“Ποιος είναι λοιπόν ο Εβραίος; Όποιος παλεύει με το ερώτημα «ποιος είναι ο Εβραίος», σας απαντούμε. Ορίστε ο προσωπικός μας ορισμός: Οποιοδήποτε ανθρώπινο ον, αρκετά τρελό, ώστε να αποκαλεί τον εαυτό του Εβραίο, είναι Εβραίος”.
Άμος Οζ και Φάνια Οζ-Ζαλτσμπέργκερ ‘Οι Εβραίοι και οι Λέξεις’
● 1. Υπερασπίζομαι, το δικαίωμα του Λαού Ισραήλ στη Γη του, εκεί που εκτείνεται η επικράτεια του σύγχρονου Κράτους του Ισραήλ.
● 2. Υπερασπίζομαι την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ και τις συνταγματικές αξίες, όπως διατυπώνονται στην Διακήρυξη Ανεξαρτησίας της 14ης Μαΐου 1948.
● 3. Η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας με την οποία ιδρύθηκε το Κράτος του Ισραήλ, περιέχει δυο σημαντικές αναφορές στους Άραβες, που παραθέτω: “Κάνουμε έκκληση ...στους Άραβες κατοίκους της Γης του Ισραήλ να προστατεύσουν την ειρήνη και να συμμετάσχουν στην ανοικοδόμηση του Κράτους, στη βάση της πλήρους και ισότιμης ιθαγένειας και στα πλαίσια της λειτουργίας μόνιμων θεσμών”. “Προτείνουμε το χέρι μας σε όλα τα γειτονικά κράτη και στους λαούς τους, σε μια πρόταση ειρήνης και καλής γειτονίας. Ζητούμε από αυτούς να δημιουργήσουν δεσμούς συνεργασίας και κοινής βοήθειας με τον εξαιρετικό εβραϊκό λαό. Το Κράτος του Ισραήλ προετοιμάζεται να το κάνει, με μερίδιο κοινής προσπάθειας για την πρόοδο ολόκληρης της Μ. Ανατολής”.
● 4. Στην διάρκεια της Βρετανικής Εντολής της Παλαιστίνης (1920-1948), κατατέθηκαν προς τους Άραβες κατοίκους της, πέντε προτάσεις ίδρυσης ανεξάρτητου Αραβικού Κράτους στην Παλαιστίνη, μαζί με ένα Εβραϊκό Κράτος, ως προς το οποίο είχε ήδη προβλεφθεί η ίδρυσή του με την ‘Διακήρυξη Μπάλφουρ’ (2017).
Οι ηγέτες των Αράβων της Παλαιστίνης αρνήθηκαν τις προτάσεις ίδρυσης ανεξάρτητου αραβικού κράτους.
● 5. Το 1947, μετά την λήξη του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και την πλήρη αποκάλυψη της τραγωδίας του Ολοκαυτώματος, ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών πρότεινε τη δημιουργία δύο κρατών στην Παλαιστίνη. Ενός αραβικού και ενός εβραϊκού. Οι Εβραίοι είχαν συμφωνήσει, ενώ οι Άραβες απέρριψαν το σχέδιο των Ηνωμένων Εθνών.
Στις 14 Μαΐου 1948 εξαγγέλθηκε προς την Διεθνή Κοινότητα η Διακήρυξη Ανεξαρτησίας του Ισραήλ και ιδρύθηκε το κράτος των Εβραίων στην Παλαιστίνη, όπως είχε αποφασισθεί από τα Ηνωμένα Έθνη.
Οι Άραβες, μια μόλις ημέρα από την διακήρυξη ίδρυσης του Κράτους του Ισραήλ (15/05/1948), με συνασπισμένες τις στρατιωτικές δυνάμεις του Ιράκ, της Υπεριορδανίας, της Συρίας και της Αιγύπτου, εξαπέλυσαν επίθεση, με σκοπό να “σβήσουν” από τον χάρτη το Κράτος του Ισραήλ.
Το “αδύναμο” Ισραήλ νίκησε τους Άραβες που του επιτέθηκαν.
Το 1967, η Αίγυπτος του Νάσερ τέθηκε επικεφαλής στρατιωτικών δυνάμεων της Συρίας και της Ιορδανίας και εξαπέλυσε νέα επίθεση κατά του Κράτους του Ισραήλ. Η Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, το Ιράκ και η Αλγερία είχαν συνεισφέρει με άνδρες και οπλισμό τις αραβικές δυνάμεις που είχαν επιτεθεί κατά του Ισραήλ.
Στην ιστορία έμεινε γνωστός ο παραπάνω αραβοϊσραηλινός πόλεμος, ως Πόλεμος των Έξι Ημερών. Το Ισραήλ νίκησε τις συνασπισμένες αραβικές δυνάμεις που του επιτέθηκαν. Η λήξη αυτού του ολιγοήμερου πολέμου, βρίσκει το Ισραήλ να έχει καταλάβει από την Ιορδανία, την Δυτική Όχθη του Ιορδάνη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ, από την Αίγυπτο την Λωρίδα της Γάζας και από την Συρία τα Υψώματα του Γκολάν.
Το 2000, ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Εχούντ Μπάρακ, σε διάσκεψη με τον Γιασέρ Αραφάτ και μεσολαβητή τον Μπιλ Κλίντον, πρότεινε στον Αραφάτ την ίδρυση Παλαιστινιακού Κράτους, με επικράτεια την Λωρίδα της Γάζας και ποσοστό 94% της Δυτικής Όχθης, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Τότε ο Αραφάτ, ως ηγέτης της PLO αρνήθηκε να δεχθεί την πρόταση του Μπάρακ.
Το 2005 επί πρωθυπουργού του Ισραήλ Αριέλ Σαρόν, το Ισραήλ διέλυσε βίαια οικισμούς Εβραίων εποίκων στην Λωρίδα της Γάζας και την “εκχώρησε” στην Παλαιστινιακή Αρχή.
Το 2008 ο Ισραηλινός Πρωθυπουργός Εχούντ Όλμερτ, πρότεινε να εκχωρηθούν σε ένα Παλαιστινιακό Κράτος, όλα τα εδάφη που είχε προτείνει ο προκάτοχος του, Εχούντ Μπάρακ, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ, προσθέτοντας και επιπλέον εδάφη. Ο Παλαιστίνιος Μαχμούντ Αμπάς δεν αποδέχθηκε την πρόταση.
● 6. Το Κράτος του Ισραήλ είναι η μόνη δημοκρατική χώρα στη Μέση Ανατολή. Κατηγορείται το Ισραήλ σαν “κράτος απαρτχάιντ” και αυτό, τουλάχιστον επί του παρόντος, μάλλον είναι αβάσιμη προπαγάνδα. Οι πολίτες του Ισραήλ, ανεξαρτήτως θρησκείας ή εθνοφυλετικής καταγωγής, απολαμβάνουν ισότητα ενώπιον του νόμου, πρόσβαση στην εκπαίδευση και στις υπηρεσίες υγείας. Μέλη της Κνεσσέτ είναι Άραβες πολίτες του Ισραήλ, οργανωμένοι σε δικές τους κοινοβουλευτικές ομάδες, ενώ υπάρχουν Άραβες πολίτες του Ισραήλ που είναι μέλη της Κνεσσέτ και μέλη κομμάτων, μαζί με Εβραίους. Τέλος, Άραβες πολίτες του Ισραήλ έχουν αναδειχθεί στελέχη των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων, της Αστυνομίας και της Συνοριοφυλακής. Άραβες πολίτες του Ισραήλ υπηρετούν στο διπλωματικό σώμα και διορίζονται σε θέσεις πρέσβεων σε ξένα κράτη και διεθνείς οργανισμούς.
● 7. Οι παλαιστινιακές οργανώσεις “Χαμάς” και “Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ”, είναι τρομοκρατικές οργανώσεις. Αρνούνται να αναγνωρίσουν την ύπαρξη του Κράτους του Ισραήλ και επιδιώκουν με την χρήση τυφλής βίας να “καταργήσουν” το Ισραήλ και να “πετάξουν” τους Εβραίους στη θάλασσα!
● 8. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις των Παλαιστινίων δεν επιθυμούν να βρεθεί λύση στα πλαίσια εφαρμογής των Συμφωνιών του Όσλο. Άλλωστε και οι δύο παραπάνω οργανώσεις, ιδρύθηκαν μετά την συνομολόγηση των Συμφωνιών του Όσλο και την δρομολόγηση ίδρυσης ανεξάρτητου Κράτους της Παλαιστίνης δίπλα στο Κράτος του Ισραήλ.
● 9. Η ίδρυση, με την έγκριση ή την εκ των υστέρων αναγνώριση της ισραηλινής κυβέρνησης Οικισμών Εβραίων εποίκων στην Δυτική Όχθη και συνοικιών Εβραίων καταληψιών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, είναι αντίθετη, τόσο με τις αρχές της Διακήρυξης Ανεξαρτησίας του Κράτους του Ισραήλ, όσο και με τις Συμφωνίες του Όσλο. Η υπεράσπιση των Συμφωνιών του Όσλο στοίχισε τη ζωή του Πρωθυπουργού Γιτζάκ Ράμπιν, που όπως είναι γνωστό δολοφονήθηκε από έναν φανατικό Εβραίο, σαν αυτούς που προπαγανδίζουν την αρπαγή παλαιστινιακής γης. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν στη Δυτική Όχθη εκατόν σαράντα επτά (147) εβραϊκοί οικισμοί, που αναγνωρίζονται επίσημα από την κυβέρνηση του Ισραήλ, μολονότι έχουν κριθεί παράνομοι από τα αρμόδια όργανα της Διεθνούς Κοινότητας. Συγχρόνως, στην Ανατολική Ιερουσαλήμ υπάρχουν δέκα πέντε (15) συνοικίες Εβραίων καταληψιών, που επίσης έχουν κριθεί παράνομες!
● 10. Ο Λαός του Κράτους του Ισραήλ, όλοι ανεξαίρετα οι Ισραηλινοί πολίτες, Εβραίοι, Μουσουλμάνοι και Χριστιανοί, αξίζει να ζουν σε κλίμα ασφάλειας και ειρήνης. Όσο δεν υλοποιούνται οι Συμφωνίες του Όσλο, με την ίδρυση ανεξάρτητου Κράτους της Παλαιστίνης, οι Ισραηλινοί πολίτες δεν θα είναι ασφαλείς και δεν θα απολαμβάνουν την ευλογία της ειρήνης.
● 11. Η Παλαιστινιακή Αρχή, ως προάγγελος της κυβέρνησης Κράτους της Παλαιστίνης, έχει χρέος, όχι μόνον απέναντι στο Ισραήλ, αλλά και απέναντι κυρίως στις χώρες της Δύσης, να κηρύξει παράνομες την “Χαμάς” και την “Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ”. Έχει υποχρέωση να προβεί στον πλήρη αφοπλισμό των στελεχών και των μελών αυτών των οργανώσεων. Αν δεν τεθούν εκτός νόμου και αν δεν αφοπλιστούν οι παραπάνω τρομοκρατικές οργανώσεις, ανεξάρτητο Παλαιστινιακό Κράτος δεν πρόκειται να ιδρυθεί και να γίνει δεκτό από την Διεθνή Κοινότητα.
● 12. Συγχρόνως, το Κράτος του Ισραήλ, έχει υποχρέωση να αντιμετωπίσει με αποφασιστικότητα τους Οικισμούς Εβραίων εποίκων στη Δυτική Όχθη, που πολλοί ονομάζουν δικαιολογημένα ως “αποικιοκρατικούς θύλακες”. Οι Οικισμοί αυτοί πρέπει να διαλυθούν, όπως συνέβη στη Λωρίδα της Γάζας επί κυβερνήσεως Αριέλ Σαρόν, ή αν συνεχίσουν να υπάρχουν, επειδή έτσι θα αποφασίσουν οι Εβραίοι κάτοικοί τους, θα πρέπει να αποδεχθούν την υπαγωγή τους στη δικαιοδοσία του ανεξάρτητου Κράτους της Παλαιστίνης, να λάβουν την παλαιστινιακή ιθαγένεια και να αφοπλιστούν. Όσον αφορά τις εβραϊκές συνοικίες στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, που έχουν ιδρυθεί με παράνομες πράξεις βίας σε βάρος των Παλαιστινίων κατοίκων που ζούσαν εκεί και αναγκάστηκαν να τις εγκαταλείψουν, το Κράτος του Ιερουσαλήμ, έχει υποχρέωση να αποκαταστήσει την δικαιοσύνη στην περιοχή και να εξαναγκάσει τους φανατικούς Εβραίους καταληψίες να απομακρυνθούν.
● 13. Είναι απαράδεκτο από κάθε άποψη, πολιτικοί ηγέτες του Κράτους του Ισραήλ να κατοικούν σε παράνομους, κατά το Διεθνές Δίκαιο, εβραϊκούς οικισμούς που έχουν καταλάβει παλαιστινιακά εδάφη. Περιορίζομαι να αναφέρω τους Avigdor Lieberman, ηγέτη του κόμματος “Yisrael Beiteinu”, που κατοικεί στον εβραϊκό οικισμό Nokdim στην Δυτική Όχθη, κοντά στην Βηθλεέμ, Itamar Ben Gvir, υπουργό Εθνικής Ασφάλειας στην τωρινή κυβέρνηση Νετανιάχου, και ηγέτη του κόμματος “Otzma Yehudit”, που κατοικεί στον εβραϊκό οικισμό Kiryat Arba στην Χεβρώνα στην Δυτική Όχθη και Bezalel Smotrich, ηγέτη του κόμματος “Θρησκευτικό Σιωνιστικό Κόμμα”, που κατοικεί στον εβραϊκό οικισμό Kedumim, στην Δυτική Όχθη.
● 14. Η Ιερουσαλήμ είναι αναμφίβολα η αιώνια πρωτεύουσα του Λαού Ισραήλ. Το Κράτος του Ισραήλ έχει κάθε δικαίωμα να έχει πρωτεύουσά του την Ιερουσαλήμ. Αλλά, δεν μπορεί να παραβλεφθεί, από τη μια μεριά ότι η Ιερουσαλήμ, είναι ιερή Πόλη, επίσης για τους Χριστιανούς και για τους Μουσουλμάνους και ότι η απαίτηση των Αράβων, σε ένα Παλαιστινιακό Κράτος να έχουν ως πρωτεύουσα τμήμα της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, είναι νόμιμη.
● 15. Είναι αλήθεια ότι η τριακοστή έβδομη κυβέρνηση του Ισραήλ, με πρόεδρο τον Μπενιαμίν Νετανιάχου και κυβερνητικούς συμμάχους, ακραία εθνικιστικά και θρησκευτικά πολιτικά κόμματα (Shas, Religious Zionism, United Torah Judaism, Otzma Yehudit, Noam), με κυβερνητικές πρωτοβουλίες και διατάγματα, έχει προκαλέσει τεράστιο διχασμό μεταξύ των Ισραηλινών πολιτών. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν, ότι η Δημοκρατία στο Ισραήλ βρίσκεται σε κίνδυνο, ενώ οι ακραίες θέσεις εναντίον των Αράβων εκ μέρους στελεχών της κυβέρνησης, προκαλούν έντονες ανησυχίες. Η επιχειρούμενη συρρίκνωση της δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Κράτους του Ισραήλ, έχει χαρακτηριστεί ως πραξικόπημα και έχει προκαλέσει τριγμούς στην ισραηλινή κοινωνία, αλλά και στους κόλπους των Ισραηλινών Αμυντικών Δυνάμεων.
● 16. Η επίθεση που εξαπέλυσε η ‘Χαμάς’ στις 7 Οκτωβρίου 2023 με την εισβολή τρομοκρατών της οργάνωσης μέσα στο Ισραήλ, υπήρξε πρωτοφανής για τη σκληρότητά της. Οι τρομοκράτες δολοφόνησαν αμάχους σε χωριά του Ισραήλ, έχουν απαγάγει αμάχους, ακόμα και παιδιά και ηλικιωμένους, που τους έσυραν και τους κρατούν ως ομήρους στα κρησφύγετα της οργάνωσης στην Γάζα. Η θηριωδία που έχει επιδείξει η ‘Χαμάς’ και η σύμμαχός της ‘Παλαιστινιακή Ισλαμική Τζιχάντ’ είναι πρωτόγνωρη.
Η συμπαράταξη με το Ισραήλ και τους πολίτες του, δεν πρέπει να εκληφθεί ως “συγχωροχάρτι” για τα σοβαρά εγκλήματα της κυβέρνησης Νετανιάχου, δεν σημαίνει αποδοχή του Smotrich και του Ben Gvir.
Η συμπαράταξη με το Ισραήλ είναι πράξη αντίστασης κατά της τρομοκρατίας του επικίνδυνου Ισλαμισμού, είναι πράξη υπεράσπισης των αρχών της Δημοκρατίας και των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, όχι μόνο των πολιτών του Ισραήλ, αλλά και των Παλαιστινίων Αράβων της Γάζας και της Δυτικής Όχθης, που ζουν σε κατάσταση συνεχούς ομηρίας από τις τρομοκρατικές οργανώσεις ‘Χαμάς’ και ‘ Ισλαμική Τζιχάντ’!
● 17. Υπερασπιζόμενος το Ισραήλ δεν σημαίνει ότι παραβλέπω τα τεράστια εγκλήματα σε βάρος του λαού της Γάζας, εκ μέρους της κυβέρνησης Νετανιάχου, ή πολιτικών κομμάτων της χώρας, που με την ιδεολογία και τη δράση τους ακυρώνουν τις αξίες της Διακήρυξης Ανεξαρτησίας του Κράτους του Ισραήλ, ενώ δυναμιτίζουν τις αρχές των Συμφωνιών του Όσλο, προσβάλλοντας βάναυσα τη μνήμη και την θυσία του Γιτζάκ Ράμπιν.
Τέλος, είναι απαράδεκτο να εργαλειοποιείται το Ολοκαύτωμα των Εβραίων από την κυβέρνηση Νετανιάχου και να χαρακτηρίζεται σαν “αντισημιτισμός”, κάθε κριτική σε βάρος της και κάθε καταγγελία για την ανεξέλεγκτη βία σε βάρος των αμάχων της Γάζας, επί 450 ημέρες συνεχώς....
30 Δεκεμβρίου 2024
©Γιώργος Δούδος
No comments:
Post a Comment