. Ο Μπιν Λάντεν έρχεται», «Ευρώπη πάρε μερικά μαθήματα από την 11/9» και το πλέον απαξιωτικό για τον πολιτισμό μας «Ελευθερία να πας στο διάβολο».

Δυστυχώς, φαίνεται πως ο Ισλαμισμός, δηλαδή η μετάπτωση του Ισλάμ από το επίπεδο της θρησκείας και της πνευματικής παράδοσης στο επίπεδο της πολιτικής ιδεολογίας, είναι πράγματι ένας επικίνδυνος ολοκληρωτισμός!

Μετά την άρνηση των χωρών και των λαών της Δύσης να ενδώσουν στην τρομοκρατία των φανατικών Μουσουλμάνων, που διαδήλωναν απειλώντας και κατέστρεφαν βίαια, για να διαμαρτυρηθούν δήθεν για την προσβολή που υπέστη ο προφήτης τους από τα σκίτσα της ‘Jyllands-Posten’, ο Hamandi Redishi, Μουσουλμάνος, Καθηγητής Πολιτικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο της Τύνιδας (Τυνησία), με δηλώσεις του είχε απευθυνθεί στη Δύση με τα εξής τολμηρά λόγια: «Δεν πρέπει να απαρνηθείτε τη θρησκευτική ελευθερία και την ελεύθερη κριτική. Αν υποχωρήσετε θα σημάνει το τέλος τους. Όλες οι δικαιολογίες θα είναι τότε καλές. Δεν θα υπάρχει όριο. Το να απαγορεύεται στους Μουσουλμάνους να προσβάλλουν τον Προφήτη είναι κατανοητό. Αλλά στην περίπτωση αυτή, γίνεται προσπάθεια να επεκταθεί αυτή η απαγόρευση σε σας, τους Δυτικούς. Είναι μια απόπειρα να επιβληθεί η σαρία, ο ισλαμικός νόμος στον κόσμο».
Ο Hamandi Redishi ουσιαστικά κάνει μια έκκληση, να μην υποχωρήσει η ελευθερία εμπρός στην πίεση του τρόμου της θρησκευτικής βίας που ασκεί ο Ισλαμισμός. Η φωνή του επιβεβαιώνει δυστυχώς την καταγγελία της Ayaan Hirsi Ali, της Taslima Nasreen, του Salman Rushdie, της Irshad Manji και άλλων, που έγραψαν την δημόσια καταγγελία του Ισλαμισμού, ως ολοκληρωτισμού.
Ανέφερα τον Salman Rushdie, που φαντάζομαι θα τον θυμόμαστε όλοι. Δεν μου αρέσει ο τρόπος που γράφει, αν και τούτο είναι καθαρά υποκειμενικό και αφορά μόνον εμένα. Αλλά το να καταδικασθεί σε θάνατο με την φάτουα (γνωμοδότηση και απόφαση) ενός Ιμάμη του Ιράν, γιατί έτυχε να είναι Μουσουλμάνος και έγραψε τους ‘Σατανικούς Στίχους’, που δεν άρεσαν στον Χομεϊνί, αυτό αποτελεί χωρίς αμφιβολία δείγμα ολοκληρωτικής πρακτικής.
Ανέφερα την Taslima Nasreen. Κάποτε ζούσε στην πατρίδα της το Μπανγκλαντές και εργαζόταν ως γιατρός. Έγραψε ένα βιβλίο το 1993 με τίτλο «Lajja» (στη γλώσσα μπενγκάλι) «Ντροπή» στα ελληνικά, όπου περιέγραφε τα δεινά που είχε υποστεί μια οικογένεια Ινδουϊστών στο Μπανγκλαντές. Η έκδοση αυτού του βιβλίου υπήρξε η αφορμή να καταδικασθεί από θρησκευτικό δικαστήριο, ως Μουσουλμάνα, σε θάνατο. Σώθηκε χάριν της διεθνούς κατακραυγής και τώρα ζει εξόριστη στην Ευρώπη.
Ανέφερα την Irshad Manji, μια Μουσουλμάνα που ζει στον Καναδά αμφισβητεί χωρίς επιείκεια και ανοχή την κατεστημένη ερμηνεία των κανόνων του Ισλάμ (το σύστημα δικαίου σαρία) και την απολιθωμένη επιβολή του Ισλάμ στην εποχή μας, απαράλλαχτα όπως συνέβαινε την εποχή του Μοχάμεντ. Μάχεται για ‘να ξανανοίξουν οι πύλες της ijtihad’, δηλαδή να καταλάβει ξανά ο ανθρώπινος λόγος δεσπόζουσα θέση στην ερμηνεία της πίστης και του νόμου στο σύγχρονο Ισλάμ. Θεωρείται αιρετική και μαύρο πρόβατο για τους Μουσουλμάνους που πιστεύουν πως κρατούν την αλήθεια φυλακισμένη στην τσέπη της κελεμπίας τους.

Τί προσφέρει στους Παλαιστινίους της Γάζας η αδιάλλακτη πολιτική του Ismail Haniya, πρωθυπουργού των Παλαιστινίων και στελέχους της ισλαμικής Χαμάς, τόσο έναντι της Φατάχ, από την οποία προέρχεται ο Mahmud Abbas, πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής, αλλά και έναντι του Ισραήλ; Έχει προσφέρει αναρίθμητους νεκρούς σε μια εμφύλια σύγκρουση μεταξύ των Παλαιστινίων, που δεν έχει λάβει τέρμα ακόμη κι έχει προσφέρει πείνα, ανέχεια και απομόνωση στους κατοίκους της Γάζας…. Και πού οφείλεται αυτή η αδιαλλαξία του Haniya; Στην εργώδη και αιματηρή προσπάθεια της Χαμάς να επιβάλλει την ισλαμική «καθαρότητα» και να επιτύχει την εξαφάνιση του Κράτους του Ισραήλ, ως απώτατη ουτοπία ‘δικαίωσης’ του Ισλάμ….

Ένα άλλο στοιχείο που καθιστά τον Ισλαμισμό συγγενή με το Ναζισμό και το Σταλινισμό είναι ο μαχητικός αντισημιτισμός που τον διακρίνει. Ίσως ο πιο ακραίος εκφραστής του μουσουλμανικού αντισημιτισμού να ήταν ο Μεγάλος Μουφτής της Ιερουσαλήμ Hajj Muhamend Amin al Husseini, την περίοδο του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Σήμερα, ίσως ο πιο αυθάδης ρατσιστής κατά των Εβραίων, που επικαλείται το Ισλάμ για να υποστηρίξει την ανάγκη εξαφάνισης του Ισραήλ, είναι ο Πρόεδρος της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν Mahmud Ahmadinejad!


To τελευταίο συμβάν που συντάραξε και πάλι συνειδήσεις ήταν η είδηση, πως ο νεαρός Αφγανός δημοσιογράφος Sayed Parwez Kaambakhsh, μόλις 23 ετών, καταδικάσθηκε σε θάνατο από δικαστήριο της χώρας του, γιατί οι δικαστές έκριναν πως ο δημοσιογράφος αναφέρθηκε στο Κοράνιο με ασέβεια και αμφισβήτηση….

Σέβομαι τους Μουσουλμάνους και όποτε διαπιστώνω σε βάρος τους διακρίσεις θυμώνω και εκφράζω την αντίθεσή μου σε μια τέτοια πρακτική. Προβάλλω όμως την στοιχειώδη αξίωση, ότι οι Μουσουλμάνοι οφείλουν να σέβονται τους ανθρώπους άλλων θρησκειών, ακόμα και αν αντιτίθενται τα πιστεύω τους σε βασικές αρχές του Ισλάμ (λ.χ. είναι ανιμιστές ή άθεοι), εφόσον επιθυμούν να ζουν σε κοινωνίες της Ευρώπης και της Αμερικής, όπου το θεμελιώδες χαρακτηριστικό τους είναι η ελευθερία σε όλες τις εκφάνσεις της και η ανεκτικότητα έναντι του Άλλου, του Διαφορετικού!