Η ΜΑΣΚΑ ΤΟΥ ΚΑΚΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΙΣΛΑΜ

Μια μάσκα τρόμου προβάλλει στον κόσμο! Πρόκειται για ένα Ισλάμ, βιασμένο και κακοποιημένο. Ένα Ισλάμ που γυμνώθηκε από τις αλήθειες και την πνευματικότητα που πρόσφερε στους οδοιπόρους στα μονοπάτια και στα σταυροδρόμια της Ζωής και έγινε δολοφονική ιδεοληψία, που διακρίνεται για το απάνθρωπο μίσος που την διακατέχει.

Η Βαρκελώνη είναι η πιο πρόσφατη αιματοχυσία που προκάλεσαν οι Ισλαμιστές εκτελεστές και ακολούθησε η επίθεση στην Καρμπίλς, για να βεβαιώσει το απύθμενο μίσος τους. Δεν θα αναφερθώ στις προηγούμενες εκτελέσεις αθώων, ούτε στους Μάρτυρες της Λιβύης ή της Αιγύπτου ή των πόλεων της Δύσης. Οι εκατόμβες των θυμάτων στο Ιράκ και στη Συρία, είτε πρόκειται για Χριστιανούς, είτε για Γιαζίντι, είτε για Μουσουλμάνους, μάλλον δεν είναι εύκολο να καταμετρηθούν ακόμα.

Οι τρομοκράτες των Ταλιμπάν και της Αλ Κάιντα λίγο παλιότερα και του “Ισλαμικού Κράτους” (DAESH ή ISIS) τώρα, παρόλο που όσα πιστεύουν και η όλη δράση τους είναι μια καθολική άρνηση του Ισλάμ και του μηνύματος του Ιερού Κορανίου, εντούτοις τολμούν και παρουσιάζονται σαν οι αληθινοί Μουσουλμάνο. Επιχειρούν να επιβάλλουν την Σαρία της φρίκης, που μόνο σαν ένα σύστημα διασποράς θανάτου και τρόμου, ξεχωριστής σκληρότητας μπορεί να χαρακτηριστεί.

Το Ισλάμ είναι η πλέον περιεκτική θρησκεία στην ιστορία της αβρααμιαίας παρακαταθήκης. Το Ιερό Κοράνιο αναφέρεται με σεβασμό σε άλλες πίστεις, όχι με την έννοια της ανοχής, αλλά κατά έναν θετικό τρόπο, με την έννοια της αποδοχής. Ενώ γίνονται συχνές αναφορές στις παραδόσεις Εβραίων και Χριστιανών, κάτι που είναι εύλογο, αφού το Ισλάμ ακολουθεί την παράδοση του Αβραάμ, εντούτοις, δεν αγνοούνται οι μη αβρααμιαίες θρησκευτικές παραδόσεις, αλλ’ απεναντίας είναι απόλυτα σεβαστές (λ.χ. η θρησκεία Mazdayasna του Ζαρατούστρα, ή το μήνυμα του Κρίσνα στον ωκεανό του Ινδουϊσμού).

Αφότου το Ισλάμ έγινε όχημα για την εδραίωση κοσμικής εξουσίας και ο ζήλος των νεοφώτιστων Μουσουλμάνων αξιοποιήθηκε ως όργανο για την εξάπλωση της νέας αυτοκρατορίας, όλο και περισσότερο, δυστυχώς, το Ισλάμ απογυμνωνόταν από την δροσιά και την ικμάδα που είχε στα χρόνια του Προφήτη....

Στη Σούρα Αλ Χατζ (22) του Ιερού Κορανίου και στο άγιατ (εδάφιο) 40, γίνεται αναφορά σε εκείνους του πιστούς, που υπερασπίστηκαν τη διάσωση από την καταστροφή των μοναστηριών, των εκκλησιών, των συναγωγών και των τζαμιών, “όπου το όνομα του Αλλάχ μνημονεύεται συνεχώς”!

Υπάρχει καταγεγραμμένο το εξής περιστατικό από τη ζωή του Προφήτη Μωάμεθ, απέναντι σε Χριστιανούς, όταν πλέον είχε εγκατασταθεί στην πόλη Γιαθρίμπ, την κατοπινή Μεντίνα. Μια αντιπροσωπεία Χριστιανών από την πόλη Νατζράν, στο νότο της σημερινής Σαουδικής Αραβίας και στα σύνορα με την Υεμένη, τον επισκέφθηκε με σκοπό να συζητήσουν θεολογικά θέματα και κυρίως την θεότητα του Ιησού Χριστού. Στη Μεντίνα δεν υπήρχαν Χριστιανοί και εκκλησίες. Οι άνθρωποι από τη Νατζράν θέλησαν να συναχθούν για να τελέσουν την λατρεία τους. Ο ίδιος ο Προφήτης τους παραχώρησε το μικρό τέμενος των Μουσουλμάνων, παρά τις αντιρρήσεις ορισμένων από τους συντρόφους του, για την ευχαριστιακή τους σύναξη και άλλες ακολουθίες!

Υπάρχει άλλη μια ενδιαφέρουσα διήγηση από μια πρώιμη βιογραφία του Προφήτη. Όταν ο Μωάμεθ επέστρεψε ως ηγέτης των πιστών στη Μέκκα, μια από τις πρώτες πράξεις του ήταν να καθαρίσει το κτίσμα που φυλάσσεται η Κάαμπα από τα είδωλα και τα ποικίλα ξόανα, που ήταν παρατεταγμένα στο εσωτερικό του. Μάλιστα φρόντισε προσωπικά γι’ αυτό. Εκτός από τα ποικίλα είδωλα υπήρχε και μια αγιογραφία της Παρθένου Μαρίας με τον Ιησού βρέφος. Λέγεται λοιπόν, πως ο Προφήτης στάθηκε μπροστά στην εικόνα και άπλωσε τα χέρια του, κατά τέτοιο τρόπο που κάλυπτε την εικόνα της Παναγίας και στη συνέχεια είπε στους ανθρώπους: «Καθαρίστε τα πάντα εκτός απ’ αυτό που καλύπτεται από τα χέρια μου»!

Θα ήταν παράλειψη αν δεν αναφέραμε τον περίφημο ‘Αστιναμέ’¹ του Μωάμεθ. Πρόκειται για μια Διαθήκη Ειρήνης που ο ίδιος ο Προφήτης συνέταξε υπέρ των Μοναχών της Ιεράς Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά, και κατ’ επέκταση υπέρ όλων των Χριστιανών που ζουν είτε εντός του κράτους των Μουσουλμάνων, είτε εκτός.

Η συντριπτική πλειοψηφία των Μουσουλμάνων, ανήκει δυστυχώς στις πιο υπανάπτυκτες οικονομικά ομάδες του παγκόσμιου πληθυσμού, με επακόλουθη συνέπεια την κοινωνική περιθωριοποίησή τους. Στις παραδοσιακά μουσουλμανικές χώρες, οι λαϊκές μάζες απλά επιβιώνουν, ενώ ο πλούτος των λίγων και ισχυρών είναι σκανδαλώδης και προκλητικός. Επακόλουθο αυτής της τραγικής κατάστασης είναι οι απόκληροι μεταξύ των Μουσουλμάνων να ψάχνουν ελπίδα, όχι για ένα καλύτερο αύριο αλλά για να κρατηθούν στη ζωή σήμερα. Το Ισλάμ στις χώρες με πλειοψηφία πληθυσμού Μουσουλμάνων, κατά κανόνα κυριαρχείται από αντιδραστικούς Ουλεμάδες, στερημένους από την αύρα του Πνεύματος, που ερμηνεύουν το Ιερό Κοράνιο και τη Σούννα (Παράδοση του Προφήτη) με στρεβλό τρόπο. Οι φωτισμένοι Μουσουλμάνοι αποτελούν μειοψηφίες και συχνά αντιμετωπίζουν την εχθρότητα και το μίσος των φανατικών.

Οι τρομοκράτες, παλιότερα της Αλ Κάιντα και των Ταλιμπάν, και τώρα του “Ισλαμικού Κράτους”, έχουν γαλουχηθεί σε συγκεκριμένες σχολές ενός παραμορφωμένου και άνυδρου Ισλάμ. Όλοι τους είναι κατ’ αρχάς Σουννίτες και ανήκουν στους Σαλαφί, που επαγγέλλονται αυστηρή προσήλωση στο γράμμα του Κορανίου και επιστροφή στην τήρηση των αρχών της πρώιμης Κοινότητας των Πιστών (Ούμμα). Προβάλλουν ως ιδεατή μια Ουτοπία από το παρελθόν του 7ου αιώνα μ. Χ., εποχή εμφάνισης του Ισλάμ! Ίσως οι πιο “επικίνδυνοι” από τους Σαλαφί είναι οι Ουαχάμπι, θεματοφύλακες της επίσημης κρατικής ιδεολογίας της Σαουδικής Αραβίας. Η σαουδική κυβέρνηση ξοδεύει εκατομμύρια δολάρια για να προπαγανδίσει τον Ουαχαμπιτισμό με ποικίλους τρόπους όπου το έδαφος είναι εύφορο. Στο Πακιστάν, στην Ινδία και στο Μπαγκλαντές, συναντούμε τους Ντεομπάντι, που μέσω των ιεροσπουδαστηρίων τους (μεντρεσέδες) στο Πακιστάν, είχαν προσφέρει το ιδεοληπτικό οπλοστάσιο στους Ταλιμπάν. Παρόμοιες είναι οι ακραίες ιδεολογίες που διακατέχουν τους ‘Αδελφούς Μουσουλμάνους’ στην Αίγυπτο, όπως και την οργάνωση ‘Χαμάς’ που ασκεί σχεδόν δικτατορική εξουσία στη Γάζα.

Από τους κόλπους των παραπάνω εκδοχών ενός κακοποιημένου Ισλάμ έχει προέλθει η εξτρεμιστική ιδεολογία του Ισλαμισμού, που έχουν εγκολπωθεί οι τρομοκράτες και εγκληματίες του ‘Ισλαμικού Κράτους’, γνωστοί και ως Τζιχαντιστές. Επιδιώκουν με τη χρήση τυφλής βίας να επιβάλλουν έναν δικής τους σύλληψης ‘ιερό νόμο της Σαρία’, επικαλούνται έναν δικής τους εκδοχής ιερό πόλεμο (τζιχάντ) κατά των απίστων (γενικά μη Μουσουλμάνων), αλλά και εκείνων που κρίνουν ως αποστάτες από το κατ’ αυτούς αμόλυντο Ισλάμ. Στο κέντρο της ιδεολογίας του μίσους που τους εξωθεί στις πράξεις βίας είναι η ιδεοληπτική εμμονή του ‘τακφίρι’².

Υπάρχει ένα χαντίθ, που διέσωσε ο Αμπού Χουράιρα, και αναφέρει πως ο Προφήτης Μωάμεθ, ας αναπαύεται ειρηνικά με τις ευλογίες του Αλλάχ, είπε, ότι κάποια στιγμή “ο ήλιος θα ανατείλει από τη Δύση” (Sahih Muslim Hadith #2947 a)!

Φαίνεται πως ζούμε την περίοδο που ο ήλιος για το Ισλάμ ανατέλλει από την Δύση! Η αναζήτηση ενός Ισλάμ απαλλαγμένου από τα πάθη και τα μίση αιώνων, με ταυτόχρονο ουσιαστικό σεβασμό στο μήνυμα του Ιερού Κορανίου, κατά κύριο λόγο αναπτύσσεται και καλλιεργείται σε χώρες της Δύσης και όχι στις χώρες που συμβατικά ονομάζονται μουσουλμανικές.

Αξίες που είναι σύμφυτες με το Ισλάμ και στη Δύση έχουν καταστεί αυτονόητες, όπως είναι οι δημοκρατικές ελευθερίες και οι δημοκρατικοί θεσμοί, ο σεβασμός των ανθρώπινων δικαιωμάτων και η ισονομία μεταξύ γυναικών και ανδρών, σε κράτη με μουσουλμανικό πληθυσμό, είτε αγνοούνται πλήρως, είτε είναι εκτεταμένα ελλειμματικές.

Θα περιοριστώ να αναφέρω ορισμένες μόνον, εμβληματικές περιπτώσεις, που γεννούν ελπίδα μιας ουσιαστικής αναγέννησης του Ισλάμ.

Η Δρ Αμίνα Ουαντούντ είναι μια Αφροαμερικανίδα Μουσουλμάνα, προοδευτική διανοούμενη, που έχει ασχοληθεί με την ερμηνεία του Κορανίου. Την Παρασκευή, 18 Μαρτίου του 2005 η Αμίνα Ουαντούντ πήρε μια γενναία απόφαση: Να κάνει χρέη Ιμάμη για μια κοινότητα Μουσουλμάνων στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ήταν ένα τόλμημα, που “προσέβαλλε” ό,τι θεωρούσαν οι πολλοί ότι αποτελεί παράδοση, που ως εκείνη τη χρονική στιγμή επέτρεπε μόνον άνδρες Ιμάμηδες στη σύναξη της Παρασκευής. Εκατό Μουσουλμάνοι, εξήντα γυναίκες και σαράντα άνδρες, κάθονταν μαζί, χωρίς κανένα διαχωρισμό λόγω φύλου. Την πρόσκληση για την προσευχή είχε κάνει μια άλλη γυναίκα, η Σουχέιλα Ελ Αττάρ. Επρόκειτο για την αποκατάσταση της τιμής της Μουσουλμάνας γυναίκας και το όλο εγχείρημα είχε υποστηριχτεί από μια μουσουλμανική ‘φεμινιστική’ κίνηση υπό την ηγεσία της Άσρα Νομάνι.

Ο σημαντικός πρώην Μεγάλος Μουφτής της Αιγύπτου Αλή Γκομάα, με την σοφία και την εντιμότητα που τον διακρίνει, σε μια fatwa (ιερονομική ρήτρα) είχε συνηγορήσει υπέρ του “εγχειρήματος” της Αμίνα Ουαντούντ, ως απόλυτα συμβατού με το Ισλάμ!

Υπήρξαν και άλλοι που υποστήριξαν την πρωτοβουλία της Ουαντούντ. Ο Αιγύπτιος πανεπιστημιακός Γκαμάλ Αλ Μπάννα είχε προβάλλει την άποψη, ότι οι ενέργειες της Αμίνα Ουαντούντ είχαν έρεισμα σε ισλαμικές πηγές. Η συγγραφέας και καθηγήτρια του Χάρβαρντ Λέιλα Αχμέντ είχε υποστηρίξει ότι το συγκεκριμένο περιστατικό, προκάλεσε την αναγκαία προσοχή στην κατάσταση της γυναίκας στο Ισλάμ. Ο Μουσουλμάνος διανοούμενος Εμπραχίμ Ε. Ι. Μούσα αναφέρθηκε στην συγκεκριμένη σύναξη προσευχής, ως μια ‘όμορφη κίνηση’. Ο καθηγητής Ισλαμικών Σπουδών στην Καλιφόρνια Καλέντ Αμπού Ελ Φαντλ είχε πει: “Αυτό που ανησυχεί τους Φονταμενταλιστές είναι ότι πρόκειται να υπάρξουν καταλυτικές επιρροές όχι μόνο στις ΗΠΑ, αλλά σε ολόκληρο τον μουσουλμανικό κόσμο. Οι γυναίκες που μαθαίνουν με απογοήτευση ότι δεν μπορούν να είναι ιμάμηδες, θα δουν ότι κάποια είχε τα κότσια να σπάσει την κατεστημένη συνήθεια και να το κάνει”.

Αντιδράσεις υπήρξαν από φανατισμένους ανθρώπους, που ενώ γίνονταν οι συνάξεις στον φιλόξενο χώρο μιας χριστιανικής εκκλησίας, με Ιμάμα την Αμίνα Ουαντούντ, αυτοί μαζεύονταν διαμαρτυρόμενοι έξω από τον χώρο προσευχής. Όταν συγκεντρώνονταν περίπου εκατό Μουσουλμάνοι, άνδρες και γυναίκες, απ’ έξω διαμαρτύρονταν περίπου δεκαπέντε άτομα.

Αντέδρασαν όμως και μεμονωμένοι Μουσουλμάνοι διανοούμενοι, γνωστοί για τον συντηρητισμό τους, που ασκούν όμως επιρροή σε ορισμένο κύκλο ανθρώπων: Ο Σεΐχης Γιουσούφ Αλ Καραντάουι από το Κατάρ είχε πει, ότι μια γυναίκα μπορούσε να ηγείται στην προσευχή μόνον άλλων γυναικών και πιθανώς ακόμα και των δικών της μικρών παιδιών, αλλά δεν μπορούσε να καθοδηγεί την προσευχή εφόσον υπήρχαν άνδρες και γυναίκες ταυτόχρονα. Ο Σεΐχης Σαγίντ Ταντάουι του Τεμένους Αλ Άζχαρ του Καΐρου, διατύπωσε την κριτική του για την δημόσια προσευχή στη σύναξη της Ουαντούντ στην εφημερίδα Αλ Άχραμ, ως εξής: “Όταν καθοδηγεί άνδρες στην προσευχή, όπως σ’ αυτή την περίπτωση, δεν είναι σωστό να βλέπουν οι άνδρες τη γυναίκα, της οποίας το σώμα βρίσκεται μπροστά τους”!

Η Άνι Ζόννεβελντ ίδρυσε το 2007 στο Λος Άντζελες την οργάνωση “Muslims for Pregressive Values” (MPV), με ένα περιφερειακό γραφείο στην Μαλαισία. Πρόκειται για μια οργάνωση που υπερασπίζεται τα ανθρώπινα δικαιώματα με αφετηρία την πίστη. Οι δραστηριότητές της επεκτείνονται στο Μπαγκλαντές, στον Καναδά, σε χώρες της Ευρώπης, στην Αυστραλία. Στις Ηνωμένες Πολιτείες διοργανώνει εκπαιδευτικά προγράμματα και θεολογικά σεμινάρια για Μουσουλμάνους με μια φιλελεύθερη και προοδευτική ισλαμική κοσμοθέαση. Η οργάνωση είναι αντίθετη με κάθε μορφής τρομοκρατική δραστηριότητα που επικαλείται το Ισλάμ ή με τον πολιτικό ριζοσπαστισμό που δήθεν βρίσκει έρεισμα στο Ισλάμ.

Η οργάνωση “Muslims for Pregressive Values” θεωρεί σημαντικό έργο της την κριτική προσέγγιση των ιερών κειμένων της μουσουλμανικής παρακαταθήκης. Συγχρόνως υποστηρίζει τις προοδευτικές αξίες, όπως είναι τα ανθρώπινα δικαιώματα, η ισότητα των φύλων, που θεμελιώνονται βαθειά σε μουσουλμανικές και δημοκρατικές αρχές.

Το 2013 ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνώρισε τους “Μουσουλμάνους υπέρ των Προοδευτικών Αξιών” ως μέλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων που συνεργάζονται με τον Ο.Η.Ε.. Τέλος αξίζει να επισημανθεί ότι η οργάνωση έχει ένα σώμα συμβούλων, που περιλαμβάνει διανοούμενους και ακτιβιστές, όπως τον Ρεζά Ασλάν, τον Αμίρ Χουσεΐν, την Καρίμα Μπενούν κ.ά..

Το 2014 στο Cape Town της Νότιας Αφρικής, ένας εμπνευσμένος Μουσουλμάνος θεολόγος, ο Δρ Taj Hargey, διευθυντής του Κέντρου για το Βρετανικό Ισλάμ και του Μουσουλμανικού Εκπαιδευτικού Κέντρου στην Οξφόρδη της Μεγάλης Βρετανίας αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να ιδρύσει στο Cape Town το Τέμενος Open Mosque.

Πρόκειται για ένα Τζαμί, που όπως λέει και ο τίτλος του, είναι ανοιχτό στους πάντες, Μουσουλμάνους και μη. Είναι ένα τέμενος, σπίτι του Ισλάμ του διαφωτισμού, της ισότητας και της ανήσυχης έρευνας. Θα μπορούσε να ειπωθεί, πως απευθύνεται σε Μουσουλμάνους που τάσσονται υπέρ της προόδου, έχουν ανοιχτό μυαλό και αντικρίζουν χωρίς φόβο τις προκλήσεις της εποχής. Το ‘Ανοιχτό Τζαμί’ (The Open Mosque), τιμά το Ιερό Κοράνιο, αρνείται την προσήλωση στις αμφίβολης αξιοπιστίας πηγές, που διάφοροι Ουλεμάδες “βαφτίζουν” χαντίθ³ ή Σούννα⁴ και επίσης δεν συμβιβάζεται με την ύπαρξη ένα σωρό διαιρέσεων που ματώνουν το Ισλάμ και την Ούμμα (Κοινότητα των Μουσουλμάνων), οποιασδήποτε προέλευσης ή αφετηρίας. Κάτι πολύ θεμελιώδες για το ‘Ανοιχτό Τζαμί’ είναι, πως δεν θέλει να κρίνει τους ανθρώπους που το επισκέπτονται ή συνδέονται με την Κοινότητά του, όποιοι και αν είναι, όπως και αν ζουν, γιατί πιστεύουν, ο ιδρυτής και τα μέλη που διοικούν το Τζαμί, ότι το προνόμιο της κρίσης ανήκει αποκλειστικά και μόνο στον Αλλάχ! Για τούτο και το ‘Ανοιχτό Τζαμί’ είναι ασυμβίβαστα αντίθετο με την πρακτική του ‘τακφίρι’.

Υπήρξαν αντιδράσεις από φανατικούς και κοντόφθαλμους ανθρώπους, που μαζεύτηκαν αρκετές φορές έξω από το τζαμί για να διαδηλώσουν κατά της ύπαρξής του, κατά της λειτουργίας του, εναντίον όσων διδάσκονται στο ‘Ανοιχτό Τζαμί’, θεωρώντας τα, μέσα στο σκοτάδι της άγνοιας και των προκαταλήψεών τους σαν ξένα προς το Ισλάμ.

Παρά τις δυσκολίες, το ‘Open Mosque’ υπάρχει και δίνει μαρτυρία για τις αλήθειες του Κορανίου στον σύγχρονο κόσμο, χάριν των ανθρώπων, που ζουν στον 21ο αιώνα, ενώ συνεργάζεται τόσο με τους Χριστιανούς, όσο και με τους Εβραίους του Cape Town.

Τον Ιούνιο του 2017, μια Γερμανίδα δικηγόρος, κουρδικής καταγωγής από την Τουρκία, η Seyran Ateş πήρε μια σημαντική απόφαση. Άνοιξε το τζαμί Ibn Ruschd-Goethe Mosque, σε ένα χώρο που πρόφερε μια προτεσταντική εκκλησία στο Βερολίνο. Στις συνάξεις της Παρασκευής χρέη Ιμάμας κάνει η ίδια η Seyran Ateş, όπως και άλλες αξιόλογες Μουσουλμάνες. Οι πιστοί που συνάζονται είναι γυναίκες και άνδρες, που κάθονται όπως τύχει στον χώρο, χωρίς καμιά διάκριση λόγω φύλου. Το τζαμί είναι ανοιχτό σε όλες και όλους, Σουννίτες, Σιΐτες, Αλεβί, Σούφι ή οποιασδήποτε άλλης σχολής ή ρεύματος σκέψης, που υπάρχει στο Ισλάμ. Δεν είναι ευπρόσδεκτες όμως γυναίκες με καλυμμένο πρόσωπο, φορώντας μπούρκα ή νικάμπ. Η προηγούμενη απαγόρευση δεν έχει να κάνει μόνο με τις αρχές του Τεμένους, αλλά επιβάλλεται και για λόγους στοιχειώδους ασφάλειας. Οι επιθέσεις που έχει δεχθεί το Τέμενος Ibn Ruschd-Goethe, αυτό καθαυτό, αλλά και η Seyran Ateş προσωπικά είναι πάρα πολλές, έτσι υπάρχουν μέτρα ασφαλείας από τις γερμανικές αρχές σε εικοσιτετράωρη βάση.

Το Τέμενος του Βερολίνου, φαίνεται πως ανησύχησε τους συντηρητικούς ισλαμικούς κύκλους, μάλλον έντονα. Έτσι, το Dar al-Ifta al-Masriyyah, ένας κρατικός θεσμός της Αιγύπτου, που έχει αρμοδιότητα να εκδίδει θρησκευτικά διατάγματα, εξέδωσε δήλωση, στην οποία αναφέρει ότι η πρακτική που εφαρμόζεται στο τζαμί Ibn Rushd-Goethe, άνδρες και γυναίκες να προσεύχονται δίπλα δίπλα είναι ασυμβίβαστη με το Ισλάμ. Επίσης το Τμήμα Ισλαμικού Δικαίου του Πανεπιστημίου al-Azhar της Αιγύπτου, αντέδρασε στις ειδήσεις από το Βερολίνο με την έκδοση μιας Ιερονομικής Ρήτρας (fatwa) κατά της ίδρυσης φιλελεύθερων τεμενών γενικά.

Έντονη υπήρξε η αντίθετη προς το Τέμενος Ibn Ruschd-Goethe και από την πλευρά του κρατικού Διευθυντηρίου Θρησκευτικών Υποθέσεων, γνωστού ως Diyanet, που αποτελεί την μουσουλμανική σουννιτική αρχή της Τουρκίας. Το Diyanet, με σχετική δήλωση έκρινε ότι οι νεοτερικές πρακτικές του τζαμιού “δεν ευθυγραμμίζονται με τις θεμελιώδεις παραδόσεις του Ισλάμ, με τις αρχές της λατρείας, τις μεθόδους που έχουν ακολουθηθεί ή την εμπειρία που εφαρμόζεται για περισσότερους από 14 αιώνες και είναι πειράματα που αποβλέπουν στην εξαθλίωση και στην καταστροφή της θρησκείας”! Υπήρξαν μάλιστα τουρκικά μέσα ενημέρωσης, που κατηγόρησαν ότι η ίδρυση του τζαμιού του Βερολίνου έχει σχέση με το κίνημα του Fethullah Gülen, το οποίο βρίσκεται υπό διωγμό στην Τουρκία. Η Seyran Ateş απάντησε ως εξής στις κακόβουλες διαδόσεις: “Ούτε στα πιο τρελά όνειρά μου δεν θα περίμενα ότι, η Τουρκία θα προσπαθούσα να μας θεωρήσει Γκιουλενιστές, ισχυριζόμενη πως σε μια ομιλία μου είχα επαινέσει τον Gülen. Δεν έχω καμιά σχέση με την κίνηση Gülen, γιατί άλλωστε αντιπροσωπεύουν μια ερμηνεία του Ισλάμ, που είναι υπερβολικά συντηρητική για μας”.

Θα ήταν παράλειψη, αν δεν ανέφερα το εξαιρετικά σημαντικό έργο της Laleh Bakhtiar, “The Sublime Quran”, μια απόδοση του κειμένου του Ιερού Κορανίου στην αγγλική γλώσσα, που εκδόθηκε πρώτη φορά το 2007 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Bakhtiar sτην μετάφραση του Κορανίου που έχει κάνει, αποδίδει την αραβική λέξη kāfirūn ως “αυτοί που είναι αχάριστοι” αντί για τις συνήθεις μεταφράσεις που αποδίδουν την λέξη ως “άπιστοι”. Επίσης μεταφράζει την αραβική λέξη ḍaraba στη Σούρα 4 (An Nisa), στίχος (ayat) 34, που αναφέρεται στον τρόπο αντιμετώπισης εκ μέρους ενός συζύγου της ατίθασης συζύγου του, ως “ας απομακρυνθεί” αντί για το κοινό “δέρνω” ή “χτυπώ”.

Η επίπονη δουλειά της Laleh Bakhtiar και το έργο που μας έχει προσφέρει είναι ο ευγενικός καρπός της αγάπης της για το Ιερό Κοράνιο και η προσήλωσή της στο Ισλάμ, έτσι όπως πράγματι είναι και όχι όπως εμφανίζεται παραμορφωτικά κακοποιημένο. Υπήρξαν έντονες κριτικές του έργου της. Άλλες ήταν αναμφίβολα με αγαθά κίνητρα και άλλες απλώς υπερασπίζονταν τις παγιωμένες ερμηνείες του ιερού Κειμένου, που συντηρούν αμφίβολες απόψεις ως προς την θέση της γυναίκας στο Ισλάμ, κατοχυρώνοντας την επικυριαρχία του άνδρα....

Στο Κοράνιο, ο ίδιος ο Αλλάχ μαρτυρεί για τον Εαυτό Του, ότι “κάθε μέρα, κάνει κάτι καινούργιο στο σύμπαν” Σούρα Αρ Ραχμάν (55):29. Παρόλα αυτά, Ουλεμάδες σε μουσουλμανικές και δυτικές χώρες, αποδεικνύονται άπιστοι εμπρός στον κορανικό λόγο! Με όσα διδάσκουν και επιβάλλουν κυρίως στους απλούς πιστούς, τους κρατούν δέσμιους σε ένα πλέγμα προκαταλήψεων και δεισιδαιμονιών, που ελάχιστη σχέση έχουν με το Ισλάμ, ενώ ο τρόπος ζωής που τους προβάλλουν, είναι όλως διόλου ασύμβατος με τις συνθήκες των καιρών που ζούμε.

Είναι βλασφημία σε βάρος του Αλλάχ και άρνηση υπακοής στο μήνυμα του Ιερού Κορανίου ο αγώνας που κάνουν υπερσυντηρητικοί και αντιδραστικοί Μουσουλμάνοι θεολόγοι που προσπαθούν να πνίξουν τις συνειδήσεις ανήσυχων Μουσουλμάνων, που αγωνιούν αναζητώντας την ουσία του αξεπέραστου μηνύματος του ιερού Κειμένου και το ένθεον ήθος (adab ya Hu), που εμπνέει το Ισλάμ σε κάθε πιστό, άνδρα και γυναίκα, το οποίο διαχέεται προς όλους τους ανθρώπους, ανεξαρτήτως πίστεως ή κουλτούρας.

Η Ούμμα έχει δοκιμασθεί από όσα της επιφύλασσε η Ιστορία. Διχόνοιες και σχίσματα που συνεχίζονται ως τις μέρες μας. Αβυσσαλέες συγκρούσεις, με αντικείμενο τη νομή της εξουσίας και την κυριαρχία πάνω στους Μουσουλμάνους, ανάμεσα σε φιλόδοξους ηγεμόνες που ελάχιστη σχέση είχαν με το ήθος του Προφήτη, ας αναπαύεται ειρηνικά με τις ευλογίες του Αλλάχ, ως ηγέτη των πιστών, αλλά και των πρώτων δίκαιων διαδόχων του.

Η δύναμη του Θεού και το Φως Του, είναι βέβαιο πως θα διαλύσουν τα σκοτάδια που με μανία και εμπάθεια συντηρούν οι φανατικοί και οι φονταμενταλιστές βιάζοντας την Αλήθεια και καταστρέφοντας τις ζωές των ανθρώπων.

Είναι ο καιρός, που η πρόρρηση του Προφήτη Μωάμεθ, ας αναπαύεται ειρηνικά με τις ευλογίες του Αλλάχ, ότι ο ήλιος θα ανατείλει από την Δύση, αληθεύει μπροστά στα μάτια όλων εκείνων που έχουν καθαρό βλέμμα....

©ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

Αύγουστος του 2017

1 Ashtinameh: Περσική λέξη που μπορεί να αποδοθεί ως “Βιβλίο Ειρήνης”.

2 ‘Τακφίρι’ είναι ένας Μουσουλμάνος που κατηγορεί έναν άλλο Μουσουλμάνο (ή έναν πιστό μιας άλλης αβρααμιαίας παράδοσης) ως αποστάτη. Αυτή καθαυτή η κατηγορία ονομάζεται ‘τακφίρ’ και προέρχεται από την λέξη ‘καφίρ’ (άπιστος). Συχνά χρησιμοποιείται ο όρος από τους Σιΐτες Μουσουλμάνους εναντίον των Σαλαφί, των Ουαχάμπι, των Σουννιτών τρομοκρατών και εν γένει κατά των Σουνιτών που ισχυρίζονται ότι το να σκοτώσεις Σιΐτες είναι ‘χαλάλ’, δηλαδή επιτρεπτό.

3 Χαντίθ ονομάζονται οι συλλογές προφορικών διδαχών του Προφήτη Μωάμεθ ή περιστατικά από τη ζωή του.

4 Σούννα ονομάζεται στο Ισλάμ η παράδοση που έχει σχηματιστεί από τις διδαχές και τα διδάγματα από τη ζωή του Προφήτη Μωάμεθ.