Ο δρόμος για την Κερμπελά …

Έι Ταξιδιώτη∙

εσύ που ντυμένος το Πένθος

ψάχνεις να βρεις την Κερμπελά…

Είναι κοντά σου ο Τόπος

του Μαρτυρίου και του Πόνου.

Αν θες να θρηνήσεις

για τον Χουσεΐν,

μην τον γυρεύεις μακριά,

άδικος κόπος.

Ψάξε τα πρόσωπα

των Προσφύγων από την κόλαση της Συρίας

που βρίσκονται πλάι σου, στη γειτονιά σου

ψάχνοντας τη Ζωή …

Το τίμιο κεφάλι του Ιμάμη,

θα το προσκυνήσεις

στα κομμένα κεφάλια των αθώων

που φανατικοί και σκοτισμένοι άνθρωποι

βλάσφημοι του Προφήτη,

σκορπούν τυφλά τον θάνατο και τον τρόμο.

Η Κερμπελά, είναι πια στο Κομπάνι,

στις γειτονιές χωριών και πόλεων

του Κουρδιστάν,

που Τούρκοι στρατιώτες

τρομοκρατούν και θανατώνουν ανθρώπους δίχως λόγο.

Ξαναζώνεψαν ο Μωαβίας και ο Γιαζίντ,

πάνοπλοι φωνάζουν ‘Αλλάχου Άκμπαρ’,

κρατώντας μαύρες σημαίες

ή είναι πάνοπλοι στρατιώτες και στρατοχωροφύλακες

του τουρκικού κράτους.

Κι αυτοί, που τότε μαρτύρησαν φρικτά στην Κερμπελά

τώρα είναι Γιαζίντι γυναίκες που βιάστηκαν

ή Μουσουλμάνοι άδολοι και απλοί,

Χριστιανοί, αρχαίων εκκλησιών της Ανατολής,

που έζησαν την τελευταία Κρίση

καθώς τους απειλούσαν άγγελοι της κόλασης

με τα στομωμένα τους  μαχαίρια έτοιμα

να τους κλέψουν τη ζωή αναίτια και παράωρα…

Γιώργος Δούδος

© 02/10/16