Ἐπί τῇ Χριστοῦ Γέννᾳ

Ὁ ἀχώρητος Λόγος σήμερον νηπιάζει

ἐκ παρθενικῆς νηδύος καταυγάζων.

Ἒλθετε οἱ ἂφρονες

Οἱ τούς θησαυρούς ἐπί γῆς κρατοῦντες

Βαρεῖαν καρδίαν ἒχοντες

καί ὦτα ἐσφραγισμένα

ἠγέρθη ὁ Κριτής ὑμῶν. 

Κλαύσατε πικρῶς οἱ τόν πλοῦτον συλλέξαντες

ἐξ αἱμάτων ἀθώων καί ἐκ δακρύων καταπονουμένων.

Φρίξατε οἱ σπείροντες ἐπί γῆς πολέμους,

Κύριος γάρ εἰσήκουσεν οἰμωγάς καί κλαυθμούς

τῶν ἐν κινδύνῳ ζωῆς βιούντων.

Οἱ λατρεύοντες εἲδωλα τρομάξατε,

ἓοικεν γάρ ἡ ὣρα τῆς κρίσεως.

Ἐν Βηθλεέμ ἀπεκαλύφθη τό τῆς ὑποκρισίας ἒνδυμα

ὑφ’ ῷ δυσσεβεῖς κρύπτονται

ἐπικαλούμενοι εὐσεβείας ψεῦδος.

Ἐλευθερία ἀνέτειλε ἀνθρώποις

δικαιοσύνη τοῖς τεταπεινωμένοις

Χάρις οὐσιοῖ πάντα.

Ὁ ἐν φάτνῃ σπαργανωθείς Χριστός Ἰησοῦς,

φραγγέλιον κραδαίνων,

καθάρει Θεοῦ τόν Κόσμον ….

 

Ἐλάχιστος πάντων Γεώργιος Ἀναγνώστης ἀντέγραψε.

Κυριακή πρό τῆς Χριστοῦ γεννήσεως ἒτους σωτηρίου  ̗βιγ΄.