"Μόναχο, 13 Ιουλίου 1943.
Αγαπητοί μου πατέρα και μητέρα,
Τώρα δεν θα γίνει τίποτε άλλο από αυτό, και με το θέλημα του Θεού, σήμερα η επίγειος ζωή μου θα κλείσει για να πάω σε μίαν άλλη, η οποία δεν θα έχει τέλος και στην οποία όλοι μας θα ξανασυντηθούμε. Ας είναι αυτή η μελλοντική συνάντηση η παρηγορία και η ελπίδα σας. Δυστυχώς, αυτό το χτύπημα θα είναι πολύ βαρύτερο για σας παρά για μένα, διότι φεύγω με την βεβαιότητα, ότι με βαθιά πεποίθηση υπηρέτησα την αλήθεια. Όλα αυτά με αφήνουν με ήρεμη συνείδηση, παρ’ όλο που η ώρα του θανάτου μου πλησιάζει. Σκεφθείτε τα εκατομμύρια των νέων που έχασαν την ζωή του έξω στα πεδία (των μαχών). Η μοίρα τους είναι εξ ίσου και δική μου. Δώστε χαιρετισμούς σε όλους τους αγαπημένους φίλους από την καρδιά μου. Ιδιαιτέρως, όμως, στους Νατάσα, Έριχ, Νυάνυα, θεία Τόνι, Μαρία, Αλιονούσκα, και Αντρέι. Σε λίγες ώρες θα βρίσκομαι σε μία καλύτερη ζωή, μαζί με την μητέρα μου, και δεν πρόκειται να σας ξεχάσω. Θα ζητήσω από τον Θεό να σας παράσχει παρηγορία και ειρήνη. Και θα σας περιμένω! Ένα πράγμα,προ πάντων, επιτρέψτε μου να αφήσω στις καρδιές σας: Ποτέ μην λησμονείτε τον Θεό!!!
Ο δικός σας Schurik.
Μαζί με μένα φεύγει και ο καθηγητής Huber, ο οποίος επίσης σας στέλνει τους πιο εγκάρδιους του χαιρετισμούς!"
No comments:
Post a Comment