ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΧΥΔΑΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ…

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

g_doudos@yahoo.com

Είμαι πεπεισμένος ότι ο εθνικισμός ως ιδεολογία, είναι μια συμφορά για την ανθρωπότητα και μια υποχώρηση προς τη βαρβαρότητα! Το ότι η αρχή των εθνοτήτων και ο εθνικισμός υπήρξαν εργαλεία πολιτικών εξελίξεων και αναδιαμόρφωσης των συνόρων της Ηπείρου είναι αλήθεια. Παρόλα αυτά, τα απέραντα κοιμητήρια που φιλοξενούν απροσδιόριστο αριθμό θυμάτων εθνικιστικών προκαταλήψεων και παράλογων ανταγωνισμών, σχεδόν σε κάθε ευρωπαϊκή γωνιά  και κυρίως στη βαλκανική γειτονιά μας, μαρτυρούν για την φρίκη και την τρέλλα του εθνικισμού. Ο εθνικισμός έχει αποδειχθεί ιδεολογία καταστροφής και θανάτου, χωρίς κανένα άλλοθι!    

Συχνά η βαρβαρότητα του εθνικισμού κρύβεται πίσω από την προσμονή μιας ουτοπίας.  Μια φαντασιακή «μητέρα πατρίδα», ένα ενωμένο «μεγάλο έθνος» που γίνεται είδωλο πίστης, συντήρηση εθνικιστικών αλυτρωτισμών και διασπορά του τρόμου μέσω οργανωμένων εθνοκαθάρσεων, είναι όψεις του εθνικιστικού τέρατος, που προκαλεί πόνο, καταστροφή, διακρίσεις και πρόσφυγες.

Οι εθνικισμοί θέτουν συνεχώς σε κίνδυνο την ανοιχτή κοινωνία, που αποτελεί θεμέλιο της δημοκρατίας. Γιατί οι εθνικισμοί εχθρεύονται τις κάθε λογής μειονότητες και κατά πρώτο λόγο τις εθνοτικές ή εθνικές μειονότητες που υπάρχουν ακόμα και σε κράτη με υψηλό ποσοστό εθνικής ομοιογένειας, όπως είναι η Ελλάδα.

Στην Ελλάδα αναγνωρίζεται μόνον η θρησκευτική μουσουλμανική μειονότητα, γεωγραφικά περιορισμένη στη Δυτική Θράκη με επίκληση της Συνθήκης της Λωζάνης! Οι Μουσουλμάνοι της Ρόδου και της Κω δεν υπάγονται στο πλαίσιο μειονοτικής προστασίας της παραπάνω Συνθήκης, το ίδιο και οι Μουσουλμάνοι ελληνικής ιθαγένειας που ζουν εδώ και δεκαετίες στην Αθήνα, κυρίως περιοχή Γκάζι ή στη Θεσσαλονίκη. Οι κάτοικοι της Κεντρικής και Δυτικής Μακεδονίας που αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικά Μακεδόνες σλαβικής ταυτότητας είναι επίσης ανύπαρκτοι ή το πολύ είναι υπαρκτοί σαν πράκτορες των Σκοπίων!

Η Σύμβαση Πλαίσιο για την Προστασία των Εθνικών Μειονοτήτων (1994), υπογράφηκε από την Ελλάδα το 1997 αλλά μέχρι σήμερα οι προβλέψεις της δεν έχουν γίνει εσωτερικό δίκαιο, αφού η Ελλάδα αρνείται να την επικυρώσει. Η Ελλάδα θέλει να δείχνει σύγχρονη χώρα που περιφρουρεί τα ανθρώπινα δικαιώματα σε όλες τις εκφάνσεις του, ενώ ως κράτος διακατέχεται θεσμικά από έντονη ετεροφοβία, που διοχετεύει ποικιλότροπα και στον πλειοψηφικό πληθυσμό της κοινωνίας της.

Υπάρχει μια επίσημη, κρατική, ερμηνεία της Συνθήκης της Λωζάνης, που θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν νομική «αγκυλοποιητική σπονδυλίτιδα». Καθηλωμένη στο γράμμα της Συνθήκης που υπογράφτηκε το 1923, η μουσουλμανική μειονότητα της Δυτικής Θράκης υπάρχει μόνον ως θρησκευτική κοινότητα, ενώ το δικαίωμα συλλογικού εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού των μελών της θεωρείται απαγορευμένο ενδεχόμενο ακόμα. Μετά από ένα ερωτικό κρεσέντο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις στα μέσα της δεκαετίας του ’50, όταν το ελληνικό κράτος, υπό διακυβέρνηση της Δεξιάς, με βίαια μέσα επέβαλλε τον πλήρη εθνοπολιτικό εκτουρκισμό σύνολης της Μειονότητας στη Θράκη, εδώ και χρόνια η πολιτική αυτή αντιστράφηκε και η λέξη «Τούρκος» αντικαταστάθηκε από τον νεολογισμό «τουρκογενής» ενώ ό,τι αναφέρεται ως τουρκικό εξορκίζεται….

Μια επιλογή Μουσουλμάνας Ρομά εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ στο ευρωψηφοδέλτιό του, που ακυρώθηκε τελικά, έφερε στο προσκήνιο της αντιπαράθεσης των κυρίαρχων κομμάτων τη Θράκη και την Μειονότητα. Οι κυβερνητικοί εταίροι, Νέα Δημοκρατία του Αντώνη Σαμαρά και ΠΑΣΟΚ του Ευάγγελου Βενιζέλου, συνηγορούν υπέρ της υποψηφιότητας Σουλεϊμάν στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ (sic!)  και οξύνουν το αντιπολιτευτικό μένος τους κατά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, σε επίπεδο «εθνικοφροσύνης»!

Η Δεξιά ‘Νέα Δημοκρατία’ του Α. Σαμαρά εμφανίζεται σαν υπέρμαχος της αυτονομίας της Μειονότητας από το «κακό» τουρκικό Προξενείο της Κομοτηνής. Το θνησιγενές ΠΑΣΟΚ ψελλίζει τα ίδια. Οι συνεταίροι που κυβερνούν τη χώρα υπό καθεστώς υποτέλειας, θέλουν να πείσουν ότι σέβονται την Μειονότητα και για τούτο υπερασπίζονται την «κομμένη» επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ! Παράλληλα, οι μισθοδοτούμενοι μειονοτικοί, τακτικά και ικανοποιητικά, από τα  μυστικά κονδύλια του τουρκικού κράτους, υπό την καθοδήγηση του Προξενείου Κομοτηνής, ενεργούν όπως εντέλλονται από τον εργοδότη τους….

Η ελληνική κρίση έδειξε στη Θράκη το μίζερο προσωπείο της. Η ισονομία και η ισοπολιτεία Χριστιανών και Μουσουλμάνων εμφανίζει σημάδια κόπωσης και με αφορμή τις ευρωεκλογές κυρίως οι μειονοτικοί Έλληνες πολίτες, έχασαν την ανθρώπινη αξία τους και έγιναν πιόνια σ’ ένα βρώμικο παιχνίδι εσωτερικών κομματικών αντιπαραθέσεων και εθνικιστικών ανταγωνισμών. Ο ευτελισμός του ανθρώπου σε όλη του την κατάντια….

Ο ευτελισμός του ανθρώπου έγινε κραυγαλέος από την χυδαιότητα με την οποία αντιμετωπίσθηκε η κυρία Σαμπιχά Σουλεϊμάν κυρίως από Αριστερούς, που ήταν αντίθετοι στην υποψηφιότητά της. Οι αντιρρήσεις ως προς την υποψηφιότητα κατ’ αρχάς μπορεί να ήταν θεμιτές, η χυδαιότητα και η απαξία όμως για τη συγκεκριμένη γυναίκα απαράδεκτη!

Η επανεμφάνιση του εθνικισμού στη Δυτική Θράκη, με πρωτοβουλία και ευθύνη της Δεξιάς του Α. Σαμαρά, χάριν κομματικών σκοπιμοτήτων, αποτελεί πολιτική κατάντια και πολιτισμικό εκχυδαϊσμό. Αυτή η κατάντια προσωπικά με ανησυχεί και μου προκαλεί αηδία….

ΟΛΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΧΟΥΝ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΜΙΑΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ, ΝΟΜΙΚΟΣ

g_doudos@yahoo.com

Όταν ο καθηγητής κ. Γ. Καμίνης ήταν Συνήγορος του Πολίτη, απαντώντας σε σχετική ερώτηση που του είχε τεθεί στη Βουλή των Ελλήνων, είχε υποστηρίξει ότι η απόκτηση ιθαγένειας, δεν αποτελεί ανθρώπινο δικαίωμα αλλά ότι η απόδοσή της σε ένα φυσικό πρόσωπο συνιστά διοικητική πράξη του κράτους.

          Όσοι πολιτικοί στην Ελλάδα εξέφραζαν και συνεχίζουν να υιοθετούν ρατσιστικές και ξενοφοβικές θέσεις, έστω πονηρά έρπουσες,  με μεγάλη σπουδή είχαν φροντίσει τότε (2010) να κάνουν «σημαία» τους την άποψη του Συνηγόρου του Πολίτη, προκειμένου να καλύψουν τον επαίσχυντο φασισμό που αποτελεί στοιχείο της πολιτικής ιδεολογίας τους. Και αυτοί οι πολιτικοί δεν ανήκουν μόνο στην «Χρυσή Αυγή» ή στο «ΛΑΟΣ», αλλά πλουτίζουν την μεγάλη δεξαμενή της ελληνικής Δεξιάς τη «Νέα Δημοκρατία», ενώ σταγονίδια υπήρχαν πάντοτε στο ιδιόμορφο ελληνικό «σοσιαλιστικό» κόμμα του ΠΑΣΟΚ.

  

          Είναι αλήθεια ότι η πράξη πολιτογράφησης αλλοδαπού ως Έλληνα πολίτη, πράγματι αποτελεί διοικητική πράξη. Το ζήτημα είναι κατά πόσο η χορήγηση ελληνικής ιθαγένειας σ’ ένα αλλοδαπό ή ανιθαγενές φυσικό πρόσωπο αποτελεί  διοικητική πράξη του κράτους, σε πλαίσια απόλυτης διακριτικής ευχέρειας ως τα ακραία όρια της καταχρηστικής άσκησης δικαιώματος ή τίθενται, ή πρέπει να τεθούν περιορισμοί στη διακριτική ευχέρεια του κράτους ως προς την απόδοση ή την άρνηση απόδοσης ιθαγένειας έτσι ώστε να αποφευχθεί η κατάχρηση δικαιώματος.

          Κατά τη γνώμη μας η ιθαγένεια (έννοια συνώνυμη προς την υπηκοότητα και προς τον αγγλικό όρο citizenship ή nationality), μολονότι υποδηλώνει το νομικό δεσμό ενός προσώπου με συγκεκριμένο κράτος κατά τρόπο που να αποτελεί το πλέον σημαντικό στοιχείο της νομικής του προσωπικότητας, εντούτοις στα πλαίσια του δικαίου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων αναγνωρίζεται ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα.

Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 6 διακηρύσσει τα εξής: «Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας». Η Διακήρυξη αναφέρεται στα φυσικά πρόσωπα και η προηγούμενη διάταξη αναγνωρίζει ότι στα πλαίσια της οργανωμένης με κανόνες δικαίου διεθνούς κοινότητας, που συντίθεται από επί μέρους ανεξάρτητα κράτη, ο άνθρωπος πέραν της φυσικής υπόστασής του που αποτελεί ένα βιολογικό φαινόμενο, έχει δικαίωμα να είναι φορέας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στα όρια ύπαρξης και λειτουργίας ενός ή περισσότερων κρατών. Υπ’ αυτή την έννοια το φυσικό πρόσωπο έχει νομική υπόσταση, ως υποκείμενο δικαιωμάτων αλλά και υποχρεώσεων στα πλαίσια της έννομης τάξης.

 Στη συνέχεια, το άρθρο 15 αναφέρει στην παράγραφο 1 ότι «Καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας».

          Ο τύπος των εθνικών κρατών είναι ακόμα η κυρίαρχη μορφή οργάνωσης των λαών, μολονότι η «εθνική» ομοιογένεια των λαών σε πάρα πολλές περιπτώσεις έχει αλλοιωθεί καταλυτικά. Παρόλα αυτά, μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, στη διάρκεια του οποίου έγινε τραγικά ολοφάνερο πως όλοι οι λαοί συνδέονται μεταξύ τους με πολύ περισσότερα κοινά στοιχεία από εκείνα που θα μπορούσαν να θεωρηθούν πως τους κρατούν απομονωμένους και απομακρυσμένους μεταξύ τους. Συγχρόνως μορφοποιήθηκε στο επίπεδο του διεθνούς δημοσίου δικαίου η απαίτηση για μια διακήρυξη, που θα αποτελούσε πλέον και εφεξής τον σκληρό πυρήνα του δικαιϊκού συστήματος που εισήγαγε ο Οργανισμός των Ηνωμένων Εθνών, ως επίσημη οργάνωση της Διεθνούς Κοινότητας, για την προστασία των δικαιωμάτων του ανθρώπου σε οικουμενικό επίπεδο.

          Η διεύρυνση του δικαίου προστασίας του ανθρώπου καταδεικνύει κατά τη γνώμη μου την πολιτισμική πρόοδο του ανθρώπου σε συλλογικό επίπεδο. Με την Γαλλική Επανάσταση είχε διακηρυχθεί η προστασία των δικαιωμάτων του πολίτη, που αποτελούσε μια ανατροπή του καθεστώτος υποτέλειας των ανθρώπων στην αυθαίρετη εξουσία του μονάρχη. Χωρίς αμφιβολία το δίκαιο προστασίας των δικαιωμάτων του πολίτη ήταν σημαντική πρόοδος. Έπρεπε όμως να φτάσει ο κόσμος στα όρια της ακραίας καταστροφής με τα γεγονότα κυρίως του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και όσα συνέβησαν από τις δυνάμεις του Άξονα, για να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι αρκετή η κατοχύρωση των πολιτικών δικαιωμάτων, τα οποία άλλωστε συνάπτονται με την έννοια του κράτους. Ήταν απόλυτη ανάγκη, μετά τη διακύβευση αυτής της ίδιας της ανθρώπινης υπόστασης από τις ναζιστικές και τις φασιστικές δυνάμεις, η Διεθνής Κοινότητα να προχωρήσει στην κατοχύρωση του δικαιωμάτων του ανθρώπου, χωρίς άλλους προσδιορισμούς.

          Η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών κατάρτισε τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την οποία η Ελλάδα έχει κυρώσει με το νόμο 2101/1992 (ΦΕΚ Α΄ 192). Μάλιστα οι διατάξεις της παραπάνω κυρωθείσας Διεθνούς Σύμβασης έχουν αυξημένη ισχύ σύμφωνα με την πρόβλεψη του άρθρου 28 του Συντάγματος.

          Παραθέτω το κείμενο του άρθρου 7 της Σύμβασης:

«1. Το παιδί εγγράφεται στο ληξιαρχείο αμέσως μετά τη γέννησή του και έχει από εκείνη τη στιγμή το δικαίωμα ονόματος, το δικαίωμα να αποκτήσει ιθαγένεια και, στο μέτρο του δυνατού, το δικαίωμα να γνωρίζει τους γονείς του και να ανατραφεί από αυτούς.

2. Τα Συμβαλλόμενα Κράτη μεριμνούν για τη θέση σε εφαρμογή αυτών των δικαιωμάτων, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία τους και με τις υποχρεώσεις που τους επιβάλλουν οι ισχύουσες σ' αυτό το πεδίο διεθνείς συνθήκες, ιδιαίτερα στις περιπτώσεις κατά τις οποίες ελλείψει αυτών, το παιδί θα ήταν άπατρις». 

          Έχω τη γνώμη πως δε χρειάζεται ιδιαίτερη σοφία και εξειδικευμένες γνώσεις κάποιος για να κατανοήσει από τις προηγούμενες διατάξεις της Διεθνούς Σύμβασης που κυρώθηκε ως νόμος του κράτους με αυξημένη μάλιστα ισχύ, σύμφωνα με πρόβλεψη του άρθρου 28 του Συντάγματος, ότι η απόκτηση ιθαγένειας, δηλαδή η νομική σύνδεση ενός ανθρώπου μ’ ένα κράτος, αποτελεί δικαίωμα και ότι η Διεθνής Κοινότητα δεν ανέχεται την ύπαρξη ανθρώπων απάτριδων, δηλαδή ανθρώπων χωρίς ταυτότητα νομικής σύνδεσής τους με ένα κράτος.

          Στ’ αλήθεια, οι νομικοί επιστήμονες, έχουμε ένα χρέος απέναντι στην κοινωνία. Να μη λησμονούμε πως οι νόμοι, που με την ερμηνεία και την εφαρμογή τους ασχολούμαστε, όπως και γενικότερα τα ποικίλα συστήματα δικαίου είναι θεσπίσματα, στις καλύτερες περιπτώσεις, της ανθρώπινης σοφίας και επομένως είναι κοσμήματα πολιτισμού, ενώ δεν είναι λίγες οι φορές που είναι κατασκευάσματα της δυναστικής αυθαιρεσίας βάρβαρων εξουσιαστών, ακόμα και αν φορούν τον μανδύα της αντιπροσωπευτικής δυτικής δημοκρατίας. Επομένως οι νομικοί θεσμοί που υιοθετούνται από τα διάφορα κράτη, ως δημιουργήματα της ανθρώπινης διάνοιας, δεν μπορεί να είναι τέλειοι, μολονότι η αποδοχή τους από τον λαό είναι υποχρεωτική λόγω του εξαναγκασμού που επιφυλάσσει σε όποιον διαφωνεί ή αμφισβητεί το κύρος των νόμων η κρατική βία. Έτσι μολονότι κατά τη γνώμη μου, ορθά η κυβέρνηση της χώρας αποφάσισε να τακτοποιήσει ανάλογα με τις περιπτώσεις την ιθαγένεια ή τη νόμιμη διαμονή μεταναστών που γεννήθηκαν ή ζουν για πολλά χρόνια στην Ελλάδα, καθότι ιδίως η απόκτηση ιθαγένειας από ένα φυσικό πρόσωπο δεν μπορεί να αποτελεί μονομερές δικαίωμα του κράτους, που μπορεί ακόμα να το ασκεί και καταχρηστικά στα πλαίσια της απόλυτης εξουσίας του, αλλά δικαίωμα του ανθρώπου, που εφόσον συντρέχουν ορισμένες προϋποθέσεις πρέπει να μπορεί να αξιώσει την ικανοποίησή του. Πέρα από τις παραπάνω νομικές υφής σκέψεις, θα πρέπει πολύ ρεαλιστικά να παραδεχθούμε, ότι στα πλαίσια οργάνωσης της οικουμένης σε επί μέρους «ανεξάρτητα» κράτη, η ιθαγένεια ως ιδιότητα του ανθρώπου, ως υποκείμενο δικαιωμάτων και υποχρεώσεων δημοσίου δικαίου αποτελεί μια ανθρώπινη ανάγκη, που πρέπει να ικανοποιείται και να μην παραμένει σε εκκρεμότητα, γιατί ο ανιθαγενής άνθρωπος στερείται σημαντικών δικαιωμάτων που συμβάλλουν αποφασιστικά στην ολοκλήρωση της προσωπικότητάς του, σε ηθικό, σε πολιτικό και κοινωνικοοικονομικό επίπεδο.        

©ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2010-ΑΠΡΙΛΙΟΣ 2014            

Πολιτική Επιθεώρηση: Με τον Μαρξ πέρα από το Μαρξ Ο Γάλλος φιλόσοφ...

Πολιτική Επιθεώρηση: Με τον Μαρξ πέρα από το Μαρξ Ο Γάλλος φιλόσοφ...: Από τον Θανάση Γιαλκέτση, Εφημερίδα των Συντακτών   Στο βιβλίο του «Mes philo-sophes» (Germina, 2011) ο Γάλλος φιλόσοφος Εντγκάρ Μ...

A Religionless Christianity/ Ένας Χριστιανισμός χωρίς θρησκεία

                     

Dietrich Bonhoeffer - Letters and Papers from Prison

“Our church, which has been fighting in these years only for its self-preservation, as though that were an end in itself, is incapable of taking the word of reconciliation and redemption to mankind and the world. Our earlier words are therefore bound to lose their force and cease, and our being Christians today will be limited to two things; prayer and righteous action among men. All Christian thinking, speaking, and organizing must be born anew out of this prayer and action…It is not for us to prophesy the day (although the day will come) when men will once more be called so to utter the word of God that the world will be changed and renewed by it. It will be a new language, perhaps quite non-religious, but liberating and redeeming – as was Jesus’ language; it will shock people and yet overcome them by its power; it will be the language of a new righteousness and truth, proclaiming God’s peace with men and the coming of his kingdom…Till then the Christian cause will be a silent and hidden affair, but there will be those who pray and do right and wait for God’s own time.”

------------------------

Dietrich Bonhoeffer - Επιστολές και Γράμματα από τη Φυλακή

« Η Εκκλησία μας , που όλα αυτά τα χρόνια έχει αγωνιστεί μόνο για την αυτοσυντήρηση της, λες και ήταν αυτό  αυτοσκοπός της, είναι ανίκανη να δώσει περιεχόμενο στις λέξεις συμφιλίωση και εξαγορά, για την ανθρωπότητα και τον κόσμο. Οι προηγούμενες λέξεις κινδυνεύουν να χάσουν τη δύναμή τους και να παύσουν να σημαίνουν κάτι. Οι Χριστιανοί σήμερα θα περιορίζονται σε δύο πράγματα, στην προσευχή και σε καλοσύνες μεταξύ των ανθρώπων. Όλη η χριστιανική σκέψη, ο χριστιανικός λόγος, η οργάνωση, πρέπει να γεννηθεί εκ νέου, μακριά  από την προσευχή και αυτού του είδους δράση ... Δεν είναι για μας να προφητεύσουμε την ημέρα, ακόμα και όταν έρθει αυτή η μέρα, όταν οι άνδρες  που θα ονομάζονται έτσι, για μια ακόμη φορά θα προφέρουν το Λόγο του Θεού που θα αλλάξει τον κόσμο και θα τον ανανεώσει. Θα είναι μια νέα γλώσσα, ίσως να μην είναι θρησκευτική, αλλά απελευθερωτική και λυτρωτική, ακριβώς όπως ήταν η γλώσσα του Ιησού. Θα προκαλέσει σοκ στους ανθρώπους και από τη δύναμή της θα τους ωθήσει σε υπέρβαση. Θα είναι η γλώσσα μιας νέας δικαιοσύνης και αλήθειας, που θα διακηρύσσει την ειρήνη ανάμεσα στον Θεό και τους ανθρώπους και τον ερχομό της Βασιλείας Του ... Μέχρι τότε η χριστιανική υπόθεση θα είναι μια σιωπηλή και κρυμμένη υπόθεση. Αλλά θα υπάρχουν εκείνοι που προσεύχονται και κάνουν το σωστό και περιμένουν τον χρόνο του Θεού».

Στη μνήμη του. Σαν σήμερα, το 1945 (9 Απριλίου) τον κρέμασαν οι Ναζί. Έγκλημά του, έσωζε Εβραίους και είχε αντισταθεί μέσα στην πατρίδα του τη Γερμανία κατά του Ναζισμού....

Η ΕΙΡΗΝΗ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟ ΧΕΡΙ ΜΑΣ….

Πορευόμαστε ήδη την χιλιετία του 21^ου αιώνα…. Είναι μια ευκαιρία να μετατρέψουμε όλοι μαζί την καλλιέργεια του πολέμου και της βίας σε καλλιέργεια της ειρήνης και της μη βίας.

Επειδή αυτή η μετατροπή απαιτεί τη συμμετοχή της καθεμιάς και του καθενός και πρέπει να προσφέρει στους νέους ανθρώπους και στις μελλοντικές γενιές τις αξίες που θα τους εμπνεύσουν να κτίσουν έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο αλληλέγγυο, πιο αξιοπρεπή, πιο αρμονικό και αίσιο για όλους τους ανθρώπους.

Επειδή η καλλιέργεια της ειρήνης παρέχει τη δυνατότητα της διαρκούς ανάπτυξης, της προστασίας του περιβάλλοντος και της εξέλιξης του κάθε ανθρώπου.

Επειδή έχω συνειδητοποιήσει το μερίδιο της ευθύνης μου για το μέλλον της ανθρωπότητας και ιδιαίτερα απέναντι στα παιδιά του σήμερα και του αύριο.

ΔΕΣΜΕΥΟΜΑΙ

ΣΤΗΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ ΜΟΥ ΖΩΗ, ΣΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ,

ΣΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ ΜΟΥ, ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΜΟΥ,

ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΟΥ

1 «Να σέβομαι κάθε ζωή». Να σέβομαι την ζωή και την αξιοπρέπεια κάθε ανθρώπινης ύπαρξης χωρίς διάκριση και προκατάληψη.

2. «Να απορρίπτω την βία». Να υιοθετήσω την πρακτική της μη βίας, απορρίπτοντας τη βία σε όλες τις μορφές της: φυσική, σεξουαλική, ψυχολογική, οικονομική και κοινωνική και κυρίως απέναντι στις πιο ευάλωτες ομάδες, όπως τα παιδιά και οι έφηβοι.

3. «Να μοιράζομαι με άλλους». Να μοιράζομαι τον χρόνο μου και τα υλικά αγαθά μου με πνεύμα γενναιοδωρίας, ώστε να μπει τέλος στον αποκλεισμό, στην αδικία και στην πολιτική και οικονομική καταπίεση.

4. «Να ακούω για να κατανοώ». Να υπερασπίζομαι την ελευθερία έκφρασης και πολιτισμικής διαφορετικότητας, επιλέγοντας πάντα την κατανόηση και τον διάλογο χωρίς να εμπλέκομαι σε φανατισμούς, κακολογίες και απόρριψη των άλλων.

5. «Να προστατεύω τον πλανήτη». Να προωθώ την υπεύθυνη συμπεριφορά του καταναλωτή και πρακτικές ανάπτυξης που υποστηρίζουν και σέβονται όλες τις μορφές ζωής και προστατεύουν την ισορροπία των φυσικών πόρων του πλανήτη μας.

6. «Να ανακαλύψω ξανά την αλληλεγγύη». Να συνεισφέρω στην ανάπτυξη της κοινότητάς μου, με πλήρη συμμετοχή των γυναικών, με σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές, ώστε να δημιουργήσουμε μαζί νέες μορφές αλληλεγγύης.

Internet: unesco.org/manifesto2000

Το Μανιφέστο 2000, που συνέταξαν άνθρωποι που τιμήθηκαν με το βραβείο Νομπέλ Ειρήνης και άλλοι, που προσφέρουν ακούραστα τους αγώνες τους για την καλλιέργεια της Ειρήνης και της Άρνησης της Βίας και έχει υπογραφεί από γυναίκες και άνδρες από όλο τον κόσμο, συνεχίζει να είναι μια επίκαιρη Διακήρυξη, που έχει υιοθετηθεί από τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών και από την Ουνέσκο.

Η πρόταση της Ειρήνης και η αποδοχή της από την καθεμιά και από τον καθένα σημαίνει πως αποδεχόμαστε ανατροπές στη ζωή μας και στην καθημερινότητά μας.

Στην Ελλάδα θα γίνουν εκλογές, για την τοπική και περιφερειακή Αυτοδιοίκηση και την ανάδειξη των αντιπροσώπων μας στην Ευρωβουλή.

Προβάλλοντας το Μανιφέστο 2000 για την καλλιέργεια της Ειρήνης

και της Μη Βίας, θεωρώ πως μπορεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους συμπολίτες μας, που έχουν φιλοδοξίες να διακονήσουν τον λαό και τον τόπο τους σε κοινοτικό και περιφερειακό επίπεδο, όπως και να μας αντιπροσωπεύουν στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Οι υποσχέσεις που αφορούν τον καθένα και την καθεμιά μας και διατυπώνονται ως προσωπικές δεσμεύσεις καλλιέργειας της ειρήνης και τη μη βίας, αν προσέξει κάποιος, είναι όμοιες ουσιαστικά με τις Πέντε Αρχές Εκπαίδευσης στην Συναίσθηση της παρούσας Στιγμής του σεβάσμιου Thich Nhat Hanh, που δημοσίευσα στο προσωπικό ιστοτόπο μου πριν λίγες μέρες....

      

Οι Πέντε Αρχές Εκπαίδευσης στην Συναίσθηση της παρούσας Στιγμής

Οι Πέντε Αρχές Εκπαίδευσης στην Συναίσθηση της παρούσας Στιγμής (Mindfulness) αντιπροσωπεύουν τη βουδιστική θέαση για μια οικουμενικής αξίας πνευματικότητα και ηθική. Πρόκειται για μια απτή έκφραση των διδασκαλιών του Βούδα στις Τέσσερις Ευγενικές Αλήθειες και στο Οκταπλό Ευγενικό Μονοπάτι, το δρόμο της σωστής κατανόησης και της αληθινής αγάπης, που οδηγεί σε θεραπεἰα, μεταμόρφωση και ευτυχία, για μας και για τον κόσμο. Η άσκηση των Πέντε Αρχών στην Συναίσθηση αποβλέπει στην καλλιέργεια της επίγνωσης  της αλληλοπεριχώρησης ή της Ορθής Θέασης, η οποία μπορεί να απομακρύνει όλες τις διακρίσεις, τη μισαλλοδοξία, τον  θυμό, το  φόβο και την απελπισία. Αν ζούμε σύμφωνα με τις  Πέντε Αρχές Εκπαίδευσης στην Συναίσθηση είμαστε ήδη στο δρόμο του Μποντισάτβα. Έχοντας επίγνωση πως πορευόμαστε τούτο το δρόμο, δεν χανόμαστε μέσα στη σύγχυση, όσον αφορά τη ζωή μας στο παρόν ή όσον αφορά τους φόβους μας για το μέλλον.

Σεβασμός για τη Ζωή

Έχοντας επίγνωση του πόνου που προκαλείται από την καταστροφή της ζωής, είμαι αποφασισμένος να καλλιεργώ  την κατανόηση της αλληλοπεριχώρησης και της συμπόνιας και να μάθω τρόπους για να προστατεύονται οι ζωές των ανθρώπων, των ζώων, των φυτών και των  μετάλλων. Είμαι αποφασισμένος να μην σκοτώσω, να μην αφήσω άλλους να το πράξουν και να μην υποστηρίξω  οποιαδήποτε πράξη πρόκλησης θανάτου στον κόσμο, ούτε καν με  την σκέψη μου ή με τον τρόπο της  ζωής μου. Παρατηρώντας ότι οι πράξεις που προκαλούν βλάβη  οφείλονται στο θυμό, στο φόβο, στην απληστία ή στη μισαλλοδοξία, που με τη σειρά τους πηγάζουν από την δυαλιστική αντίληψη και την διχαστική σκέψη, θα καλλιεργήσω την ευρυχωρία του πνεύματος, τη άρνηση διακρίσεων, όπως και την αποφυγή προσκόλλησης σε απόψεις, προκειμένου να μεταμορφώσω τη βία, τον φανατισμό και τον δογματισμό στον εαυτό μου και στον κόσμο.

Αληθινή Ευτυχία

Έχοντας επίγνωση του πόνου που προκαλείται από την εκμετάλλευση, την κοινωνική αδικία, την  κλοπή  και την καταπίεση, είμαι αποφασισμένος να ασκώ τη γενναιοδωρία στη σκέψη μου, στον λόγο μου και στη δραστηριότητά μου. Είμαι αποφασισμένος να μην κλέψω και να μην παρακρατώ κάτι που ανήκει σε άλλους. Θα ξοδεύω το χρόνο μου, την ενέργειά μου  και υλικούς πόρους, με εκείνους που έχουν ανάγκη. Θα εξασκηθώ στην βαθειά παρατήρηση για να κατανοήσω, ότι η ευτυχία και η δυστυχία των άλλων δεν είναι ξένη προς την δική μου ευτυχία και δυστυχία. Θα ασκηθώ για να αποκτήσω ενσυνείδητα τη γνώση, ότι η αληθινή ευτυχία δεν είναι δυνατή χωρίς την κατανόηση και την συμπόνια, ότι πίσω από την επιδίωξη πλούτου, δόξας, δύναμης και αισθησιακών απολαύσεων μπορεί να υπάρχει πολύς πόνος και απελπισία. Έχω επίγνωση ότι η ευτυχία εξαρτάται από την εσωτερική στάση μου και όχι από τις εξωτερικές συνθήκες και ότι μπορώ να ζήσω ευτυχισμένα στην παρούσα στιγμή, εφόσον απλά έχω κατά νου, ότι έχω ήδη αρκετά περισσότερα για να είμαι ευτυχισμένος. Είμαι αποφασισμένος να Βιοπορίζομαι Ορθά, ώστε να μπορέσω να βοηθήσω στη μείωση της ταλαιπωρίας των έμβιων όντων στη Γη και στην αντιστροφή της διαδικασίας υπερθέρμανσης του πλανήτη.

Αληθινή Αγάπη

Έχοντας επίγνωση του πόνου που προκαλείται από την κατάχρηση στις σεξουαλικές σχέσεις, -(σχέσεις ενστικτώδεις, χωρίς συναίσθημα, χωρίς αξιοπιστία και αμοιβαίο σεβασμό)-, είμαι αποφασισμένος να καλλιεργώ την ευθύνη και να μαθαίνω τρόπους, ώστε να προστατεύω την ασφάλεια και την αξιοπρέπεια των ατόμων, των ζευγαριών, των οικογενειών και της κοινωνίας. Με επίγνωση, ότι η σεξουαλική επιθυμία δεν αποτελεί έκφρασης αγάπης και ότι η σεξουαλική δραστηριότητα υποκινείται από τον πόθο, βλάπτοντας  πάντα τον εαυτό μου όπως  και άλλους, είμαι αποφασισμένος να μην έχω σεξουαλικές σχέσεις χωρίς αληθινή αγάπη και μια βαθειά, μακροχρόνια δέσμευση, γνωστή στην οικογένεια και στους φίλους μου. Θα κάνω ό, τι μπορώ για την προστασία παιδιών από σεξουαλική κακοποίηση και για να αποτρέψω ζευγάρια και οικογένειες από τη διάλυση, εξαιτίας επιπόλαιων και ενστικτωδών σεξουαλικών σχέσεων δίχως περιεχόμενο. Βλέποντας ότι το σώμα και το μυαλό αποτελούν μια ενότητα, είμαι αποφασισμένος να μάθω κατάλληλους τρόπους για την διαχείριση της σεξουαλικότητάς μου και την καλλιέργεια τρυφερής καλοσύνης, συμπόνιας,  χαράς και  άρνησης αποκλεισμών, - αυτά είναι τα τέσσερα βασικά στοιχεία της αληθινής αγάπης -, για πληρέστερη ευτυχία δική μου και των άλλων. Όταν βιώνουμε την αληθινή αγάπη, γνωρίζουμε ότι θα συνεχίσουμε να πορευόμαστε όμορφα στο μέλλον.

Μιλώντας με Αγάπη και Ακούγοντας Βαθειά

Έχοντας επίγνωση του πόνου που προκαλείται από ασυναίσθητους λόγους και από την αδυναμία να ακούσω τους άλλους, είμαι αποφασισμένος να καλλιεργήσω τον αγαπητικό λόγο και το να ακούω τον άλλο με συμπάθεια, με σκοπό να απαλύνω  τον πόνο και να προαγάγω τη συμφιλίωση και την ειρήνη στον εαυτό μου και στους άλλους ανθρώπους, που ανήκουν σε διαφορετικές εθνοτικές και θρησκευτικές ομάδες  και σε άλλα έθνη. Γνωρίζοντας ότι τα λόγια μπορεί να φέρουν καρπούς ευτυχίας ή  δυστυχίας, είμαι αποφασισμένος να μιλώ με ειλικρίνεια, χρησιμοποιώντας λέξεις που εμπνέουν εμπιστοσύνη, χαρά και ελπίδα. Όταν γεννιέται μέσα μου ο θυμός, είμαι αποφασισμένος να σιωπώ. Θα χρησιμοποιώ την άσκηση της αναπνοής με  επίγνωση, όπως  και του περιπατητικού διαλογισμού, ώστε να αναγνωρίσω βαθειά μέσα μου τον θυμό. Γνωρίζω, ότι οι ρίζες του θυμού μπορεί να αναζητηθούν στις στρεβλές αντιλήψεις μου και στην έλλειψη κατανόησης του πόνου μέσα στον εαυτό μου, αλλά και στον διπλανό μου. Θα μιλώ και θα εκφράζομαι με τέτοιο τρόπο, που να μπορεί να βοηθηθεί ο εαυτός μου, όπως και άλλα άτομα ώστε να μεταμορφωθεί  η δυστυχία και να βρεθεί διέξοδος από δύσκολες καταστάσεις. Είμαι αποφασισμένος να μην επιτρέψω τη διάδοση ειδήσεων αν δεν είμαι βέβαιος για την ακρίβειά τους και να μην προφέρω  λόγια, που μπορούν να προκαλέσουν διαίρεση ή  διαφωνία. Θα ασκούμαι στην Ορθή Επιμέλεια, προκειμένου να καλλιεργήσω την ικανότητά μου για κατανόηση, αγάπη, χαρά και άρνηση των αποκλεισμών, ούτως ώστε σταδιακά να μεταμορφωθούν ο θυμός, η βία και ο φόβος  που βρίσκονται βαθειά μες στη συνείδησή μου.

Τροφή και Θεραπεία

Έχοντας επίγνωση του πόνου που προκαλείται από την ασυναίσθητη κατανάλωση, είμαι αποφασισμένος να διατηρούμαι σε  καλή φυσική κατάσταση, σωματική και ψυχική, για τον εαυτό μου, την οικογένειά μου και την κοινωνία μου, μέσω ενσυνείδητης διατροφής και κατανάλωσης διαφόρων αγαθών. Θα ασκηθώ  ψάχνοντας  βαθειά μέσα μου, για το πώς θα αφομοιώνω τα Τέσσερα Είδη των Θρεπτικών Συστατικών, δηλαδή τα βρώσιμα τρόφιμα, τις εντυπώσεις των αισθήσεων, τη  βούληση και τη συνείδηση​​. Είμαι αποφασισμένος να μην παίξω τυχερά παιχνίδια ή να κάνω χρήση αλκοόλ, ναρκωτικών, ή οποιουδήποτε άλλου προϊόντος που περιέχει τοξίνες, όπως είναι ορισμένες ιστοσελίδες, ηλεκτρονικά παιχνίδια,  τηλεοπτικά προγράμματα, ταινίες, περιοδικά, βιβλία και συζητήσεις. Θα εφαρμόζω πρακτικές που θα επικεντρώνονται στην παρούσα στιγμή, κατά τέτοιο τρόπο, που να είμαι σε επαφή με στοιχεία  αναζωογονητικά, θεραπευτικά  και εποικοδομητικά μέσα και γύρω μου. Δεν  θα αφήσω  τη λύπη και την οδύνη μου να με σύρουν  πίσω στο παρελθόν, ούτε θα αφήσω τις ανησυχίες, το φόβο, ή κάθε λογής στερητικό σύνδρομο να απομακρύνει την προσοχή μου από την  παρούσα στιγμή. Είμαι αποφασισμένος να μην προσπαθήσω  να συγκαλύψω  τη μοναξιά, το άγχος ή άλλη αναποδιά, χάνοντας τον εαυτό μου μέσα στην βουλιμική κατανάλωση. Θα σκέφτομαι την αλληλοπεριχώρηση και θα καταναλώνω με τρόπο, που να διαφυλάσσεται η ειρήνη, η  χαρά και η ευεξία στο σώμα και στη συνείδησή ​​μου, όπως επίσης  και στο συλλογικό σώμα και  στη συνείδηση ​​της οικογένειάς μου, της κοινωνίας μου και στη Γη.