ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΑΝΟΙΧΤΩΝ ΣΕΛΙΔΩΝ

Συχνά ηλικιωμένοι, άνδρες και γυναίκες, αναπολούν τοπαρελθόν, οικτίροντας τους σύγχρονους καιρούς, κυρίως για την “ηθική τους ευτέλεια”. Υπάρχουν και νεότεροι σε ηλικία, που προβάλλουν το παρελθόν που μας εγκατέλειψε, με την οδύνη ενός απωλεσθέντος παραδείσου. Ιδίως οι δεύτεροι, είναι άνθρωποι στείροι, που αρνούνται να δεχθούν την αλήθεια, ότι “ τὰ πάντα ῥεῖ καί οὐδέν μένει”, που αποδίδεται στον Ηράκλειτο.... Ο συντηρητισμός, ως τις πιο ακραίες μορφές του, θα έλεγα πως είναι μια ανθρώπινη αδυναμία. Αφορμή για τούτο το σημείωμα, είναι ο θόρυβος που έχει προκληθεί, με αφορμή κάποιο νομοσχέδιο, που έχει εξαγγείλει ο πρωθυπουργός της χώρας και θα προβλέπει τον γάμο, ως θεσμό της πολιτείας, που θα αφορά τους πάντες, χωρίς διάκριση φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού. Με άλλα λόγια, όταν ψηφισθεί το μελλούμενο νομοσχέδιο και γίνει νόμος του κράτους, κάθε άνθρωπος, άνδρας, γυναίκα ή όπως αλλιώς αυτοπροσδιορίζεται ως προς το φύλο του, θα έχει το δικαίωμα να συνάπτει πολιτικό γάμο με ομόφυλο πρόσωπο, κάτι που ως τώρα είναι ανεπίτρεπτο, ενώ τα ζευγάρια ομόφυλων προσώπων θα έχουν δικαίωμα υιοθεσίας παιδιών.... Κατ’ αρχήν, πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους και όλες, ότι ο γάμος είναι θεσμός της πολιτείας, που ρυθμίζεται από διατάξεις του Αστικού Κώδικα. Η Ορθόδοξη Εκκλησία, η Καθολική Εκκλησία, όπως και άλλα θρησκεύματα, διαθέτουν τη δική τους θεώρηση για το γάμο. Αυτό όμως αφορά αποκλειστικά και μόνο, τα μέλη κάθε επί μέρους θρησκευτικής κοινότητας. Η σύμφωνα με το Σύνταγμα (άρθρο 3), επικρατούσα θρησκεία της Ελλάδας, που είναι η Ορθόδοξη Εκκλησία, παρεμβαίνει απαράδεκτα πολύ συχνά στον δημόσιο βίο της χώρας και ήδη ξεκίνησε μια εκστρατεία, προκειμένου να επιβάλλει την δική της άποψη στην πολιτεία, ως προς τις προϋποθέσεις σύναψης γάμου και από πρόσωπα της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας! Στην κυριολεξία είμαστε αποδέκτες ενός ορυμαγδού καταγγελιών και δηλώσεων εκ μέρους μητροπολιτών, κατά του ενδεχόμενου καθιέρωσης γάμου μεταξύ ομόφυλων προσώπων. Νομίζω, πως αποτελεί εξαίρεση η θέση του Μητροπολίτη Νέας Ιωνίας Γαβριήλ, που έχει πει δημόσια τα εξής: “Eκ των πραγμάτων ο Θεός έχει δώσει σε μερικούς ανθρώπους να αισθάνονται την έλξη προς το ίδιο φύλο, δεν μπορώ να ξέρω γιατί, δεν θα κατηγορήσω εγώ τον Θεό. Δεν είμαι άξιος καν εγώ να το σκεφτώ αυτό το πράγμα. Ο Θεός για να ξέρει, κάτι ξέρει περισσότερο από όλους εμάς τους ανθρώπους. Δεν μπορώ να δεχθώ ότι είναι οικογένεια η σχέση ενός ομοφυλόφιλου. Είναι μία σχέση. Το σέβομαι. Είναι μία σχέση, η οποία, εάν υπάρχει μέσα ο Χριστός, να λειτουργεί λίγο πιο πνευματικά. Να υπάρχει αξιοπρέπεια. Να υπάρχει η δυνατότητα όχι πολλών συντρόφων, αλλά όσο το δυνατόν να έχει ένα σύντροφο, με τον οποίο να περνάει μαζί του τη ζωή του και να αισθάνεται ότι μαζί του μπορεί να έχει και μία πνευματική πορεία. Δεν μπορώ να πω σε έναν ομοφυλόφιλο ότι δεν έχει θέση και χώρο μέσα στην Εκκλησία. Δεν μπορώ να πω σε έναν ομοφυλόφιλο ότι δεν μπορεί να μπει στην αγκαλιά του Θεού. Και θα το κάνει, γιατί ο Θεός μας δέχεται όλους ό,τι και να έχουμε πράξει, όποια αμαρτία… Ένα παιδί έχει δικαίωμα να έχει πατέρα ή μητέρα και να επιλέξει στη ζωή του, αν θέλει να γίνει ομοφυλόφιλος ή αν θέλει οτιδήποτε άλλο. Και ο γονέας να το αγκαλιάσει το παιδί αυτό και να σεβασθεί την επιλογή του αυτή και να μη το διώξει από το σπίτι. Και η Εκκλησία να πράξει το ίδιο…”. Ξεχωρίζει η δήλωση του Μητροπολίτη Μεσσηνίας Χρυσόστομου- Γεωργίου Σαββάτου, που ταυτόχρονα είναι και Καθηγητής του Τμήματος Θεολογίας του ΕΚΠΑ, και είδε το φως της δημοσιότητας στις 22 Δεκεμβρίου 2023: «Η Εκκλησία δεν έχει ομοφυλόφιλους στην τάξη της. Εάν έχει να τους δείξετε». Προσωπικά θεωρώ την δήλωση του “αγίου” Μεσσηνίας αμετροεπή και διόλου σεμνή... Επιτέλους ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα: Πίσω από την εκκωφαντική ομοφοβία, αναμφίβολα κρύβεται ένας συμπλεγματικός και μοχθηρός ομοφυλόφιλος! Το Άγιον Όρος, έχει αποτολμήσει μέσω των μοναστικών οργάνων που ασκούν την διοίκηση στην Χερσόνησο του Άθω, να καταγγείλει και να καταδικάσει την πρόθεση της πολιτείας να διευρύνει το δικαίωμα σύναψης γάμου και ως προς ομόφυλα πρόσωπα! Παραθέτω ένα απόσπασμα έρευνας, που αναφέρεται στην ομοφυλοφιλία μεταξύ των μοναχών του Όρους: “Η ομοφυλοφιλία είναι ταμπού στις χιλιετείς μονές- και συνηθισμένη πρακτική. Ένας μοναχός του Άθω το διατύπωσε τον 19ο αιώνα ως εξής: « Από όλες τις αμαρτίες των μοναχών δεν είναι η χειρότερη. Είναι μια αμαρτία της σάρκας, που πληγώνει τον όρκο της παρθενίας, αλλά μπορεί να γίνει πηγή αγάπης...»” (Rüdiger Schaper, Η Οδύσσεια του πλαστογράφου Κωνσταντίνου Σιμωνίδη, Εκδόσεις Νεφέλη 2012 σ. 56). Στην Αρχαία Ελλάδα η ομοφυλοφιλία μεταξύ ανδρών, ακόμα και στην μορφή της παιδεραστίας ήταν συνηθισμένο φαινόμενο. Ενδιαφέρον παρουσιάζει η περιγραφή του Πλουτάρχου, ως προς την σύνθεση του περίφημου Ιερού Λόχου των Θηβών, από εραστές και ερωμένους άνδρες (Πλουτάρχου: Βίοι Παράλληλοι· Πελοπίδας 18, 1-4). Ο Αλφειός ο Μυτιληναίος, (Επιγραμματοποιός που έζησε στη Ρώμη την εποχή του Αυγούστου), είχε γράψει: “Τλήμονες, οἷς ἀνέραστος ἔφυ βίος· οὔτε γὰρ ἔρξαι εὐμαρές, οὔτ᾿ εἰπεῖν ἐστί τι νόσφι πόθων. καὶ γὰρ ἐγὼ νῦν εἰμὶ λίην βραδύς· εἰ δ᾿ ἐπίδοιμι Ξεινόφιλον, στεροπῆς πτήσομαι ὀξύτερος. 5τοὔνεκεν οὐ φεύγειν γλυκὺν ἵμερον, ἀλλὰ διώκειν, πᾶσι λέγω. ψυχῆς ἐστὶν Ἔρως ἀκόνη”. (Δυστυχισμένοι αυτοί, που η ζωή τους είναι ανέραστη. Γιατί χωρίς έρωτα δεν είναι εύκολο να κάνεις κάτι ή να πεις κάτι. Εγώ, για παράδειγμα, είμαι τώρα πολύ νωθρός, αν όμως αντίκριζα τον Ξεινόφιλο θα πετούσα, πιο γρήγορα από τον κεραυνό. Γι' αυτό προτρέπω όλους τους ανθρώπους να μην αποφεύγουν αλλά να επιδιώκουν τη γλυκιά επιθυμία. Ο Έρωτας είναι το ακόνι της ψυχής). Ο Φιλόστρατος ο Αθηναίος, όπως προτιμούσε να αποκαλείται, γνωστός και ως Φλάβιος Φιλόστρατος (160/170- 244/249 μ.Χ.) είχε γράψει: “Νικήτῃ. οὐ τὸ ἐρᾶν νόσος, ἀλλὰ τὸ μὴ ἐρᾶν, εἰ γὰρ ἀπὸ τοῦ ὁρᾶν τὸ ἐρᾶν τυφλοὶ οἱ μὴ ἐρῶντες”. “Κλεονίδῃ. ἡ Σαπφὼ τοῦ ῥόδου ἐρᾷ καὶ στεφανοῖ αὐτὸ ἀεί τινι ἐγκωμίῳ τὰς καλὰς τῶν παρθένων ἐκείνῳ ὁμοιοῦσα, ὁμοιοῖ δὲ αὐτὸ καὶ τοῖς τῶν Χαρίτων πήχεσιν, ἐπειδὰν ἀποδύσῃ σφῶν τὰς ὠλένας. ἐκεῖνο μὲν οὖν εἰ καὶ κάλλιστον ἀνθέων, βραχὺ τὴν ὥραν, παρέπεται γὰρ τοῖς αὔοις ἐννεάσαν τῷ ἦρι, τὸ δὲ σὸν εἶδος ἀεὶ τέθηλεν, ὅθεν ὀφθαλμοῖς ἐμμειδιᾷ καὶ παρειαῖς οἷον τι ἔαρ τὸ μετόπωρον τοῦ κάλλους”. Ανιχνεύσιμη η ανδρική ομοφυλοφιλία και στην Βίβλο. Παροιμιώδης ο δεσμός μεταξύ του προφητάνακτος Δαβίδ και του Ιωάναθ. Το απόσπασμα από τον θρήνο του Δαβίδ για τον σύντροφό του Ιωάναθ όταν σκοτώθηκε, μαρτυρεί αρκετά, παρά τις προκρούστειες προσπάθειες θεολογούντων, να προσδώσουν διαφορετικό περιεχόμενο σε ό,τι φανερώνεται με πρώτη ματιά: “ἀλγῶ ἐπὶ σοί, ἀδελφέ μου ᾿Ιωνάθαν· ὡραιώθης μοι σφόδρα, ἐθαυμαστώθη ἡ ἀγάπησίς σου ἐμοὶ ὑπὲρ ἀγάπησιν γυναικῶν”. (Παλαιά Διαθήκη κατά τους Εβδομήκοντα Βασιλείων Β΄ 1:26). Η εποχή μας είναι εποχή των ανοιχτών σελίδων! Οι πληροφορίες τρέχουν και διαδίδονται χωρίς τους περιορισμούς άλλων εποχών. Καθεμιά και καθένας έχει πρόσβαση σε ό,τι αναζητά.... Στην ελληνική κοινωνία ομοφυλοφιλία υπήρχε πάντοτε, τόσο μεταξύ ανδρών, όσο και μεταξύ γυναικών. Οι εύποροι ομοφυλόφιλοι, τελούσαν ένα γάμο, έκαναν και κάνα δυο παιδιά, έτσι ώστε να είναι στο απυρόβλητο των κουτσομπολιών. Πολιτικοί ηγέτες της νεότερης Ελλάδας υπήρξαν ομοφυλόφιλοι και μάλιστα της συντηρητικής-εθνικόφρονος παρατάξεως. Ακόμα και σήμερα, “καθωσπρέπει” ομοφυλόφιλοι με σημαίνουσα θέση στην κοινωνία, νυμφεύονται κυρίες με καλά προικώα, τεκνοποιούν κιόλας και συνεχίζουν υπογείως να απολαμβάνουν τους απαγορευμένους καρπούς της σεξουαλικής επιλογής τους! Παλιότερα, οι μη προνομιούχοι οικονομικά άνδρες ομοφυλόφιλοι, κυρίως εκείνοι που ζούσαν σε κωμοπόλεις και χωριά, ήταν το όνειδος της οικογένειάς τους, που έφτανε στα άκρα ακόμα και της αποκήρυξής τους, ενώ ήταν αντικείμενο απάνθρωπης χλεύης εκ μέρους των συντοπιτών τους.... Η προηγούμενη κατάσταση δεν έχει εξαλειφθεί ακόμα, τουλάχιστον πλήρως. Συλλογιστείτε, πόσα ερείπια ανθρώπινων υπάρξεων υπάρχουν, που δεν τολμούν να φανερώσουν την σεξουαλικότητά τους, γιατί είναι εγκλωβισμένες στον υποκριτικό καθωσπρεπισμό και στερούνται το στοιχειώδες για τον άνθρωπο: την χαρά του έρωτα και την ολοκλήρωση ως ύπαρξης. Τα απολιθώματα στην κοινωνία πάντοτε ήταν ενάντια στις αλλαγές. Όταν καθιερώθηκε ο πολιτικός γάμος την δεκαετία του ’80 φέρτε στο νου σας το τί είχε ακουστεί. Η Εκκλησία και τότε είχε διακηρύξει, κάτι που το επαναλαμβάνει και τώρα, ότι όσοι και όσες τελούν πολιτικό γάμο είναι “πόρνοι ή μοιχοί”! Κανένα τακτ από τους σκοτένδυτους δεσποτάδες και παπάδες, απέναντι στον άνθρωπο, καμιά ευγένεια.... Είναι χειμώνας και σε πολλές περιοχές το χιόνι έχει καλύψει τα πάντα. Μαζί με όσα συζητούνται, με όσα αμφισβητούνται και καταγγέλλονται κατά των συνανθρώπων μας που είναι μέλη της ΛΟΑΤΚΙ Κοινότητας, κατά της αναμενόμενης καθιέρωσης του πολιτικού γάμου για όλους τους ανθρώπους, χωρίς διακρίσεις φύλου και σεξουαλικού προσανατολισμού και της αναγνώρισης συνακόλουθα του δικαιώματος ομόφυλων ζευγαριών να υιοθετούν, κλείνω το σημείωμά με ελάχιστες επίκαιρες αράδες: Το εφήμερο χιόνι καλύπτει τις μαύρες σκιές τρέφοντας την υποκρισία με την ψευδαίσθηση του πάλλευκου.... 18/01/2024