ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ
g_doudos@yahoo.com
Πρώτα
πρώτα πρέπει όλοι να καταλάβουν ότι το ‘Κόμμα Ισότητας, Φιλίας και Ειρήνης’
είναι ένα πολιτικό κόμμα με έλεγχο της συνταγματικής νομιμότητάς του από τον
Άρειο Πάγο. Επομένως η αναφορά σε προδότες, σε πράκτορες και σε όργανο του
προξενείου της Κομοτηνής, καλό θα ήταν να μην διατυπώνεται. Πώς θα μας φαινόταν
αν οι Αλβανοί χαρακτήριζαν το μειονοτικό κόμμα της Αλβανίας ‘Ομόνοια’ όργανο
του ελληνικού προξενείου του Αργυροκάστρου; Ή ‘Το Κόμμα των Ελλήνων’ με την
ονομασία «Εθνική Ελληνική Μειονότητα για το Μέλλον» (MEGA-ΕΕΜΜ) (αλβανικά «Minoriteti Etnik Grek
per te Ardhmen») σαν
κόμμα προδοτών πρακτόρων;
Τα
ίδια λέγονται κατά καιρούς και για το κόμμα ‘Ελεύθερη Ευρωπαϊκή Συμμαχία-
Ουράνιο Τόξο’, που εκφράζει πολιτικά την μακεδονική μειονότητα στην Ελλάδα. Οι
άνθρωποι του ‘Ουράνιου Τόξου’ θεωρούνταν και συνεχίζουν να χαρακτηρίζονται σαν
προδότες και «σκοπιανοί» πράκτορες.
Η
καταμέτρηση των ψηφοδελτίων έδειξε πως στην περιφέρεια της Καβάλας βρέθηκαν 53
ψήφοι και στην Δράμας 25 ψήφοι υπέρ του D.E.B., ενώ δεν κατοικούν μειονοτικοί πολίτες εκεί.
Διάφοροι αναλυτές προσπάθησαν να διασκεδάσου το φαινόμενο λέγοντας πως ήταν
μάλλον ψήφοι εργατών από τη Δυτική Θράκη στην Δράμα και στην Καβάλα! Ενώ όλοι
σχεδόν γνωρίζουμε, πως η πρόσκαιρη διαμονή κάποιου για λόγους εργασίας σε τόπο
διαφορετικό από εκείνον της μόνιμης κατοικίας δεν σημαίνει μεταδημότευση και
μεταφορά των εκλογικών δικαιωμάτων του….
Αν
κάποιος δεν είναι μειονοτικός πολίτης δεν μπορεί να καταλάβει στο πετσί του
πράγματα, που μονάχα ένας μειονοτικός γεύεται στην καθημερινότητά του.
Η
ισονομία και η ισοπολιτεία των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης θεσμικά ενώ έχει
καθιερωθεί, στην πράξη οι διακρίσεις, οι αποκλεισμοί και η περιθωριοποίηση
μειονοτικών πολιτών είναι μια δυσάρεστη και απαράδεκτη πραγματικότητα.
Η
Ελλάδα, λυπάμαι που το λέω, αλλά ως Δημοκρατία είναι άγουρη και ανήλικη. Μια
χώρα είναι ελλειμματική ως προς την δημοκρατικότητά της αν δεν σέβεται χωρίς
προαπαιτούμενα κριτήρια τις εθνοτικές και πολιτισμικές μειονότητες που ζουν στα
σύνορά της. Πόσο μάλλον όταν αρνείται να αναγνωρίσει εθνοτικές μειονότητες σε
συλλογικό επίπεδο, οχυρωμένη σε ψευδή επιχειρήματα ερμηνείας νομικών κειμένων
(Συνθήκη Λωζάνης 1923). Η Ελλάδα πεισματικά, εδώ και χρόνια αρνείται ότι
υπάρχουν Έλληνες πολίτες τουρκικής εθνοτικής ταυτότητας, ή Τούρκοι ελληνικής
ιθαγένειας. Πρόκειται για την ίδια Ελλάδα, που τη δεκαετία του 1950 βίαζε τις
συνειδήσεις των Μουσουλμάνων της Δυτικής Θράκης και τους υποχρέωνε
εξαναγκαστικά να είναι μόνον «Τούρκοι»!
Στην
ανώριμη δημοκρατικά Ελλάδα, ακόμα και Αριστεροί, που θεωρούν τους εαυτούς τους
απελευθερωμένους από παρωπίδες, υποστηρίζουν πως στην Ελλάδα δεν υπάρχουν
Τούρκοι, αλλά τουρκογενείς μειονοτικοί πολίτες…. Ωραίος νεολογισμός! Για φανταστείτε,
οι Ρωμιοί της Πόλης, δεν είναι πλέον Έλληνες μειονοτικοί, αλλά ελληνογενείς
Τούρκοι πολίτες. Το ίδιο και οι μειονοτικοί της Αλβανίας, δεν πρέπει να έχουν
το δικαίωμα να αυτοαποκαλούνται Έλληνες, αλλά είναι ελληνογενείς Αλβανοί!
Λοιπόν,
τί οδήγησε 45.304 Έλληνες ψηφοφόρους στις τρεις εκλογικές περιφέρειες της
Θράκης (25.856 στη Ροδόπη, 15.300 στην Ξάνθη και 1.148 στον Έβρο), που ανήκουν
στην Μουσουλμανική Μειονότητα να ψηφίζουν το
‘Κόμμα Ισότητας, Φιλίας και Ειρήνης’; Μοίρασε το Τουρκικό Προξενείο σε
όλους αυτούς τους ψηφοφόρους χρήματα ή άλλου είδους παροχές; Τους πίεσε ή τους
εκβίασε το «τουρκικό βαθύ κράτος», όπως είχε συμβεί τα χρόνια που ζούσε ο Αχμέτ
Σαντίκ; Μήπως η προσωπικότητα του προέδρου του D.E.B. Μουσταφά
Αλή Τσαούς είναι μοναδικά χαρισματική, που παρέσυρε τόσο μεγάλο πλήθος
μειονοτικών πολιτών να εμπιστευτεί την ψήφο του στο κόμμα που ηγείται;
Θα
προσπαθήσω να δώσω κάποιες ερμηνείες στην εκλογική επιτυχία του D.E.B..
1) Η Ελλάδα
υποχρεώθηκε να καταργήσει το περίφημο άρθρο 19 του παλιού Κώδικα Ελληνικής
Ιθαγένειας, που ήταν φόβητρο και τιμωρός για τους μειονοτικούς πολίτες, που
έχαναν την υπηκοότητά τους, συχνά επειδή κάποιοι χαφιέδες το ήθελαν! Το άρθρο
19 καταργήθηκε. Τα θύματά του όμως δεν έχουν αποκατασταθεί. Η Ελλάδα ως αυτή τη
στιγμή, αρνείται να αποδώσει την ελληνική ιθαγένεια σε εκείνες και σε εκείνους
από τους οποίους παράνομα την στέρησε. Η Ελλάδα γνωρίζει για τους ανθρώπους –
φαντάσματα που κυκλοφορούν στη Θράκη και πεισματικά δεν τους παρέχει νομική
υπόσταση. Μιλώ για τους ανιθαγενείς (τους στερημένους απ’ το κράτος την ελληνική
υπηκοότητά τους), που ζουν στη Θράκη και είναι ανύπαρκτοι ως πολίτες της χώρας
όπου έχουν γεννηθεί!
2) Η κυρία
Σιμπέλ Μουσταφάογλου είχε επιλεγεί από τον Γιώργο Παπανδρέου κατά τις
προηγούμενες εκλογές (2009) για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ως υποψήφια του ΠΑΣΟΚ
σε εκλόγιμη θέση. Επενέβησαν τότε οι πράσινοι «σύντροφοι», που ο εθνικισμός
τους είναι του ίδιου σκότους με εκείνον των Χρυσαυγιτών και επέβαλαν να
τοποθετηθεί η κυρία Μουσταφάογλου σε μη εκλόγιμη θέση. Η κυρία Σιμπέλ
Μουσταφάογλου είχε διατελέσει αντινομάρχης με τομείς ευθύνης της παιδείας, του
πολιτισμού και της κοινωνικής πολιτικής, με αξιόλογη και απόλυτα θετική
δραστηριότητα. Είχε επιλεγεί για τη θέση της διοικήτριας του Σισμανογλείου
Γενικού Νοσοκομείου Κομοτηνής, την οποία ποτέ δεν κατέλαβε. Ο προηγούμενος
μητροπολίτης Κομοτηνής Δαμασκηνός, γνωστός για τις εμπρηστικά ακραίες
εθνικιστικές θέσεις και δράσεις του στην περιοχή, είχε εκβιάσει την κυβέρνηση
του κράτους, ότι αν γινόταν η «Τουρκάλα» διοικητής στο Νοσοκομείο, οι καμπάνες
των εκκλησιών της πόλης θα χτυπούσαν ασταμάτητα πένθιμα…. Και το κράτος
κατάργησε στην πράξη την ισονομία και την ισοπολιτεία, επειδή το αξίωσε
εκβιαστικά ο ορθόδοξος χριστιανός(;) δεσπότης και επειδή η κυρία Σιμπέλ Μουσταφάογλου είναι Τούρκισσα!
3)
Θα θυμήσω μια ιστορία που ανατρέχει τέσσερα
χρόνια πίσω. Είναι κοινή συνείδηση σε όλους τους Μουσουλμάνους της Κομοτηνής,
ότι στην τοποθεσία «Χαν
Ταρλαλάρ» βόρεια του οικισμού Νυμφαίας και του ομώνυμου Οχυρού υπάρχουν
βακουφικές εκτάσεις του τζαμιού της Νυμφαίας. Κατά το έτος 2005 κάτοικοι του
Νομού Ροδόπης ποντιακής καταγωγής, με πρωτοβουλία του σωματείου «Σύλλογος
Ποντίων Ν. Ροδόπης ‘Η Τραπεζούντα’», αποφάσισαν μόνοι τους και χωρίς να ζητήσουν την άδεια του
Μουτεβελή της βακουφικής περιουσίας του Ιερού Τεμένους του Οικισμού Νυμφαίας,
να επιλέξουν ένα από τα βακούφια, εμβαδού δέκα στρεμμάτων και κάτι ως χώρο πολιτιστικών εκδηλώσεων με το όνομα «Παρχάρια». Μάλιστα στον ίδιο χώρο το 2007 η Δασική Υπηρεσία, είχε κατασκευάσει έξι κιόσκια και δύο βρύσες. Σε απροσδιόριστο χρόνο και στον ίδιο παραπάνω χώρο άρχισε να
κτίζεται μικρός λιθόκτιστος χριστιανικός ναός, που υποθέτω ότι ήδη θα έχει περατωθεί. Το κτίσμα ανεγέρθηκε χωρίς άδεια
από τη Ναοδομία της Εκκλησίας της Ελλάδος ή την πολεοδομική αρχή ή την αρμόδια
τοπικά δασική αρχή και ο χαρακτήρας του ανεγειρόμενου ναού
ως αυθαίρετης κατασκευής ήταν γνωστός στη Διεύθυνση Δασών του Νομού Ροδόπης μετά από την υπό ημερομηνία 29.07.2009 έκθεση αυτοψίας
δασολόγων της υπηρεσίας αυτής. Ο Μουφτής Κομοτηνής είχε καταγγείλει την κατασκευή αυθαίρετου
κτίσματος στο παραπάνω βακούφι σε όλες τις αρμόδιες Αρχές του Νομού Ροδόπης, συμπεριλαμβανομένου και του Εισαγγελέα Ροδόπης. Οι καταγγελίες
του Σοφολογιότατου Μουφτή Κομοτηνής Μέτσο Τζεμαλή αγνοήθηκαν προκλητικά και
απαράδεκτα.
4) Η μεγάλη
πλειοψηφία της μειονότητας της Θράκης ανέκαθεν ήταν πολιτικά συντηρητική.
Συνειδητοποιημένοι Κομμουνιστές και Αριστεροί μειονοτικοί πάντοτε ήταν
ελάχιστοι. Ο Κομμουνισμός και η ιδεολογία του, εξορκίζεται από μουφτήδες και
ιμάμηδες σαν κάτι δαιμονικό, ακριβώς όπως συμβαίνει και μεταξύ Χριστιανών απ’
τους δεσποτάδες και τους παπάδες. Ακόμα και όταν η Δεξιά εφάρμοζε τα διοικητικά
μέτρα ακραίων διακρίσεων κατά των Μουσουλμάνων της Θράκης, οι άνθρωποι της
μειονότητας, λες και είχαν προσβληθεί μαζικά απ’ το σύνδρομο της Στοκχόλμης,
επέμεναν να στηρίζουν τη Δεξιά. Αργότερα μοίρασαν την υποστήριξή τους και στο
ΠΑΣΟΚ, όταν αποδείχτηκε πως η λέξη «σοσιαλιστικό» στην ονομασία του δεν ήταν
ικανή να προκαλέσει φόβο, αφού ήταν κενή. Η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ
εκμεταλλεύονταν τους πολίτες της Μειονότητας για να κλέψουν τις ψήφους τους,
χωρίς ποτέ να τους εμπιστευτούν περισσότερο, γιατί οι μηχανισμοί των μεγάλων
κομμάτων στη Δυτική Θράκη πάντοτε έπασχαν από εθνικιστικές μυωπικές αγκυλώσεις.
Άλλωστε, τα δύο αυτά κόμματα από τη μεταπολίτευση ως τώρα εναλλάσσονταν
μονοπωλιακά στην εξουσία και ποτέ δεν ακολούθησαν με συνέπεια και συνέχεια
αξιόπιστη μειονοτική πολιτική, θεμελιωμένη στην τήρηση κανόνων αναγνώρισης και
προστασίας των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που έχουν διατυπωθεί σε σύγχρονες
διεθνείς συμβάσεις, ορισμένες από τις οποίες το ελληνικό κράτος ενώ τις έχει
προσυπογράψει αποφεύγει συστηματικά να τις επικυρώσει και συνεπώς να τις
εφαρμόσει. Κλασικό παράδειγμα αποτελεί η ‘Σύμβαση-Πλαίσιο για την Προστασία των
Εθνικών Μειονοτήτων’, που ενώ έχει υπογραφεί από την Ελλάδα στις 22 Σεπτεμβρίου
1997, οι κυβερνήσεις αρνούνται να την εισαγάγουν στην Βουλή για επικύρωση. Τα
δύο μεγάλα κόμματα που νέμονταν την εξουσία στη χώρα, ουσιαστικά αντιμετώπιζαν τους μειονοτικούς πολίτες σαν
κομπάρσους και βαστάζους στην πολιτική ζωή του τόπου.
5) Το
Νοέμβριο του 2013 σε διημερίδα που οργανώθηκε στην Κομοτηνή για να αποτιμηθεί η
συμπλήρωση 90 χρόνων από τη Συνθήκη της Λωζάνης, με υπόγεια παρέμβαση
παραγόντων του κράτους, απαγορεύθηκε σε Έλληνα σύνεδρο τουρκικής καταγωγής να
αναπτύξει την εισήγησή του στην τουρκική γλώσσα, μολονότι υπήρχε ικανοποιητική
κάλυψη διερμηνείας.
6) Το
ελληνικό κράτος πολύ ορθά αποφάσισε να διορίσει σε δημόσια σχολεία στη Δυτική
Θράκη ιεροδιδασκάλους για να διδάξουν τη μουσουλμανική θρησκεία και κατά κύριο
λόγο το Κοράνιο στους Μουσουλμάνους μαθητές και μαθήτριες. Οι μαθητές των
ιεροδιδασκάλων εξ αντικειμένου είναι δίγλωσσοι, με μητρική γλώσσα την τουρκική.
Επίσης ευνόητο είναι στην τουρκική γλώσσα να έχει αναπτυχθεί αξιόλογη
μουσουλμανική θρησκευτική φιλολογία, αφού η συντριπτική πλειοψηφία των Τούρκων
ή των τουρκόφωνων πληθυσμών είναι Μουσουλμάνοι. Αυτό το ορθό μέτρο του κράτους,
«εγκέφαλοι» της ελληνικής διοικήσεως, που τη Συνθήκη της Λωζάνης, όπως και το
θεσμικό πλέγμα ισονομίας και ισοπολιτείας τα έχουν γραμμένα στα παλαιότερα των
υποδημάτων τους, θέλουν να διδάσκεται το Ισλάμ στην ελληνική γλώσσα!
7) Το
φαινόμενο της εκλογικής επιτυχίας του D.E.B. που έχει
προκαλέσει ανομολόγητο τρόμο και ανησυχία στην Αθήνα, επειδή πολύ λίγα γνωρίζει
για την Δυτική Θράκη, γιατί αδιαφορεί να κατανοήσει και να μάθει, αλλά και
στους παροικούντες στην Υπηρεσία Πολιτικών Υποθέσεων του Υπουργείου Εξωτερικών,
που εδρεύει στην Ξάνθη, οφείλεται σε κάτι πολύ απλό. Μειονοτικοί πολίτες, που
δεν ήταν στρατευμένοι στο Αριστερό Κίνημα, αηδιασμένοι, αποφάσισαν να εκφράσουν
αυτήν την αηδία τους στο ελληνικό πολιτικό σύστημα. Αποφάσισαν να μην δεχθούν
σε τούτες τις ευρωεκλογές τον ρόλο του παθητικού και κατευθυνόμενου
νεροκουβαλητή κομματικών κέντρων που ποτέ δεν εμπιστεύτηκαν την Μειονότητα. Κι
έβγαλαν από το περιθώριο ένα δικό τους πολιτικό κόμμα, το ‘Κόμμα Ισότητας,
Φιλίας και Ειρήνης’, που είναι πιο γνωστό ως D.E.B. από το αρκτικόλεξο της ονομασίας του στην
τουρκική γλώσσα.
Αρκούμαι σε όσα ανέφερα ήδη, ως αιτίες που έχουν συμβάλλει στη
συσπείρωση των Ελλήνων Μειονοτικών πολιτών σ’ αυτές τις ευρωεκλογές γύρω από το
νόμιμο ελληνικό κόμμα ‘Dostluk Eşitlik Barış
Partisi’ (D.E.B.).
Τώρα για τα σενάρια συνωμοσίας του τουρκικού Προξενείου της
Κομοτηνής κατά της Δυτικής Θράκης, για
τον εκτουρκισμό της Μειονότητας και άλλα τέτοια, μπορεί να ικανοποιούν μόνο
ανθρώπους βουτηγμένους στην άγνοια και στις προκαταλήψεις και έχουν μάθει να
τρέφονται με σκουπίδια «τουρκολόγων» της παραπληροφόρησης του ελληνοκεντρικού
εθνικισμού. Άλλωστε, δυστυχώς πολλοί Έλληνες και Ελληνίδες, ως δείγμα της
πολιτικής ανωριμότητας της δημοκρατίας μας, ρέπουν στις συνωμοσιολογικές
έρευνες και ενασχολήσεις. Δεν μπορεί, τη μια εξυφαίνουν εις βάρος της Ελλάδος
σενάρια καταστροφικά οι Εβραίοι, την άλλη οι Τούρκοι επιβουλεύονται τα σύνορά
μας, την τρίτη οι Μακεδόνες από τα Σκόπια έχουν έτοιμα σχέδια για την μετατροπή
της Θεσσαλονίκης σε πρωτεύουσα μιας μεγάλης Μακεδονίας. Και σ’ όλα αυτά τα
σενάρια συνωμοσίας, κάπου κολλάει και ο George Soros, που
όταν δωρίζει πετρέλαιο θέρμανσης σε σχολεία το χειμώνα, αφού δεν υπάρχουν
σχετικοί διαθέσιμοι πόροι γι’ αυτό, έχει κακούς σκοπούς στο νου του….
Δυστυχώς η πραγματικότητα και στην περίπτωση του τρόμου που έχει
προκαλέσει σε διάφορους κύκλους η εκλογική επιτυχία του D.E.B., δεν μας επιτρέπει να αρνηθούμε μια για πάντα
επί τέλους, πως ζούμε στην γη που ανθεί
φαιδρά πορτοκαλέα (από το ποίημα του Αγγέλου Βλάχου ‘Η γη της Ελλάδος’).
©ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΟΥΔΟΣ
27/05/2014
No comments:
Post a Comment