ΝΑ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΘΟΥΝ ΑΜΕΣΑ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΟΛΙΤΕΣ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΑΦΑΙΡΕΘΗΚΕ Η ΙΘΑΓΕΝΕΙΑ!

ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ

g_doudos@yahoo.com

Προκαλεί ιδιαίτερη ικανοποίηση η εξαγγελία της νέας κυβέρνησης της χώρας, ότι θα λυθεί κατά προτεραιότητα το ζήτημα της αναγνώρισης ελληνικής ιθαγένειας σε παιδιά μεταναστών που έχουν γεννηθεί στην Ελλάδα ή έχουν μεγαλώσει εδώ.

Με την ευκαιρία αυτή τίθεται και ένα άλλο μεγάλο ζήτημα που οφείλει να λύσει η ελληνική κυβέρνηση και μάλιστα δίχως κόστος εις βάρος του προϋπολογισμού. Στον παλιό Κώδικα Ελληνικής Ιθαγένειας του1955 υπήρχε ένα ρατσιστικό άρθρο, το περιβόητο 19, που προέβλεπε την αφαίρεση της ελληνικής ιθαγένειας από "αλλογενείς" Έλληνες και Ελληνίδες πολίτες, με διαδικασίες αδιαφανείς και εξολοκλήρου αυθαίρετες. Από τα μέσα της δεκαετίας του 1950 μέχρι και το 1998, υπολογίζεται ότι 60.044 συμπολίτες μας έχασαν την ελληνική υπηκοότητα με βάση το περιβόητο άρθρο 19 και απ' αυτούς περίπου 50.000 ήταν Μουσουλμάνοι από την Θράκη.

Μετά από επανειλημμένες πιέσεις κυρίως του Συμβουλίου της Ευρώπης, η Ελλάδα το 1998 κατάργησε το άρθρο 19. Ο νέος Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας του 2004 δεν περιέχει όμοια διάταξη. Παρόλα αυτά, ενώ το άρθρο 19 έχει καταργηθεί, τα θύματά του δεν έχουν αποκατασταθεί. Όσοι από τους ανιθαγενείς πρώην Έλληνες πολίτες επιθυμούν να επανακτήσουν την ελληνική υπηκοότητα υποβάλλονται κατά κανόνα στη διαδικασία της πολιτογράφησής τους, η οποία είναι χρονοβόρα, βασανιστική, άκρως γραφειοκρατική και χωρίς ασφαλή αποτελέσματα ως προς την αποδοχή της σχετικής αίτησης. Η Εθνική Επιτροπή για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που αποτελεί θεσμοθετημένο συμβουλευτικό όργανο της πολιτείας για θέματα δικαιωμάτων του ανθρώπου, με απόφαση της Ολομέλειάς της του 2003 είχε διατυπώσει ανησυχίες για την παράλειψη του κράτους να μεριμνήσει, ώστε μετά την κατάργηση του άρθρου 19 να υπάρξει μια απλή διαδικασία απόδοσης της ελληνικής ιθαγένειας στους πολίτες από τους οποίους αφαιρέθηκε. Επειδή, σύμφωνα με κείμενα αρχών του διεθνούς δικαίου, που είναι τουλάχιστον τυπικά αποδεκτά από τις λεγόμενες πολιτισμένες χώρες του πλανήτη, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται και η Ελλάδα η ιθαγένεια είναι ουσιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Η Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στο άρθρο 6 διακηρύσσει ότι: «Καθένας, όπου και αν βρίσκεται, έχει δικαίωμα στην αναγνώριση της νομικής του προσωπικότητας». Η Διακήρυξη αναφέρεται στα φυσικά πρόσωπα και η προηγούμενη διάταξη αναγνωρίζει ότι στα πλαίσια της οργανωμένης με κανόνες δικαίου διεθνούς κοινότητας, ο άνθρωπος πέραν της φυσικής υπόστασής του, έχει δικαίωμα να είναι φορέας δικαιωμάτων και υποχρεώσεων στα όρια ύπαρξης και λειτουργίας ενός ή περισσότερων κρατών. Προϋπόθεση αναγνώρισης νομικής προσωπικότητας σε έναν άνθρωπο είναι να έχει αυτός ιθαγένειας ενός ή ακόμη και περισσότερων κρατών. Επίσης στο άρθρο 15 η Διακήρυξη αναφέρει ότι «καθένας έχει το δικαίωμα μιας ιθαγένειας». Θα περιορισθώ να αναφέρω ακόμα τη Διεθνή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Παιδιού, που κατάρτισε η Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών και την οποία η Ελλάδα έχει κυρώσει με νόμο το 1992.Στο άρθρο 7 της Σύμβασης γίνεται σαφής αναφορά στην ιθαγένεια ως δικαίωμα. Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών το καλοκαίρι του 2014 είχε εξαγγείλει εκστρατεία για την εξάλειψη του φαινομένου της ανιθαγένειας. Τούτο το γεγονός καταδεικνύει την σοβαρότητα του προβλήματος να υπάρχουν ανιθαγενείς συνάνθρωποί μας, όσον αφορά τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν, συχνά δυσεπίλυτα, στην καθημερινότητά τους, αλλά και το γεγονός, ότι η ανιθαγένεια αποτελεί πλήγμα στο εδώ και χρόνια αποδεκτό σύστημα προστασίας των δικαιωμάτων του ανθρώπου, στα πλαίσια της Διεθνούς Κοινότητας.

Η νέα κυβέρνηση της Ελλάδος, πιστεύουμε πως είναι απαλλαγμένη από αγκυλώσεις που καθιστούσαν άτολμη την προηγούμενη κυβέρνηση να κάνει το αυτονόητο, δηλαδή να εφαρμόσει το δίκαιο, οφείλει να αποκαταστήσει όσους ανιθαγενείς πρώην Έλληνες και Ελληνίδες το επιθυμούν αποδίδοντάς του ελληνική ιθαγένεια με τρόπο απλό, συντομότατο και ασφαλή.