Ο ΤΡΟΜΟΣ ΕΞΩ ΑΠ’ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ ΜΑΣ…

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

g_doudos@yahoo.com

Στις 7 Ιανουαρίου 2015 πάγωσε η παγκόσμια κοινή γνώμη από τρόμο! Τρεις άνδρες με καλυμμένα τα πρόσωπα, κραδαίνοντας καλάσνικοφ, επιτέθηκαν στα γραφεία του περιοδικού Charlie Hebdo στο Παρίσι, την ώρα που οι συντάκτες του είχαν την καθιερωμένη σύσκεψή τους. Το ρεπορτάζ αναφέρει, ότι οι άγνωστοι άνδρες κραύγαζαν τη φράση Αλλάχου Άκμπαρ και καλούσαν έναν έναν τους συγκεντρωμένους δημοσιογράφους με τα ονόματά τους, πριν τους δολοφονήσουν πυροβολώντας τους. Ο απολογισμός της επίθεσης, δώδεκα νεκροί. Ανάμεσα στα θύματα είναι ο διευθυντής του περιοδικού Στεφάν Σαρμπονιέ, πιο γνωστός ως Σαρμπ, οι σκιτσογράφοι Ζωρζ Βολίνσκι, Ζαν Καμπού, Μπερνάρ Βελάκ, γνωστός με το ψευδώνυμό του ως Τινούς, Φιλίπ Ονορέ, πιο γνωστός επίσης ως Ονορέ. Εκτός από τα στελέχη του περιοδικού οι τρομοκράτες σκότωσαν δύο αστυνομικούς, απ’ τους οποίους ο ένας ήταν Μουσουλμάνος….

Στις 16 Δεκεμβρίου 2014, η παγκόσμια κοινή γνώμη είχε παγώσει και πάλι από τρόμο! Ένοπλοι Ταλιμπάν εισέβαλαν σε σχολείο στην Πεσαβάρ του Πακιστάν και δολοφόνησαν 132 παιδιά, μαθητές και μαθήτριες σχολείου, εννέα ενήλικες από το προσωπικό του σχολείου, ενώ τραυμάτισαν άλλα 125 άτομα!

Στο Ιράκ και στη Συρία, οι ένοπλοι μανιακοί του λεγόμενου «Ισλαμικού Κράτους», που επαγγέλλονται επανίδρυση του Χαλιφάτου, μήνες τώρα σκορπούν τον θάνατο και τον τρόμο σε αθώους. Άνθρωποι αναγκάζονται να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους αναζητώντας στην προσφυγιά καταφύγιο σωτηρίας της ζωής τους. Οι ένοπλοι του  «Ισλαμικού Κράτους» τους κυνηγούν, τους καταδιώκουν μέχρι θανάτου, μόνο και μόνο επειδή δεν είναι Μουσουλμάνοι, ή δεν θεωρούνται «καλοί» Μουσουλμάνοι. Τα θύματα των μανιακών είναι οι Χριστιανοί των Αρχαίων Εκκλησιών της Ανατολής (Συρορθόδοξοι, Ελληνορθόδοξοι και Ασσύριοι), οι Γεζίντι (μια εθνοθρησκευτική κουρδική κοινότητα ριζωμένη από αιώνες στη Μέση Ανατολή και κυρίως στο Ιράκ), οι Κούρδοι, οι Αλαουΐ της Συρίας….

Η επίθεση στο Παρίσι ξεσήκωσε έναν παγκόσμιο αποτροπιασμό κατά της τυφλής βίας. Ηγέτες, πολιτικοί και θρησκευτικοί, από κάθε γωνιά της γης έκαναν δηλώσεις καταδικάζοντας χωρίς υπεκφυγές τους τρομοκράτες και την πράξη τους. Ίσως είναι η πρώτη φορά, σύμφωνα με το σαουδαραβικό πρακτορείο ειδήσεων (SPA), που επίσημοι κύκλοι της Σαουδικής Αραβίας καταδίκασαν μια τρομοκρατική επίθεση Ισλαμιστών, δηλώνοντας πως μια τέτοια ενέργεια δεν έχει σχέση με τη θρησκεία του Ισλάμ…

Μπορεί ο καθένας να αναφέρει ένα σωρό αιτίες για να γίνει κατανοητό το ξέσπασμα βίας στους κόλπους του μουσουλμανικού κόσμου κατά της Δύσης τα τελευταία χρόνια. Όμως η απαξία της ανθρώπινης ζωής, με κριτήριο την άρνηση υποταγής σε ένα δογματικό σύστημα θρησκευτικής πίστης και πράξης δεν μπορεί να βρει καμιά δικαιολογία. Η στρεβλή ερμηνεία του περιεχομένου του «τζιχάντ», που επικαλούνται όλοι οι τρομοκράτες, τη στιγμή που αυτοπροβάλλονται σαν υπερασπιστές ενός καθαρού σουννιτικού δόγματος, είτε δρουν στο Πακιστάν, είτε στη Συρία ή στο Ιράκ, είτε στα παλαιστινιακά εδάφη, δεν μπορεί να αποτελέσει άλλοθι για την τυφλή διασπορά του τρόμου ή του βίαιου μαζικού θανάτου κατά ανυποψίαστων στόχων. 

Το γαλλικό περιοδικό Charlie Hebdo εκδίδεται εδώ και 45 χρόνια κάθε Τετάρτη στο Παρίσι. Ο δολοφονημένος πια διευθυντής του, ο γνωστός Σαρμπ, έδωσε νέα ώθηση στην έκδοση. Τα χαρακτηριστικά του  Charlie Hebdo είναι ο αριστερός προσανατολισμός του, χωρίς κομματικές δεσμεύσεις, το σατιρικό χιούμορ που το ξεχωρίζει και προπαντός ο σχολιασμός της επικαιρότητας ή η διατύπωση ιδεών μέσα από τα σκίτσα του περιοδικού. Τόσο ο διευθυντής, όσο και οι άλλοι τέσσερις σκιτσογράφοι που δολοφονήθηκαν θεωρούνταν ιδιαίτερα ταλαντούχοι και σημαντικοί στον χειρισμό της πένας που φτιάχνει σκίτσα κριτικάροντας την επικαιρότητα.

Στο παρελθόν, στις σελίδες του Charlie Hebdo είχαν δημοσιευθεί τα πολύ γνωστά σκίτσα με θέμα τον προφήτη Μωάμεθ, που είχαν ξεσηκώσει βίαιες διαμαρτυρίες Μουσουλμάνων γιατί είχαν θεωρηθεί βλάσφημα. Επίσης πολύ συχνά οι ταλαντούχοι σκιτσογράφοι του περιοδικού σχολίαζαν με τον δικό τους τρόπο κακώς κείμενα σε θρησκευτικές κοινότητες, -(δεν εξαιρέθηκε η Καθολική Εκκλησία, ή η Ισραηλιτική Κοινότητα και ιδίως οι υπερορθόδοξοι Εβραίοι)-, σε πολιτικά κόμματα ή στη δημόσια ζωή της Γαλλίας…. Η επίθεση της 7^ης Ιανουαρίου θεωρήθηκε πράξη εκδίκησης για το «βλάσφημο θράσος» του περιοδικού και των στελεχών του, να φιλοξενήσει τα σκίτσα που «γελοιοποιούσαν», κατά τους κύκλους των φονταμενταλιστών,  τον Προφήτη.

Η μαζική δολοφονία 132 μαθητών και μαθητριών και ορισμένων από το προσωπικό του σχολείου στο Πεσαβάρ, πριν ένα μήνα, από τυφλωμένους Ισλαμιστές, αναμφίβολα είχε στόχο την εκπαίδευση, που αυτοί οι κύκλοι των σκοτισμένων φανατικών μισούν και εχθρεύονται. Είναι οι ίδιοι κύκλοι που είχαν πυροβολήσει στο κεφάλι την μικρή Πακιστανή Μαλάλα Γιουσαφζάι στις 9 Οκτωβρίου 2012 γιατί διεκδικούσε το δικαίωμα στη μόρφωση, τόσο για τον εαυτό της, όσο και για τα άλλα κορίτσια στην περιοχή της, παρά την αντίδραση των Ταλιμπάν που είναι αντίθετοι στη μόρφωση των γυναικών.

Η τρομοκρατική επίθεση κατά του περιοδικού  Charlie Hebdo και η εν ψυχρώ δολοφονία των συντελεστών της έκδοσής του, στις 7 Ιανουαρίου από τους ένοπλους Ισλαμιστές, δεν υπάρχει αμφιβολία πως είχε στόχο την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και την ελεύθερη έκφραση γνώμης από τα μέσα ενημέρωσης. Η επίθεση κατά του γαλλικού περιοδικού και η δολοφονία των σημαντικών  Γάλλων σκιτσογράφων που δούλευαν σ’ αυτό, υπήρξε ένα σοβαρότατο πλήγμα κατά του πολιτισμού των χωρών της Δύσης και του θεμελιώδους στοιχείου του, που είναι η ελευθερία του τύπου και η ελευθερία έκφρασης ιδεών και γνώμης, ακόμα και όταν οι ιδέες είναι δυσάρεστες ή ανίερες για συγκεκριμένης ταυτότητας κύκλους ή ομάδες της κοινωνίας.

Στο σημείο αυτό είναι αναγκαίο να γίνει μια επισήμανση. Η Δύση, ως πολιτισμικό μέγεθος και όχι ως γεωγραφικό σύνολο χωρών του κόσμου, έχει οικοδομήσει ένα σύνολο αρχών, οι οποίες συνεχώς αναπτύσσονται και διευρύνονται. Μεταξύ αυτών των αρχών σημαντική είναι η θέση της ελευθερίας της έκφρασης, της ελευθερίας του τύπου και της ανεμπόδιστης διακίνησης ιδεών. Μετά την δολοφονική επίθεση κατά του γαλλικού περιοδικού, σε ανακοίνωσή της η Συνέλευση των Ορθοδόξων Επισκόπων της Γαλλίας, τόνισε ότι «η ελευθερία του τύπου και της έκφρασης αποτελεί θεμελιώδη ελευθερία της Δημοκρατίας» και ότι η επίθεση κατά του Charlie Hebdo «επιδιώκει να σπείρει τον τρόμο, την αμφιβολία και την διαίρεση» μεταξύ του λαού. Στη Γαλλία αυτή τη στιγμή υπάρχουν περίπου 6,5 εκατομμύρια Μουσουλμάνοι, που πολλοί είναι δεύτερης και τρίτης γενιάς και έχουν αποκτήσει την γαλλική υπηκοότητα. Μάλιστα όπως αναφέρθηκε πιο πάνω, ο αστυνομικός που σκοτώθηκε από τους Ισλαμιστές, προσπαθώντας να σώσει έναν από τους σκιτσογράφους του περιοδικού ήταν ο Γάλλος Μουσουλμάνος Αχμέντ Μεραμπέτ! Οι Μουσουλμάνοι της Γαλλίας προέρχονται κυρίως από τις πρώην γαλλικές αποικίες, πάρα πολλοί από την Αλγερία ή το Μαρόκο, αλλά και από χώρες της «μαύρης» Αφρικής, όπως η Σενεγάλη. Δεν είναι λίγοι από τους Γάλλους Μουσουλμάνους που ζουν στο περιθώριο της ευμάρειας της κοινωνίας και οι γειτονιές τους σε μεγαλουπόλεις είναι υποβαθμισμένες. Επομένως, ιδίως μεταξύ των νέων Μουσουλμάνων, αναμενόμενο να κυριαρχεί η απογοήτευση, η ανασφάλεια και η άρνηση ενός συστήματος που ελάχιστα θετικά θεωρούν ότι μπορεί να προσφέρει σ’ αυτούς.

Ο Ολοκληρωτισμός είναι ένας πειρασμός και για τις τρεις μονοθεϊστικές θρησκείες, που επικαλούνται τον Αβραάμ. Σε άλλες εποχές ο Ολοκληρωτισμός ήταν το κυρίαρχο στοιχείο που χαρακτήριζε τον εκκοσμικευμένο Χριστιανισμό στη Δύση, με τους διωγμούς αλλοθρήκων και αιρετικών, με την Ιερά Εξέταση και την επιστήμη των βασανιστηρίων. Οι Εβραίοι δεν είχαν την ευκαιρία σε παγκόσμιο επίπεδο να εκφράσουν τον Ολοκληρωτισμό που επίσης διακατέχει σέκτες και σχολές μέσα στους κόλπους του Ιουδαϊσμού. Στο Ισραήλ όμως, εκδηλώνουν το πλέον φρικτό και αδιάλλακτο προσωπείο τους, κυρίως ως έποικοι στα παλαιστινιακά εδάφη, είτε ως ακτιβιστές που μάχονται εναντίον πάντων προκειμένου να υπάρξει το Μεγάλο Ισραήλ. Τις τελευταίες δεκαετίες όμως, η αλλοίωση του Ισλάμ σε ολοκληρωτική πολιτική ιδεολογία, αυτήν του Ισλαμισμού, με θεολογικά ερείσματα στους Σαλαφίτες του Ουχαμπιτισμού και των Ντεομπάντι (Πακιστάν και Ινδία) διασπείρει τον τρόμο και σκορπά τον θάνατο. Πίσω από κάθε μορφής θρησκευτικό Ολοκληρωτισμό, βρίσκεται η πίστη των στρατευμένων, ότι κατέχουν την μόνη αλήθεια του θεού και ότι όσοι δεν συμφωνούν μαζί τους είναι άπιστοι και τους αξίζει η εξολόθρευση. Η βία είναι το μέσο για να εκφοβιστούν οι αμαρτωλοί άπιστοι και να πιεσθούν στο να δεχθούν την «αλήθεια» των τρομοκρατών.  Και ενώ γίνονται οι ιδεολογικές διεργασίες για να υπάρξουν οι μαχητικές ομάδες που θέλουν να επιβάλλουν έναν θρησκευτικό Ολοκληρωτισμό, χρησιμοποιώντας σύμβολα του Ισλάμ, παρεμβαίνουν οι μεγάλες δυνάμεις, υποχείρια και όργανα των πολυεθνικών κολοσσών, που κρίνουν ότι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν την αδιαλλαξία των Ισλαμιστών για τα δικά τους συμφέροντα.

Οι Ταλιμπάν του Πακιστάν που εγκαθίδρυσαν την πιο φρικτή δικτατορία στο Αφγανιστάν υπήρξαν κατασκεύασμα των Αμερικανών. Το «Ισλαμικό Κράτος» του Ιράκ επίσης είχε δεσμούς με την CIA και την Μοσάντ, σύμφωνα με πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό που έχει διαρρεύσει. Οι ένοπλοι Ισλαμιστές της Συρίας κατά του καθεστώτος Άσαντ, με συμμάχους πλέον δυνάμεις του «Ισλαμικού Κράτους», έχουν την υποστήριξη του κ. Ερτογάν, σύμφωνα με πληροφορίες που δεν έχουν διαψευσθεί πειστικά ποτέ.

Κατ’ αρχάς πρέπει να παραδεχθούμε, ότι η τρομοκρατία για την επιβολή ενός ολοκληρωτισμού θρησκευτικής χροιάς δεν αποτελεί μονοπώλιο καμιάς θρησκείας. Ούτε επίσης ο Ολοκληρωτισμός μπορεί να ταυτιστεί με ένα έθνος!   

Στις μονοθεϊστικές θρησκείες, όταν ερμηνεύονται εντός στεγανών απολύτου, είναι αλήθεια ότι οι παρεκκλίσεις προς μια ολοκληρωτική θρησκευτική ιδεολογία είναι πιο συνηθισμένες. Στους κόλπους του Ισλάμ λόγου χάρη, ο Σουφισμός ως πνευματικό κίνημα, αμφισβητείται ως προς την δογματική ορθοδοξία του, τόσο από Σουννίτες, όσο και από Σιΐτες. Και σήμερα, είμαι δυστυχώς βέβαιος, ότι θα μπορούσε να υπάρξει ένας μάρτυρας σαν τον άγιο Μανσούρ αλ Χάλλατζ, με θύτες «ευσεβείς» Μουσουλμάνους, που υπερασπίζονται και θέλουν να επιβάλλουν, ακόμα και βίαια, την απαρέκκλιτη και μονοδιάστατη τήρηση κάθε εντολής της Σαρία και κάθε υπόδειξη που προκύπτει από τα θησαυρίσματα της Σούννα (ιερή Παράδοση του προφήτη Μωάμεθ).

Η παρέμβαση των Αμερικανών και των Βρετανών, μαζί με τους συμμάχους τους, -(μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα)-, στο Αφγανιστάν και κατόπιν στο Ιράκ για να κατασκευάσουν νέας μορφής αποικίες με ό,τι σημαίνει τούτο. Η σκανδαλώδης πολύ συχνά παρέμβαση των Η.Π.Α. και  υπάκουων συμμάχων τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του Ο.Η.Ε., προκειμένου να μην εκδοθούν ψηφίσματα καταδίκης του Κράτους του Ισραήλ για βάναυσες και μη νόμιμες δράσεις εις βάρος των Παλαιστινίων, που κατά πλειοψηφία είναι Μουσουλμάνοι, γεννά συναισθήματα οργής και ταπείνωσης σε πάρα πολλούς Μουσουλμάνους του κόσμου, που νιώθουν την αδικία στο πετσί τους…. Οι ηθικοί αυτουργοί που πρόσφεραν υποστήριξη και ενθάρρυνση για την δημιουργία των κάθε λογής ισλαμιστικών εξτρεμιστικών ομάδων, υπήρξαν κατά πρώτο λόγο οι Η.Π.Α. και η Μεγάλη Βρετανία με την συνεπικουρία συμμάχων τους.

Όσο και αν κατανοήσουμε του λόγους εμφάνισης του ισλαμιστικού τρομοκρατικού κινήματος, τίποτε δεν μπορεί να δικαιολογήσει την δαιμονοποίηση της Δύσης, ούτε τα τυφλά χτυπήματα βίας και θανάτου που επιφέρουν εδώ και χρόνια τυφλωμένοι και πωρωμένοι ανεγκέφαλοι δήθεν Μουσουλμάνοι. Γιατί η τυφλή βία δεν μπορεί να βρει έρεισμα στο Κοράνιο, ούτε σε άλλες πηγές της παράδοσης του Ισλάμ. Η προσφυγή στη βία και η διασπορά του χωρίς λόγου θανάτου με επίκληση του ονόματος του Αλλάχ, αποτελεί μια βρωμερή και ακραία βλάσφημη πράξη απιστίας!

Οι Μουσουλμάνοι, που επιλέγουν για οποιοδήποτε λόγο να εγκατασταθούν σε μια χώρα του Δυτικού Πολιτισμού, οφείλουν να αποδεχθούν και να σεβαστούν τις αρχές και τους κανόνες που ισχύουν σ’ αυτές τις χώρες. Δεν νομιμοποιούνται να επιχειρούν, έστω ως δυναμικές ελάχιστες μειοψηφίες, την βίαιη επιβολή των «δικών» τους αρχών, που θεωρούν κατ’ αποκλειστικότητα «ιερές», ενώ όσα ισχύουν στο κράτος φιλοξενίας τους ή στη δεύτερη πατρίδα τους κατόπιν δικής τους επιλογής, τα αρνούνται με πλήρη απαξία και ασέβεια….

Η προσωπική συνείδηση είναι τόσο σημαντική για έναν Μουσουλμάνο, όσο και για ένα Χριστιανό ή έναν άθρησκο ή άθεο. Αυτό έχει επισημανθεί από τον ανανεωτή της ισλαμικής πίστης, τον Μπεντιουζαμάν Σαΐντ Νουρσί, που πρόβαλλε την αξία της προσωπικής συνείδησης, επομένως και την ατομική ευθύνη κάθε Μουσουλμάνου, για τις πράξεις του και για τις παραλείψεις του. Έτσι, καταργήθηκε ό,τι επικρατούσε μέχρι τότε, δηλαδή η απόκρυψη του μεμονωμένου πιστού, ως προς την προσωπική  ευθύνη του, πίσω από την απρόσωπη συμπεριφορά της Ούμμα και η υπαγωγή του στους κανόνες της ψυχολογίας της μάζας.     

Ο πολιτισμικός χώρος του Δυτικού Κόσμου όχι μόνο δεν είναι ξένος προς το Ισλάμ, αλλά οφείλει η οικοδόμησή του παρά πολλά στις επιστήμες και στη σοφία που άνθισε εντός των κόλπων του Ισλάμ. Οι Μουσουλμάνοι είναι οικείοι της Δύσης και όχι επήλυδες. Οι αξίες που επέλεξε μακρόχρονα η Δύση για να οικοδομήσει τον πολιτισμό της και τους πολιτικούς θεσμούς της δεν είναι αντίθετοι προς την παράδοση του Ισλάμ, όπως εκφράζεται στις αρχές του περίφημου «Συντάγματος της Μεντίνα» ή στον γνωστό Αχτιναμέ (Διάταγμα), που φέρει την σφραγίδα του ίδιου του Προφήτη και δόθηκε στο Μοναστήρι της Αγίας Αικατερίνης στο Σινά.

Το να σέβεται ένας Μουσουλμάνος που ζει στην Ελλάδα ή οπουδήποτε στην Ευρώπη, τις κοινές αξίες, που έχουν περιβληθεί το κύρος νόμου και είναι υποχρεωτικές, δεν προϋποθέτει δουλική μίμηση των Χριστιανών ή των άθρησκων συγκατοίκων του. Η αφομοίωση και η απώλεια της θρησκευτικής ταυτότητας του Μουσουλμάνου δεν είναι απάντηση στην ανάγκη της ενεργού συμμετοχής του στις εξελίξεις της κοινωνίας που ζει. Ούτε βέβαια αποτελεί λύση ο εκούσιος εγκλωβισμός του σε ένα γκέτο, με πρόσχημα την διατήρηση της καθαρότητας της πίστης ή της ηθικής που πηγάζει από τις επιταγές της ισλαμικής θρησκείας.

Ένας φίλος Μουσουλμάνος, μελετητής του Κορανίου και ισλαμικής θεολογίας,  που ζει στην πατρίδα του, στις Ηνωμένες Πολιτείες, μου είχε γράψει πριν από καιρό ένα μήνυμα που έλεγε: Αλχαμντουλιλλάχ που είμαι Μουσουλμάνος,  αλχαμντουλιλλάχ που ζω σε μια χώρα της Δύσης!

©ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ