Κύριον
José Manuel Barroso
Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής
Βρυξέλλες.
Θεσσαλονίκη, 6 Δεκεμβρίου 2011.
Αξιότιμε Κύριε Πρόεδρε.
Σας γράφω από την Θεσσαλονίκη, μια πόλη της Ελλάδος, που είμαι βέβαιος ότι την γνωρίζετε.
Σας γράφω στην ελληνική γλώσσα, μιας και στην Ευρωπαϊκή Ένωση η γλώσσα της χώρας μου συγκαταλέγεται μεταξύ των επισήμων γλωσσών της Ένωσης, αν και παρατήρησα, ότι στην επίσημη ιστοσελίδα σας στο διαδίκτυο την αγνοείτε….
Σήμερα πληροφορηθήκαμε από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μια οξύτατη προειδοποίηση εκ μέρους σας προς την χώρα μου. Πως αν αθετήσουμε τις δεσμεύσεις και αναιρέσουμε τις υποχρεώσεις μας θα μας «εκδιώξετε» από την ζώνη του ευρώ!
Κύριε Πρόεδρε.
Αν δεν με απατά η μνήμη ήσασταν σοσιαλιστής. Λέω ήσασταν, γιατί σήμερα έχετε προδώσει τον Σοσιαλισμό, και μάλιστα με πολύ βάναυσο τρόπο. Το ίδιο έκανε βέβαια και ο κ. Γιώργος Παπανδρέου, μέχρι πριν λίγο πρωθυπουργός της χώρας μου, που χωρίς αιδώ τολμά να εμφανίζεται ακόμα σαν σοσιαλιστής!
Παρόλα αυτά ως άλλοτε σοσιαλιστής, κάτι σας έχει μείνει στη μνήμη από εκείνη τη θητεία σας. Και δεν πρόκειται να σας ζητήσω, έστω και μια φορά από την τωρινή θέση που κατέχετε, να στοιχηθείτε στο πλευρό των εργαζομένων, που αγωνιούν για τη δουλειά τους, ούτε στο πλευρό των ανέργων, που νιώθουν να φεύγει από τα πόδια τους το χώμα που πατούν. Αλλά γιατί επιτέλους δεν αποδέχεστε, πως η κρίση που πλήττει την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως και τις Η.Π.Α. οφείλεται σε δομική κρίση του «παραδείσου» της ελεύθερης αγοράς, όπως ονομάζετε τον καπιταλισμό της εποχής μας, με την επικυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Γιατί δεν ομολογείτε, εσείς που διατελέσατε πρωθυπουργός της χώρας σας της Πορτογαλίας, που δοκιμάζεται κι αυτή από κρίση παρόμοια με της δικής μου χώρας, ότι αφήσατε ανεξέλεγκτες τις τράπεζες να οδηγήσουν λόγω της υπερκατανάλωσης, στην οποία ωθούσαν τον κόσμο, σε υπερχρέωση κι έτσι να φτάσουμε στα σημερινά αδιέξοδα; Η ίδια ευθύνη βαρύνει τους άλλοτε πρωθυπουργούς της χώρας μου κ. Κ. Σημίτη, που μας είχε αφήσει ως λαό να βαυκαλιζόμαστε σ’ ένα περιβάλλον κίβδηλης οικονομικής ευμάρειας, κ. Κώστα Καραμανλή, που διόγκωσε το χρέος της χώρας μου, ενώ όφειλε και πρέπει να γνώριζε την αλήθεια για τα οικονομικά μας.
Κι εσείς, οι αρμόδιοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που ενισχύατε την Ελλάδα με κονδύλια και δεν ασκούσατε καμιά εποπτεία ως προς την χρηστή διάθεσή τους, είσαστε αμέτοχοι ευθυνών; Ή είναι αμέτοχοι ευθυνών το γερμανικό δημόσιο για ενέργειες διαφθοράς Ελλήνων πολιτικών, με επιβάρυνση της χώρας μου, προκειμένου να πουληθούν εδώ οπλικά συστήματα, τάνκς και υποβρύχια, που μερικές φορές ήταν και ακατάλληλα για χρήση; Είναι γνωστό σε όλους ότι οι κυβερνήσεις ελέγχουν τις εξαγωγές των πολεμικών βιομηχανιών των χωρών τους. Ή είναι αμέτοχοι ευθυνών το γαλλικό δημόσιο που μας επέβαλλε με ποικίλους τρόπους να αγοράσουμε όπλα που δεν τα είχαμε απόλυτη ανάγκη επιβαρύνοντας τα οικονομικά μας;
Τέλος πάντων. Το ελληνικό πρόβλημα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της νομισματικής ένωσης του ευρώ είναι υπαρκτό! Μεγάλο πλήθος του λαού μας, που τώρα με αυταρχικά και συχνά παράνομα μέτρα εκ μέρους της κρατικής εξουσίας της Ελλάδος, πιέζεται για να καλύψει ελλείμματα και οφειλές του Δημοσίου υπήρξε αμέτοχο στην κακοδιαχείριση των οικονομικών του τόπου. Η συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας δεν έκλεψε από τα δημόσια ταμεία, δεν σπατάλησε κοινοτικούς πόρους και όμως αυτή η πλειοψηφία καλείται σήμερα να σηκώσει στους ώμους της την ευθύνη της ανόρθωσης της χώρας. Την ίδια στιγμή κάποιοι άλλοι Έλληνες, που ανήκουν σε μια μειοψηφία, εκμεταλλευόμενοι τις δυσμενείς συνθήκες για τους πολλούς πλουτίζουν. Και αν ψάξουμε θα δούμε, όπως είναι αναμενόμενο, ότι πρόκειται για τους ίδιους που διαπλέκονταν με τους ευτελείς πολιτικούς μας και κατασπαταλούσαν δημόσιους πόρους για ιδιοτελείς σκοπούς, απορροφούσαν κοινοτικές ενισχύσεις επίσης για ιδιοτελείς σκοπούς, χωρίς να τους αγγίζουν οι ελεγκτικοί μηχανισμοί, ούτε της Ελλάδος, ούτε της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Δεν έχω την πρόθεση να σας κουράσω. Πίστευα και επιμένω να πιστεύω, ως θερμός υποστηρικτής του οράματος της Ενωμένης Ευρώπης, ότι σε κάθε ένωση κρατών πρέπει να πρωτεύει η αρχή της αλληλεγγύης. Αν δεν υπάρχει αλληλεγγύη στην Ευρωπαϊκή Ένωση η διαδρομή της στην ιστορία θα είναι θνησιγενής! Γνωρίζαμε ότι μετά την τραγωδία του μεγάλου πολέμου οι αρχές συσσωματώσεις στην Ευρώπη είχαν ως αφετηρία τα συμφέροντα των ισχυρών βιομηχανικών συγκροτημάτων των πιο ανεπτυγμένων βιομηχανικά κρατών. Αλλά ελπίζαμε πως με αγώνες η Ευρώπη των συμφερόντων θα άλλαζε και θα γινόταν Ευρώπη των λαών. Είμαι σίγουρος πως σαν νεαρός σοσιαλιστής μοιραζόσασταν κι εσείς τούτο το όραμα.
Κύριε Πρόεδρε.
Προσωπικά πιστεύω, πως δεν μπορούμε να τρεφόμαστε ούτε μονάχα με το ευρώ, ούτε με τους ανοδικούς δείχτες των Χρηματιστηρίων. Επίσης, μια Ευρώπη με δυστυχισμένους λαούς, με πλήθος ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας δεν έχει καμιά αξία, έστω και αν το ευρώ θα είναι σταθερό και ισχυρό, ενώ οι ευρωπαϊκές επιχειρήσεις θα μπορούν με επιτυχία να ανταγωνίζονται τις αμερικάνικες ή τις κινέζικες επιχειρήσεις. Προσωπικά πιστεύω ότι οφείλουμε να κατανοήσουμε ότι η Ενωμένη Ευρώπη έχει ανάγκη να αναπτύξει ισχυρούς θεσμούς αλληλεγγύης με προσανατολισμό την ευημερία των λαών μας και όχι τα απρόσωπα συμφέροντα των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων ή των βιομηχανικών και εμπορικών κολοσσών.
Εκτός όμως από την αλληλεγγύη η Ευρώπη οφείλει να διαφυλάξει την ψυχή της για να μη χάσει την ταυτότητά της. Και η ψυχή της Ενωμένης Ευρώπης χτυπά, αγαπητέ μου Πρόεδρε, εδώ στην Ελλάδα!
Δεν είμαι εθνικιστής, άλλωστε για τούτο συνηγορώ ένθερμα υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης και επιμένω να είμαι περήφανος για την ευρωπαϊκή μου ιθαγένεια. Αλλά κάθε τόπος έχει τα χαρακτηριστικά του, την ταυτότητά του, τα κοινά στοιχεία του πολιτισμού του. Η Ευρώπη λοιπόν έχει τις πολιτισμικές ρίζες της κατ’ αρχήν στη χώρα μου στην Ελλάδα! Για τούτο και η Ενωμένη Ευρώπη έχει ανάγκη την Ελλάδα, γιατί μια Ευρώπη δίχως Ελλάδα θα είναι άψυχη, θα είναι νεκρή!
Με ιδιαίτερη τιμή
ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ
ΓΙΩΡΓΟΣ Α. ΔΟΥΔΟΣ
ΑΝΘΕΩΝ 49, 546 46 ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
e-mail: g_doudos@yahoo.com
e-mail: g_doudos@yahoo.com
No comments:
Post a Comment